ΕΣ/Τ1/226/2009.
Τύπος: Νομολογία Ελεγκ. Συνεδρίου
Πρόσληψη προσωπικού ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου.Mε ρητή πρόβλεψη του νομοθέτη δεν επιτρέπεται να συναφθούν διαδοχικές συμβάσεις α) εφόσον μεταξύ αυτών δεν μεσολαβεί χρονικό διάστημα τουλάχιστον των τριών μηνών, εκτός εάν πρόκειται για την εξυπηρέτηση ειδικών ομοειδών αναγκών και δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους, που σχετίζονται με το αντικείμενο του έργου και τη μορφή ή το είδος ή τη δραστηριότητα της επιχείρησης (βλ. Πράξεις Ι Τμήματος 185/2007, 168/2006, 239/2006) και β) το συνολικό χρονικό διάστημα απασχόλησης με διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, υπολογιζόμενο αθροιστικά από την 19.7.2004, ημερομηνία έναρξης ισχύος του π.δ. 164/2004, υπερβαίνει τους 24 μήνες (πρβλ. Πράξεις Ι Τμήματος 175/2008, 93/2008, 112/2007, 3/2006 κ.α.). Η παραβίαση των ως άνω παρατιθέμενων όρων και προϋποθέσεων σύναψης διαδοχικών συμβάσεων, με την έννοια που προεκτέθηκε, έχει ως συνέπεια την αυτοδίκαιη ακυρότητα της συναφθείσας σύμβασης, με όλες τις οριζόμενες από τις ίδιες διατάξεις πειθαρχικές και ποινικές συνέπειες, ανεξαρτήτως του ότι τα οφειλόμενα στον εργαζόμενο από την εκτέλεση της άκυρης σύμβασης χρηματικά ποσά καταβάλλονται εκ του νόμου.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΕλΣυν/Κλ.1/42/2017
Απασχόληση με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου(...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη, με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνη, δεν είναι νόμιμη. Τούτο, διότι οι τελευταίες από 30.9.2016 συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, οι οποίες συνιστούν την αιτία της εντελλόμενης δαπάνης, διάρκειας, από 1.10.2016 έως 30.9.2017, έχουν συναφθεί σε συνέχεια διαδοχικών συμβάσεων, συνιστούν δε και αυτές διαδοχικές συμβάσεις, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 5 παρ. 1 του π.δ/τος 164/2004, καθόσον έχουν συναφθεί σε αδιάλειπτη αλληλουχία. Επομένως, σε κάθε περίπτωση, το συνολικό χρονικό διάστημα απασχόλησης των ως άνω εργαζομένων με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στους ίδιους φορείς και με τις ίδιες ειδικότητες, έχει υπερβεί την εικοσιτετράμηνη κατά απώτατο χρονικό όριο επιτρεπόμενη συνολική διάρκεια απασχόλησής τους, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 6 παρ. 1 του ίδιου ως άνω π.δ/τος, οι περιορισμοί του οποίου ισχύουν, ως επιβαλλόμενοι από τις διατάξεις του άρθρου 103 παράγραφος 8 του Συντάγματος. Ως εκ τούτου, οι από 30.9.2016 συμβάσεις δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα
ΕΣ/Τ1/31/2007
Από της ισχύος του π.δ.164/2004 (19.7.2004) τα πολιτικά δικαστήρια στερούνται δικαιοδοσίας να επιλύουν διαφορές σχετικές με την φύση των εργασιακών σχέσεων του προσωπικού που απασχολείται στο δημόσιο τομέα με διαδοχικές συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου. Η 75/2006 τελεσίδικη απόφαση του Ειρηνοδικείου Καλλιθέας δεν είναι ανίσχυρη κατ’ άρθρο 313 Κ.Πολ.Δ., εφόσον κατά τον χρόνο κατάθεσης της αγωγής, επί της οποίας αυτή εκδόθηκε, τα πολιτικά δικαστήρια δεν στερούνταν δικαιοδοσίας να κρίνουν επί της διαφοράς που ανέκυψε μεταξύ των δικαιούχων των ενταλμάτων και του Δήμου Ταύρου σχετικά με τον χαρακτηρισμό της σχέσης εργασίας που τους συνέδεε κατά τον κρίσιμο χρόνο, και συνεπώς το απορρέον από την δικαστική αυτή απόφαση δεδικασμένο δεσμεύει το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά την άσκηση προληπτικού ελέγχου
ΜΠρΑθ/625/2007
Διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου - Απαγόρευση μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου - Ορθός χαρακτηρισμός έννομης σχέσης - Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου - Δικαίωμα παροχής έννομης προστασίας -.
ΕΣ/Τ1/68/2007
Προσωπικό ΟΤΑ - Διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου - ΑΣΕΠ - Ασφαλιστικά μέτρα - Απασχόληση μετά τη λύση της σύμβασης βάσει προσωρινών διαταγών - Συγγνωστή πλάνη -.
ΝΣΚ/213/2015
Διαδοχικές συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου – Έννοια – Διάρκεια – Περιορισμοί. Συμβάσεις καταρτιζόμενες μεταξύ των ίδιων προσώπων, υπό την ίδια ή παρεμφερή ειδικότητα και όρους εργασίας, με μεγαλύτερη του τριμήνου απόσταση μεταξύ τους, αποτελούν διαδοχικές συμβάσεις του άρθρου 5 του π.δ/τος 164/2004 και υπόκεινται στον ανώτατο αριθμό των 3 συμβάσεων και στη μέγιστη διάρκεια των 24 μηνών. (πλειοψ.) Παραπομπή στην Πλήρη Ολομέλεια του Ν.Σ.Κ.
ΕλΣυν/Τμ.1/49/2010
Ειδικότερα, με τις συμβάσεις μίσθωσης έργου δύναται να καλύπτονται ανάγκες που είτε προέρχονται από έκτακτα γεγονότα και εκφεύγουν της συνήθους λειτουργικής δραστηριότητας της υπηρεσίας, είτε ανακύπτουν περιοδικά και έχουν περιορισμένη χρονική διάρκεια, η οποία δεν δικαιολογεί την απασχόληση μόνιμου προσωπικού, είτε ανακύπτουν λόγω επέκτασης της τοπικής ή λειτουργικής αρμοδιότητας της υπηρεσίας, είτε, τέλος, απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις, που δεν κατέχουν οι υπηρετούντες υπάλληλοι και επιβάλλεται να καλυφθούν πρόσκαιρα με τη σύναψη σύμβασης έργου, μέχρι να καταστεί δυνατή η πρόσληψη τακτικού προσωπικού από τον οικείο φορέα (βλ. Πράξεις Ι Τμ. 79/2004, 128/2006, 18/2007, 13/2010 κ.ά.).Από την παράθεση των ανωτέρω διατάξεων, καθίσταται σαφές ότι στο πεδίο εφαρμογής του π.δ/τος 164/2004 και στις οριζόμενες απ’ αυτό απαγορεύσεις και ακυρότητες υπάγονται οι συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου ως και κάθε άλλη σύμβαση ή σχέση έργου ή άλλη σύμβαση ή σχέση που υποκρύπτει σχέση εξαρτημένης εργασίας. Επομένως, στις συμβάσεις μίσθωσης έργου, στις οποίες οι αντισυμβαλλόμενοι των Δημοσίων υπηρεσιών παρέχουν τις υπηρεσίες τους υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες σε σχέση με αυτές που απαντώνται στις σχέσεις εξαρτημένης εργασίας δεν χωρεί εφαρμογή των διατάξεων του π.δ/τος 164/2004, εκτός εάν αποδειχθεί ότι στην πραγματικότητα υποκρύπτονται σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου (βλ. Πράξεις Ι Τμ. 74/2006, 53/2007, 109/2007, 193/2009, 198/2009, 13/2010 κ.α.).
ΕΣ/ΚΠΕ/ΤΜ.1/6/2018
Υπερωρίες επικουρικού προσωπικού.(παράταση θητείας) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη, με τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα πληρωμής δαπάνη, δεν είναι νόμιμη. Τούτο δε, διότι οι από 1.10.2016 συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, οι οποίες συνιστούν το νόμιμο έρεισμα της εντελλόμενης δαπάνης, διάρκειας, όλες, από 1.10.2016 έως 30.9.2017, έχουν συναφθεί σε συνέχεια διαδοχικών συμβάσεων, συνιστούν δε και αυτές διαδοχικές συμβάσεις, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 5 παρ. 1 του π.δ/τος 164/2004, καθόσον έχουν συναφθεί σε αδιάλειπτη αλληλουχία. Επομένως, σε κάθε περίπτωση, το συνολικό χρονικό διάστημα απασχόλησης των ως άνω εργαζομένων με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στους ίδιους φορείς και με τις ίδιες ειδικότητες, έχει υπερβεί την εικοσιτετράμηνη κατά απώτατο χρονικό όριο επιτρεπόμενη συνολική διάρκεια απασχόλησής τους, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 6 παρ. 1 του ίδιου ως άνω π.δ/τος, οι περιορισμοί του οποίου ισχύουν, ως επιβαλλόμενοι από τις διατάξεις του άρθρου 103 παράγραφος 8 του Συντάγματος. Ως εκ τούτου, οι από 1.10.2016 συμβάσεις δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα. Το αντίθετο θα είχε ως πρόσθετο αποτέλεσμα λοιποί συνυποψήφιοι, ως επικουρικό προσωπικό, είτε να διαγραφούν από τους οικείους πίνακες λόγω συμπλήρωσης του ανώτερου χρονικού διαστήματος διατήρησης της εγγραφής τους στους κρίσιμους καταλόγους επικουρικού προσωπικού, είτε να στερηθούν τη δυνατότητα της κατά προτεραιότητα πρόσληψης με την ιδιότητα του επιδοτούμενου ανέργου, λόγω παρέλευσης του χρόνου επιδότησης της ανεργίας και, τέλος, να αποκτήσουν ειδικά οι προσληφθείσες πρόσθετο προσόν αυξημένου χρόνου προϋπηρεσίας σε βάρος λοιπών συνυποψηφίων τους που μπορούσαν να προσληφθούν κατά τον ως άνω χρόνο. Ωστόσο, το Κλιμάκιο, λαμβάνοντας υπόψη το δυσερμήνευτο των υπό κρίση διατάξεων κρίνει ότι τα όργανα του τελευταίου δεν ενήργησαν, στην προκειμένη περίπτωση, με πρόθεση καταστρατήγησης των κείμενων διατάξεων, αλλά από συγγνωστή πλάνη υπέλαβαν ότι μπορούσαν να προβούν στην ανανέωση των υφιστάμενων συμβάσεων εργασίας του προαναφερθέντος επικουρικού προσωπικού μέχρι τις 30.9.2017.(συγγνωστή πλάνη)
ΕΣ/ΚΠΕ/ΤΜ.1/32/2014
Μη νόμιμη δαπάνη που αφορά στην καταβολή πρώτης μισθοδοσίας .. των φερομένων ως δικαιούχων, κατόπιν της ανανεώσεως των αρχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου (..) Υπό τα δεδομένα αυτά, το Κλιμάκιο, κρίνει ότι μη νομίμως οι φερόμενοι ως δικαιούχοι του υπό κρίση χρηματικού εντάλματος παρείχαν τις υπηρεσίες τους στον ΔΟΠΠΑΩ κατά το κρίσιμο διάστημα του Σεπτεμβρίου του έτους 2013, δεδομένου ότι κατά το χρόνο αυτό η απόφαση του Προέδρου του νομικού προσώπου, διά της οποίας ανανεώθηκαν οι συμβάσεις εργασίας τους για ακόμη ένα έτος, δεν είχε αποκτήσει ακόμη νόμιμη υπόσταση, αφού δεν είχε δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ενώ τα έννομα αποτελέσματα της εν συνεχεία δημοσιευθείσης αυτής αποφάσεως (ΦΕΚ Γ΄ 97/28.1.2014) δεν δύνανται ν’ ανατρέξουν σε χρόνο πρότερο της δημοσιεύσεώς της, στον βαθμό που τέτοια δυνατότητα δεν προβλέπεται από τις σχετικές με την ανανέωση των συμβάσεων διατάξεις καθώς και από την ειδική ρύθμιση του άρθρου 1 παρ. 9 του ν. 4038/2012. Συνεπώς, μη νομίμως εντέλλεται η καταβολή αμοιβής για το ως άνω διάστημα, κατά το οποίο, άλλωστε, δεν είχαν καν υπογραφεί συμβάσεις με τους φερομένους ως δικαιούχους, καθόσον δεν ήταν νόμιμη η απασχόληση αυτών αφού δεν είχε τηρηθεί ο προβλεπόμενος στο άρθρο 1 παρ. 9 του ν. 4038/2012 τύπος περί δημοσιεύσεώς τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και, ως εκ τούτου, οι εργαζόμενοι αυτοί δεν έχουν αξίωση καταβολής των αποδοχών εκ της συμβάσεως αλλά ενδεχομένως εξ αδικαιολογήτου πλουτισμού δυναμένη να επιδιωχθεί μόνον δικαστικώς
ΥΠΕΣ/47329/2010
Ρύθμιση προσλήψεων προσωπικού με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και έργου κατά το χρονικό διάστημα των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών
ΕΣ/ΚΠΕ/ΤΜ.1/243/2017
Aτομικές συμβάσεις εργασίας. (..) Β. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει, … τα ακόλουθα:1. Με τις διατάξεις της παραγράφου 7 του άρθρου 63 του ν. 4430/2016, ο νομοθέτης παρέχει στα Υπουργεία και στα νομικά πρόσωπα που εποπτεύονται από αυτά, τη δυνατότητα να συνάπτουν ατομικές συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, με τα επιλεγέντα, κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 97 του ν. 4368/2016, πρόσωπα, προς κάλυψη των αναγκών τους, μεταξύ άλλων, και στον τομέα της καθαριότητας, για ένα μεταβατικό χρονικό διάστημα, έως τις 31.12.2018,… Εξάλλου, ως πραγματικό κώλυμα, θεωρεί γεγονότα, όπως η έκπτωση του εργολάβου, λόγω καταγγελίας της σύμβασής του και η απουσία προσωπικού καθαριότητας, λόγω μακροχρόνιας άδειας για οποιονδήποτε λόγο. Περαιτέρω, ως εξοικονόμηση δημοσιονομικής ωφέλειας, ο νομοθέτης θεωρεί το δημοσιονομικό όφελος που θα προκύψει, μέσω της σύναψης συμβάσεων ορισμένου χρόνου, αντί της μέχρι τώρα ανάθεσης των υπηρεσιών καθαριότητας σε εργολάβους, …Επιπλέον, εφόσον η πρόσληψη έκτακτου προσωπικού αποτελεί εξαίρεση στον ανωτέρω συνταγματικό κανόνα, οι περιπτώσεις που δικαιολογούν την κατ’ εξαίρεση πρόσληψη του προσωπικού αυτού, πρέπει να απαριθμούνται περιοριστικά στο νόμο. ..Επομένως, ειδικά όσον αφορά τους εποπτευόμενους από το Υπουργείο Υγείας φορείς, η εφαρμογή του ανωτέρω μεταβατικού συστήματος για την πρόσληψη έκτακτου προσωπικού, υπερβαίνει τα όρια του ευλόγου χρόνου, πέραν του οποίου η Διοίκηση είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει το προβλεπόμενο, από τις παραγράφους 1 έως 4 του ως άνω άρθρου 63, σύστημα προσλήψεων προσωπικού καθαριότητας. Με τα δεδομένα αυτά, η διάταξη της παραγράφου 7 του άρθρου 63 του ν. 4430/2016 αντιβαίνει στις διατάξεις των παραγράφων 2, 3 και 8 του άρθρου 103 του Συντάγματος…2. Επιπλέον, πρέπει να επισημανθούν τα εξής:α) Οι αρχικώς συναφθείσες, κατ’ επίκληση του άρθρου 97 του ν. 4368/2016, συμβάσεις, διάρκειας από 1.8.2016/1.12.2016 έως 31.12.2017, αν και συνήφθησαν ως συμβάσεις «μίσθωσης έργου», στην πραγματικότητα συνιστούσαν συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου,β) Ενόψει των ανωτέρω, οι συναφθείσες από 15.5.2017 έως 31.12.2018 συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, οι οποίες αποτελούν την αιτία της εντελλόμενης δαπάνης, συνιστούν διαδοχικές συμβάσεις, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 5 παρ. 1 του π.δ/τος 164/2004, καθόσον καταρτίσθηκαν πριν από τη συμπλήρωση τριμήνου από τη λήξη των προηγούμενων συμβάσεων..3. Τέλος, όπως προκύπτει από την αιτιολογική έκθεση της διάταξης του άρθρου 96 του ν. 4486/2017, με την εν λόγω ρύθμιση επιδιώχθηκε η αντιμετώπιση ζητημάτων που ανέκυψαν, σχετικά με τη θεώρηση χρηματικών ενταλμάτων για την πληρωμή, μεταξύ άλλων, δαπανών, απορρεουσών από τη σύναψη συμβάσεων κατ’ επίκληση των διατάξεων του άρθρου 63 του ν. 4430/2016, τα οποία (ζητήματα) οφείλονται, ιδίως, είτε στο περίπλοκο του σχετικού νομικού ζητήματος που τίθεται, ως προς τη συμβατότητα των ως άνω διατάξεων του ν. 4430/2016 με το Σύνταγμα ή το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, το οποίο δεν έχει οριστικά κριθεί από τα αρμόδια δικαστήρια … Επομένως, εφόσον οι συναπτόμενες, κατ’ επίκληση των διατάξεων του άρθρου 63 παρ. 7 του ν. 4430/2016, συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου αντίκεινται στο άρθρο 103 του Συντάγματος, οι απορρέουσες από τις συμβάσεις αυτές δαπάνες είναι μη νόμιμες και, ως εκ τούτου, οι ως άνω νομιμοποιητικές διατάξεις δεν δύνανται να αποτελέσουν το νόμιμο έρεισμα για την πληρωμή των δαπανών αυτών, πολλώ δε μάλλον για το μελλοντικό χρονικό διάστημα, μετά την ενδεχόμενη έκδοση πράξης του αρμοδίου Κλιμακίου περί μη θεώρησης των αντίστοιχων χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής.