Ο αναιρεσείων προβάλλει έλλειψη νόμιμης βάσεως της προσβαλλόμενης απόφασης με την ειδικότερη αιτίαση ότι στην ελάσσονα πρόταση του νομικού συλλογισμού δεν εκτίθενται πραγματικά περιστατικά, τα οποία να θεμελιώνουν ευθύνη του για την επέλευση της απαγγελθείσας έννομης συνέπειας του καταλογισμού. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθόσον κατά τα δεκτά γενόμενα στις σκέψεις 22 και 26 η ευθύνη των ελεγχομένων υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομικών από τη Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων είναι αντικειμενική και ουδόλως συναρτάται με την υποκειμενική τους συμπεριφορά. Εφόσον δηλαδή αυτοί απέκτησαν περιουσιακό όφελος, την νόμιμη προέλευση του οποίου δεν μπόρεσαν να αποδείξουν κατά την διαδικασία ενώπιον του Τμήματος, τεκμαίρεται ότι αυτό προήλθε από την, κατ’ εκμετάλλευση της θέσης τους, διάπραξη αθέμιτων εις βάρος και επί ζημία του Δημοσίου συναλλαγών και για το λόγο αυτό καταλογίζονται. Ενόψει τούτων, το δικάσαν Τμήμα με πλήρη και επαρκή αιτιολογία έκρινε ότι ο αναιρεσείων δεν απέδειξε τη νόμιμη προέλευση ποσού τριάντα οκτώ χιλιάδων επτακοσίων πενήντα ενός ευρώ και ογδόντα εννέα λεπτών (38.751,89) και για τον λόγο αυτό καταλόγισε το ποσό αυτό σε βάρος του. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη στο σύνολό της. Ακολούθως, πρέπει να διαταχθεί η κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου υπέρ του Δημοσίου (άρθρο 310 παρ. 1 ν. 4700/2020, Α΄ 127). 

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ-ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:επιβλήθηκε δημοσιονομική διόρθωση σε βάρος της εκκαλούσας, ποσού 5.047.789,84 ευρώ, που προέρχεται από τη χρηματοδότηση του Υποέργου 1 της πράξης «ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΟΔΟΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ-Β΄ ΦΑΣΗ/ΕΤΠΑ»(...)Προβάλλεται επίσης από την εκκαλούσα ότι δεν φέρει υπαιτιότητα ως προς τη διαπιστωθείσα παρατυπία, που συνίσταται στην κατά παράβαση των διατάξεων του ν. 3669/2008 ανάθεση στην «… ΑΕ» ως υποεργολάβου,  μέρους του έργου, χωρίς προηγούμενη έγκριση από την αναθέτουσα αρχή, και σε κάθε περίπτωση αυτή δεν ανάγεται στη σφαίρα ευθύνης της. Ως προς το πρώτο σκέλος του ο λόγος είναι απορριπτέος ως νομικά αβάσιμος καθ’ ότι σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη σκέψη 4 για την κατάφαση παρατυπίας δεν είναι απαραίτητη η συνδρομή πταίσματος του δικαιούχου και τούτο, διότι ο περιορισμός της δυνατότητας ανάκτησης της παρανόμως διατεθείσας χρηματοδοτικής συνδρομής στις περιπτώσεις παρατυπιών διαπραχθεισών από υπαιτιότητα θα έθετε σε διακινδύνευση του κοινοτικούς πόρους, διευκολύνοντας τις παρατυπίες(....)Περαιτέρω, σε σχέση με τη σοβαρότητα της παρατυπίας λαμβάνεται υπ’ όψιν ιδίως ότι ούτε προκύπτει ούτε είχε τεθεί υπ’ όψιν της εκκαλούσας κάποιο στοιχείο από το οποίο να εκκινούν τυχόν υποψίες για ανάθεση της επίμαχης υπεργολαβίας. Η ίδια εξάλλου η φύση της έννομης σχέσης, μέσω της οποίας πραγματοποιήθηκε η ανάθεση ακόμα και στην περίπτωση που γίνει δεκτό ότι πρόκειται περί αφανούς εταιρείας, καθιστά δυσχερή τον έλεγχο, εξαιτίας του γεγονότος ότι η υπεργολάβος εταίρος δεν είχε εμφανή την παρουσία της προς τους τρίτους.  Ακόμα, για την εκτίμηση της φύσης της παρατυπίας συνεκτιμάται το γεγονός ότι η υπεργολαβία εξυπηρετεί κατ’ αρχήν το άνοιγμα του ανταγωνισμού και δεν επιβάλλονται περιορισμοί από το ενωσιακό δίκαιο. Με βάση τα προαναφερόμενα κρίνεται ότι κατά παραδοχή του προβαλλόμενου λόγου, το ύψος της δημοσιονομικής διόρθωσης πρέπει να περιοριστεί σε ποσοστό 2% επί του συνόλου των δηλωθεισών στην Ε.Ε. δαπανών, περιόδου από 1.7.2015 έως 30.6.2018, ύψους (20.191.159,34 ευρώ Χ 2%=) 403.823,19 ευρώ.Δέχεται εν μέρει την έφεση.

Προμήθεια ειδών κρεάτων...ζητείται η ανάκληση της 126/2014 Πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου..Με τα δεδομένα αυτά το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι:Α) Ορθώς το Κλιμάκιο έκρινε ότι μη νομίμως στην προκειμένη περίπτωση οι επιτροπές αξιολογήσεως και ενστάσεων δεν συγκροτήθηκαν παγίως και με ετήσια διάρκεια, σύμφωνα με το άρθρο 38 παρ. 3 του π.δ. 118/2007, αλλά για να καλύψουν τις ανάγκες διενέργειας του συγκεκριμένου διαγωνισμού και μόνο. Όμως, η εν λόγω πλημμέλεια, συνεκτιμωμένων και των ειδικότερων περιστάσεων της εξέλιξης της συγκεκριμένης διαγωνιστικής διαδικασίας (τέταρτος επαναληπτικός διαγωνισμός, κριτήριο κατακύρωσης η χαμηλότερη τιμή, έγκριση των πρακτικών των Επιτροπών από το Διοικητικό Συμβούλιο του νοσοκομείου), δεν παρίσταται ουσιώδης σε τέτοιο βαθμό που να μπορεί να επιφέρει από μόνη της ακυρότητα της όλης διαγωνιστικής διαδικασίας και να καθιστά εύλογη την επέλευση μιας τέτοιας δυσμενούς συνέπειας. ..(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω η κρινόμενη αίτηση ανάκλησης πρέπει να γίνει δεκτή, να ανακληθεί η 126/2014 Πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου και να υπογραφεί το υποβληθέν προς έλεγχο σχέδιο σύμβασης μεταξύ του Γενικού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου ..... «...» και της εταιρίας «...», καθόσον κατά τον προσυμβατικό έλεγχο νομιμότητας δεν διαπιστώθηκαν άλλες νομικές πλημμέλειες που να κωλύουν την υπογραφή του.

Για την κατάφαση της υπέρβασης του ανωτάτου ορίου αμοιβής πτυχίου α΄ τάξης, σύμφωνα με το άρθρο 209 παρ. 3 του Κ.Δ.Κ., κρίσιμο είναι το ύψος της προεκτιμώμενης αμοιβής της συγκεκριμένης κατηγορίας μελέτης, και μάλιστα σε όλα τα στάδια αυτής, χωρίς να συνυπολογίζεται η προεκτιμώμενη αμοιβή άλλης κατηγορίας μελέτης, που ενδεχομένως εκπονείται παράλληλα στο συγκεκριμένο δημοτικό διαμέρισμα. Σε κάθε περίπτωση, δεν τίθεται ζήτημα μη νόμιμης κατάτμησης των επίμαχων υδραυλικών και τοπογραφικών μελετών, εφόσον αφορούν σε διαφορετικά δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου ..., κατά το άρθρο 22 παρ. 1 του ν. 3274/2004, όπως ισχύει.

ΜΙΣΘΩΣΗ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ:ζητείται η ανάκληση της 2/2024 Πράξης της Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου 	Απορριπτέοι, εξάλλου, τυγχάνουν και οι ουσιώδεις ισχυρισμοί που προβάλλονται με την ένδικη προσφυγή, το μεν ως αναπόδεικτοι, ιδίως κατά το μέρος που αφορούν στις έκτακτες ανάγκες καθαρισμού «πλείστων» ρεμάτων χωρίς αναφορά σε οποιοδήποτε συγκεκριμένο ρέμα ή τμήμα αυτού που να περιλαμβάνεται μεταξύ των υπό καθαρισμό τοιαύτων, το δε ως αβάσιμοι, δοθέντος ότι οι χαρακτηρισμοί των καθαρισμών των ρεμάτων ως «προληπτικών και θεραπευτικών», καθώς και ο χαρακτηρισμός της εκμίσθωσης μηχανημάτων καθαρισμού ως «έργου πρόληψης και αποφυγής καταστροφών από πλημμύρες», όπως οι εν λόγω εκφράσεις διαλαμβάνονται επί λέξει στην ένδικη προσφυγή, συνάδουν κατά την κρίση του Δικαστηρίου πολλώ μάλλον με τις πάγιες ανάγκες καθαρισμού των ρεμάτων παρά με την ανάγκη άμεσης κατεπείγουσας παρέμβασης για καθαρισμό τους συνεπεία των πυρκαγιών τις οποίες επικαλείται η προσφεύγουσα. Εξάλλου, η σύμφωνη γνώμη της ΕΑΔΗΣΥ δεν μπορεί να περιγράψει τον προσυμβατικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ενώ και οι ισχυρισμοί περί κοπών δέντρων από συνεταιρισμούς υλοτόμων αλυσιτελώς προβάλλονται αφού και αληθείς υποτιθέμενοι δεν δύνανται να οδηγήσουν στην κατάφαση της νομιμότητας της κρινόμενης ανάθεσης.
Δεν ανακαλεί τη 2/2024 Πράξη της Υπηρεσίας Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ:«Συμβουλευτική – Κατάρτιση και Πιστοποίηση Δεξιοτήτων (Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, Κεντρική Μακεδονία, Δυτική Μακεδονία, Ήπειρος)», προϋπολογιζόμενης δαπάνης 6.457.000 ευρώ (απαλλασσόμενου του Φ.Π.Α.).(...)Με αυτά τα δεδομένα, το Κλιμάκιο σημειώνει, κατ’ αρχάς, ότι ο ΣΒΕ συνιστά σωματείο που έχει συσταθεί για την επιδίωξη σκοπών γενικού συμφέροντος, μη εμπορικού/βιομηχανικού χαρακτήρα, αποτελεί δε σημαντικό θεσμοθετημένο κοινωνικό εταίρο στον τομέα της βιομηχανίας και εν γένει της επιχειρηματικότητας. Ωστόσο, στον φάκελο της σύμβασης δεν υφίστανται στοιχεία από τα οποία να προκύπτει ο τρόπος χρηματοδότησης του εν λόγω φορέα κατά το κρίσιμο έτος της προκήρυξης του υποβληθέντος προς έλεγχο συμβατικού αντικειμένου, ήτοι το 2020, με αποτέλεσμα να μη δύναται να κριθεί εάν συνιστά οργανισμό δημοσίου δικαίου για το έτος αυτό, ιδιότητα κρίσιμη για την κατάφαση αρμοδιότητας του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την άσκηση ελέγχου νομιμότητας στην προς σύναψη σύμβασή του. Κατόπιν τούτων, το Κλιμάκιο κρίνει ότι πρέπει να αναβάλει την έκδοση οριστικής Πράξης προκειμένου να συμπληρωθεί ο φάκελος της υπόθεσης

ΒΛΕΠΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΣ/ΚΛ.Ζ/187/2021.

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ:«Ενέργειες Συμβουλευτικής, Κατάρτισης και Πιστοποίησης Δεξιοτήτων», προϋπολογιζόμενης δαπάνης 7.186.000 ευρώ (απαλλασσόμενου του Φ.Π.Α.).(...) η ΕΣΕΕ συνιστά σωματείο που έχει συσταθεί για την επιδίωξη σκοπών γενικού συμφέροντος, μη εμπορικού/βιομηχανικού χαρακτήρα, αποτελεί δε σημαντικό θεσμοθετημένο κοινωνικό εταίρο πανελλαδικής κάλυψης στον τομέα του εμπορίου και εν γένει της επιχειρηματικότητας. Ωστόσο, στον φάκελο της σύμβασης δεν υφίστανται στοιχεία από τα οποία να προκύπτει ο τρόπος χρηματοδότησης του εν λόγω φορέα κατά το κρίσιμο έτος της προκήρυξης του υποβληθέντος προς έλεγχο συμβατικού αντικειμένου, ήτοι το 2020, με αποτέλεσμα να μη δύναται να κριθεί εάν συνιστά οργανισμό δημοσίου δικαίου για το έτος αυτό, ιδιότητα κρίσιμη για την κατάφαση της αρμοδιότητας του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την άσκηση ελέγχου νομιμότητας στην προς σύναψη σύμβασή του. Κατόπιν τούτων, το Κλιμάκιο κρίνει ότι πρέπει να αναβάλει την έκδοση οριστικής Πράξης προκειμένου να συμπληρωθεί ο φάκελος της υπόθεσης

ΒΛΕΠΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΣ/ΚΛ.Ζ/214/2021.

Δικαίωμα αναφοράς – Πρόσβαση σε διοικητικά έγγραφα – Μηνυτήρια αναφορά. Το δικαίωμα της αιτούσας για πληροφόρηση, που άσκησε με τις από 29-11-2012 και 20-5-2013 αναφορές της, έχει πλήρως ικανοποιηθεί με την έγγραφη και αιτιολογημένη ενημέρωσή της με τα υπ’ αριθ. Ζ3-812/31-1-2013, Ζ3-2394/11-4-2013 και Ζ3-4520/28-6-2013 έγγραφα της Υπηρεσίας και δεν στοιχειοθετείται υποχρέωση αυτής για τη χορήγηση αντιγράφων των εγγράφων που αποδεικνύουν τη βασιμότητα όσων αναφέρονται στα απαντητικά της έγγραφα. Περαιτέρω, με την υπό κρίση αίτηση δεν γίνεται επίκληση, ούτε άλλως προκύπτει, κατά τρόπο αντικειμενικό, η ύπαρξη συγκεκριμένης προσωπικής έννομης σχέσης ή ιδιότητας που συνδέει την αιτούσα εταιρεία με τα αιτούμενα έγγραφα. Ομοίως, δεν γίνεται επίκληση, ούτε άλλως προκύπτει, η ύπαρξη ειδικού εννόμου συμφέροντος για την πρόσβαση αυτής στα αιτούμενα ιδιωτικά έγγραφα. Ως εκ τούτου, δεν στοιχειοθετείται υποχρέωση της Διοίκησης να χορηγήσει, κατά τους όρους του άρθρου 5 του ν. 2690/1999, άλλα έγγραφα, εκτός από εκείνα που αφορούν την αιτούσα και για τα οποία τεκμαίρεται ότι έχει εύλογο ενδιαφέρον, ενώ δεν δύναται να χορηγήσει αντίγραφα μηνυτήριων αναφορών που έχουν υποβληθεί στον Εισαγγελέα και εκκρεμεί η ποινική τους αξιολόγηση.  

Καταβολή αποζημίωσης πρόσθετων εφημεριών επικουρικού ιατρικού προσωπικού...Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι με την υπό κρίση έκθεση διαφωνίας επιδιώκεται απαραδέκτως, εξ αφορμής του ελέγχου των εφημεριών των ως άνω επικουρικών ιατρών, η αμφισβήτηση της νομιμότητας της έννομης σχέσης απασχόλησής τους στο Νοσοκομείο ... μετά την τελευταία παράταση  της θητείας τους (από 1.10.2017). Πλην, το ζήτημα αυτό έχει ήδη κριθεί  δεσμευτικά στο πλαίσιο άσκησης προληπτικού ελέγχου επί του πρώτου εντάλματος καταβολής της οικείας τακτικής μισθοδοσίας, το οποίο κατά τα ανωτέρω θεωρήθηκε από την υπηρεσία Επιτρόπου στο Νομό .... και ακολούθως εξοφλήθηκε, με συνέπεια να μην επιτρέπεται ο εκ νέου παρεμπίπτον έλεγχος της ίδιας υπηρεσιακής μεταβολής. Ενόψει αυτών και αφού δεν προβάλλεται άλλος λόγος διαφωνίας, με τον οποίο να αμφισβητείται ευθέως η νομιμότητα της εντελλόμενης δαπάνης καταβολής πρόσθετων εφημεριών, το επίμαχο χρηματικό ένταλμα πληρωμής θα μπορούσε να θεωρηθεί, εάν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος 2018, σε βάρος των πιστώσεων του προϋπολογισμού του οποίου εκδόθηκε.

ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ:Με δεδομένα τα ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η αποχή του Δήμου Νέας ..... από τη ρητή καταγγελία της σχέσεως εργασίας, με τις προϋποθέσεις και τους όρους νομιμότητας για την καταγγελία των σχέσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (π.δ. 410/1988, ιδίως άρθρα 46, 54, 55), μετά την αναγνώρισή της ως τέτοιας με την οικεία δικαστική απόφαση, η οποία κατέστη αμετάκλητη -το διατακτικό της οποίας δεν περιείχε καταδίκη του σε υποχρέωση να αποδέχεται εντεύθεν την εργασία της- και η κατάταξη της υπαλλήλου σε συνιστώμενη προσωποπαγή θέση ως προϊόν της αναγνώρισης της σχέσης εργασίας ως ενιαίας, είναι υποστηρίξιμη ως νόμιμη διοικητική ενέργεια κατά την αρχή της χρηστής διοίκησης. Η αντίθετη εκδοχή, ότι δηλαδή το κρίσιμο χρονικό διάστημα δεν πρέπει να συνυπολογιστεί ως ενιαίος χρόνος εργασίας που διανύθηκε στο πλαίσιο της ίδιας έννομης σχέσης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ενέχει την παραδοχή ότι η αρχική σχέση εργασίας λύθηκε, είτε με σιωπηρή καταγγελία από την υπάλληλο (μέσω της σύναψης συμβάσεων εργασίας όχι με το Δήμο αλλά με νομικό του πρόσωπο, με ειδικότητα μουσικού και αντίστοιχα καθήκοντα, προφανώς διαφορετικά από τον κλάδο Διοικητικού στον οποίο προσλήφθηκε, σε συνδυασμό με την αδράνειά της να επιδιώξει την τελεσιδικία της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου ....., πρβλ. ΑΠ 690/2006) είτε με άλλο νόμιμο τρόπο. Η εκδοχή αυτή, ωστόσο, δεν στοιχειοθετείται πλήρως από τα στοιχεία του φακέλου, ενόψει της εν τέλει σύγκλισης της βούλησης των μερών, Δήμου και εργαζομένης, όπως εκδηλώθηκε οψίμως, να λάβει συνέχεια η σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που αναγνωρίστηκε δικαστικά, σε συμμόρφωση προς την προηγηθείσα αμετάκλητη δικαστική απόφαση.