Η απόφαση αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος μερικής ανάκλησης πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2015. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε την ταξινόμηση ποσού 33.211,25€ ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, υποστηρίζοντας ότι προερχόταν από την εκκαθάριση Επενδυτικού Λογαριασμού Κάλυψης Στεγαστικών Παροχών του πρώην Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και χρησιμοποιήθηκε για την αποπληρωμή των δανείων της. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δέχεται εν μέρει την προσφυγή. Κρίνει ότι ποσό 31.783,47€ ήταν εισόδημα του 2013 και έχει υποπέσει σε παραγραφή. Το υπόλοιπο ποσό 1.427,79€ κρίνεται ως εισόδημα από κεφάλαιο (τόκοι) για το 2015. Επίσης, το συνολικό ποσό που αναλώθηκε στην αποπληρωμή δανείων δεν δύναται να αποτελέσει τεκμήριο δαπάνης. Αποφασίζεται η μερική αποδοχή της προσφυγής και η διενέργεια νέας εκκαθάρισης της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος 2015.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που ασκήθηκε κατά της σιωπηρής απόρριψης του αιτήματος μερικής ανάκλησης/τροποποίησης δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2016. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε ποσό €28.981,33, δηλωμένο ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, το οποίο προερχόταν από την εκκαθάριση Επενδυτικού Λογαριασμού Κάλυψης Στεγαστικών Παροχών του πρώην Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, ακολουθώντας ακυρωτική απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου, έκρινε ότι το μεγαλύτερο μέρος του ποσού (€27.591,25), αν και αποτελεί εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, έπρεπε να φορολογηθεί το 2013, συνεπώς το δικαίωμα φορολόγησης έχει παραγραφεί από 31.12.2019. Το υπόλοιπο ποσό (€1.390,08), που αφορά ωφέλεια από την καθυστέρηση εκκαθάρισης, κρίθηκε ως εισόδημα από κεφάλαιο (τόκοι) του φορολογικού έτους 2016. Εντέλλεται ο Προϊστάμενος της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. να διενεργήσει νέα εκκαθάριση της δήλωσης του 2016 βάσει του σκεπτικού αυτού.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος μερικής ανάκλησης-τροποποίησης της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του 2015. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της φορολόγησης ποσού €55.808,31, το οποίο είχε συμπεριληφθεί ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες. Το ποσό αυτό προήλθε από την εκκαθάριση επενδυτικού λογαριασμού του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και πιστώθηκε απευθείας στην αποπληρωμή των δανείων της. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι το μεγαλύτερο μέρος του ποσού (€53.587,11) ανάγεται στη χρήση 2013 (με δικαίωμα είσπραξης την 18/1/2013) και επομένως δεν έπρεπε να συμπεριληφθεί στη δήλωση του 2015. Επίσης, το ποσό που αντιστοιχεί σε ωφέλεια από την καθυστέρηση της εκκαθάρισης (€2.221,20) συνιστά εισόδημα από κεφάλαιο (τόκοι) και όχι μισθωτές υπηρεσίες. Καθώς δε, ποσό €51.767,00 καταβλήθηκε απευθείας για εξόφληση δανείων, δεν μπορεί να αποτελέσει τεκμήριο. Η ΔΕΔ αποφασίζει τη μερική αποδοχή της προσφυγής και την υποχρέωση του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Γ’ Πατρών να διενεργήσει νέα εκκαθάριση για το φορολογικό έτος 2015.

Η υπ' αριθ. 492/04.03.2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής σχετικά με την πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου φορολογικού έτους 2015. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τη φορολόγηση ποσού €58.122,47 ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, το οποίο προήλθε από εκκαθάριση Επενδυτικού Λογαριασμού Κάλυψης Στεγαστικών Παροχών. Μετά την αναπομπή της υπόθεσης από το Διοικητικό Πρωτοδικείο, η ΔΕΔ έκρινε ότι το μεγαλύτερο μέρος του ποσού (€55.805,62), αν και αποτελεί εισόδημα μισθωτών υπηρεσιών, ανάγεται στη χρήση του 2013 και έχει υποπέσει σε παραγραφή. Το υπόλοιπο ποσό (€2.316,85) αναχαρακτηρίζεται ως εισόδημα από κεφάλαιο (τόκοι) του 2015. Δεδομένου ότι το πλήρες ποσό δαπανήθηκε απευθείας για την εξόφληση δανείων, δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο τεκμηρίου δαπάνης διαβίωσης. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ διατάσσει νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του 2015.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της σιωπηρής απόρριψης από τη ΔΟΥ Γλυφάδας, σχετικά με την τροποποίηση της φορολογικής δήλωσης εισοδήματος του 2015. Το αμφισβητούμενο ποσό των 43.736,72 ευρώ, προερχόμενο από την εκκαθάριση Επενδυτικού Λογαριασμού Κάλυψης Στεγαστικών Παροχών, είχε αρχικά φορολογηθεί ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες. Η ΔΕΔ, κατόπιν παραπομπής από το Διοικητικό Πρωτοδικείο, έκρινε ότι ποσό 42.086,32 ευρώ ανάγεται στο φορολογικό έτος 2013, για το οποίο το δικαίωμα του Δημοσίου έχει παραγραφεί (λήξη 31/12/2019) και πρέπει να αφαιρεθεί από το φορολογητέο εισόδημα του 2015. Το υπόλοιπο ποσό των 1.650,40 ευρώ (ωφέλεια καθυστέρησης) χαρακτηρίστηκε ως εισόδημα από κεφάλαιο. Επιπλέον, κρίθηκε ότι το συνολικό ποσό, χρησιμοποιούμενο αποκλειστικά για εξόφληση δανείων, δεν συνιστά τεκμήριο δαπάνης. Διατάσσεται νέα εκκαθάριση για το φορολογικό έτος 2015.

Η απόφαση (1262/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εκδόθηκε μετά από αναπομπή της υπόθεσης από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Βόλου, προκειμένου να εξεταστεί επί της ουσίας ενδικοφανής προσφυγή κατά της σιωπηρής απόρριψης αίτησης τροποποίησης φορολογικής δήλωσης του 2015. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε ότι το ποσό των 18.755,67€, που προήλθε από την εκκαθάριση επενδυτικού λογαριασμού, συνιστά εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες του έτους 2015.
Η ΔΕΔ έκανε μερική αποδοχή της προσφυγής. Κρίθηκε ότι το ποσό των 18.344,83€ συνιστά πράγματι εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, αλλά ο χρόνος κτήσης του δικαιώματος είσπραξης ήταν το 2013 (φορολογικό έτος 2014) και όχι το 2015. Το υπόλοιπο ποσό των 410,84€ (ωφέλεια από την καθυστέρηση της εκκαθάρισης) συνιστά εισόδημα από κεφάλαιο (τόκοι) για το έτος 2015, το οποίο φορολογείται αυτοτελώς. Διατάχθηκε η νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος και η έντοκη επιστροφή των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών.

Η απόφαση 91 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της 23ης Ιανουαρίου 2025 αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της σιωπηρής απόρριψης αίτησης τροποποίησης δήλωσης φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2016, μετά από αναπομπή της υπόθεσης από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Βόλου. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε τον χαρακτηρισμό ποσού 25.904,75€ ως εισοδήματος από μισθωτές υπηρεσίες, το οποίο προήλθε από την εκκαθάριση επενδυτικού λογαριασμού της Eurobank. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το ποσό των 24.287,48€ αποτελεί εισόδημα μισθωτών υπηρεσιών του οικονομικού έτους 2014, ενώ το ποσό των 1.617,27€, ως ωφέλεια από την καθυστέρηση εκκαθάρισης, συνιστά εισόδημα από κεφάλαιο (τόκοι) φορολογικό έτους 2016, το οποίο φορολογείται αυτοτελώς. Η αρμόδια Δ.Ο.Υ. διατάσσεται να διενεργήσει νέα εκκαθάριση για το 2016 και να προχωρήσει σε έντοκη επιστροφή των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών.

Η απόφαση 493/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι λανθασμένα φορολογήθηκε το επίδομα βιβλιοθήκης ύψους 1.854,75 ευρώ, το οποίο έλαβε από Πανεπιστήμιο και είχε συμπεριληφθεί στο δηλωθέν εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες (κωδικός 301). Η ΔΕΔ, βασιζόμενη στις διατάξεις του ν. 5045/2023 και στην κρίση της Ολομέλειας του ΣτΕ (απόφαση 29/2014), έκρινε ότι το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης έχει αποζημιωτικό χαρακτήρα και δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα. Ως αποτέλεσμα, η ΔΕΔ αποφάσισε την τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης, διαγράφοντας το ποσό του επιδόματος βιβλιοθήκης από το εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες και διενεργώντας νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.

Η απόφαση 404/13-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου φορολογικού έτους 2023. Η προσφεύγουσα ζητούσε την εφαρμογή της κλίμακας φορολόγησης μισθωτών για εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα από παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών προς νομικό πρόσωπο της Δανίας (€26.082,00). Η αρχική απόρριψη βασίστηκε στο ότι η προσφεύγουσα είχε και εισόδημα από μισθωτή εργασία. Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τα στοιχεία, διαπίστωσε ότι το μισθωτό εισόδημα (€26.942,25) αποκτήθηκε πριν την έναρξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας, άρα πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 12 παρ. 2 περ. στ΄ Ν.4172/2013. Ο ισχυρισμός αυτός έγινε δεκτός. Αντίθετα, απέρριψε τον ισχυρισμό περί πλήρους αναγνώρισης του φόρου αλλοδαπής (€11.758,11), επιβεβαιώνοντας ότι η πίστωση φόρου πρέπει να περιοριστεί στο ποσό που αναλογεί στην Ελλάδα, το οποίο ορθά υπολογίστηκε σε €4.565,68.

Η απόφαση 1157/23.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία επέβαλε χρεωστικό ποσό 3.163,25€ βάσει του άρθρου 28Α του Ν. 4172/2013 (ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα). Η προσφεύγουσα (λογίστρια) αμφισβητούσε το τεκμαρτό εισόδημα, προβάλλοντας ισχυρισμούς περί αντισυνταγματικότητας, αντίθεσης με την ΕΣΔΑ και αναντιστοιχίας με την πραγματικότητα (ζημίες). Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, καθώς διαπιστώθηκε ότι αποτελεί δεύτερη ενδικοφανή προσφυγή από την ίδια υπόχρεη κατά της αυτής πράξης, κάτι που είναι μη επιτρεπτό βάσει της αναλογικής εφαρμογής του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.