Η Απόφαση 892/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φυσικού προσώπου (λιανικό εμπόριο φαρμακευτικών ειδών) κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε επιβάλει συνολικό ποσό 19.380,09€ (Κύριος φόρος: 12.886,95€). Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθώς εφαρμόστηκαν έμμεσες τεχνικές ελέγχου (Ανάλυση Ρευστότητας), καθώς το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης και διαπιστώθηκε προσαύξηση περιουσίας ύψους 37.387,14€ από αναιτιολόγητες τραπεζικές καταθέσεις. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένης της κάλυψης δαπανών από προηγούμενα κεφάλαια ή έσοδα άλλων εταιρειών, απορρίφθηκαν.

Η Απόφαση 531/01.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατομικού επιχειρηματία χονδρικού εμπορίου αλκοολούχων ποτών. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου (άρθρο 58α Ν. 4987/2022) για τη φορολογική περίοδο 2019, συνολικού ύψους €1.064,43. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η πράξη βασίστηκε σε μη προσκόμιση παραστατικών, τα οποία προσκόμισε αργότερα, και στην έλλειψη φοροδοτικής ικανότητας. Η ΔΕΔ απέρριψε τον πρώτο ισχυρισμό ως αβάσιμο, τονίζοντας ότι οι διαπιστώσεις του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης ήταν ορθές και αιτιολογημένες. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί φοροδοτικής ικανότητας ως αλυσιτελή, καθώς η φορολογική αρχή εφάρμοσε νόμιμα τις κείμενες διατάξεις για τον καταλογισμό φόρου και προστίμου λόγω ανακρίβειας.

Η απόφαση 532 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), εκδόθηκε στις 01.04.2025 και απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου συνολικού ύψους 468,48€ (312,32€ φόρος και 156,16€ πρόστιμο) για την φορολογική περίοδο 01/01-31/12/2018. Η πράξη αφορούσε ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου αλκοολούχων ποτών. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι προσκομίστηκαν τα ζητηθέντα λογιστικά στοιχεία, κρίνοντάς τον αβάσιμο, καθώς συγκεκριμένα βιβλία και αναλυτικά καθολικά δεν είχαν διαβιβαστεί στην φορολογική αρχή. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί έλλειψης φοροδοτικής ικανότητας ως αλυσιτελώς προβαλλόμενο.

Η απόφαση 149/28-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων επιβολής φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων των ετών 2018 και 2019, που εξέδωσε η Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Η φορολογική διαφορά προέκυψε κυρίως από τη μη έκπτωση επιχειρηματικών δαπανών άνω των 500€, λόγω μη εξόφλησής τους μέσω τραπεζικού μέσου πληρωμής, σύμφωνα με το άρθρο 23 του ν. 4172/2013. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε αδυναμία προσέλευσης στην Τράπεζα και έλλειψη φοροδοτικής ικανότητας. Η ΔΕΔ επικύρωσε ορθά τις πράξεις, καθώς ο ισχυρισμός περί οικονομικής δυσχέρειας δεν πλήττει τη νομιμότητα του καταλογισμού των φόρων και προστίμων, διατηρώντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η πράξη εκδόθηκε βάσει των διατάξεων των άρθρων 28Α-28Δ του ν.4172/2013, προσδιορίζοντας ελάχιστο τεκμαρτό καθαρό εισόδημα ύψους 13.696,98€, έναντι των δηλωθέντων κερδών 1.283,09€. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε το τεκμήριο, επικαλούμενη συνταγματικές αρχές και προσωπικούς λόγους (φροντίδα οικογένειας). Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι συνταγματικοί ισχυρισμοί ανήκουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης μέσω της συμπλήρωσης του σχετικού κωδικού στην αρχική δήλωση.

Η απόφαση 535/01.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για το φορολογικό έτος 2019. Ο προσφεύγων, ασκών ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου αλκοολούχων ποτών, καταλογίστηκε με συνολικό ποσό 131.180,77€ (φόρος, πρόστιμο και ειδική εισφορά αλληλεγγύης), κατόπιν ελέγχου του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης, ο οποίος προσδιόρισε το φορολογητέο εισόδημα στα 204.760,90€ έναντι των 31.521,94€ που δηλώθηκαν. Οι λόγοι αύξησης του καθαρού αποτελέσματος περιλάμβαναν αποκλίσεις δεδομένων βιβλίων, αγορές από ιδιώτες/επιτηδευματίες 0% και ανακριβή καταχώριση εσόδων λιανικής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί προσκόμισης στοιχείων και περί έλλειψης φοροδοτικής ικανότητας, κρίνοντας ότι η φορολογική αρχή εφάρμοσε ορθά τις διατάξεις του Ν. 4172/2013.

Η απόφαση 670 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου (με αντικείμενο το λιανικό εμπόριο απορρυπαντικών) κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις αυτές βασίζονται στη μη αναγνώριση δαπανών ύψους περίπου €146.000 λόγω λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε ανεπαρκή αιτιολογία και καλή πίστη ως προς το πρόσωπο του εκδότη. Η ΔΕΔ, λαμβάνοντας υπόψη την έκθεση ελέγχου, η οποία τεκμηρίωσε την ανυπαρξία υποδομής και εργατικού δυναμικού του εκδότη, καθώς και τις μεθοδευμένες εξοφλήσεις, έκρινε ότι δεν αποδεικνύεται η καλή πίστη του λήπτη. Συνεπώς, η συνολική οριστική φορολογική του υποχρέωση παραμένει αμετάβλητη στα ποσά που καταλογίστηκαν από τον έλεγχο (€69.325,29 για το 2018 και €9.724,19 για το 2019 σε φόρο εισοδήματος, πλέον €52.558,73 σε Φ.Π.Α. και πρόστιμα).

Η απόφαση 384 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενος ότι οι έντυπες αποδείξεις δαπανών που κατέθεσε για την κάλυψη του αφορολόγητου ήταν νόμιμες και μη νόμιμα απορρίφθηκαν, επικαλούμενος μάλιστα την αντισυνταγματικότητα της διάταξης του άρθρου 15 παρ. 6 περ. β' του Ν. 4172/2013 που επιβάλλει τις δαπάνες αυτές να γίνονται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι οι δαπάνες δεν πραγματοποιήθηκαν με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής και ότι ο φορολογούμενος δεν ανήκε στις εξαιρέσεις. Η τελική φορολογική υποχρέωση επικυρώθηκε στο ποσό των 957,64€.

Η απόφαση (537/01.04.2025) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου αλκοολούχων ποτών, καταλογίστηκε με συνολικό ποσό 89.733,32 € (συμπεριλαμβανομένου φόρου 52.838,95 €, προστίμου 26.419,48 € και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης 10.474,89 €). Ο καταλογισμός έγινε επειδή ο φορολογητέος έλεγχος προσδιόρισε ανακρίβειες οδηγώντας σε αύξηση του εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί καθυστερημένης προσκόμισης των λογιστικών στοιχείων και περί έλλειψης φοροδοτικής ικανότητας, καθώς έκρινε ότι οι διαπιστώσεις του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης ήταν ορθές και αιτιολογημένες.

Η Απόφαση 53/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της απόφασης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Λιβαδειάς, η οποία είχε απορρίψει τροποποιητική δήλωση φορολογίας εισοδήματος (φορολογικό έτος 2022). Η αρχική δήλωση του προσφεύγοντος είχε καταλογίσει φόρο ύψους 44.878,17 ευρώ, λόγω προστιθέμενης διαφοράς τεκμηρίων (97.953,31 ευρώ) που προέκυψε από χρηματική δωρεά 100.000,00 ευρώ προς τον εγγονό του. Ο προσφεύγων προσπάθησε να καλύψει το τεκμήριο δηλώνοντας δάνεια συνολικού ποσού 99.000,00 ευρώ από τα τέκνα του, τα οποία αποδείχθηκαν με ιδιωτικά συμφωνητικά. Η ΔΕΔ έκρινε ότι τα συμφωνητικά έφεραν βέβαιη χρονολογία, είχαν συναφθεί πριν την πραγματοποίηση της δωρεάς και υπήρχε εύλογη σύνδεση με το προς κάλυψη τεκμήριο. Ως εκ τούτου, ακυρώθηκε η απορριπτική απόφαση της Δ.Ο.Υ. και διατάχθηκε η εκκαθάριση της τροποποιητικής δήλωσης, με την επιφύλαξη περαιτέρω ελέγχου από την φορολογική αρχή ως προς τον πραγματικό ή εικονικό χαρακτήρα των δανείων και την οικονομική δυνατότητα των δανειστών.