Mε την ένδικη αίτηση, όπως αυτή αναπτύσσεται με το νομοτύπως κατατεθέν στις 13.12.2022 υπόμνημα, ζητείται η αναίρεση της 1961/2021 απόφασης του Δευτέρου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, κατά το μέρος που με αυτήν απορρίφθηκε η παραπεμφθείσα με την 27/2019 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, λόγω δικαιοδοσίας, από 5.12.2012 «προσφυγή» της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…» και τον διακριτικό τίτλο «…Α.Ε.», κατά της 973/2011.2012 εγγραφής εις βάρος της στον με αριθμό γραμμής 7 χρηματικό κατάλογο.(...)Ενόψει των ανωτέρω, κατ’ ορθή ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 43 παρ. 1 του ν. 3979/2011 και της 3234/3093/2012 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής το δικάσαν Τμήμα δέχθηκε ότι νομίμως το Τμήμα Ανταποδοτικών Τελών και ΤΑΠ της Διεύθυνσης Δημοτικών Προσόδων προέβη στη βεβαίωση του ένδικου ποσού, προσδιορίζοντας αυτό με κάθε πρόσφορο μέσο, δοθέντος ότι, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση της αναιρεσιβαλλομένης, η αναιρεσείουσα δεν διαβίβασε στον Δήμο τις σχετικές εκκαθαριστικές καταστάσεις, ως όφειλε σύμφωνα με το άρθρο 43 του ν. 3979/2011.	Τέλος, ενόψει του ότι με τις διατάξεις της 3234/3093/2012 απόφασης ρυθμίζεται ειδικώς το ζήτημα της παραλαβής από τη ΔΕΗ και τους εναλλακτικούς παρόχους ενέργειας των καταστάσεων ανείσπρακτων Δημοτικών Τελών, ΦΗΧ και ΤΑΠ και της διενέργειας έρευνας για τη βεβαίωση αυτών σε χρηματικούς καταλόγους και την είσπραξή τους μέσω του Δήμου, αυτές τυγχάνουν εφαρμογής και στην κρινόμενη περίπτωση, συμπληρωματικά με τις διατάξεις του άρθρου 43 του ν. 3979/2011, απορριπτομένου και του επικουρικώς προβαλλόμενου ισχυρισμού της αναιρεσείουσας ότι η ανωτέρω απόφαση δεν τυγχάνει εφαρμοστέα στις περιπτώσεις καταλογισμών που διενεργούνται εις βάρος της ΔΕΗ και των εναλλακτικών παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας. Κατόπιν όλων των ανωτέρω, ο ως άνω λόγος αναίρεσης παρίσταται στο σύνολό του απορριπτέος.Εν όψει των ανωτέρω, η ένδικη αίτηση αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη. Περαιτέρω, απορριπτομένης της αίτησης, πρέπει να διαταχθεί η κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου υπέρ του Δημοσίου (βλ. άρθρο 310 παρ. 1 εδ. α΄ του ν. 4700/2020), εκτιμωμένων δε των περιστάσεων, να συμψηφισθεί η δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων (βλ. άρθρο 314 παρ. 4 εδ. β΄ του ίδιου νόμου).

Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει την αναίρεση της 1592/2016 οριστικής απόφασης του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση, κατά το μέρος που ζητείται η αναίρεση της προσβαλλόμενης απόφασης πρέπει να απορριφθεί, ενώ ως προς τον τρίτο λόγο, εκτιμώμενο ως λόγο αίτησης αναθεώρησης, πρέπει να παραπεμφθεί προς κρίση στο Έβδομο Τμήμα (άρθρο 8 παρ. 1 περ. ζ του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013 (φ. 52 Α΄) Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 339 του ν. 4700/2020, φ. 127 Α΄).Απορρίπτει την από 13.2.2017 αίτηση αναίρεσης του ….. του …..Παραπέμπει την υπόθεση στο Έβδομο Τμήμα να κρίνει επί της αιτήσεως αναθεώρησης της 1592/2016 οριστικής απόφασης κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα

ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ: Από τα πραγματικά περιστατικά που εκτέθηκαν στις προηγούμενες σκέψεις προκύπτει ότι η αχθείσα ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου διαφορά ανέκυψε κατά την εφαρμογή των διατάξεων του ν. 3299/2004 «Κίνητρα Ιδιωτικών Επενδύσεων για την Οικονομική Ανάπτυξη και την Περιφερειακή Σύγκλιση» (Α΄ 261), δηλαδή κατ’ εφαρμογή της νομοθεσίας περί επενδύσεων και όχι στο πλαίσιο ενίσχυσης που χορηγήθηκε, λόγω της ένταξης του επενδυτικού σχεδίου της εταιρείας «.....» σε Επιχειρησιακό Πρόγραμμα, συγχρηματούμενο από ενωσιακούς και εθνικούς πόρους. Επομένως, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη σκ. 2, απαραδέκτως εισάγεται το ένδικο βοήθημα, τιτλοφορούμενο ως «έφεση» ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου, καθόσον τούτο στερείται δικαιοδοσίας για την εκδίκασή του. Δοθέντος ότι η ένδικη διαφορά υπάγεται στη δικαιοδοσία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ως ακυρωτική διαφορά που ανέκυψε από την αμφισβήτηση πράξης εκδοθείσας κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ν. 3299/2004, πρέπει η υπόθεση να παραπεμφθεί στο Δικαστήριο αυτό προκειμένου να δικασθεί ως ακυρωτική διαφορά [βλ. άρθρο 12 παρ.2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, που κυρώθηκε με τον ν. 2717/1999, σε συνδυασμό με το άρθρο 123 του π.δ. 1225/1981 «Περί εκτελέσεως των περί Ελεγκτικού Συνεδρίου διατάξεων» (Α΄ 304), όπως αντικαταστάθηκε από 4.7.2006 με το άρθρο 12 παρ.2 του ν. 3472/2006 (Α΄ 135) και ήδη άρθρο 6 παρ.2 του ν. 4700/2020 «Ενιαίο κείμενο Δικονομίας για το Ελεγκτικό Συνέδριο (…)» (Α΄ 127)]. Περαιτέρω, η παρούσα απόφαση πρέπει, σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ.2 του ν. 4700/2020, να κοινοποιηθεί αμελλητί από τη Γραμματεία του Έβδομου Τμήματος, στον Γενικό Επίτροπο της Επικρατείας του Ελεγκτικού Συνεδρίου προκειμένου, αν το κρίνει σκόπιμο, να ασκήσει κατ’ αυτής αίτηση αναίρεσης.

Για να εξετάσει την, από 03.10.2022, προδικαστική προσφυγή με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης (ΓΑΚ) - ΕΑΔΗΣΥ 1391/10.10.2022 του οικονομικού φορέα με την επωνυμία «... …– …» και τον διακριτικό τίτλο «... ...», νομίμως εκπροσωπουμένης.

ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ:Με τις υπό κρίση προσφυγές ζητείται η ανάκληση της 60/2021 πράξης της Επιτρόπου στην Υπηρεσία Επιτρόπου ΟΤΑ Ι Περιφέρειας Αττικής του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία κρίθηκε ότι κωλύεται η υπογραφή του σχεδίου σύμβασης ανάμεσα στους ήδη προσφεύγοντες με αντικείμενο «προμήθεια πιλοτικού συστήματος πρόγνωσης υγείας ευπαθών ομάδων λόγω της πανδημίας covid-19».(....)Το Δικαστήριο, κατ’ άρθρο 328 παρ. 5 του ν. 4700/2020, κρίνει ότι για την ασφαλέστερη διάγνωση της υπόθεσης πρέπει να αναβάλει την οριστική του κρίση, προκειμένου, επιμελεία της προσφεύγουσας Περιφέρειας Αττικής, εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών, να διατυπωθούν οι απόψεις και να παρασχεθούν οι αναγκαίες διευκρινήσεις και να προσκομισθούν τα κρίσιμα έγγραφα αναλυτικώς αναφερόμενα στην προηγούμενη σκέψη (σκ. 17). Αναβάλλει την έκδοση οριστικής απόφασης.

Ανάθεση των υπηρεσιών καθαριότητας των κτηριακών εγκαταστάσεων.(...) Με τις υπό κρίση προσφυγές ζητείται η ανάκληση της 528/2024 πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Με τα δεδομένα αυτά και λαμβάνοντας υπόψη όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις 5 έως 8 της παρούσας καθώς και όσα αναφέρονται στο 33536/2.9.2024 πρακτικό της Επιτροπής Διαγωνισμού, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο αποκλεισμός της εταιρείας «….A.E.», με την αιτιολογία ότι παρέλειψε να δηλώσει στο ΕΕΕΣ που υπέβαλε την εταιρεία «…..A.E.», στη δάνεια εμπειρία της οποίας στηρίζεται, ως υπεργολάβο, καθώς και το ποσοστό της αξίας της σύμβασης που η τελευταία θα εκτελέσει, αντίκειται στη διάταξη του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 78 του ν. 4412/2016. Και τούτο, καθόσον, η δάνεια εμπειρία και η υπεργολαβία αποτελούν διακριτές μορφές προσφυγής στις ικανότητες τρίτων φορέων (βλ. Ολομ. ΕλΣυν 375/2014, Εβδ. Τμ. 397/2025 σκέψεις 5-9 και 1674/2021 σκ. 14) τόσο στον νόμο όσο και στη διακήρυξη του ελεγχόμενου διαγωνισμού (βλ. σκ. 12, άρθρο 2.2.7 της οικείας διακήρυξης) και ο δανείζων εμπειρία δεν φέρει αναγκαίως την ιδιότητα του υπεργολάβου, ανεξαρτήτως του ότι υποχρεούται, κατά την προαναφερθείσα ρύθμιση του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 78 του ν. 4412/2016, να συμπράξει ουσιωδώς, με την προσωπική και άμεση συμμετοχή του στην εκτέλεση των εργασιών που σχετίζονται με την ικανότητα την οποία δανείζει (βλ. ΔΕΕ απόφ. της 2.12.1999, Holst Italia, C‑176/98, σκ. 29, της 7.4.2016, Partner Apelski Dariusz, C-324/14, σκ. 37 και 38, και της 26.1.2023, SC NV Construct SRL κατά Judeţul Timiş, C-403/21, σκ. 72 έως 75).	Μάλιστα, πρέπει να σημειωθεί ότι η υποχρέωση αναφοράς στο ΕΕΕΣ του προσφέροντος του τμήματος της σύμβασης που προτίθεται να αναθέσει υπό μορφή υπεργολαβίας σε τρίτους, εφαρμόζεται μόνο στην περίπτωση υπεργολάβων, στις ικανότητες των οποίων δεν στηρίζεται ο προσφέρων, καθώς στην αντίθετη περίπτωση (ήτοι στην περίπτωση υπεργολάβων, στις ικανότητες των οποίων στηρίζεται ο προσφέρων), αρκεί, προκειμένου να ελεγχθεί η αξιοπιστία και ικανότητα τους να εκτελέσουν τη σύμβαση, η συμπλήρωση των οικείων πεδίων του ΕΕΕΣ που αφορούν στον δανείζοντα τρίτο. Τούτο δε αποτυπώνεται ρητά στο έντυπο του ΕΕΕΣ του ελεγχόμενου διαγωνισμού αλλά και στο σχετικό τυποποιημένο έντυπο ΕΕΕΣ [βλ. σχετικά κατευθυντήρια οδηγία 23 Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ. (ΑΔΑ: Ψ3ΗΙΟΞΤΒ-Κ3Ε), σελ. 18, και ΣτΕ 1412/2024 σκ. 10]. 	Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει οι συνεκδικαζόμενες προσφυγές να απορριφθούν, να μην ανακληθεί η προσβαλλόμενη πράξη, να διαταχθεί η κατάπτωση υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου του κατατεθέντος από την πρώτη προσφεύγουσα παραβόλου (βλ. άρθρα 310 παρ. 1 και 336 παρ. 1 του ν. 4700/2020) και να απορριφθεί το αίτημά της περί καταβολής της δικαστικής της δαπάνης λόγω και της απόρριψης της προσφυγής της (βλ. άρθρα 314 παρ. 1 και 336 παρ. 1 του ν. 4700/2020).

Προμήθεια κάδων συλλογής βιοαποβλήτων.(...)Κατ’ ακολουθίαν αυτών, πρέπει να αναβληθεί η έκδοση οριστικής απόφασης ώστε να προσκομιστούν τα στοιχεία που ζητήθηκαν (σκ. 9), προκειμένου το Τμήμα να σχηματίσει ασφαλή οριστική κρίση επί του πρώτου διακωλυτικού λόγου, μετά δε την υποβολή των στοιχείων αυτών ή την άπρακτη πάροδο της κατά τα ανωτέρω τεθείσας προθεσμίας (άρθρο 328 παρ. 5 του ν. 4700/2020), πρέπει να οριστεί αρμοδίως νέα δικάσιμος για τη συζήτηση της υπόθεσης και με επιμέλεια της Γραμματείας του Τμήματος να εγγραφεί αυτή στο πινάκιο και να γίνει νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση όλων των διαδίκων. Για τους λόγους αυτούς Διατάσσει τη συμπλήρωση των στοιχείων του φακέλου από τον Ειδικό Διαβαθμιδικό Σύνδεσμο Νομού ..., με επιμέλεια της προσφεύγουσας εταιρείας

Επιδιώκεται η αναίρεση της 784/2019 απόφασης του III Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η δήλωση των αναιρεσειόντων περί παραίτησής τους από το δικόγραφο της ανωτέρω αίτησης αναίρεσης, που υποβλήθηκε από τους φερόμενους ως άνω πληρεξούσιους δικηγόρους τους   χωρίς, όμως, να τους έχει χορηγηθεί ειδική προς τούτο πληρεξουσιότητα, όπως απαιτείται από το άρθρο 37 παρ. 2 περ. (β) του ν. 4700/2020, είναι μη νόμιμη, με συνέπεια να μην επέρχονται τα έννομα αποτελέσματά της και η δίκη να μη θεωρείται καταργημένη. Περαιτέρω, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, οι αναιρεσείοντες δεν κλητεύθηκαν νομίμως για να παραστούν στην από 6.10.2021 ορισθείσα δικάσιμο της αίτησής τους, ούτε παρά τη μη νόμιμη κλήτευσή τους εμφανίστηκαν στο ακροατήριο ζητώντας τη συζήτηση της ένδικης υπόθεσής τους. Συνεπώς, πρέπει η τελευταία να κηρυχθεί απαράδεκτη, να οριστεί αρμοδίως νέα δικάσιμος για τη συζήτηση της αίτησης και με επιμέλεια του Γραμματέως να εγγραφεί η υπόθεση στο οικείο πινάκιο και να διαταχθεί η νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση όλων των διαδίκων να παραστούν στη νέα αυτή δικάσιμο.(...)Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της αίτησης

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ.(...)Κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, η διάταξη του άρθρου 18 παρ. 5 της ΚΥΑ 192249/ΕΥΣ 4057/19.8.2002 κρίθηκε από το ΔΕΕ (σκέψη 23 της παρούσας) ως μη συμβατή με το άρθρο 30 παρ. 4 εδ. α΄ του Κανονισμού 1260/1999. Συνεπώς, η επίδικη απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης και ανάκτησης, ερειδόμενη επί διάταξης μη συμβατής με το ενωσιακό δίκαιο και άρα μη εφαρμοστέας, ως εκ της αρχής της υπεροχής του ενωσιακού δικαίου (άρθρο 28 του Συντάγματος) στερείται νομίμου ερείσματος. Τούτου δοθέντος, πρέπει, κατ’ αποδοχή του πρώτου λόγου, να αναιρεθεί η πληττόμενη απόφαση για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της διέπουσας την επίδικη σχέση αρχής της διάρκειας, όπως καθορίζεται στο άρθρο 30 παρ. 4 εδ. α΄ του Κανονισμού 1260/1999. Κατά συνέπεια, ο πρώτος λόγος αναίρεσης πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος.	Μετά τη διακράτηση και την εξέταση της υπόθεσης στην ουσία πρέπει, σύμφωνα με όσα ήδη εκτέθηκαν, να γίνει δεκτή η από 22.11.2010 έφεση της εκκαλούσας κατά της 3411/Α.Πλ.3704/3.8.2010 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Υφυπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και να ακυρωθεί η πράξη αυτή.Μετά την παραδοχή της έφεσης πρέπει να αποδοθεί στην εκκαλούσα το παράβολο που κατέθεσε για την άσκησή της (άρθρο 310 παρ. 1 του ν. 4700/2020). Για τους λόγους αυτούς.Δέχεται  την  από  23.6.2016   (με  ΑΒΔ  1266/2016)   αίτηση  αναίρεσης  της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…». Αναιρεί την 444/2016 απόφαση του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ- ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΟΤΑ:..κατά τη συζήτηση της αναίρεσης, το αναιρεσείον, ζήτησε, .. την αναίρεση της προσβαλλόμενης απόφασης, με την επίκληση, ότι η ένδικη αξίωση των αναιρεσίβλητων, παρεγράφη κατ' άρθρο 90 ν. 2362/1995, εφόσον παρήλθε διετία από τότε που γεννήθηκε μέχρι την άσκηση της αγωγής, προκειμένου δε να θεμελιώσει το παραδεκτό του, για πρώτη φορά, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, προταθέντος ισχυρισμού, επικαλείται ότι ο καταλυτικός της αξίωσης των αναιρεσίβλητων ισχυρισμός του, περί παραγραφής, στη συγκεκριμένη περίπτωση, λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως από τα δικαστήρια και αφορά τη δημόσια τάξη. Όμως, ο ισχυρισμός αυτός είναι απαράδεκτος, προεχόντως, διότι δεν προβλήθηκε ως λόγος αναίρεσης, με το δικόγραφο της αναίρεσης, ανεξαρτήτως του ότι, είναι μεν από εκείνους οι οποίοι, κατ' εξαίρεση, λαμβάνονται υπόψη από τα δικαστήρια της ουσίας, και χωρίς να προταθούν, όχι όμως και από τον Άρειο Πάγο, ειδικώς δε στην προκειμένη περίπτωση, ο ίδιος ισχυρισμός δεν αφορά τη δημόσια τάξη. Κατά συνέπεια, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναίρεσης και να κκαταδικασθεί το αναιρεσείον, ως ηττώμενο, στα δικαστικά έξοδα των αναιρεσίβλητων, μειωμένα, σύμφωνα με τα άρθρα 176, 183 ΚΠολΔ και 281 του ν. 3463/2006 (Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας), όπως ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό.