Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020, που εκδόθηκαν βάσει της έμμεσης τεχνικής της αρχής των αναλογιών λόγω ανεπάρκειας δηλούμενου εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς για παράνομη εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, τον κανόνα ne bis in idem, την επιβολή ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για το 2019, και τις πράξεις Φ.Π.Α. Έγινε μερική αποδοχή μόνο στον ισχυρισμό περί μη νόμιμης προσθήκης λογιστικών διαφορών για το 2019, αναγνωρίζοντας δαπάνες €10.309,20 ως εκπιπτόμενες. Ως αποτέλεσμα, η συνολική καταβολή για το 2019 μειώθηκε από €80.837,36 σε €72.950,81, ενώ οι πράξεις του 2020 και οι πράξεις Φ.Π.Α. επικυρώθηκαν.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021, καθώς και κατά πράξεων επιβολής προστίμων. Αρχικά, οι πράξεις βασίστηκαν στην προσδιοριστική μέθοδο «με κάθε διαθέσιμο στοιχείο» λόγω μη προσκόμισης βιβλίων από την εταιρεία. Μετά από δύο αναπομπές και την υποβολή νέων λογιστικών και μισθοδοτικών στοιχείων, ο έλεγχος αναγνώρισε εκπιπτόμενες δαπάνες και αγορές, με αποτέλεσμα την τροποποίηση (μείωση) του καταλογιζόμενου κύριου φόρου και των προστίμων Φ.Ε. και Φ.Π.Α. Ωστόσο, ο ισχυρισμός της εταιρείας περί μη ευθύνης για τη μη διάθεση των βιβλίων λόγω εσωτερικής αντιδικίας απορρίφθηκε, με αποτέλεσμα την επικύρωση των πράξεων επιβολής προστίμων περί μη τήρησης και μη διάθεσης λογιστικών αρχείων.

Η απόφαση 98/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής οδοντιάτρου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου, καθώς το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για τις προσωπικές δαπάνες διαβίωσης. Ωστόσο, δέχθηκε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας σχετικά με τον υπολογισμό της αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης, αναπροσαρμόζοντας το ποσοστό φύρας/χρήσης σιελαντλιών από 10% σε 30%. Αυτή η αναπροσαρμογή οδήγησε σε μείωση των καταλογιζόμενων ακαθάριστων εσόδων, με αποτέλεσμα την τροποποίηση των πράξεων προσδιορισμού φόρου. Επικυρώθηκε η Πράξη Επιβολής Προστίμου για μη εξόφληση συναλλαγών άνω των 500€ με ηλεκτρονικά μέσα για το 2018.

Η απόφαση 849/13.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και τελών χαρτοσήμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση παραγωγής ειδών ζαχαροπλαστικής, αμφισβήτησε τη μη αναγνώριση δαπανών και την προσαύξηση περιουσίας από τραπεζικές πιστώσεις. Η ΔΕΔ, κατόπιν αναπομπής και επανελέγχου των νέων στοιχείων, μείωσε τις μη εκπιπτόμενες δαπάνες και το ύψος της προσαύξησης περιουσίας. Επίσης, ακύρωσε πλήρως τις πράξεις επιβολής τελών χαρτοσήμου, κρίνοντας ότι η επιβολή τους για άτυπα δάνεια από συγγενείς ήταν μη νόμιμη, οδηγώντας σε συνολική μείωση των καταλογιζόμενων ποσών.

Η απόφαση 476/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τις φορολογικές χρήσεις 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Κομοτηνής. Ο έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη μέσω της μεθόδου της κλειστής αποθήκης, γεγονός που οδήγησε στην εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ελέγχου «Αρχή των αναλογιών» για τον προσδιορισμό των ακαθάριστων εσόδων. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί εσφαλμένης διενέργειας του ελέγχου, μη υπολογισμού φύρας και αναίτιας επιλογής έμμεσης τεχνικής, επικυρώνοντας συνολικές οφειλές 52.228,31€.

Η απόφαση 117/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά των πράξεων οριστικού διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Πρέβεζας. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου (Ανάλυση Ρευστότητας) λόγω της μη προσκόμισης των ηλεκτρονικών αρχείων των Φορολογικών Ηλεκτρονικών Μηχανισμών και των σχετικών Ζ’ παραστατικών, κάτι που κατέστησε αδύνατη την επαλήθευση των εσόδων. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η μη προσκόμιση οφειλόταν σε ανωτέρα βία (πλημμύρες Νοεμβρίου 2019). Η ΔΕΔ έκρινε ορθή την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής, καθώς η αδυναμία διενέργειας ελεγκτικών επαληθεύσεων δεν συναρτάται με την υπαιτιότητα του φορολογούμενου. Τα συνολικά ποσά των καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων (άνω των 52.000 €) διατηρούνται.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ατομικής επιχείρησης πρατηρίου υγρών καυσίμων κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος για τα έτη 2018 και 2019. Ο αρχικός έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβέντα έσοδα μέσω της μεθόδου κλειστής αποθήκης και του συστήματος εισροών-εκροών. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι οι αποκλίσεις στις ποσότητες καυσίμων, οι οποίες ήταν κάτω του 1,5%, οφείλονται σε αντικειμενικές αδυναμίες μέτρησης του συστήματος, σύμφωνα με τις ισχύουσες Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκανε δεκτό αυτό τον ισχυρισμό, αναγνωρίζοντας τις διαφορές μικρότερες του 1,5% ως δικαιολογημένες αποκλίσεις, οδηγώντας σε επαναπροσδιορισμό και μείωση των καταλογιζόμενων ποσών φόρου και προστίμων. Οι ισχυρισμοί περί μη εφαρμογής της έμμεσης τεχνικής ελέγχου απορρίφθηκαν ως αλυσιτελείς.

Η απόφαση (494/31-03-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από την Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Οι αρχικές πράξεις βασίστηκαν στην έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών, λόγω ανεπάρκειας δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με τον εσφαλμένο υπολογισμό του συντελεστή μικτού κέρδους και την αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας ύψους 3.610 ευρώ για το 2018. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκανε εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό περί μη αναγνώρισης φύρας, αναγνωρίζοντας ποσοστό 5% αντί του αιτούμενου 15%, λόγω της φύσης των εμπορευμάτων. Ως αποτέλεσμα, επαναπροσδιορίστηκαν τα ακαθάριστα έσοδα και οι φορολογητέες εκροές, οδηγώντας σε μείωση των καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων.

Η απόφαση 376/10-03-2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Ο έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη (3.337,95€ για το 2019 και 51.974,30€ για το 2020) εφαρμόζοντας τη μέθοδο της κλειστής αποθήκης, αποδεχόμενος ποσοστό φύρας 20% (βάσει αρχικής δήλωσης του προσφεύγοντα), απορρίπτοντας ως αβάσιμο τον μεταγενέστερο ισχυρισμό για μεγαλύτερη διακύμανση. Επίσης, ορθά κρίθηκαν μη εκπιπτόμενες δαπάνες μισθοδοσίας (€10.101,37 για το 2019, €4.479,25 για το 2020) και αγορές άνω των 500€ (αξίας €32.312,02 για το 2019), λόγω μη εξόφλησης μέσω τραπεζικού μέσου πληρωμής, σύμφωνα με το άρθρο 23 του Ν 4172/2013. Ο ισχυρισμός περί ανεπαρκούς αιτιολογίας απορρίφθηκε επίσης.

Η απόφαση 899/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος διαπίστωσε μη εκπιπτόμενες δαπάνες, ιδίως έξοδα μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν με τραπεζικό μέσο (συνολικού ύψους €1.292,24 για το 2018 και €35.155,65 για το 2019), καθώς και την παράνομη έκπτωση προστίμων, προσαυξήσεων ασφαλιστικών ταμείων, τέλους επιτηδεύματος και προσωπικών εξόδων Ε.Ι.Χ. Η εταιρεία απέτυχε επίσης να προσκομίσει φάκελο τεκμηρίωσης ενδοομιλικών συναλλαγών. Όλοι οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί παράβασης ουσιώδους τύπου και παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι και η αρχική καταλογιζόμενη οφειλή διατηρήθηκε.