Η Απόφαση 138/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου (φορολογικό έτος 2023) της Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου, η οποία επέβαλε ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα ύψους 14.534,52 € βάσει των άρθρων 28Α-28Δ του ΚΦΕ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι το ακίνητό της (τουριστική επιπλωμένη κατοικία) ήταν υπό ανέγερση και μη λειτουργικό, συνεπώς δεν είχε παραχθεί εισόδημα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης του τεκμηρίου (άρθρο 28Α παρ. 4 ΚΦΕ και Απόφαση Α.1055/2024) καθώς δεν υπέβαλε αίτημα ελέγχου, με αποτέλεσμα την απώλεια του σχετικού δικαιώματος. Παράλληλα, για τους αντικειμενικούς λόγους (μη ολοκλήρωση ακινήτου), κρίθηκε ότι δεν προσκομίστηκαν πλήρη και επαρκή αποδεικτικά στοιχεία. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη φόρου επικυρώνεται, με καταλογιζόμενο ποσό πληρωμής 4.406,18 €.

Η απόφαση 1042/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένης κατά πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος ύψους 1.919,54 € για το φορολογικό έτος 2023, ο οποίος βασίστηκε στο ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα επιχειρηματικής δραστηριότητας σύμφωνα με τα άρθρα 28Α-28Γ του Ν. 4172/2013. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση, επικαλούμενη αντικειμενικούς λόγους αδυναμίας άσκησης δραστηριότητας λόγω εγκυμοσύνης και τοκετού (3/6/2023). Η ΔΕΔ έκρινε ότι η φορολογούμενη δεν προσκόμισε τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά για την εγκυμοσύνη (βεβαίωση από ΗΓΙΚΑ ή δημόσιο νοσοκομείο) και επιπλέον εξέδωσε τρία τιμολόγια παροχής υπηρεσιών μετά την ημερομηνία τοκετού (26/06/2023, 25/09/2023, 02/11/2023), γεγονός που καταρρίπτει τον ισχυρισμό της περί αντικειμενικής αδυναμίας. Συνεπώς, η Φορολογική Διοίκηση ενήργησε ορθά και νόμιμα, διατηρώντας την αρχική υποχρέωση.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ε’ Θεσσαλονίκης σχετικά με την αίτηση αμφισβήτησης του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, σύμφωνα με τα άρθρα 28Α-28Δ του ΚΦΕ. Ο προσφεύγων, ένας επιτηδευματίας, είχε προσδιορισμένο τεκμαρτό εισόδημα 14.534,52€, αν και ισχυρίστηκε μηδενικό κύκλο εργασιών το 2023 λόγω λύσης σύμβασης ανεξάρτητων υπηρεσιών. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε αρχικά το αίτημα καθώς ο προσφεύγων δεν είχε προβεί σε διακοπή της επαγγελματικής του δραστηριότητας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η λύση της σύμβασης δεν συνιστά ανωτέρα βία που να εμποδίζει την άσκηση δραστηριότητας. Επιπλέον, ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμηρίου, καθώς δεν συμπλήρωσε τον κωδικό 443 του εντύπου Ε1.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η πράξη εκδόθηκε βάσει των διατάξεων των άρθρων 28Α-28Δ του ν.4172/2013, προσδιορίζοντας ελάχιστο τεκμαρτό καθαρό εισόδημα ύψους 13.696,98€, έναντι των δηλωθέντων κερδών 1.283,09€. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε το τεκμήριο, επικαλούμενη συνταγματικές αρχές και προσωπικούς λόγους (φροντίδα οικογένειας). Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι συνταγματικοί ισχυρισμοί ανήκουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης μέσω της συμπλήρωσης του σχετικού κωδικού στην αρχική δήλωση.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένου σχετικά με τον Διοικητικό Προσδιορισμό Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, ο οποίος βασίστηκε στο τεκμήριο του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος (άρθρο 28Α ν. 4172/2013). Η προσφεύγουσα, δικηγόρος, αμφισβήτησε το τεκμαρτό εισόδημα των 14.534,52 € επικαλούμενη αντικειμενική αδυναμία άσκησης δραστηριότητας (λόγω πεντάμηνης αναρρωτικής άδειας συνεπεία τροχαίου ατυχήματος). Κατόπιν αναπομπής στο ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ και εξέτασης των ιατρικών δικαιολογητικών, η φορολογική αρχή έκανε δεκτή την αμφισβήτηση, μείωσε τις ημέρες λειτουργίας κατά 129, και το τεκμαρτό εισόδημα στο ποσό των 9.397,66 €. Η νέα πράξη προσδιορισμού φόρου κατέληξε σε τελικό πιστωτικό ποσό 810,05 €, με αποτέλεσμα την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής.

Η απόφαση (Αρ. 1203/01.07.2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ύψους 2.212,10€, η οποία βασίστηκε στον προσδιορισμό ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα (14.534,52€). Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος αλλοδαπής, ισχυρίστηκε ότι το τεκμαρτό ποσό έπρεπε να μειωθεί λόγω εισοδημάτων από μισθωτή εργασία στο εξωτερικό, βάσει του άρθρου 28Β ΚΦΕ, ή λόγω ανωτέρας βίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν είχε υποχρέωση δήλωσης εισοδήματος μισθωτής εργασίας στην Ελλάδα και, επομένως, δεν μπορούσε να εφαρμοστεί η μείωση. Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς για ανωτέρα βία, καθώς ο προσφεύγων δεν είχε ακολουθήσει τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης του τεκμηρίου, είτε μέσω αίτησης για αντικειμενικούς λόγους (Άρθρο 28Α παρ. 3) είτε μέσω αιτήματος διενέργειας ελέγχου (Άρθρο 28Α παρ. 4), με τη συμπλήρωση του κωδικού 443.

Η απόφαση 43/13-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τη φορολόγηση της ατομικής του επιχείρησης βάσει του ελάχιστου ποσού καθαρού εισοδήματος (€14.534,52) των άρθρων 28Α-28Δ του ΚΦΕ, ισχυριζόμενος ότι δεν είχε ούτε έσοδα ούτε έξοδα το 2023. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο φορολογούμενος δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος, δηλαδή δεν συμπλήρωσε τον σχετικό κωδικό της δήλωσης Ε1 ούτε ζήτησε τη διενέργεια ελέγχου σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 28Α του ΚΦΕ. Ως εκ τούτου, απώλεσε το δικαίωμα αμφισβήτησης. Κατά συνέπεια, η πράξη προσδιορισμού φόρου συνολικού ύψους 2.861,97€ επικυρώθηκε νομίμως.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός δικηγόρου που στρέφεται κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσδιορισθείς φόρος, ύψους 2.035,31€, βασίστηκε στον τεκμαρτό προσδιορισμό ελάχιστου καθαρού εισοδήματος του άρθρου 28Α του Κ.Φ.Ε. (€14.534,52). Η ΔΕΔ απορρίπτει τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί αντισυνταγματικότητας του τεκμηρίου και μη ορθής σύγκρισης με τον κατώτατο μισθό, καθώς δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διοικητική διαδικασία αμφισβήτησης (δεν συμπληρώθηκε ο κωδικός 443). Επιπλέον, κρίνει ότι ο έλεγχος των συνταγματικών κανόνων ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και όχι στα όργανα της Διοίκησης.

Η Απόφαση 684/2025 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά της σιωπηρής απόρριψης επιφύλαξης, την οποία υπέβαλε η προσφεύγουσα επί της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος 2023. Η επιφύλαξη αφορούσε την αμφισβήτηση του ελάχιστου (τεκμαρτού) εισοδήματος ύψους 14.534,52€, βάσει των άρθρων 28Α-28Δ του Ν. 4172/2013, ισχυριζόμενη αντισυνταγματικότητα των διατάξεων και πραγματικές ζημίες. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης (π.χ., συμπλήρωση κωδικού 443 στο Ε1) και ότι οι ισχυρισμοί περί αντισυνταγματικότητας ξεπερνούν την αρμοδιότητα της Διοίκησης. Επιπλέον, τα ιατρικά δικαιολογητικά που προσκομίστηκαν δεν αφορούσαν το φορολογικό έτος 2023. Επομένως, η οριστική φορολογική υποχρέωση (προς πληρωμή) ύψους 3.163,25€ επικυρώνεται.

Η Απόφαση 46 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας φορολογουμένης κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου για το φορολογικό έτος 2023, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Τρίπολης. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την εφαρμογή του τεκμηρίου του ελάχιστου καθαρού εισοδήματος (άρθρα 28Α-28Δ Ν. 4172/2013), ισχυριζόμενη ότι έγινε λανθασμένος υπολογισμός του συνολικού χρόνου άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητος (19 έτη αντί 3,5 ετών). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, καθώς η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος (συμπλήρωση κωδικού 444 για τη διενέργεια ελέγχου). Τέλος, η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος των συνταγματικών και υπερνομοθετικών διατάξεων που επικαλέστηκε η προσφεύγουσα ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων.