Δημοσιονομική Διόρθωση:Με την αίτηση αυτή ζητείται να ανασταλεί η εκτέλεση της 67639/16.6.2021 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Υφυπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων, (προφανώς εκ παραδρομής δε στην αίτηση αναγράφεται Τροφίμων αντί Επενδύσεων), με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος της αιτούσας δημοσιονομική διόρθωση ποσού 47.298,72 ευρώ με ανάκτηση συνολικού ποσού 69.000,66 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων τόκων ποσού 21.701,94 ευρώ(....)Με τα δεδομένα αυτά και συνεκτιμώντας το ύψος του καταλογισθέντος ποσού, το Δικαστήριο πιθανολογεί ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης και ανάκτησης δύναται να επιφέρει στην αιτούσα οικονομική βλάβη, η αποκατάσταση της οποίας σε περίπτωση ευδοκίμησης της έφεσης θα είναι ιδιαίτερα δυσχερής. Δέχεται την αίτηση.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Ζητείται η αναστολή εκτέλεσης (α) της .../23.11.2020 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου ...επιβλήθηκε σε βάρος του αιτούντος δημοσιονομική διόρθωση με ανάκτηση ποσού 12.250,00 ευρώ που φέρεται ότι καταβλήθηκε σε αυτόν αχρεωστήτως, ως οικονομική ενίσχυση, στο πλαίσιο του Μέτρου 112 «Εγκατάσταση Νέων Γεωργών» του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) 2007-2013.(....)Με τα δεδομένα αυτά και συνεκτιμώντας το ύψος του καταλογισθέντος ποσού (12.250,00 ευρώ), το Δικαστήριο πιθανολογεί ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης και ανάκτησης δύναται να προξενήσει στον αιτούντα οικονομική βλάβη, η αποκατάσταση της οποίας σε περίπτωση ευδοκίμησης της έφεσης θα είναι ιδιαίτερα δυσχερής.Αναστέλλει την εκτέλεση της …/23.11.2020 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, μέχρις ότου περατωθεί ή καταργηθεί η επί της με Α.Β.Δ. 84/2021 έφεσης του αιτούντος δίκη.

ΔΙΟΡΘΩΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.ΕΒΔΟΜΟ/2/2022.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Με την αίτηση αυτή ζητείται να ανασταλεί η εκτέλεση: α) της …./16.6.2021 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Υφυπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων, (προφανώς εκ παραδρομής δε στην αίτηση αναγράφεται Τροφίμων αντί Επενδύσεων), με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος της αιτούσας δημοσιονομική διόρθωση ποσού 47.298,72 ευρώ με ανάκτηση συνολικού ποσού 69.000,66 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων τόκων ποσού 21.701,94 ευρώ και β) κάθε συναφούς πράξης της Διοίκησης, προγενέστερης ή μεταγενέστερης.(....)Με τα δεδομένα αυτά και συνεκτιμώντας το ύψος του καταλογισθέντος ποσού, το Δικαστήριο πιθανολογεί ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης και ανάκτησης δύναται να επιφέρει στην αιτούσα οικονομική βλάβη, η αποκατάσταση της οποίας σε περίπτωση ευδοκίμησης της έφεσης θα είναι ιδιαίτερα δυσχερής. Δέχεται την αίτηση.

Δημοσιονομική διόρθωση ποσού...Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο αιτών δεν έχει υποβάλει δήλωση του ατομικά ευθυνόμενου για τις υποχρεώσεις του φυσικού προσώπου, το Δικαστήριο, αναφορικά προς επικείμενες δικαστικές αποφάσεις, ανεξάρτητα από το ότι ο αιτών οφείλει να προβλέπει αντίστοιχη επαρκή πίστωση στον προϋπολογισμό του, καθώς και από το αν επικαλείται υποθέσεις που έχουν συζητηθεί, κρίνει ότι, εν πάση περιπτώσει, είναι υποθετικό το αποτέλεσμά τους, μελλοντικός και αβέβαιος ο χρόνος κατά τον οποίο έκαστη απόφαση θα εκδοθεί, όπως και το ποσό για το οποίο θα αποτελέσει εκτελεστό τίτλο σε βάρος του, περαιτέρω, δε, όσον αφορά στις υποχρεώσεις του γενικά, κρίσιμο μέγεθος σε σχέση προς τις συνέπειες της άμεσης εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης είναι το ύψος των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεών του, για τις οποίες προσκομίζει τον ισολογισμό έτους 2018, ενώ η εισπραξιμότητα των απαιτήσεών του, το ύψος και ο προορισμός των τακτικών εσόδων του, είναι ουσιώδη στοιχεία αναφορικά προς τη διαμόρφωση και την υλοποίηση του ετήσιου προϋπολογισμού, ωστόσο, δεν ασκούν ουσιώδη επιρροή εν προκειμένω,  διότι ο αιτών δεν εκκινεί από μηδενική ή αρνητική και κατώτερη των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεών του βάση ταμειακών διαθεσίμων. Επομένως, με τα ανωτέρω δεδομένα, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο ισχυρισμός του αιτούντος ότι στερείται ταμειακών διαθεσίμων και ότι το ύψος των υποχρεώσεών του δεν του επιτρέπει να καταβάλει το ποσό που αναζητείται με την απόφαση της δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση, δεν αποδεικνύονται. Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο δεν πιθανολογεί ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση ποσού 3.700,98 ευρώ δύναται να προξενήσει στον αιτούντα βλάβη η επανόρθωση της οποίας θα είναι δυσχερής σε περίπτωση ευδοκίμησης της έφεσής του.

Συντάξεις- αντισυνταγματικότητα:..Επειδή, στο άρθρο 95 του Συντάγματος ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας ανήκουν η μετά από αίτηση ακύρωση των εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών (παρ. 1 εδ. α΄) και ότι οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου της Επικρατείας ρυθμίζονται και ασκούνται όπως νόμος ειδικότερα ορίζει (παρ. 4). Ειδικώς δε ως προς το ζήτημα των συνεπειών της ακυρωτικής αποφάσεως, η ισχύουσα διάταξη του άρθρου 50 του π.δ. 18/1989, ακολουθώντας προηγούμενες όμοιες νομοθετικές ρυθμίσεις [βλ. ταυτάριθμα άρθρα του αρχικού νόμου περί Συμβουλίου της Επικρατείας 3713/1928 (Α΄ 273)και του ν.δ. 170/1973 (Α΄ 229)], ορίζει στην παρ. 1 ότι: «Η απόφαση που δέχεται την αίτηση ακυρώσεως απαγγέλλει την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης και συνεπάγεται νόμιμη κατάργησή της έναντι όλων, είτε πρόκειται για κανονιστική είτε πρόκειται για ατομική πράξη». Την ανωτέρω διάταξη, την οποία (όπως και τις προγενέστερες) το Συμβούλιο της Επικρατείας παγίως εφάρμοζε με την έννοια ότι η ακύρωση της διοικητικής πράξεως ανατρέχει στον χρόνο εκδόσεώς της, τροποποίησε το άρθρο 22 παρ. 1 του ν. 4274/2014 (Α΄ 147), το οποίο προσέθεσε παρ. 3β έχουσα ως εξής: «Σε περίπτωση αιτήσεως ακυρώσεως που στρέφεται κατά διοικητικής πράξεως, το δικαστήριο, σταθμίζοντας τις πραγματικές καταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί κατά το χρόνο εφαρμογής της, ιδίως δε υπέρ των καλόπιστων διοικουμένων, καθώς και το δημόσιο συμφέρον, μπορεί να ορίσει ότι τα αποτελέσματα της ακυρώσεως ανατρέχουν σε χρονικό σημείο μεταγενέστερο του χρόνου έναρξης της ισχύος της και σε κάθε περίπτωση προγενέστερο του χρόνου δημοσίευσης της απόφασης...». Με τη νέα διάταξη δόθηκε η δυνατότητα στο Συμβούλιο της Επικρατείας, υπό προϋποθέσεις τις οποίες το ίδιο σταθμίζει, να αποκλίνει, σε εξαιρετικές πάντως περιπτώσεις, από τον κανόνα της αναδρομικής ακυρώσεως και να καθορίσει μεταγενέστερο χρόνο επελεύσεως των συνεπειών της ακυρώσεως. (ΣτΕ 851/2018 Ολομ., 481/2018 Ολομ., 2287-2288/2015 Ολομ. κ.α.). Στην προκειμένη περίπτωση, το Δικαστήριο, συνεκτιμώντας τους λόγους για τους οποίους εχώρησε η ακύρωση της προσβαλλομένης κανονιστικής αποφάσεως και τον μεγάλο αριθμό των καταβαλλομένων επικουρικών συντάξεων, των οποίων ο επανυπολογισμός θα τεθεί εν αμφιβόλω με την αναδρομική ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως, και των εκκρεμοτήτων που θα ανακύψουν, κρίνει ότι εν προκειμένω συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν, κατʼ εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως (άρθρου 50 παρ. 3β του π.δ. 18/1989), τα αποτελέσματα της ακυρώσεως να επέλθουν από την δημοσίευση της παρούσας αποφάσεως. Τούτο δε, κατʼ εξάντληση του απώτατου χρονικού ορίου περιορισμού του ακυρωτικού αποτελέσματος που επιτρέπει ο νόμος (χρόνος προγενέστερος εκείνου της δημοσιεύσεως της δικαστικής αποφάσεως), πέραν του οποίου τίθεται ζήτημα παραβιάσεως του άρθρου 93 παρ. 4 του Συντάγματος, διότι, ορίζοντας το εν λόγω άρθρο ότι: «Τα δικαστήρια υποχρεούνται να μην εφαρμόζουν νόμο που το περιεχόμενό του είναι αντίθετο προς το Σύνταγμα», απαγορεύει την - σε συμμόρφωση μάλιστα με δικαστική απόφαση - εφαρμογή νόμου μετά την κρίση αυτού ως αντίθετου προς το Σύνταγμα..Κατά τη γνώμη, όμως, των Συμβούλων Μ. Παπαδοπούλου, Ο. Ζύγουρα, Κ. Κουσούλη, Δ. Μακρή, Μ. Πικραμένου, Β. Αναγνωστοπούλου-Σαρρή και Αγ. Γαλενιανού-Χαλκιαδάκη, όπως έχει ήδη κριθεί (ΣτΕ Ολομ. 4003/2014, σκέψη 14), oι ρυθμίσεις των διατάξεων των παρ. 3 α, β και γ του άρθρου 50 του π.δ. 18/1989 αποδίδουν, σε επίπεδο νόμου, δυνατότητες που έχει το Δικαστήριο, κατʼ ορθή ερμηνεία, απευθείας από τις διατάξεις του άρθρου 95 παρ. 1 του Συντάγματος. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με την ίδια νομολογία, το Δικαστήριο έχει τη συνταγματική ευχέρεια να αποκλίνει, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, από τις ειδικότερες ρυθμίσεις των ως άνω δικονομικών διατάξεων. Ειδικότερα το Δικαστήριο έχει την ευχέρεια, αφού εκτιμήσει τις συνθήκες της υπόθεσης και σταθμίσει, αφενός, τα έννομα συμφέροντα των λοιπών πλην της Διοίκησης διαδίκων και, αφετέρου, το δημόσιο συμφέρον, να καθορίσει, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, χρόνο επελεύσεως των συνεπειών της ακυρώσεως μεταγενέστερο και από την ημερομηνία δημοσιεύσεως της ακυρωτικής αποφάσεως, κατʼ απόκλιση των οριζομένων στην περίπτωση 3 β του άρθρου 50 του π.δ. 18/1989. Στην προκειμένη περίπτωση, εν όψει του επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος να υφίσταται νόμιμο καθεστώς κοινωνικής ασφάλισης, οι συνέπειες της αντισυνταγματικότητας των διατάξεων του ν. 4387/2016 πρέπει να επέλθουν έξι μήνες μετά την δημοσίευση της παρούσας απόφασης, προκειμένου να παρασχεθεί η δυνατότητα στο νομοθέτη, αφού λάβει γνώση του σκεπτικού της ακυρωτικής απόφασης, να προβεί σε νέα, σύμφωνη με το Σύνταγμα, ρύθμιση του ζητήματος που αφορούν οι κριθείσες ως αντισυνταγματικές διατάξεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Λαμβάνοντας, περαιτέρω, υπ’ όψιν το μη ουσιώδες της διαπιστωθείσας παρατυπίας, ένεκα του τυπικού χαρακτήρα αυτής, αφού το έργο, όπως γίνεται δεκτό από την από ... τελική έκθεση πιστοποίησης, είναι πλήρως λειτουργικό και όλες οι άδειες για την νόμιμη λειτουργία του έχουν προσκομιστεί, καθώς και ότι δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι το ως άνω «τυπικό εύρημα» επέφερε ουσιώδη μεταβολή του φυσικού αντικειμένου του έργου ούτε ότι είχε επίπτωση επί του οικονομικού αντικειμένου αυτού, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης εκδόθηκε κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας και για το λόγο αυτό, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από την εκκαλούσα, είναι ακυρωτέα, ως αντιβαίνουσα στην εν λόγω αρχή. Το αίτημα όμως της έντοκης επιστροφής του ποσού των 105.413,26 ευρώ, είναι απορριπτέο προεχόντως ενόψει του διαπλαστικού χαρακτήρα του εν προκειμένω κρινομένου ενδίκου βοηθήματος, καθώς με την έφεση αμφισβητείται μόνο η νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης και επιδιώκεται η ακύρωσή της ή η μεταρρύθμισή της, ενώ η αναγνώριση ή καταψήφιση χρηματικού ποσού και μάλιστα εντόκως, επιδιώκεται με το ένδικο βοήθημα της αγωγής.Δέχεται την έφεση.Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.Ακυρώνει την 4513/1078/Β2/18.9.2017 απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Τομεακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και του Ταμείου Συνοχής.

Προμήθεια- ανάδειξη αναδόχου....Επειδή, η αιτούσα ισχυρίζεται ότι κατά την ακολουθούμενη κατά τα έτη 2009-2015 πρακτική του, το ΥΠΕΘΑ, ως αναθέτουσα αρχή ερμηνεύει τις σχετικές με τις εγγυητικές επιστολές διατάξεις κατά τρόπο ώστε να επιτρέπεται η αποδοχή εγγυητικών επιστολών που έχουν εκδοθεί από το .... Επικαλείται δε συναφώς έξι (6) προηγούμενους διαγωνισμούς που μετείχε η ίδια (4 του Πολεμικού Ναυτικού, 1 του Στρατού Ξηράς και 1 της Πολεμικής Αεροπορίας) στους οποίους, κατά τους ισχυρισμούς της, έγιναν δεκτές εγγυητικές επιστολές του ... που προσκόμισε για τη συμμετοχή της. Προβάλλει δε, ότι η αναθέτουσα αρχή δεν αιτιολογεί εν προκειμένω ειδικώς την διαφοροποίηση της ως άνω συμπεριφοράς της. Ο λόγος αυτός, ανεξαρτήτως του ότι είναι απορριπτέος ενόψει της αρχής της αυτοτέλειας κάθε διαγωνιστικής διαδικασίας (ΕΑ 72/2015, 269/2014, 416/2013, 215/2013, κ.ά.), σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να πιθανολογηθεί σοβαρώς ως βάσιμος ενόψει του ότι από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει κατεστημένη διοικητική πρακτική, ως αναποδείκτως ισχυρίζεται η αιτούσα, δεδομένου ότι, όπως βεβαιώνει η αναθέτουσα αρχή με την από 17.7.2015 έκθεση των απόψεών της προς το Δικαστήριο, από τους έξι διαγωνισμούς που επικαλείται η αιτούσα οι τρεις δεν αφορούν προμήθεια αμυντικού υλικού, ενώ ο τέταρτος ματαιώθηκε πριν το άνοιγμα των οικονομικών προσφορών. Περαιτέρω και ο ειδικότερος ισχυρισμός της αιτούσας περί καταχρήσεως εξουσίας είναι απορριπτέος, προεχόντως, ως προβαλλόμενος αναποδείκτως (ΕΑ 750/2007, 356/2004).

Ζητείται η αναίρεση της 412/2016 απόφασης του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία απορρίφθηκε  έφεση του αναιρεσείοντος κατά της 1916/Α.Πλ.3301/17.1.2012 απόφασης Το Δικαστήριο δικάζον την υπόθεση στην ουσία, κρίνει ότι πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η από 1.3.2012 έφεση του εκκαλούντος κατά της 1916/Α.Πλ.3301/17.1.2012 απόφασης του Υφυπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και να μεταρρυθμιστεί η εν λόγω απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης, αφού αφαιρεθεί το ποσό των 14.600 ευρώ χωρίς φόρο προστιθέμενης αξίας που αντιστοιχεί στο διατεθέν ποσόν για την κατασκευή του υδατόπυργού, περιορίζοντας το σε βάρος του επιβληθέν ποσό δημοσιονομικής διόρθωσης σε 153.547,32 ευρώ. Ακολούθως δε, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση  κατά το ήμισυ του κατατεθέντος για την άσκησή της παραβόλου στον εκκαλούντα και η κατάπτωση του υπολοίπου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου [άρ. 56 παρ. 4 εδ. α΄ του π.δ/τος  774/1980 (Α΄ 189) και ήδη άρθρο 310 παρ. 1 εδ. β΄ και 1 του ν. 4700/2020], ενώ το Δικαστήριο εκτιμώντας τις περιστάσεις, συμψηφίζει τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων. ​Δέχεται την από 6.6.2016 (ΑΒΔ 1160/2016) αίτηση αναίρεσης του ..... του Ιωάννη. Αναιρεί την 412/2016 απόφαση του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:ζητείται, κατ’ εκτίμηση του δικογράφου, η ακύρωση της 2359/5.3.2015 πράξης ταμειακής βεβαίωσης της Δ.Ο.Υ. Α΄ Πατρών, με την οποία βεβαιώθηκε σε βάρος του ανακόπτοντος το ποσό των 44.335,97 ευρώ Το Δικαστήριο παρατηρεί ότι οι ως άνω ισχυρισμοί πλήττουν το κύρος του νομίμου τίτλου, ήτοι της 1934/112742/19.9.2014 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης. Επομένως, με βάση τα γενόμενα δεκτά στη σκέψη 5, οι ισχυρισμοί αυτοί τυγχάνουν απορριπτέοι ως απαράδεκτοι, διότι στη δίκη της ανακοπής κατά της ταμειακής βεβαίωσης δεν είναι επιτρεπτή η προβολή λόγων που στρέφονται κατά του νομίμου τίτλου, εφόσον κατά του τελευταίου προβλέπεται η άσκηση ουσιαστικού ενδίκου βοηθήματος (έφεσης), οπως εν προκειμένω. Και τούτο ανεξαρτήτως του ότι, κατά τα γνωστά στο Δικαστήριο, η εν λόγω έφεση απορρίφθηκε ήδη με την 660/2018 απόφαση του Τμήματος τούτου. Απορρίπτει την ανακοπή

Μελέτη στατικής επάρκειας.(...)Περαιτέρω, το Δικαστήριο για το σχηματισμό της  κρίσης του λαμβάνει υπόψη, ενόψει της αρχής της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης των δημοσίων πόρων που έχουν διατεθεί για την παρούσα σύμβαση, ότι στην επίδικη διαγωνιστική διαδικασία, όπου υπέβαλαν προσφορές οκτώ υποψήφιοι και  κατά της οποίας δεν υποβλήθηκαν ενστάσεις  από δυνητικά ενδιαφερόμενους οικονομικούς φορείς, το προσφερόμενο ποσοστό έκπτωσης της αναδόχου εταιρείας ανήλθε σε 74,58%  και η συνολική οικονομική προσφορά αυτής στο ποσό των 121.210,00 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ, έναντι προϋπολογισμού σύμβασης 476.763,05 ευρώ με ΦΠΑ.Με βάση τις ανωτέρω σκέψεις, το Δικαστήριο συμπεραίνει ότι η επίδικη διαγωνιστική διαδικασία, ορώμενη συνολικώς, δεν εμφανίζει πλημμέλεια τέτοια που να οδηγεί το Δικαστήριο σε κρίση ότι η αντικειμενική ακεραιότητα αυτής έχει πληγεί ή ότι εμποδίστηκαν να συμμετάσχουν δυνητικοί υποψήφιοι.Kατ’ ακολουθίαν των προεκτεθέντων, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη προσφυγή, να ανακληθεί η προσβαλλόμενη 17/2022 πράξη της Υπηρεσίας Επιτρόπου στην Περιφερειακή Ενότητα Ροδόπης και να υπογραφεί το υποβληθέν για έλεγχο σχέδιο σύμβασης.