Η απόφαση αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, επιχειρηματίας πρατηρίου καυσίμων, αμφισβητούσε την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (αρχή των αναλογιών) που επιβλήθηκαν λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων, μη διαφύλαξης αρχείων ΦΗΜ και ανεπάρκειας δηλωθέντος εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους περισσότερους ισχυρισμούς (νομιμότητα κοινοποίησης, εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, έλλειψη δόλου για πωλήσεις υγραερίου κίνησης). Ωστόσο, έκανε μερικά δεκτό τον ισχυρισμό περί μη αναγνώρισης δαπανών ύψους €707,57 για πάγια στοιχεία κάτω των €1.500 για το 2019, τα οποία δύνανται να αποσβεστούν εφάπαξ. Συνεπώς, η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη του 2018 (€39.319,47) και τροποποίησε την πράξη του 2019, μειώνοντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό σε €45.668,10.

Η απόφαση 399 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. και Επιβολής Προστίμου της Δ.Ο.Υ. Πατρών για τη φορολογική περίοδο 2019. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές (αρχή των αναλογιών) για τον προσδιορισμό του εισοδήματος, λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων και ανεπάρκειας του δηλούμενου εισοδήματος για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Καταλογίστηκε διαφορά Φ.Π.Α. ύψους 2.747,64€, πλέον προστίμου 1.266,24€. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί νομικών πλημμελειών, παραβίασης της αρχής της επιείκειας και λανθασμένου προσδιορισμού του συντελεστή μικτού κέρδους (Σ.Μ.Κ.), επικυρώνοντας τη συνολική οφειλή των 4.013,88€.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020, που εκδόθηκαν βάσει της έμμεσης τεχνικής της αρχής των αναλογιών λόγω ανεπάρκειας δηλούμενου εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς για παράνομη εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, τον κανόνα ne bis in idem, την επιβολή ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για το 2019, και τις πράξεις Φ.Π.Α. Έγινε μερική αποδοχή μόνο στον ισχυρισμό περί μη νόμιμης προσθήκης λογιστικών διαφορών για το 2019, αναγνωρίζοντας δαπάνες €10.309,20 ως εκπιπτόμενες. Ως αποτέλεσμα, η συνολική καταβολή για το 2019 μειώθηκε από €80.837,36 σε €72.950,81, ενώ οι πράξεις του 2020 και οι πράξεις Φ.Π.Α. επικυρώθηκαν.

Η απόφαση αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά των πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος των φορολογικών ετών 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές, συγκεκριμένα την ανάλυση ρευστότητας, λόγω ανεπάρκειας του δηλούμενου εισοδήματος του προσφεύγοντα για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Ενώ οι περισσότεροι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα απορρίφθηκαν, η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό περί συνυπολογισμού των εισοδημάτων και δαπανών της συζύγου του για το 2018. Κατόπιν αυτής της τροποποίησης, η αρχική πράξη για το 2019 επικυρώνεται (παραμένει €102.333,83), ενώ η πράξη του 2018 τροποποιείται, μειώνοντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό από €76.466,59 σε €74.084,53.

Η απόφαση απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της ατομικής επιχείρησης κατά των πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ, και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικυρώνει την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (αρχή των αναλογιών) από τη Δ.Ο.Υ. Κατερίνης, καθώς συνέτρεχαν πολλαπλές προϋποθέσεις του Άρθρου 28 του Ν. 4172/2013: μη διαφύλαξη ηλεκτρονικών αρχείων ΦΗΜ, μη τήρηση βιβλίου απογραφής (λόγω υπέρβασης ορίου 150.000 ευρώ) και ανεπάρκεια δηλούμενου εισοδήματος για την κάλυψη προσωπικών δαπανών. Όλοι οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένης της επικαλούμενης φύρας 20% και της μη νόμιμης επιβολής προστίμων, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.

Η απόφαση (Αριθμός 614/15-04-2025) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019 της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τη νομιμότητα της προσφυγής του ελέγχου στις έμμεσες τεχνικές προσδιορισμού εισοδήματος (αρχή των αναλογιών), καθώς και τον εσφαλμένο υπολογισμό της μέσης τιμής πώλησης. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε νόμιμη την προσφυγή στις έμμεσες τεχνικές λόγω μη επάρκειας του δηλούμενου εισοδήματος για την κάλυψη δαπανών, ωστόσο δέχτηκε τον ισχυρισμό του περί εσφαλμένης εφαρμογής της τεχνικής. Ως αποτέλεσμα, ακυρώθηκε η πράξη φόρου εισοδήματος του 2019 και τροποποιήθηκαν οι πράξεις φόρου εισοδήματος 2018 και Φ.Π.Α. 2018 και 2019 με βάση επαναπροσδιορισμένα ακαθάριστα έσοδα μετά την επαναξιολόγηση της μεθόδου.

Η απόφαση (116/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος 2019 και Φ.Π.Α. 2018 & 2019. Ο προσφεύγων αμφισσβήτησε τον προσδιορισμό του εισοδήματος με τις έμμεσες τεχνικές ελέγχου. Η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε τις διαπιστώσεις του ελέγχου της Δ.Ο.Υ. Αλεξανδρούπολης, κρίνοντας ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του ν.4172/2013, λόγω σοβαρών παρατυπιών στα λογιστικά αρχεία. Διαπιστώθηκαν εσφαλμένες καταχωρήσεις εσόδων/εξόδων, μη προσκόμιση δικαιολογητικών και σφάλματα μεταφοράς δεδομένων στις φορολογικές δηλώσεις. Λόγω της μη αξιοπιστίας των αρχείων, το εισόδημα προσδιορίστηκε με την Αρχή των Αναλογιών. Επικουρικά, διαπιστώθηκε ανεπάρκεια του δηλούμενου εισοδήματος για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και στα δύο έτη. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκαν τα καταλογιζόμενα ποσά φόρων και προστίμων.

Η απόφαση (494/31-03-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από την Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Οι αρχικές πράξεις βασίστηκαν στην έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών, λόγω ανεπάρκειας δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με τον εσφαλμένο υπολογισμό του συντελεστή μικτού κέρδους και την αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας ύψους 3.610 ευρώ για το 2018. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκανε εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό περί μη αναγνώρισης φύρας, αναγνωρίζοντας ποσοστό 5% αντί του αιτούμενου 15%, λόγω της φύσης των εμπορευμάτων. Ως αποτέλεσμα, επαναπροσδιορίστηκαν τα ακαθάριστα έσοδα και οι φορολογητέες εκροές, οδηγώντας σε μείωση των καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικών πράξεων φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η Φορολογική Διοίκηση είχε αρχικά προσδιορίσει αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας χρησιμοποιώντας την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, λόγω ανεπαρκούς δηλούμενου εισοδήματος για την κάλυψη προσωπικών δαπανών. Η προσφεύγουσα πρόβαλε πολλούς ισχυρισμούς. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς περί διαθέσιμων μετρητών και κερδών ΟΠΑΠ ως αναπόδεικτους. Ωστόσο, έγινε εν μέρει δεκτή η μείωση δαπανών λόγω διπλής καταμέτρησης δαπανών κινητής τηλεφωνίας και ασφαλίστρων, καθώς και η προσθήκη της επιδότησης ενοικίου από τον ΟΠΕΚΑ ως μη φορολογητέο έσοδο. Λόγω αυτών των τροποποιήσεων, το συνολικό οφειλόμενο ποσό μειώθηκε και για τα δύο έτη, με μείωση της αδικαιολόγητης προσαύξησης περιουσίας σε €46.858,26 για το 2018 και €67.158,37 για το 2019.

Η απόφαση 111/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Δράμας. Οι προσβαλλόμενες πράξεις αφορούσαν οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, καθώς και πράξη επιβολής προστίμου άρθρου 54 Ν. 4987/2022 για το φορολογικό έτος 2024. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου, ζητούσε την ακύρωση των πράξεων, ισχυριζόμενος εσφαλμένο προσδιορισμό εισοδήματος και ΦΠΑ μέσω της έμμεσης τεχνικής των αναλογιών, καθώς και εσφαλμένη απόρριψη δαπανών μισθοδοσίας. Η ΔΕΔ έκρινε τους ισχυρισμούς αβάσιμους, καθώς ο έλεγχος εφάρμοσε νόμιμα την αρχή των αναλογιών λόγω παραβάσεων, και ο προσφεύγων δεν προσκόμισε στοιχεία για την απόδειξη του ύψους των εσόδων του ούτε για την εκπεσιμότητα των δαπανών μισθοδοσίας. Επίσης, απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παραβίασης των αρχών της αναλογικότητας, χρηστής διοίκησης και δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Ως αποτέλεσμα, η αρχική φορολογική υποχρέωση διατηρείται στα καταλογισθέντα ποσά, συνολικού ύψους 134.401,55€ για το 2018, 96.819,74€ για το 2019 (εισόδημα/ειδική εισφορά/πρόστιμο), 158.918,86€ για το ΦΠΑ 2018 και 143.401,22€ για το ΦΠΑ 2019, συν τα πρόστιμα άρθρου 54 Ν. 4987/2022.