Κινητή τηλεφωνία (....) Υπό τα δεδομένα αυτά και συμφώνως προς τα γενόμενα δεκτά στις προηγούμενες νομικές σκέψεις, το Κλιμάκιο άγεται στην κρίση ότι βάσει του άρθρου 17 παρ. 8 του ν. 3491/2006 ήταν κατ’ αρχήν δυνατή η παραχώρηση χρήσεως συσκευών και η χρήση υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας από τους φερομένους ως δικαιούχους, οι οποίοι ασκούν χρέη Προϊσταμένου κατ’ αναπλήρωση, ….και δοθέντος ότι ο Επίτροπος δεν προβάλλει συγκεκριμένη αιτίαση ως προς την νομιμότητα της αναπληρώσεως. Τούτο δε, διότι του νόμου μη διακρίνοντος η αναγνώριση της δυνατότητος χρήσεως υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας δεν προϋποθέτει Προϊστάμενο αναδειχθέντα κατόπιν επιλογής βάσει των οικείων διατάξεων, όπως εσφαλμένως υπολαμβάνει ο αναπληρωτής Επίτροπος με τον λόγο διαφωνίας του, αλλά η σχετική δυνατότητα παρέχεται και σε οποιονδήποτε έχει ορισθεί κατά την οικεία διαδικασία ως αναπληρωτής Προϊσταμένου, ασκώντας τα σχετικά επιτελικά, αποφασιστικά και εποπτικά καθήκοντα για τα οποία δικαιολογείται η χρήση της τηλεφωνικής συνδέσεως και η περαιτέρω παραχώρηση της συσκευής και σε υφισταμένους υπαλλήλους του, για την εύρυθμη άσκηση των καθηκόντων τους και την λειτουργία της Υπηρεσίας. Περαιτέρω όμως, η καταβολή της επίμαχης δαπάνης στον βαθμό που γίνεται στο όνομα των φερομένων ως δικαιούχων Προϊσταμένων των οικείων Τμημάτων για την κάλυψη δαπανών κινητής τηλεφωνίας μέσω της προσωπικής τηλεφωνικής τους συνδέσεως με συγκεκριμένα δίκτυα παρίσταται μη νόμιμη. Και τούτο, διότι κατά τα προεκτεθέντα, οι διατάξεις του άρθρου 17 παρ. 8 του ν. 3491/2006 χορηγούν την δυνατότητα στους ΟΤΑ να συμβάλλονται οι ίδιοι με εταιρίες παροχής υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας και να παραχωρούν τηλεφωνικές συσκευές στους Προϊσταμένους των οικείων οργανικών μονάδων, υπό την ευθύνη των οποίων γίνεται και η χρήση των τηλεφωνικών συνδέσεων και όχι να καλύπτουν τα σχετικά τέλη των Προϊσταμένων από την χρήση των προσωπικών τηλεφωνικών τους συνδέσεων. Τέλος, οι επίμαχες δαπάνες δεν δύνανται να θεωρηθούν ούτε ως λειτουργικές καθόσον υφίσταται ειδικό πλαίσιο αντιμετωπίσεως των σχετικών λειτουργικών αναγκών των υπηρεσιών των ΟΤΑ. Κατόπιν αυτών και κατ’ επιτρεπτή υποκατάσταση του λόγου διαφωνίας του αναπληρωτή Επιτρόπου, ως εκ του προκριματικού και δημοσίας τάξεως χαρακτήρος της διαπιστωθείσης πλημμέλειας, οι εντελλόμενες με τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα δαπάνες δεν είναι νόμιμες και, ως εκ τούτου, οι οικείοι τίτλοι πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθούν