Αχρεωστήτως ληφθείσες αποδοχές...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη II.A της παρούσας, το προσβαλλόμενο ... έγγραφο του Αντιδημάρχου .... (Διεύθυνση Οικονομικών - Τμήμα Εσόδων), ενόψει του περιεχομένου του, δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, δυνάμενη να προσβληθεί παραδεκτώς με έφεση ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου, καθόσον δεν επιβάλλει επαχθές μέτρο διοικητικού εξαναγκασμού του εκκαλούντος-ανακόπτοντος για την επιστροφή των αχρεωστήτως εισπραχθέντων ποσών, αλλά πληροφορεί απλώς τον εκκαλούντα-ανακόπτοντα για την οικονομική εκκρεμότητα που δημιουργήθηκε σε βάρος του μετά την ανάκληση της μετάταξής του, καλώντας τον να επιστρέψει οικειοθελώς το ανωτέρω ποσό και ως εκ τούτου η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Ωστόσο, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙ.Β. της παρούσας, δεδομένου ότι από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει εν προκειμένω η έκδοση και η κοινοποίηση στον εκκαλούντα-ανακόπτοντα σχετικής καταλογιστικής απόφασης του αρμοδίου προς τούτο οργάνου πριν από την ταμειακή βεβαίωση της οφειλής του, η έλλειψη νόμιμου τίτλου καθιστά μη νόμιμη την προσβαλλόμενη με τη σωρευόμενη στο δικόγραφο ανακοπή πράξη ταμειακής βεβαίωσης, η οποία πρέπει, για το λόγο αυτό, που εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, να ακυρωθεί.

ΜΙΣΘΩΜΑΤΑ Κτηρίων.:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην τρίτη σκέψη της παρούσας πράξεως, η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη καθόσον, πριν από τη λήξη του συμβατικού χρόνου το Ινστιτούτο .. όφειλε να διενεργήσει δημόσιο ανοικτό διαγωνισμό, προκειμένου, δια της επιτεύξεως ανταγωνισμού, να επιτύχει τη μίσθωση χώρου κατάλληλου για τις ανάγκες του με τους καλύτερους για αυτό όρους.  Τα δε υπ’ αυτού υποστηριζόμενα περί του ότι η παρούσα μίσθωση παρίσταται συμφέρουσα από οικονομικής απόψεως δεν μπορούν να ληφθούν υπ’ όψιν καθόσον ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει το αποτέλεσμα ενός διαγωνισμού και τους όρους που δύνανται να επιτευχθούν μέσω της αναπτύξεως υγιούς ανταγωνισμού προκειμένου να αχθεί στην κρίση περί «συμφέρουσας» τιμής μισθώματος, ενώ εξάλλου η κρίση αυτή έχει αυτοτελή σημασία μόνον όταν η μίσθωση αφορά χώρους που ανήκουν στο Δημόσιο, σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι η εντελλόμενη με τα υπό κρίση χρηματικά εντάλματα δαπάνη, δεν είναι νόμιμη και για το λόγο αυτό δεν πρέπει να θεωρηθούν.

Προμήθεια εδεσμάτων.(..) καταβολή δαπάνης προμήθειας εδεσμάτων για τη δεξίωση της εθνικής εορτής της 25ης Μαρτίου..Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, το Τμήμα κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη, καθόσον δεν προβλέπεται από διάταξη νόμου, δεν μπορεί δε να θεωρηθεί ότι καλύπτει λειτουργικές ανάγκες του Δήμου, αφού δεν εξυπηρετεί άμεσα ή έμμεσα τους σκοπούς αυτού, με την έννοια ότι δεν αποτέλεσε αναγκαίο μέσο για τη διοργάνωση της προαναφερόμενης εθνικής εορτής (της 25ης Μαρτίου), ούτε συνέβαλε στην αποτελεσματικότερη επίτευξη του στόχου της. Περαιτέρω, η επίμαχη δαπάνη δεν συντελεί άμεσα ή έμμεσα στην προαγωγή των κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων ή των πολιτιστικών και πνευματικών ενδιαφερόντων των δημοτών του Δήμου ούτε συνέβαλε στη δημιουργία ανάλογου προς την εθνική εορτή κλίματος για τον τοπικό εορτασμό αυτής. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, το επίμαχο χρηματικό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Προμήθεια ειδών ιματισμού-ένδυσης-υπόδησης...Με βάση τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, το Τμήμα κρίνει ότι οι δαπάνες για την προμήθεια ειδών ιματισμού-ένδυσης-υπόδησης, μέσω του ανοικτού διαγωνισμού, της 31.8.2000 και στολών εργασίας μέσω της διενέργειας του κλειστού διαγωνισμού της 14.11.2000 δεν είναι νόμιμες, εφόσον δεν ήταν νόμιμη η κατακύρωση των συγκεκριμένων ως άνω ειδών, αφού η επιτροπή του διαγωνισμού είχε δέσμια αρμοδιότητα να προτείνει την κατακύρωση του αποτελέσματος των διαγωνισμών στις εταιρίες των οποίων οι προσφορές αξιολογήθηκαν ως τεχνικώς αποδεκτές και τα είδη παρέχονταν με τη χαμηλότερη τιμή. Αξιολογήσεις δε ή συγκρίσεις ως προς το τεχνικώς αποδεκτό, ποιοτικό από επόψεως κατασκευής και άρτιο των προσφερόμενων ειδών δεν μπορούσαν να γίνουν από την επιτροπή του διαγωνισμού μετά την αποσφράγιση και των οικονομικών προσφορών των συμμετεχουσών εταιριών. Κατ’ επέκταση και οι αποφάσεις του Δ.Σ. του Νοσοκομείου … περί κατακυρώσεως του αποτελέσματος των εν λόγω διαγωνισμών ως προς τα συγκεκριμένα είδη σε προμηθευτές - μη μειοδότες είναι ομοίως νομικά πλημμελείς με συνέπεια να είναι μη νόμιμες, εκ του λόγου τούτου, οι υπό κρίση δαπάνες. Περαιτέρω ο προβαλλόμενος ισχυρισμός περί κατακυρώσεως των αποτελεσμάτων των διαγωνισμών σε μη μειοδότες, λόγω της μικρής αποκλίσεως, που εμφανίζουν οι τιμές των προμηθευτών σε σύγκριση με εκείνες των πραγματικών μειοδοτών και της ποιοτικής ανωτερότητας των πρώτων έναντι των τελευταίων, είναι αβάσιμος, διότι το κριτήριο της χαμηλότερης τιμής επιβάλλεται από τη διακήρυξη ως αποκλειστικό και υποχρεωτικό μέτρο για την κατακύρωση με μόνη τη σύγκριση της προσφερόμενης από κάθε συμμετέχοντα τιμής. Πρέπει να σημειωθεί ότι, οι σχετικές αποκλίσεις των τιμών ενός εκάστου των ειδών (στον ανοικτό διαγωνισμό ανέρχονται συνολικά στο ποσό των 3.184.407 δρχ. και στον κλειστό διαγωνισμό στο ποσό των 315.400 δρχ. + Φ.Π.Α.) και είναι ιδιαίτερα μεγάλες. Συνακόλουθα, τα κρινόμενα χρηματικά εντάλματα δεν πρέπει για τους λόγους αυτούς να θεωρηθούν, ενώ παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση του έτερου λόγου διαφωνίας της Επιτρόπου.

Άρση καταλογισμού λόγω νομιμοποιητικής διάταξης.Με βάση τα ανωτέρω και κατά τα δεσμευτικώς κριθέντα με την 981/2016 απόφαση της Ολομέλειας, ενόψει των προεκτιθέμενων πραγματικών δεδομένων, ως προς το είδος, το ύψος, το εύρος και τις πλημμέλειες διενέργειας των επίμαχων δαπανών, δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι η διάταξη της παρ. 10 του άρθρου 36 του ν. 4186/2013 κατά το μέρος που «θεωρεί νόμιμες» τις προαναφερόμενες δαπάνες, καταλύει τον συνταγματικώς κατοχυρωμένο κατασταλτικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου και αντίκειται ως εκ τούτου στο άρθρο 98 παρ. 1 περ. γ΄ του Συντάγματος. Συνεπώς, οι επίμαχες δαπάνες νομιμοποιούνται δυνάμει της ως άνω διάταξης και κατ΄ ακολουθίαν αίρεται ο καταλογισμός σε βάρος του εκκαλούντος

Οικογενειακή παροχή λόγω γάμου:Στην υπό κρίση υπόθεση, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του ΙΙ Τμήματος έγινε εν μέρει δεκτή η από 30.12.2002 ..αγωγή της ήδη αναιρεσίβλητης, πολιτικής συνταξιούχου του Δημοσίου, που παραπέμφθηκε προς εκδίκαση στο Ελεγκτικό Συνέδριο λόγω δικαιοδοσίας με την 4463/2006 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου .., με την οποία ζήτησε να της καταβληθεί νομιμοτόκως το ποσό των 2.825,64 ευρώ, ως οικογενειακή παροχή συζύγου για το χρονικό διάστημα από 1.1.1997 έως 30.6.2002. Ειδικότερα, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση υποχρεώθηκε το αναιρεσείον Δημόσιο να καταβάλει στην αναιρεσίβλητη, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής κατά το άρθρο 21 του κ.δ/τος της 26.6./10.7.1944 «Περί κώδικος των νόμων περί δικών του Δημοσίου», το ποσό των 1.761,00 ευρώ, που αντιστοιχεί σε μη καταβληθείσα σε αυτή οικογενειακή παροχή λόγω γάμου κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.1997 έως 28.2.2001, καθόσον κρίθηκε ότι η επίδικη αξίωση για το εν λόγω χρονικό διάστημα, ενόψει του χρόνου κατάθεσης της αγωγής (31.12.2002) στο Διοικητικό Πρωτοδικείο …, δεν είχε υποπέσει στην πενταετή παραγραφή της εφαρμοσθείσας διάταξης της παρ. 1 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995, ενώ για το μεταγενέστερο της 28.2.2001 χρονικό διάστημα είχε ήδη ικανοποιηθεί.(..)Δεδομένου δε του χρόνου κατάθεσης της αγωγής στο Διοικητικό Πρωτοδικείο … (31.12.2002), η αξίωση της ήδη αναιρεσίβλητης για καταβολή της οικογενειακής παροχής λόγω γάμου για το χρονικό διάστημα από 1.1.1997 έως 31.12.1999 έχει υποπέσει στη διετή παραγραφή της διάταξης της παρ. 5 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995 και, συνεπώς, αυτή δικαιούται την εν λόγω παροχή μόνο για το από 1.1.2000 έως 28.2.2001 χρονικό διάστημα. Κατόπιν τούτων, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η ένδικη αγωγή και να υποχρεωθεί το Ελληνικό Δημόσιο να καταβάλει στην αναιρεσίβλητη ως οικογενειακή παροχή λόγω γάμου για το από 1.1.2000 έως 28.2.2001 χρονικό διάστημα το ποσό των 493,03 ευρώ (14 μήνες Χ 12.000 δρχ.), νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, με βάση το επιτόκιο (6%) που προβλέπεται στο άρθρο 21 του κ.δ/τος 26.6./10.7.1944 «Περί κώδικος των νόμων περί δικών του Δημοσίου».

Έλλειμμα στη διαχείριση Δήμου...Με δεδομένα τα ανωτέρω και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη της παρούσας, ορθώς κρίθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη ότι η σχετική δαπάνη, ποσού 80.111,99 ευρώ, είναι μη νόμιμη, διότι στα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα δεν επισυνάπτονται τα δικαιολογητικά από τα οποία να αποδεικνύεται η συνδρομή των νομίμων προϋποθέσεων για την πρόσληψη προσωπικού που απασχολήθηκε στην εκτέλεση δημοτικών έργων με αυτεπιστασία (μελέτη, απόφαση Προϊσταμένης Αρχής που να τεκμηριώσει την αναγκαιότητα πρόσληψης, απόφαση του δημάρχου για την πρόσληψή τους). Περαιτέρω, ο ισχυρισμός των εκκαλούντων ότι αποτελούν μικρό ακριτικό Δήμο, που δεν διαθέτει δική του τεχνική υπηρεσία ούτε εργατοτεχνικό προσωπικό για να διεκπεραιώσει τις αναγκαίες εργασίες διαπλάτυνσης και διαμόρφωσης των οδών, λόγω και της μορφολογίας του εδάφους του και τις καιρικές συνθήκες (έντονο ανάγλυφο, συνεχής φθορά υποδομών από αλμύρα θάλασσας, ανέμους κλπ.), μπορεί να δικαιολογεί την πρόσληψη του προσωπικού, όχι όμως και την προσφυγή στη διαδικασία εκτέλεσης των απαιτούμενων έργων με αυτεπιστασία, η οποία, ελλείψει και της σχετικής απόφασης του Δημοτικού συμβουλίου, ουδόλως αιτιολογείται από τα επισυναπτόμενα στα Χ.Ε. δικαιολογητικά. Περαιτέρω, η προσβαλλόμενη φέρει νόμιμη αιτιολογία, καθόσον με αυτήν διατυπώνονται συγκεκριμένες πλημμέλειες, που  αφορούν  στο  σύνολο των προσλήψεων, που έγιναν, χωρίς να προκύπτουν τα συγκεκριμένα έργα που εκτελέστηκαν με αυτεπιστασία και, συνεπώς, θα πρέπει ν’ απορριφθούν τα όσα αντίθετα προβάλλονται με την έφεση περί του αναιτιολόγητου αυτής. Τέλος, ορθώς κρίθηκε με την προσβαλλομένη ότι οι ως άνω δαπάνες δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν με τις διατάξεις των άρθρων 34 του ν. 3801/2009 και 29 παρ. 3 του ν. 3838/2010, προεχόντως διότι, ως εκ της φύσεώς τους (ημερομίσθια προσληφθέντος με σύμβαση ι.δ.ο.χ.), δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής αυτών, ενώ ενόψει της ρητής διατύπωσης των σχετικών διατάξεων δεν δικαιολογείται η συνδρομή συγγνωστής πλάνης στο πρόσωπο των εκκαλούντων.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων, κάτοικος Ελλάδας, απέκτησε εισόδημα από μισθωτή εργασία στη Νορβηγία ύψους 16.207,03€ και είχε καταβάλει φόρο αλλοδαπής 4.051,63€. Ισχυριζόταν ότι η φορολογική αρχή λανθασμένα δεν έλαβε υπόψη το σύνολο του φόρου αυτού προς έκπτωση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς, σύμφωνα με το Άρθρο 9 του Ν.4172/2013, η μείωση του φόρου λόγω φόρου αλλοδαπής δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό του φόρου που αναλογεί για το συγκεκριμένο εισόδημα στην Ελλάδα. Υπολογίστηκε ότι ο φόρος που αναλογεί για το εισόδημα της Νορβηγίας στην Ελλάδα ανερχόταν σε 1.988,43€, με αποτέλεσμα το τελικό χρεωστικό ποσό να παραμείνει στα 1.250,22€.

Καταβολή επιχορήγησης σε σωματείο...:Λαμβανομένων υπόψη των στοιχείων αυτών, και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙ, το εν λόγω σωματείο δεν έχει, κατά την κρίση του Τμήματος, προεχόντως πολιτιστικούς ή αθλητικούς σκοπούς, ούτε αποτελεί τοπικό παράρτημα οργάνωσης πανελλήνιας δράσης που αναπτύσσει κοινωνική και πολιτιστική δραστηριότητα, αλλά έχει χαρακτήρα κυρίως προνοιακό παρέχοντας βοήθεια και στήριξη σε άτομα με ειδικές ανάγκες. Ως εκ τούτου, δεν εμπίπτει στο αυστηρά διαγεγραμμένο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 202 του Κ.Δ.Κ. ώστε να μπορεί να τύχει επιχορήγησης από τον Δήμο ..., όπως βασίμως προβάλλει η Επίτροπος με τον πρώτο λόγο διαφωνίας. Αντιθέτως, ο δεύτερος και ο τρίτος λόγος διαφωνίας της Επιτρόπου, οι οποίοι αφορούν στη μη συνδρομή των όρων και των προϋποθέσεων που τίθενται στο ίδιο άρθρο για τη νόμιμη έγκρισης της επιχορήγησης πρέπει να απορριφθούν ως νόμω αβάσιμοι, δοθέντος ότι οι επιχορηγήσεις σωματείων προνοιακού χαρακτήρα δεν εντάσσεται σε καμμία από τις κατηγορίες των επιχορηγούμενων σωματείων στις οποίες αναφέρεται το άρθρο αυτό. Αφετέρου, δεδομένου ότι οι κατά το άρθρο 158 του Κ.Δ.Κ. αρμοδιότητες των Ο.Τ.Α. στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας αφορούν, όπως προεκτέθηκε, στη δημιουργία των κατάλληλων υποδομών δημοτικών ή κοινοτικών ιατρείων, κέντρων αγωγής υγείας, κ.λπ., όπου οι ευπαθείς κοινωνικές ομάδες μπορούν να βρουν φροντίδα και υποστήριξη, αβασίμως υποστηρίζει ο Δήμος ... με το έγγραφο επανυποβολής ότι έχει τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσει τις εκδηλώσεις του ανωτέρω σωματείου, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου αυτού καθόσον οι διατάξεις του εν λόγω άρθρου δεν του παρέχουν την προς τούτο απαιτούμενη αρμοδιότητα. Επιπροσθέτως, εφόσον ο σκοπός του ανωτέρω σωματείου δεν εμπίπτει στη σφαίρα των αρμοδιοτήτων του Δήμου ..., η χρηματοδότησή του από τον Δήμο δεν μπορεί να κριθεί νόμιμη ούτε ως λειτουργικώς αναγκαία για την εκπλήρωση των σκοπών του Δήμου, εφόσον δε υφίσταται τέτοια λειτουργική ανάγκη του Δήμου για να την ικανοποιήσει η δαπάνη αυτή. Ενόψει όμως των ειδικών προβλημάτων υγείας και των αναγκών της συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας, και της ευαισθητοποίησης της τοπικής κοινωνίας ως προς αυτά, όπως αναλυτικότερα παρατίθενται στην 292/24.6.2010 εγκριτική απόφαση του Δήμου ..., καθώς και της θεώρησης από την Υπηρεσία Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου του 3712, οικονομικού έτους 2009 χρηματικού εντάλματος πληρωμής που εξέδωσε ο ίδιος Δήμος με δικαιούχο το ίδιο σωματείο για την ίδια αιτία, το Τμήμα κρίνει ότι πεπλανημένως, πλην συγγνωστώς, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου ... ενέκρινε τη καταβολή της επίμαχης επιχορήγησης στο ως άνω σωματείο και, για το λόγο αυτό, το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα είναι θεωρητέο λόγω συγγνωστής πλάνης, δεν μπορεί όμως να θεωρηθεί λόγω λήξης του οικονομικού έτους τις πιστώσεις του οποίου βαρύνει.

ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ:..Υπό τα δεδομένα αυτά και συμφώνως προς όσα έγιναν δεκτά σε προηγούμενες νομικές σκέψεις, το Κλιμάκιο άγεται στην κρίση ότι μη νομίμως χορηγούνται τα επιδόματα γάλακτος και θερινής εξοχής στους ασφαλισμένους του ... Και τούτο, διότι τα επιδόματα αυτά δεν ευρίσκουν ευθέως νόμιμο έρεισμα, λόγω της ακυρώσεως με την 3007/2010 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ημ/νία δημ/σεως 27.9.2010) της Φ.40433/18821/1279/3.12.2003 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, διά της οποίας εγκρίθηκε ο τελευταίος Κανονισμός του ... που προέβλεπε την καταβολή των επίμαχων επιδομάτων σε όλους τους ασφαλισμένους του Ταμείου, που συνιστά και το νόμιμο έρεισμα της αποφάσεως του Δ.Σ. περί καταβολής και προσδιορισμού των εν λόγω παροχών στο νυν εντελλόμενο ύψος. Εξ άλλου, ουδεμία ασκεί επιρροή επί της κρίσεως για τη νομιμότητα της δαπάνης ο προβαλλόμενος με το έγγραφο επανυποβολής του εντάλματος ισχυρισμός του ... ότι η 3007/2010 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας κοινοποιήθηκε στο Ταμείο μόλις στις 19.6.2012, καθόσον και αληθής υποτιθέμενος δεν ανατρέπει το γεγονός ότι πάντως από της δημοσιεύσεως της ως άνω ακυρωτικής αποφάσεως ανετράπη το νόμιμο έρεισμα των επίμαχων δαπανών. Περαιτέρω, οι εντελλόμενες δαπάνες δεν ευρίσκουν, ως εκ της ακυρώσεως και των δύο Κανονισμών (έτους 1998 και 2003), ευθέως έρεισμα στο ισχύον καταστατικό πλαίσιο του Ταμείου, εγκριθέν με την Α 9224/25.7.1957 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Κοινωνικής Πρόνοιας, το οποίο αφενός δεν προβλέπει ευθέως την καταβολή των εν λόγω επιδομάτων και αφετέρου έχει ως λειτουργικό σκοπό την εξασφάλιση υγιεινών συνθηκών εργασίας των ασφαλισμένων σε αυτό (βλ. άρθρο 2 περ. Ε΄ του Κανονισμού), χωρίς να εντάσσεται σ’ αυτόν η καταβολή επιδοματικών παροχών που κατατείνουν σε απλή χρηματική ενίσχυση των ασφαλισμένων. Τούτο δε, διότι η εξασφάλιση υγιεινών συνθηκών εργασίας στους ασφαλισμένους του Ταμείου επιτρέπει, κατά τα προεκτεθέντα, την χορήγηση κατ’ αρχήν εις είδος παροχών στους εν ενεργεία ασφαλισμένους του Ταμείου και δευτερευόντως, σε περίπτωση αιτιολογημένης αδυναμίας του ... για την χορήγηση αυτών, την καταβολή του ακριβούς αντιτίμου των ειδών ατομικής προστασίας, που για λόγους χρηστής διαχειρίσεως και οικονομικότητας θα επέβαλλε επιπροσθέτως την απόδοση λογαριασμού εκ μέρους των ληπτών ασφαλισμένων, προς εξασφάλιση της προσήκουσας διαθέσεως των ποσών για την πραγμάτωση των σκοπών του Ταμείου. Αντιθέτως και παρά τους ισχυρισμούς του ..., η περιοδική καταβολή βοηθήματος γάλακτος εν είδει επιδόματος καθώς και η καταβολή επιδόματος θερινής εξοχής σε όλους τους ασφαλισμένους του Ταμείου αδιακρίτως, δεν εξυπηρετεί κατά τρόπο άμεσο ή έστω έμμεσο τον ανωτέρω σκοπό του Ταμείου αλλά βαίνει πέραν αυτού, κατατείνοντας στην χρηματική αποκλειστικώς ενίσχυση των ασφαλισμένων, η οποία προβλέπεται από τον οικείο Κανονισμό ως μορφή κοινωνικής προνοίας, σε ειδικές περιπτώσεις (βλ άρθρο 2 περ. Β επ. αυτού), που ως εκ του δημοσιονομικού τους χαρακτήρα είναι στενά ερμηνευτέες. Ανεξαρτήτως δε αυτών, ούτε το ύψος των εν λόγω παροχών (270 ευρώ το τρίμηνο, ήτοι 90 ευρώ μηνιαίως, ως βοήθημα γάλακτος και 1000 ευρώ ετησίως ως επίδομα θερινής εξοχής) παρίσταται δικαιολογημένο, καθόσον από τις σχετικές αποφάσεις του ΔΣ του ... δεν προκύπτει ο τρόπος αποτιμήσεως των εν λόγω παροχών με στοιχεία της αγοράς, ούτως ώστε να καθίσταται εφικτός ο έλεγχος των εντελλόμενων ποσών, εξ επόψεως τηρήσεως του προσήκοντος μέτρου, και συνακόλουθα η τήρηση των άκρων ορίων διακριτικής ευχέρειας των οικείων οργάνων. (...)Κατ’ ακολουθίαν αυτών, οι εντελλόμενες με τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα δαπάνες δεν είναι νόμιμες και, ως εκ τούτου, τα εντάλματα αυτά δεν πρέπει να θεωρηθούν.