Η απόφαση 39/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τις χρήσεις 2012 έως 2021, προερχόμενες από τον Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. Ο έλεγχος βασίστηκε σε πορίσματα της Δ.Ε.Ο.Ε. αναφορικά με αποκρυπτόμενη φορολογητέα ύλη και προσαύξηση περιουσίας. Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός περί παραγραφής του φορολογικού έτους 2016, καθώς η φοροδιαφυγή ξεπερνούσε τις €100.000, εφαρμόζοντας τη δεκαετή προθεσμία. Επίσης απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί περί εσφαλμένου υπολογισμού του εισοδήματος από την κατασκευαστική δραστηριότητα και οι περισσότεροι ισχυρισμοί για ελεγχόμενες πιστώσεις. Έγινε δεκτή μερική τροποποίηση της πράξης του 2016 μόνο για μία συγκεκριμένη τραπεζική επιταγή ποσού 2.000,12€, καθώς κρίθηκε ότι δεν αποτελούσε εισόδημα του προσφεύγοντα.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2019, η οποία επέβαλε διαφορά φόρου €1.895,49 πλέον προστίμου €947,75. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει το εισόδημα του προσφεύγοντος (€8.616,15 έναντι δηλωθείσας ζημίας) με έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας), καθώς διαπιστώθηκε ανεπάρκεια του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχαν παραβάσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αρμοδιότητα του ΚΕΦΟΜΕΠ και την εφαρμογή των έμμεσων μεθόδων, καθώς και την μη λήψη υπόψη διαθεσίμου κεφαλαίου προηγουμένων ετών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς κρίνοντας ότι το ΚΕΦΟΜΕΠ ήταν αρμόδιο λόγω της υψηλής αξίας της ακίνητης περιουσίας του προσφεύγοντος (άνω του €1.500.000,00) και ότι οι έμμεσες μέθοδοι εφαρμόστηκαν νόμιμα. Ο ισχυρισμός περί διαθεσίμου κεφαλαίου απορρίφθηκε καθώς δεν τεκμηριώθηκε η ύπαρξη μη αναλωθέντος υπολοίπου.