Η απόφαση (1262/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εκδόθηκε μετά από αναπομπή της υπόθεσης από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Βόλου, προκειμένου να εξεταστεί επί της ουσίας ενδικοφανής προσφυγή κατά της σιωπηρής απόρριψης αίτησης τροποποίησης φορολογικής δήλωσης του 2015. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε ότι το ποσό των 18.755,67€, που προήλθε από την εκκαθάριση επενδυτικού λογαριασμού, συνιστά εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες του έτους 2015.
Η ΔΕΔ έκανε μερική αποδοχή της προσφυγής. Κρίθηκε ότι το ποσό των 18.344,83€ συνιστά πράγματι εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, αλλά ο χρόνος κτήσης του δικαιώματος είσπραξης ήταν το 2013 (φορολογικό έτος 2014) και όχι το 2015. Το υπόλοιπο ποσό των 410,84€ (ωφέλεια από την καθυστέρηση της εκκαθάρισης) συνιστά εισόδημα από κεφάλαιο (τόκοι) για το έτος 2015, το οποίο φορολογείται αυτοτελώς. Διατάχθηκε η νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος και η έντοκη επιστροφή των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών.

Η Απόφαση 149/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εξετάζει εκ νέου, κατόπιν αναπομπής από το Διοικητικό Πρωτοδικείο, ενδικοφανή προσφυγή κατά της σιωπηρής απόρριψης αίτησης μερικής ανάκλησης/τροποποίησης δήλωσης φόρου εισοδήματος οικονομικού έτους 2014 (χρήση 2013). Η διαφορά αφορά τη φορολόγηση ποσού 38.709,77 ευρώ που προήλθε από την εκκαθάριση του Επενδυτικού Λογαριασμού Κάλυψης Στεγαστικών Παροχών του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Η ΔΕΔ κρίνει ότι το ποσό αυτό συνιστά εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, με δικαίωμα είσπραξης που αποκτήθηκε στις 18/01/2013. Ως εκ τούτου, αποτελεί φορολογητέο εισόδημα της χρήσης 2013 (οικ. έτος 2014). Η ΔΕΔ απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή, επιβεβαιώνοντας ότι το ποσό πρέπει να ληφθεί υπόψη για την εκκαθάριση των φορολογικών υποχρεώσεων του οικονομικού έτους 2014.

Η υπ' αριθ. 492/04.03.2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής σχετικά με την πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου φορολογικού έτους 2015. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τη φορολόγηση ποσού €58.122,47 ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, το οποίο προήλθε από εκκαθάριση Επενδυτικού Λογαριασμού Κάλυψης Στεγαστικών Παροχών. Μετά την αναπομπή της υπόθεσης από το Διοικητικό Πρωτοδικείο, η ΔΕΔ έκρινε ότι το μεγαλύτερο μέρος του ποσού (€55.805,62), αν και αποτελεί εισόδημα μισθωτών υπηρεσιών, ανάγεται στη χρήση του 2013 και έχει υποπέσει σε παραγραφή. Το υπόλοιπο ποσό (€2.316,85) αναχαρακτηρίζεται ως εισόδημα από κεφάλαιο (τόκοι) του 2015. Δεδομένου ότι το πλήρες ποσό δαπανήθηκε απευθείας για την εξόφληση δανείων, δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο τεκμηρίου δαπάνης διαβίωσης. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ διατάσσει νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του 2015.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που ασκήθηκε κατά της σιωπηρής απόρριψης του αιτήματος μερικής ανάκλησης/τροποποίησης δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2016. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε ποσό €28.981,33, δηλωμένο ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, το οποίο προερχόταν από την εκκαθάριση Επενδυτικού Λογαριασμού Κάλυψης Στεγαστικών Παροχών του πρώην Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, ακολουθώντας ακυρωτική απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου, έκρινε ότι το μεγαλύτερο μέρος του ποσού (€27.591,25), αν και αποτελεί εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, έπρεπε να φορολογηθεί το 2013, συνεπώς το δικαίωμα φορολόγησης έχει παραγραφεί από 31.12.2019. Το υπόλοιπο ποσό (€1.390,08), που αφορά ωφέλεια από την καθυστέρηση εκκαθάρισης, κρίθηκε ως εισόδημα από κεφάλαιο (τόκοι) του φορολογικού έτους 2016. Εντέλλεται ο Προϊστάμενος της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. να διενεργήσει νέα εκκαθάριση της δήλωσης του 2016 βάσει του σκεπτικού αυτού.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος μερικής ανάκλησης-τροποποίησης της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του 2015. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της φορολόγησης ποσού €55.808,31, το οποίο είχε συμπεριληφθεί ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες. Το ποσό αυτό προήλθε από την εκκαθάριση επενδυτικού λογαριασμού του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και πιστώθηκε απευθείας στην αποπληρωμή των δανείων της. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι το μεγαλύτερο μέρος του ποσού (€53.587,11) ανάγεται στη χρήση 2013 (με δικαίωμα είσπραξης την 18/1/2013) και επομένως δεν έπρεπε να συμπεριληφθεί στη δήλωση του 2015. Επίσης, το ποσό που αντιστοιχεί σε ωφέλεια από την καθυστέρηση της εκκαθάρισης (€2.221,20) συνιστά εισόδημα από κεφάλαιο (τόκοι) και όχι μισθωτές υπηρεσίες. Καθώς δε, ποσό €51.767,00 καταβλήθηκε απευθείας για εξόφληση δανείων, δεν μπορεί να αποτελέσει τεκμήριο. Η ΔΕΔ αποφασίζει τη μερική αποδοχή της προσφυγής και την υποχρέωση του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Γ’ Πατρών να διενεργήσει νέα εκκαθάριση για το φορολογικό έτος 2015.

Η απόφαση 1480 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022, με τελικό χρεωστικό ποσό ύψους 1.273,69€. Η προσφεύγουσα, μέλος ΕΔΙΠ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, ζητούσε τη διαγραφή του φόρου που της καταλογίστηκε για το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης (€280,00), υποστηρίζοντας ότι δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα. Η ΔΕΔ αποφάσισε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 12 του ΚΦΕ και τη διευκρινιστική εγκύκλιο ΔΕΑΦ-68544/13.06.2025 της ΑΑΔΕ, το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης του ν.5045/2023 συνιστά εισόδημα από μισθωτή εργασία που φορολογείται κανονικά, καθώς δεν περιλαμβάνεται στις νομοθετικές εξαιρέσεις.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της σιωπηρής απόρριψης από τη ΔΟΥ Γλυφάδας, σχετικά με την τροποποίηση της φορολογικής δήλωσης εισοδήματος του 2015. Το αμφισβητούμενο ποσό των 43.736,72 ευρώ, προερχόμενο από την εκκαθάριση Επενδυτικού Λογαριασμού Κάλυψης Στεγαστικών Παροχών, είχε αρχικά φορολογηθεί ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες. Η ΔΕΔ, κατόπιν παραπομπής από το Διοικητικό Πρωτοδικείο, έκρινε ότι ποσό 42.086,32 ευρώ ανάγεται στο φορολογικό έτος 2013, για το οποίο το δικαίωμα του Δημοσίου έχει παραγραφεί (λήξη 31/12/2019) και πρέπει να αφαιρεθεί από το φορολογητέο εισόδημα του 2015. Το υπόλοιπο ποσό των 1.650,40 ευρώ (ωφέλεια καθυστέρησης) χαρακτηρίστηκε ως εισόδημα από κεφάλαιο. Επιπλέον, κρίθηκε ότι το συνολικό ποσό, χρησιμοποιούμενο αποκλειστικά για εξόφληση δανείων, δεν συνιστά τεκμήριο δαπάνης. Διατάσσεται νέα εκκαθάριση για το φορολογικό έτος 2015.

Η απόφαση 1474/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, με τελικό χρεωστικό ποσό 4.769,42€. Ο προσφεύγων, μέλος ΕΔΙΠ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ζητούσε τη διαγραφή του φόρου που αναλογεί στο ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης (1.200€) που έλαβε, υποστηρίζοντας ότι δεν είναι φορολογητέο εισόδημα. Η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη, βασιζόμενη στις διατάξεις του Ν. 5045/2023 και του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Ν. 4172/2013). Ειδικότερα, έκρινε, σύμφωνα και με σχετική οδηγία της ΑΑΔΕ (ΔΕΑΦ-68544/13.06.2025), ότι το επίδομα αυτό εντάσσεται στις τακτικές αποδοχές και φορολογείται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία, καθώς δεν προβλέπεται ρητή εξαίρεση ή απαλλαγή του.

Η απόφαση αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος μερικής ανάκλησης πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2015. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε την ταξινόμηση ποσού 33.211,25€ ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, υποστηρίζοντας ότι προερχόταν από την εκκαθάριση Επενδυτικού Λογαριασμού Κάλυψης Στεγαστικών Παροχών του πρώην Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και χρησιμοποιήθηκε για την αποπληρωμή των δανείων της. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δέχεται εν μέρει την προσφυγή. Κρίνει ότι ποσό 31.783,47€ ήταν εισόδημα του 2013 και έχει υποπέσει σε παραγραφή. Το υπόλοιπο ποσό 1.427,79€ κρίνεται ως εισόδημα από κεφάλαιο (τόκοι) για το 2015. Επίσης, το συνολικό ποσό που αναλώθηκε στην αποπληρωμή δανείων δεν δύναται να αποτελέσει τεκμήριο δαπάνης. Αποφασίζεται η μερική αποδοχή της προσφυγής και η διενέργεια νέας εκκαθάρισης της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος 2015.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος επανεκκαθάρισης της τροποποιητικής δήλωσης Φορολογίας Εισοδήματος Νομικών Προσώπων φορολογικού έτους 2021. Η προσφεύγουσα ζητούσε την έντοκη επιστροφή φόρου αλλοδαπής ύψους 250.341,24 €, που είχε καταβληθεί στην Τουρκία για μερίσματα και δεν είχε αναγνωριστεί προς έκπτωση. Η εταιρεία επικαλέστηκε αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), υποστηρίζοντας ότι πρέπει να αναγνωριστεί το συνολικό ποσό. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι, βάσει του άρθρου 9 του ν.4172/2013 και της οικείας Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (ΣΑΔΦ) Ελλάδας-Τουρκίας, το ποσό του φόρου που εκπίπτει (κωδ. 619) περιορίζεται στο ποσό του φόρου που αναλογεί για το εισόδημα αυτό στην Ελλάδα (116.376,06 €), καθώς δεν προέκυψε επαρκές ποσό φόρου στο συνολικό φορολογητέο εισόδημα για να χωρέσει η έκπτωση ολόκληρου του αλλοδαπού φόρου.