Διαδοχικές συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου – Έννοια – Διάρκεια – Περιορισμοί.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Συμβάσεις ορισμένου χρόνου καταρτιζόμενες διαδοχικά μεταξύ των ίδιων προσώπων, υπό την ίδια ή παρεμφερή ειδικότητα και όρους εργασίας, με μεγαλύτερη του τριμήνου απόσταση μεταξύ τους, αποτελούν διαδοχικές συμβάσεις του άρθρου 5 του π.δ/τος 164/2004 και υπόκεινται στον ανώτατο αριθμό των 3 συμβάσεων και στη μέγιστη διάρκεια των 24 μηνών. Δεν είναι δυνατή η συνέχιση απασχόλησης προσωπικού ΙΔΟΧ που συμπλήρωσε 24 μήνες απασχόλησης με συμβάσεις με τα άνω χαρακτηριστικά, ανεξαρτήτως του διαστήματος που μεσολάβησε μεταξύ αυτών. (πλειοψ.) Παραπέμφθηκε με την 213/2015 Γν. Τμήματος

Απασχόληση με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου(...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη, με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνη, δεν είναι νόμιμη. Τούτο, διότι οι τελευταίες από 30.9.2016 συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, οι οποίες συνιστούν την αιτία της εντελλόμενης δαπάνης, διάρκειας, από 1.10.2016 έως 30.9.2017, έχουν συναφθεί σε συνέχεια διαδοχικών συμβάσεων, συνιστούν δε και αυτές διαδοχικές συμβάσεις, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 5 παρ. 1 του π.δ/τος 164/2004, καθόσον έχουν συναφθεί σε αδιάλειπτη αλληλουχία. Επομένως, σε κάθε περίπτωση, το συνολικό χρονικό διάστημα απασχόλησης των ως άνω εργαζομένων με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στους ίδιους φορείς και με τις ίδιες ειδικότητες, έχει υπερβεί την εικοσιτετράμηνη κατά απώτατο χρονικό όριο επιτρεπόμενη συνολική διάρκεια απασχόλησής τους, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 6 παρ. 1 του ίδιου ως άνω π.δ/τος, οι περιορισμοί του οποίου ισχύουν, ως επιβαλλόμενοι από τις διατάξεις του άρθρου 103 παράγραφος 8 του Συντάγματος. Ως εκ τούτου, οι από 30.9.2016 συμβάσεις δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα

Συνολικός χρόνος διάρκειας διαδοχικά καταρτιζομένων συμβάσεων μεταξύ των οποίων μεσολαβεί χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 6 του Π.Δ/τος 164/2004, με τις οποίες καθορίζεται ανώτατη διάρκεια συμβάσεων είκοσι τεσσάρων (24) μηνών, εμπίπτουν και διαδοχικά καταρτιζόμενες συμβάσεις μεταξύ των οποίων μεσολαβεί χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών. (πλειοψ.)

Προσωπικό ΟΤΑ - Διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου - ΑΣΕΠ - Ασφαλιστικά μέτρα - Απασχόληση μετά τη λύση της σύμβασης βάσει προσωρινών διαταγών - Συγγνωστή πλάνη -.

Διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου - Απαγόρευση μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου - Ορθός χαρακτηρισμός έννομης σχέσης - Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου - Δικαίωμα παροχής έννομης προστασίας -.

Περί του απασχολουμένου κατ' έτος στο ΥΠ.ΠΟ. ωρομισθίου προσωπικού, δεν επιτρέπεται υπέρβαση του αριθμού των 1390 ωρών κατά 510 ώρες.Οι Προϊστάμενοι των Υπηρεσιών του ΥΠ.ΠΟ., μετά τη λήξη της συμβάσεως ωρομισθίου προσωπικού που συνήφθη για αριθμό ωρών μικρότερο των 1390, δεν επιτρέπεται να προβαίνουν στην παράταση της, μέχρι συμπληρώσεως 1390 ωρών. Μετά την εξάντληση τριών (3) διαδοχικών συμβάσεων με συνολική διάρκεια μικρότερη των είκοσι τεσσάρων (24) μηνών, μπορεί ο απασχολούμενος, μετά τη συμπλήρωση τριμήνων διακοπών, να συνάψει άλλες μη διαδοχικές συμβάσεις μέχρι τη συμπλήρωση του ανωτάτου ορίου των είκοσι τεσσάρων (24) μηνών.

Υπερωρίες επικουρικού προσωπικού.(παράταση θητείας) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη, με τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα πληρωμής δαπάνη, δεν είναι νόμιμη. Τούτο δε, διότι οι από 1.10.2016 συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, οι οποίες συνιστούν το νόμιμο έρεισμα της εντελλόμενης δαπάνης, διάρκειας, όλες, από 1.10.2016 έως 30.9.2017, έχουν συναφθεί σε συνέχεια διαδοχικών συμβάσεων, συνιστούν δε και αυτές διαδοχικές συμβάσεις, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 5 παρ. 1 του π.δ/τος 164/2004, καθόσον έχουν συναφθεί σε αδιάλειπτη αλληλουχία. Επομένως, σε κάθε περίπτωση, το συνολικό χρονικό διάστημα απασχόλησης των ως άνω εργαζομένων με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στους ίδιους φορείς και με τις ίδιες ειδικότητες, έχει υπερβεί την εικοσιτετράμηνη κατά απώτατο χρονικό όριο επιτρεπόμενη συνολική διάρκεια απασχόλησής τους, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 6 παρ. 1 του ίδιου ως άνω π.δ/τος, οι περιορισμοί του οποίου ισχύουν, ως επιβαλλόμενοι από τις διατάξεις του άρθρου 103 παράγραφος 8 του Συντάγματος. Ως εκ τούτου, οι από 1.10.2016 συμβάσεις δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα. Το αντίθετο θα είχε ως πρόσθετο αποτέλεσμα λοιποί συνυποψήφιοι, ως επικουρικό προσωπικό, είτε να διαγραφούν από τους οικείους πίνακες λόγω συμπλήρωσης του ανώτερου χρονικού διαστήματος διατήρησης της εγγραφής τους στους κρίσιμους καταλόγους επικουρικού προσωπικού, είτε να στερηθούν τη δυνατότητα της κατά προτεραιότητα πρόσληψης με την ιδιότητα του επιδοτούμενου ανέργου, λόγω παρέλευσης του χρόνου επιδότησης της ανεργίας και, τέλος, να αποκτήσουν ειδικά οι προσληφθείσες πρόσθετο προσόν αυξημένου χρόνου προϋπηρεσίας σε βάρος λοιπών συνυποψηφίων τους που μπορούσαν να προσληφθούν κατά τον ως άνω χρόνο. Ωστόσο, το Κλιμάκιο, λαμβάνοντας υπόψη το δυσερμήνευτο των υπό κρίση διατάξεων κρίνει ότι τα όργανα του τελευταίου δεν ενήργησαν, στην προκειμένη περίπτωση, με πρόθεση καταστρατήγησης των κείμενων διατάξεων, αλλά από συγγνωστή πλάνη υπέλαβαν ότι μπορούσαν να προβούν στην ανανέωση των υφιστάμενων συμβάσεων εργασίας του προαναφερθέντος επικουρικού προσωπικού μέχρι τις 30.9.2017.(συγγνωστή πλάνη)  

Πρόσληψη προσωπικού ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου.Mε ρητή πρόβλεψη του νομοθέτη δεν επιτρέπεται να συναφθούν διαδοχικές συμβάσεις α) εφόσον μεταξύ αυτών δεν μεσολαβεί χρονικό διάστημα τουλάχιστον των τριών μηνών, εκτός εάν πρόκειται για την εξυπηρέτηση ειδικών ομοειδών αναγκών και δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους, που σχετίζονται με το αντικείμενο του έργου και τη μορφή ή το είδος ή τη δραστηριότητα της επιχείρησης (βλ. Πράξεις Ι Τμήματος 185/2007, 168/2006, 239/2006) και β) το συνολικό χρονικό διάστημα απασχόλησης με διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, υπολογιζόμενο αθροιστικά από την 19.7.2004, ημερομηνία έναρξης ισχύος του π.δ. 164/2004, υπερβαίνει τους 24 μήνες (πρβλ. Πράξεις Ι Τμήματος 175/2008, 93/2008, 112/2007, 3/2006 κ.α.). Η παραβίαση των ως άνω παρατιθέμενων όρων και προϋποθέσεων σύναψης διαδοχικών συμβάσεων, με την έννοια που προεκτέθηκε, έχει ως συνέπεια την αυτοδίκαιη ακυρότητα της συναφθείσας σύμβασης, με όλες τις οριζόμενες από τις ίδιες διατάξεις πειθαρχικές και ποινικές συνέπειες, ανεξαρτήτως του ότι τα οφειλόμενα στον εργαζόμενο από την εκτέλεση της άκυρης σύμβασης χρηματικά ποσά καταβάλλονται εκ του νόμου.

Παράταση συμβάσεων μίσθωσης έργου, κατ’ επίκληση των διατάξεων του άρθρου ένατου του ν. 4506/2017.Β. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στις προηγούμενες νομικές σκέψεις, το Κλιμάκιο κρίνει τα ακόλουθα:1. Οι αρχικώς συναφθείσες, κατ’ επίκληση των διατάξεων του άρθρου 49 του ν. 4325/2015, συμβάσεις, διάρκειας από 7.7.2015 και από 1.10.2015  έως 31.12.2015, αν και συνήφθησαν ως συμβάσεις «μίσθωσης έργου», στην πραγματικότητα συνιστούσαν συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου, οι οποίες αποσκοπούσαν στην κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών του Τ.Ε.Ι. ... στον τομέα της καθαριότητας. (..) Εξάλλου, οι υπηρεσιακές ανάγκες, που επρόκειτο να καλυφθούν με τις προαναφερθείσες συμβάσεις, δεν είναι ποσοτικά και χρονικά περιορισμένες, αλλά ανάγονται στη συνήθη λειτουργική δραστηριότητα του Ιδρύματος, συνδέονται άρρηκτα με την εκπλήρωση των σκοπών του και ανακύπτουν σε μόνιμη βάση, ως εκ τούτου δε, επρόκειτο για πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εν λόγω νομικού προσώπου (πρβλ. Ε.Σ. Κλιμ. Προλ. Ελ. Δαπ. στο IV Τμ. 25/2017).2. Περαιτέρω, έρεισμα της εντελλόμενης δαπάνης αποτελούν συμβάσεις εργασίας προσωπικού ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου που έχουν συναφθεί διαδοχικά, μετά από παράταση προηγούμενων όμοιων, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 5 παρ. 1 του π.δ/τος 164/2004, χωρίς η διαδοχή αυτή να δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους. Συνυπολογιζομένης δε της διάρκειας των εν λόγω συμβάσεων, το συνολικό χρονικό διάστημα απασχόλησης (από 7.7.2015  και από 1.10.2015 έως 15.5.2018) των φερόμενων ως δικαιούχων υπαλλήλων με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον ίδιο φορέα και με την ίδια ειδικότητα, υπερβαίνει την 24μηνη μέγιστη επιτρεπόμενη συνολική διάρκεια απασχόλησης, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 6 παρ. 1 του ίδιου ως άνω π.δ/τος. Επομένως, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη, διότι στηρίζεται σε μη νόμιμη, αυτοδικαίως άκυρη σύμβαση.  3. Το Κλιμάκιο, ωστόσο, κατά πλειοψηφία, κρίνει ότι το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πρέπει να θεωρηθεί, κατ’ εφαρμογή όσων ορίζονται στο εδάφιο α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 7 του π.δ/τος 164/2004, το οποίο επιτάσσει, μεταξύ άλλων, την άμεση καταβολή στον εργαζόμενο των οφειλόμενων βάσει άκυρης σύμβασης χρηματικών ποσών. Ωσαύτως, με την ίδια νομική βάση πρέπει να θεωρηθούν και όσα χρηματικά εντάλματα εκδοθούν για την καταβολή στους δικαιούχους του χρηματικού εντάλματος των δεδουλευμένων αποδοχών τους, μέχρι την κοινοποίηση της παρούσας πράξης.

ΑΠΟΔΟΧΕΣ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις που προηγήθηκαν, η εντελλόμενη, με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνη, δεν είναι νόμιμη. Τούτο διότι, οι τελευταίες (από 17.12.2015, 17.12.2015, 31.12.2015, 31.12.2015, 16.12.2015, 31.12.2015, 22.12.2015 και 30.12.2015) συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, οι οποίες συνιστούν την αιτία της εντελλόμενης δαπάνης, διάρκειας, όλες, από 1.1.2016 έως 30.9.2016, συνιστούν διαδοχικές συμβάσεις, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 5 παρ. 1 του π.δ/τος 164/2004, καθόσον καταρτίσθηκαν πριν από τη συμπλήρωση τριμήνου από τη λήξη των προηγούμενων συμβάσεων που οι φερόμενοι ως δικαιούχοι είχαν συνάψει με τους οικείους φορείς. Επομένως, και ανεξαρτήτως του εάν συνέτρεχαν αντικειμενικοί λόγοι που επέβαλαν τη σύναψή τους, σε κάθε περίπτωση, συνυπολογιζομένης της διάρκειας των εν λόγω συμβάσεων (9 μήνες), το συνολικό χρονικό διάστημα απασχόλησης των ως άνω υπαλλήλων με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στους ίδιους φορείς και με τις ίδιες ειδικότητες, υπερβαίνει την εικοσιτετράμηνη μέγιστη επιτρεπόμενη συνολική διάρκεια απασχόλησης, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 6 παρ. 1 του ίδιου ως άνω π.δ/τος. Πλην, όμως, το Κλιμάκιο, λαμβάνοντας υπόψη το δυσερμήνευτο των υπό κρίση διατάξεων, καθώς και την ανάγκη άμεσης στελέχωσης των ανωτέρω φορέων με προσωπικό, προκειμένου να συνεχιστεί απρόσκοπτα η παροχή υπηρεσιών υγείας, ιδιαίτερα στις νησιωτικές και απομακρυσμένες περιοχές, όπου το πρόβλημα της υποστελέχωσης των φορέων παροχής υπηρεσιών υγείας εμφανίζεται εντονότερο, κρίνει ότι τα όργανα της Διοίκησης της 2ης Υ.Πε. Πειραιώς και Αιγαίου δεν ενήργησαν, στην προκειμένη περίπτωση, με πρόθεση καταστρατήγησης των κείμενων διατάξεων, αλλά από συγγνωστή πλάνη υπέλαβαν ότι μπορούσαν να προβούν στην ανανέωση των υφιστάμενων συμβάσεων εργασίας του προαναφερθέντος επικουρικού προσωπικού μέχρι τις 30.9.2016.