Αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές...Ενόψει των ισχυρισμών αυτών, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η .... δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα αποστολής του διοικητικού φακέλου της υπόθεσης (σχετ. το …./23.7.2014 έγγραφο της Γραμματείας του Ελεγκτικού Συνεδρίου), το Τμήμα κρίνει αναγκαία την αναβολή έκδοσης οριστικής απόφασης, προκειμένου να προσκομισθούν τα ακόλουθα στοιχεία: 1) η …..2013 απόφαση του Διοικητή της ...., με την οποία λύθηκε αυτοδικαίως η υπαλληλική σχέση του εκκαλούντος, 2) οι από 17.9.2013 και 9.10.2013 αιτήσεις παραίτησης αυτού από την Υπηρεσία, 3) οι αιτήσεις με τις οποίες ο εκκαλών ζήτησε τη χορήγηση αδειών υπηρεσιακής εκπαίδευσης με αποδοχές (από 19.9.2005 η πρώτη και από 6.8.2007 η δεύτερη), καθώς και οι σχετικές αποφάσεις της .... περί χορήγησης των αδειών αυτών, 4) οι αιτήσεις με τις οποίες ο εκκαλών ζήτησε τη χορήγηση αδειών άνευ αποδοχών (από 11.2.2011 η πρώτη και από 15.9.2011 η δεύτερη), καθώς και οι σχετικές αποφάσεις περί χορήγησης των αδειών αυτών, 5) τα ….2005 έγγραφα της ...., 6) το ….2014 έγγραφο της ..., με το οποίο φέρεται ότι ζητήθηκε από τον εκκαλούντα το αχρεωστήτως καταβληθέν ποσό των αποδοχών, όπως υπολογίστηκε από τον εκκαθαριστή της μισθοδοσίας, 7) τα λοιπά έγγραφα και στοιχεία της ..., με τα οποία τεκμηριώνεται αναλυτικά το ύψος του καταλογισθέντος σε βάρος του εκκαλούντος ποσού και 8) η ….2012 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου της ....

Καταλογισμός...Το αίτημα του εκκαλούντος περί επιστροφής του ποσού του καταλογισμού που κατέβαλε πρέπει να απορριφθεί για τον λόγο ότι μη νομίμως με αυτό διευρύνεται το αντικείμενο της δίκης που ανοίχθηκε με το από 20.3.2014 δικόγραφο της έφεσης, αντικείμενο της οποίας αποτελεί μόνο ο έλεγχος της νομιμότητας της εκκαλούμενης καταλογιστικής πράξης.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η υπό κρίση έφεση πρέπει να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη με αυτή πράξη να επιστραφεί στον εκκαλούντα το παράβολο της έφεσης και συνεκτιμωμένων των περιστάσεων, να απαλλαγεί το Ελληνικό Δημόσιο από τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος, σύμφωνα με το άρθρο 275 παρ. 1 εδ. δ΄ του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999, Α΄ 97), σε συνδυασμό με το άρθρο 123 του π.δ/τος 1225/1981όπως το τελευταίο αντικαταστάθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 3472/2006 (Α΄ 135).Αναιρεί την 1938/2015 απόφαση του ΙV Τμήματος.

Δέσμια αρμοδιότητα ή διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης για την ανάκληση διορισμού υπαλλήλου, του οποίου ο διορισμός ακυρώθηκε αμετάκλητα δικαστικά, λόγω της δικαίωσης συνυποψηφίου του, καθώς και, εάν αυτή οφείλει να εκδώσει διαπιστωτική πράξη λύσης της υπαλληλικής σχέσης του υπαλλήλου, ποια θα πρέπει να είναι η ημερομηνία λύσης της εν λόγω σχέσης.Η Διοίκηση, μετά την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης περί ακύρωσης του διορισμού υπαλλήλου, λόγω της δικαίωσης συνυποψηφίου του, έχει υποχρέωση να εκδώσει διαπιστωτική πράξη ανάκλησης του διορισμού του, η οποία ισχύει αναδρομικά από την ημερομηνία του διορισμού. Η Διοίκηση οφείλει να απορρίψει το αίτημα του υπαλλήλου για παραμονή του στην υπηρεσία, ακόμα και αν υπάρχει κενή θέση ή έχει παρέλθει μεγάλο χρονικό διάστημα από το διορισμό του. (ομόφ.)

Καταλογισμός...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην σκέψη ΙΙΙ, κατά την πλειοψηφήσασα στο Τμήμα γνώμη, η άρνηση του Γενικού Επιθεωρητή του Σώματος Επιθεωρητών Υγείας, που εκδηλώθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη να εξετάσει κατ’ ουσίαν το αίτημα του εκκαλούντος για επανεξέταση του γενομένου σε βάρος του καταλογισμού, κατόπιν λήψης υπ’ όψιν της 4961/2009 αθωωτικής απόφασης του Β΄ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, παραδεκτώς προσβαλλόμενη με έφεση ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Τούτο δε, διότι το τεκμήριο αθωότητας που κατοχυρώνεται με τις προδιαληφθείσες διατάξεις του άρθρου 6 παράγραφος 2 της Ε.Σ.Δ.Α. και το οποίο εκτείνεται και στις διαδικασίες ενώπιον των διοικητικών αρχών, που έπονται της αθώωσης του κατηγορουμένου, επέτασσε την επανεξέταση της υπόθεσης του εκκαλούντος, ο δε Γενικός Επιθεωρητής όφειλε, κατόπιν συνεκτίμησης της εν λόγω αθωωτικής απόφασης, να εκφέρει αιτιολογημένη κρίση σχετικώς με το εάν συνέτρεχε ή όχι λόγος ανάκλησης της .../.../12.9.2002 καταλογιστικής απόφασης των Επιθεωρητών της Διεύθυνσης Επιθεώρησης του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας. Εξάλλου, σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά στην σκέψη ΙΙ της παρούσας, η κατ’ ουσίαν εξέταση από τη Διοίκηση του αιτήματος του εκκαλούντος για ανάκληση του σε βάρος του καταλογισμού δεν κωλυόταν από την ύπαρξη δεδικασμένου από σχετική απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Τούτο διότι, με την 1862/2009 απόφαση του IV Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η από 29.12.2002 έφεση του εκκαλούντος απερρίφθη ως απαράδεκτη για τυπικό λόγο και συγκεκριμένα ελλείψει του απαιτουμένου για την εξέτασή της παραβόλου, με συνέπεια το εκ της απόφασης αυτής απορρέον δεδικασμένο να καλύπτει μόνο το κριθέν δικονομικό ζήτημα και όχι την ουσία της υπόθεσης. Πρέπει, συνεπώς, για τον λόγο αυτόν που προβάλλεται βασίμως, να γίνει δεκτή η έφεση, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη και να αναπεμφθεί η υπόθεση στη Διοίκηση, προκειμένου αυτή, ασκώντας τη διακριτική της ευχέρεια, υπό το φως των αναφερομένων στη σκέψη ΙΙΙ της παρούσας, να συνεκτιμήσει την ανωτέρω αθωωτική απόφαση και να προβεί με νόμιμη αιτιολογία είτε στην ανάκληση της .../.../12.9.2002 καταλογιστικής απόφασης των Επιθεωρητών της Διεύθυνσης Επιθεώρησης του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας, είτε στην απόρριψη του σχετικού αιτήματος. Περαιτέρω, γενομένης δεκτής της έφεσης του εκκαλούντος πρέπει να απορριφθεί το επικουρικώς προβαλλόμενο αίτημά του να εκτιμηθεί το ασκηθέν από αυτόν ένδικο βοήθημα ως αίτηση για αναθεώρηση της 1862/2009 απόφασης του IV Τμήματος. Εξάλλου, και υπό την εκδοχή ότι το κρινόμενο ένδικο βοήθημα ερμηνευόταν, ως εκ του περιεχομένου του οικείου δικογράφου, ως αίτηση για αναθεώρηση της ανωτέρω απόφασης του Τμήματος, η αίτηση αυτή, σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά στη σκέψη ΙΙ, θα ήταν, σε κάθε περίπτωση, απορριπτέα ως απαράδεκτη, καθώς με την 1862/2009 απόφαση του Τμήματος απερρίφθη η από 29.12.2002 έφεση του εκκαλούντος ως απαράδεκτη για τυπικό λόγο (λόγω μη καταβολής παραβόλου), με συνέπεια οι προβαλλόμενοι με το εξεταζόμενο δικόγραφο λόγοι, με τους οποίους πλήττεται η νομιμότητα του γενόμενου καταλογισμού, να είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι.

Καταλογισμός ελλείμματος. ζητείται η ακύρωση...της ληφθείσας κατά την 41η συνεδρίαση/22.10.2014 απόφασης του Δ.Σ. του ...., κατά το μέρος που με αυτήν καταλογίστηκε ο εκκαλών, με την ιδιότητα του υπολόγου, με το προαναφερόμενο ποσό....(..)για να είναι νομίμως αιτιολογημένη η καταλογιστική πράξη, πρέπει στο σώμα αυτής να διαλαμβάνονται - ή έστω από τα στοιχεία του φακέλου να προκύπτουν - όλα τα πραγματικά περιστατικά στα οποία ερείδεται η αξίωση του Δημοσίου ή του ν.π.δ.δ. έναντι του υπολόγου, με συνέπεια ο καταλογισμός να καθίσταται νομικώς πλημμελής, όταν δεν εξειδικεύονται οι συγκεκριμένες πράξεις ή παραλείψεις με τις οποίες ο υπόλογος συνετέλεσε στην επέλευση του καταλογισθέντος σε βάρος του ελλείμματος (..)Περαιτέρω, ο ίδιος προβάλλει ότι ουδεμία ευθύνη και υπαιτιότητα φέρει για τη δημιουργία του ελλείμματος, καθόσον στις εκχωρηθείσες σε αυτόν αρμοδιότητες δεν περιλαμβανόταν η παρακολούθηση και διαχείριση του χαρτοφυλακίου του ...., ούτε άλλωστε μπορούσε να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια αναφορικά με αυτό. Εν προκειμένω, η προσβαλλόμενη απόφαση θεμελιώνει τη δημοσιολογιστική ευθύνη του εκκαλούντος στην ιδιότητά του ως υπολόγου. Ωστόσο, η κρίση αυτή δεν ερείδεται στα στοιχεία του φακέλου, ειδικά ως προς την ιδιότητα του εκκαλούντος ως υπολόγου λόγω της ανάμειξής του σε πράξεις διαχείρισης αναφορικά με το χαρτοφυλάκιο των χρηματογράφων του (..)Ενόψει των ανωτέρω και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις ΙΙΙ και ΙV της παρούσας, το Τμήμα άγεται στην κρίση, κατά παραδοχή του σχετικού ισχυρισμού του εκκαλούντος, ότι η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης, όπως αυτή συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου, καθίσταται ανεπαρκής ως προς το αναγκαίο για τη θεμελίωση της δημοσιολογιστικής ευθύνης του εκκαλούντος στοιχείο της ιδιότητάς του ως υπολόγου, ειδικώς όσον αφορά στη διαχείριση του χαρτοφυλακίου των χρηματογράφων του ...., δοθέντος ότι ούτε στο σώμα της διαλαμβάνονται οι απαιτούμενες προς τούτο αναφορές, ούτε στα λοιπά στοιχεία του φακέλου βρίσκει έρεισμα η εκφερθείσα με αυτήν απόφανση. Συνεπεία της ως άνω ανεπάρκειας και ελλείψεως ως προς την αιτιολογία της, η προσβαλλόμενη καθίσταται νομικώς πλημμελής και συνεπώς ακυρωτέα.

Έλλειμμα στη διαχείριση Δήμου...Το Δικαστήριο, όμως, συνεκτιμώντας, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 37 παρ. 1 του ν. 3801/2009, τις επικρατούσες κατά το έτος  1998  και εναρμονιζόμενες με τις τότε πεποιθήσεις των τοπικών κοινωνιών αντιλήψεις των οργάνων των Ο.Τ.Α. ως προς τη δυνατότητά τους να πραγματοποιούν εκδηλώσεις και να προβαίνουν σε έξοδα φιλοξενίας, κρίνει ότι η πραγματοποίηση των ανωτέρω μη νόμιμων δαπανών δεν οφείλεται σε πρόθεση καταστρατήγησης των σχετικών διατάξεων, αλλά στην πεπλανημένη, πλην συγγνωστή, πεποίθηση του εκκαλούντος ότι οι δαπάνες αυτές μπορούσαν νόμιμα να διενεργηθούν. Επομένως, πρέπει ο εκκαλών να απαλλαγεί από το συνολικό ποσό του καταλογισμού, που για την ως άνω αιτία επιβλήθηκε σε βάρος του με την προσβαλλόμενη πράξη (βλ. Ελ.Συν. αποφ. VII Τμ. 1846, 1318, 1319/2019, 656 - 658/2020). Ως εκ τούτου, αλυσιτελώς προβάλλεται ότι έχουν παραβιαστεί οι αρχές της αναλογικότητας, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης, καθώς αυτές αντανακλώνται στις διατάξεις του εφαρμοστέου εν προκειμένω άρθρου 37 παρ. 1 του ν. 3801/2009 (βλ. Ελ.Συν.  VII Τμ.  308, 307/2018 ).

Αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Τμήμα άγεται, κατ’ αρχάς, στην κρίση ότι νομίμως καταλογίστηκε, διά της προσβαλλομένης πράξης, σε βάρος του εκκαλούντος το ποσό των 26.341,66 ευρώ, το οποίο εισέπραξε κατά το επίδικο χρονικό διάστημα αχρεωστήτως ως σύνταξη. Τούτο, καθόσον, η επιγενόμενη της ήδη συντελεσθείσας μονιμοποίησής του ακύρωση του διορισμού του, με την 2114/2009 απόφαση του ΣτΕ, στέρησε από αυτήν το νόμιμο έρεισμά της και για το λόγο αυτό, η μονιμοποίησή του κατά την κρίσιμη χρονική περίοδο παρίστατο ανίσχυρη, μη παράγουσα έννομες συνέπειες και ιδίως δικαιώματα υπέρ του εκκαλούντος, όπως αυτό της μισθοδοσίας, απορριπτομένων ως αβασίμων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών αυτού.(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η ένδικη έφεση και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη καταλογιστική πράξη, ενώ, περαιτέρω, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, πρέπει να απαλλαγεί το Ελληνικό Δημόσιο από τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Έλλειμμα διαχείρισης ταμείου...Σύμφωνα δε με όσα έγιναν ανωτέρω δεκτά και όπως προκύπτει από τα αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, ο μεταποβιώσας εκκαλών, με την παρατύπως ασκηθείσα διαχείρισή του, δεν παραβίασε συγκεκριμένες και ρητώς προβλεπόμενες, από το νόμο ή τους κανονισμούς, υποχρεώσεις του, ούτε διέθεσε τα ακαταχώρητα χρηματικά διαθέσιμα για σκοπό διαφορετικό από τον κατά νόμο προβλεπόμενο, με αποτέλεσμα η διαχειριστική του συμπεριφορά να μην συνιστά ιδιαιτέρως σοβαρή εκτροπή από το νόμο και τους κανόνες των συναλλαγών και να μην στοιχειοθετείται, ως εκ τούτου, η συνδρομή βαριάς αμέλειας στο πρόσωπό του κατά την άσκηση των διαχειριστικών καθηκόντων του, που συνιστά την αναγκαία προϋπόθεση για την νόμιμη επιβολή σε βάρος του των επίδικων προσαυξήσεων. Κατά συνέπεια η από 8.12.2014 έφεση του μεταποβιώσαντος εκκαλούντος κατά της ....2014 καταλογιστικής απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΠΔΥ, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να απαλλαγεί αυτός από το καταλογισθέν σε βάρος του ποσό των 131.142,85 ευρώ που αντιστοιχεί σε προσαυξήσεις, να μεταρρυθμιστεί η ....2014 καταλογιστική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΠΔΥ και να περιοριστεί το καταλογισθέν σε βάρος του ποσό σε 30.044,80 ευρώ.

Εσωτερικό δίκτυο αποχέτευσης λυμάτων.Δημοσιονομική διόρθωση...Με την έφεση αυτή ο εκκαλών Δήμος επιδιώκει την ακύρωση της 1054/16.3.2016 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών..Ενόψει των ως άνω λόγων το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να αναβληθεί η έκδοση οριστικής απόφασης, διότι από τα υπάρχοντα στο φάκελο στοιχεία δεν δύναται να σχηματίσει ασφαλή δικανική πεποίθηση επί των προβληθέντων λόγων έφεσης, προκειμένου να προσκομισθούν με επιμέλεια του Ελληνικού Δημοσίου και του εκκαλούντος Δήμου, εντός προθεσμίας δύο (2) μηνών από την κοινοποίηση της παρούσας, τα κάτωθι ελλείποντα έγγραφα και στοιχεία, τα οποία είναι ουσιώδη και αναγκαία για την εκφορά δικαστικής κρίσης..(..)Μετά την κατά τα ανωτέρω συμπλήρωση των στοιχείων του φακέλου, πρέπει να ορισθεί αρμοδίως νέα δικάσιμος για τη συζήτηση της ένδικης έφεσης, με μέριμνα της Γραμματείας του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου και να κλητευθούν νομίμως οι διάδικοι για να παρασταθούν στη νέα αυτή συζήτηση της υπόθεσης.

Έλλειμμα στη διαχείριση Δήμου...Με τα δεδομένα αυτά, παρά τα αντιθέτως με την έφεση προβαλλόμενα, οι ως άνω μη νόμιμες δαπάνες δεν δύνανται να θεωρηθούν νόμιμες κατ’ εφαρμογή του άρθρου 26 παρ. 1 του ν. 3274/2004, δοθέντος ότι, όπως ορθά έκρινε το Κλιμάκιο, δεν πληρούται η πρώτη προϋπόθεση αυτού, να πρόκειται, δηλαδή, για δαπάνες που προβλέπονται ρητώς από την κείμενη νομοθεσία ή που μπορούν να θεωρηθούν ως λειτουργικές. Επιπλέον, ο εκκαλών ζητεί με την υπό κρίση έφεση την ακύρωση της προσβαλλομένης κατά το μέρος που τον αφορά, προβάλλοντας ότι έχει παραβιαστεί το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασής του. Ο λόγος αυτός, όμως, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθώς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, πριν από την έκδοση της προσβαλλομένης, κοινοποιήθηκαν στον εκκαλούντα τα 3 και 4/71412/22.12.2009 Φύλλα Μεταβολών και Ελλείψεων της Υπηρεσίας Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στον Νομό .... σχετικά με τους απολογισμούς των οικονομικών ετών 1997 - 2002 του Δήμου ...., ενώ ουδόλως προκύπτει ότι ο εκκαλών ζήτησε να λάβει γνώση των στοιχείων του φακέλου, προκειμένου να εκφράσει τις αντιρρήσεις του και ο Επίτροπος αρνήθηκε (πρβλ. Ελ.Συν. Αποφ. Ολομ. 1389/2018). Ομοίως, αβάσιμος είναι και ο λόγος της κρινόμενης έφεσης περί έλλειψης αιτιολογίας της προσβαλλομένης, καθόσον ρητά αναγράφεται σε αυτήν ως αιτιολογία του καταλογισμού η έγκριση από τον εκκαλούντα της πραγματοποίησης μη νόμιμων και μη λειτουργικών δαπανών με την ιδιότητα του μέλους του δημοτικού συμβουλίου, αναφέρονται οι εφαρμοσθείσες διατάξεις, τα πραγματικά περιστατικά που δικαιολογούν την ευθύνη του εκκαλούντος ως υπολόγου (έγκριση με την ιδιότητα του δημοτικού συμβούλου της πραγματοποίησης των μη νόμιμων και μη λειτουργικών δαπανών, η  οποία  συνδέεται  αιτιωδώς  με  τη  δημιουργία  του  αντίστοιχου  ελλείμματος), το ύψος του ελλείμματος (15.528,24 ευρώ), τα επιμέρους ποσά που το απαρτίζουν καθώς και ο χρόνος (1999) και ο τρόπος που αυτό προέκυψε. (...)Ωστόσο, το Δικαστήριο συνεκτιμώντας τις αντιλήψεις και πεποιθήσεις των οργάνων διοίκησης των δήμων κατά το έτος 1999, όσον αφορά τη δυνατότητά τους να πραγματοποιούν εκδηλώσεις, να προβαίνουν σε έξοδα φιλοξενίας και να προσφέρουν δώρα για λόγους εθιμοτυπίας, που εναρμονίζονταν και με τις τότε πεποιθήσεις της τοπικής κοινωνίας, κρίνει ότι η πραγματοποίηση των δαπανών που προαναφέρθηκαν και αφορούν στην κάλυψη εξόδων φιλοξενίας γευμάτων και διαμονής δεν οφείλεται σε πρόθεση καταστρατήγησης των σχετικών διατάξεων, αλλά στη συγγνωστώς πεπλανημένη πεποίθηση ότι οι δαπάνες αυτές ήταν νόμιμες (βλ. Ελ.Συν. VII Τμ. 725, 724, 658, 657, 656, 494, 493, 217/2020, 1319, 1318/2019). Συνακόλουθα, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο εκκαλών πρέπει να απαλλαγεί από τον καταλογισμό των ανωτέρω δαπανών, συνολικού ποσού  3.557,12 ευρώ, λόγω συγγνωστής πλάνης.