Έλλειμμα διαχείρισης Δήμου..Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η ένδικη έφεση πρέπει να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη καταλογιστική πράξη κατά το μέρος που με αυτή η εκκαλούσα καταλογίστηκε με το συνολικό ποσό των 171.627,02 ευρώ, να επιστραφεί σε αυτή το καταβληθέν παράβολο, κατ’ εκτίμηση δε των περιστάσεων να απαλλαγεί το Ελληνικό Δημόσιο και ο Δήμος ... από τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας (άρθρο 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας).Ακυρώνει την 28/2015 πράξη του Β΄ Κλιμακίου

Έλλειμμα διαχείρισης Δήμου...το Τμήμα κρίνει ότι, εξαιτίας του ύψους του καταλογισμού, της αναγωγής των παρατυπιών σε μακροχρόνια, πολύ προγενέστερη της θητείας του εκκαλούντος, πρακτική των δημοτικών υπηρεσιών και της μη πρόκλησης, κατά τις παραδοχές της αμετάκλητης 314/2018 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων ..., περιουσιακής βλάβης στον Δήμο, συντρέχει, όπως βασίμως, κατά τούτο, προβάλλεται με τους έκτο και ένατο λόγους της έφεσης, περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 37 του ν. 3801/2009, που πραγματώνουν τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, με συνέπεια να πρέπει ο εκκαλών να απαλλαγεί από τις επιβληθείσες σε βάρος του, για το έλλειμμα αυτό, προσαυξήσεις και το αντίστοιχο κεφάλαιο του καταλογισμού να μειωθεί έως του ανώτατου προβλεπομένου από τις εν λόγω διατάξεις ορίου του 1/10, ήτοι να περιορισθεί στα 5.705,46 ευρώ. Όσον αφορά, ωστόσο, το ουσιαστικού χαρακτήρα έλλειμμα των 2.470.410,14 ευρώ, με δεδομένη την αξιόποινη συνδρομή του εκκαλούντος στην υπεξαίρεσή του από τον ..., οποιαδήποτε απομείωση του καταλογισθέντος ποσού, είτε με βάση τις ανωτέρω διατάξεις, είτε κατ’ ευθεία εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, δεν δικαιολογείται, ούτε ως προς τις αναλογούσες στο συγκεκριμένο έλλειμμα προσαυξήσεις, που νομίμως, παρά τα υποστηριζόμενα με τον ένατο λόγο έφεσης, επιβλήθηκαν, ως εκ της εξικνουμένης πέραν του βαθμού της ελαφράς αμέλειας υπαιτιότητας του εκκαλούντος, και το ποσό των οποίων (3.088.012,68 ευρώ), όπως υπολογίσθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη, με ποσοστό, δηλαδή, 1,5% για κάθε μήνα του χρονικού διαστήματος από 1.1.2004 (επομένη της λήξης της ελλειμματικής χρήσης) έως 28.2.2005 (βλ. την 1084024/481312/0016/ 9.9.1999 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, Β΄ 1828), με ποσοστό 1% για κάθε μήνα του χρονικού διαστήματος από 1.3.2005 έως 30.9.2013 (βλ. την 1016358/800/ 0016/16.2.2005 όμοια, Β΄ 244) και μη υπερβαίνον, συγχρόνως, το όριο του 200% επί του χρέους από το έλλειμμα (βλ. άρθρο 13 παρ. 1 του ν. 3193/2003, Α΄ 266), δεν αμφισβητείται ειδικώς με την έφεση..Ενόψει όλων των ανωτέρω, πρέπει η κρινόμενη έφεση να γίνει εν μέρει δεκτή,

Έλλειμμα διαχείρισης Δήμου...:ζητείται η αναίρεση της ως άνω απόφασης του VII Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου...Με τα δεδομένα αυτά, εσφαλμένως το Τμήμα έκρινε ότι δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 37 του ν. 3801/2009, με τις οποίες πραγματώνεται, κατά τα προεκτεθέντα η αρχή της αναλογικότητας, καθόσον για το σχηματισμό της κρίσης του μη νομίμως συνεκτίμησε τις ως άνω υπό στοιχεία α΄, β΄ και γ΄ περιπτώσεις. Τούτο διότι οι περιπτώσεις αυτές άπτονται της κρίσεως και των επιλογών του Οικονομικού Επιθεωρητή ως προς το ύψος του καταλογιστέου ποσού και μάλιστα είναι ''διορθωτικές'' και επί τα χείρω της θέσεως των ήδη αναιρεσειόντων και δεν αφορούν στα υπό του νόμου οριζόμενα κριτήρια για τη μείωση του ποσού του καταλογισμού. Εξάλλου, στην υπό στοιχείο δ΄ περίπτωση λαμβάνεται υπόψιν από το Τμήμα ο βαθμός υπαιτιότητας του δικαιοπαρόχου των καταλογισθέντων και δεν συνεκτιμάται ότι με την επίμαχη καταλογιστική πράξη καταλογίζονται οι κληρονόμοι αυτού και όχι αυτός ο οποίος, κατά τις παραδοχές του Τμήματος, φέρει τουλάχιστον βαρεία αμέλεια για την πρόκληση του ελλείμματος. Συνεπώς, ένεκα της κακής εφαρμογής των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 37 του ν. 3801/2009 το δικάσαν Τμήμα κατέστησε κατά το σκέλος αυτό την απόφασή του αναιρετέα..(...)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η ένδικη αίτηση αναιρέσεως πρέπει να γίνει δεκτή και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση. 

Έλλειμμα στη διαχείριση Δήμου...Ενόψει αυτών, δεν επρόκειτο για ενιαία έργα, τα οποία κατατμήθηκαν προκειμένου ν’ αποφευχθεί η διενέργεια διαγωνισμού, αλλά για αυτοτελή έργα, το καθένα εκ των οποίων, προϋπολογισμού 6.925,00 ευρώ, αποτελεί μικρό έργο και ως εκ τούτου νομίμως έγινε, λόγω ποσού, η απευθείας ανάθεσή του. Επομένως, το ποσό των 27.700 ευρώ που αντιστοιχεί στη δαπάνη εξόφλησης, με τα 323 έως και 326, οικονομικού έτους 2009, χρηματικά εντάλματα πληρωμής του Δήμου ..., των προαναφερθέντων έργων δε συνιστά έλλειμμα στη διαχείριση του Δήμου ... κατά το οικονομικό έτος 2009 και ως εκ τούτου μη νομίμως καταλογίσθηκε σε βάρος του εκκαλούντος.Κατόπιν αυτών, η ένδικη έφεση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να μεταρρυθμισθεί η 1/2012 πράξη της Υπηρεσίας Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Νομό ... και να περιορισθεί το καταλογισθέν σε βάρος του εκκαλούντος ποσό σε πέντε χιλιάδες (5.000,00) ευρώ. Ακολούθως, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στον εκκαλούντα του παραβόλου που κατέθεσε για την άσκηση της έφεσης (άρθρο 73 παρ.4 του ν. 4129/2013, ΦΕΚ Α΄ 52) και να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων μερών, ως εκ της μερικής νίκης και μερικής ήττας αυτών, τα δικαστικά έξοδα (βλ. άρθρο 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, σε συνδυασμό με το άρθρο 123 του π.δ/τος 1225/1981, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 3472/2006).

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΣ.Μετά από διαχειριστικό έλεγχο που διενεργήθηκε μετά  την ΔΕΚΟ 1034638/1.3.2011 εντολή της Διεύθυνσης Επιθεώρησης Δ.Δ., Ν.Π. και Δ.Ε.Κ.Ο. του Υπουργείου Οικονομικών, στον πρώην Δήμο ..., κατά το χρονικό διάστημα 2003-2006, συντάχθηκε η 220/18.11.2011 πορισματική έκθεση.Σύμφωνα με την έκθεση αυτή, κατά τα οικονομικά έτη 2003-2006 προκλήθηκε στον Δήμο .. έλλειμμα, το οποίο οφειλόταν  προεχόντως στο ότι ο καθολικός διάδοχος του Δήμου  .. θα υποχρεωθεί συμμορφούμενος  με δικαστικές αποφάσεις στην καταβολή του συνολικού ποσού των  468.964,57 ευρώ..Οι αποφάσεις αυτές εκδόθηκαν προς ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων ιδιωτών για έργα, υπηρεσίες και προμήθειες που εκτέλεσαν για λογαριασμό του Δήμου .. κατά το χρονικό διάστημα 2003-2006, για την εκτέλεση των οποίων δεν είχαν τηρηθεί οι νόμιμες διαδικασίες ανάληψης και πραγματοποίησης των σχετικών δαπανών... η ανάθεση των έργων, υπηρεσιών και προμηθειών έγινε προφορικά από τον εκκαλούντα, Δήμαρχο .. κατά το χρονικό διάστημα 2003-2006, χωρίς να τηρηθούν οι  νόμιμες διαδικασίες..Στη συνέχεια, αφού ο εκκαλών κλήθηκε  σε ακρόαση, παρείχε έγγραφες εξηγήσεις, ακολούθως, δε, κλήθηκε να αναπληρώσει το διαπιστωθέν, κατά τα προεκτεθέντα, έλλειμμα. Ακολούθως, εκδόθηκε η προσβαλλόμενη πράξη, με την οποία το διαπιστωθέν ως άνω έλλειμμα συνολικού ποσού 468.964,57 ευρώ, καταλογίστηκε σε βάρος του εκκαλούντος...Ήδη με την ένδικη έφεσή του ο εκκαλών ισχυρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι δεν στοιχειοθετείται,  στην προκειμένη περίπτωση, έλλειμμα υπό την «έννοια της έλλειψης χρημάτων » στη διαχείριση του Δήμου, δοθέντος ότι, καθ’ ον χρόνο εκδόθηκε η καταλογιστική πράξη δεν είχε λάβει χώρα εκταμίευση οποιουδήποτε χρηματικού ποσού προς τους τρίτους φερόμενους ως δικαιούχους των σχετικών δικαστικών αποφάσεων...το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι είναι βάσιμος ο ισχυρισμός αυτός του εκκαλούντος που πλήττει τη νομική και ιστορική βάση του επιβληθέντος καταλογισμού προεχόντως διότι,  από τα στοιχεία του φακέλου ουδόλως προκύπτει η εκταμίευση των επιδικασθέντων με τις προρρηθείσες  τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις  σε βάρος του Δήμου .. ποσών, συνεπώς, κατά τούτο, δεν υφίσταται έλλειψη χρημάτων του οικείου ο.τ.α., ήτοι έλλειμμα για την αποκατάσταση του οποίου και συνακόλουθα για την τακτοποίηση των λογαριασμών του Δήμου, των αντίστοιχων οικονομικών ετών, εκδόθηκε η κρινόμενη καταλογιστική πράξη...Συνεπώς, η προσβαλλόμενη πράξη καταλογισμού στερείται νόμιμης αιτίας για την έκδοσή της και τυγχάνει, κατά τούτο, ακυρωτέα..

ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΔΗΜΟΥ:Η προσβαλλόμενη πράξη είναι ακυρωτέα, ενόψει της διάταξης  του άρθρου 56 παρ. 3 του ν. 2362/1995, καθόσον εκδόθηκε κατά το έτος  2012, δηλαδή μετά την πάροδο δέκα (10) ετών από την υποβολή κατά το έτος 1999 στο Ελεγκτικό Συνέδριο των λογαριασμών του Δήμου οικονομικού έτους 1998. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθόσον με την ως άνω διάταξη του άρθρου 56 παρ. 3 του ν. 2362/1995, θεσπίζεται δεκαετής αποκλειστική  προθεσμία,  εντός  της  οποίας  οφείλει  να  ολοκληρώνεται  από  το Ελεγκτικό Συνέδριο η τακτική διαδικασία του ελέγχου των υποβληθέντων σε αυτό δικαιολογητικών απόδοσης λογαριασμού διαχείρισης των υπολόγων και δεν καταλαμβάνει η διάταξη αυτή τα ελλείμματα που  διαπιστώνονται  στο πλαίσιο της διάφορης διαδικασίας του έκτακτου διαχειριστικού ελέγχου, που διατάσσεται από τον Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σύμφωνα με  τις διατάξεις των άρθρων 24 παρ. 3 του ν. 3202/2003 και 169 παρ. 8 του ν. 3463/2006, όπως συνέβη στην ένδικη υπόθεση(..)Κατ’ ακολουθία, η κρινόμενη έφεση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να μεταρρυθμισθεί, ως προς τον εκκαλούντα, η προσβαλλόμενη καταλογιστική πράξη και να περιορισθεί, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά παραπάνω, το καταλογισθέν σε βάρος του ποσό σε εβδομήντα επτά χιλιάδες εξήντα έξι ευρώ και πενήντα πέντε λεπτά (77.066,55 ευρώ). Περαιτέρω, πρέπει να διαταχθεί η κατάπτωση υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου του προκαταβληθέντος παραβόλου των 1.500 ευρώ, χωρίς, όμως, ενόψει του ύψους του καταλογισθέντος εις βάρος του εκκαλούντος ποσού, όπως κατά τα ανωτέρω περιορίστηκε, να καταλογισθεί σε βάρος του το επιπλέον παράβολο που αναλογεί στο συνολικό καταλογισθέν ποσό..

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ:ΕΛΕΓΧΟΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΩΝ:Στην υπό κρίση υπόθεση, από τα στοιχεία του φακέλου, συνάγονται τα ακόλουθα: Με τα 446/2009, 504/2009, 546/2009, 738/2009, 857/2009, 923/2004 και 924/2004 χρηματικά εντάλματα πληρωμής του Ε.Τ.Α.Π. – Μ.Μ.Ε. εγκρίθηκε η καταβολή ποσού, συνολικά, 2.012,60 ευρώ στην υπάλληλο του Τομέα Σύνταξης Εφημεριδοπωλών και Υπαλλήλων Πρακτορείων ....... (Τ.Σ.Ε.Υ.Π.Θ.) του Ε.Τ.Α.Π. – Μ.Μ.Ε….., που αντιστοιχεί σε οδοιπορικά έξοδα και ημερήσια αποζημίωση αυτής για την μετακίνησή της στην Αθήνα. Μεταξύ των δικαιολογητικών που επισυνάπτονταν στα εν λόγω χρηματικά εντάλματα ήταν και τα πρωτότυπα των εισιτηρίων και των αποδείξεων εξόφλησης τους. Τα ποσά αυτά καταβλήθηκαν από το Ε.Τ.Α.Π. – Μ.Μ.Ε. στη δικαιούχο υπάλληλο ως δαπάνες διοίκησης και λειτουργίας τομέα που υπάγεται σε αυτό, εν προκειμένω του Τ.Σ.Ε.Υ.Π.Θ., με βάση τα προβλεπόμενα από το άρθρο 136 του ν. 3655/2008. Ωστόσο, επειδή τα ποσά αυτά βαρύνουν εν τέλει το Τ.Σ.Ε.Υ.Π.Θ., το τελευταίο εξέδωσε το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα με δικαιούχο το  Ε.Τ.Α.Π. – Μ.Μ.Ε., για την εξόφλησή τους. Μεταξύ, δε, των δικαιολογητικών που συνοδεύουν το τελευταίο χρηματικό ένταλμα περιλαμβάνονται τα 446/2009, 504/2009, 546/2009, 738/2009, 857/2009, 923/2004 και 924/2004 χρηματικά εντάλματα πληρωμής του Ε.Τ.Α.Π. – Μ.Μ.Ε., στα οποία επισυνάπτονται σε φωτοτυπίες τα παραστατικά των σχετικών δαπανών. Με βάση όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δαπάνη είναι νόμιμη, εφόσον τα συνημμένα σε φωτοτυπίες παραστατικά δεν συνιστούν δικαιολογητικά του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος, αλλά των ενταλμάτων, τα οποία αυτά συνοδεύουν. Και τούτο διότι, με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα εντέλλεται η καταβολή δαπάνης όχι στην ανωτέρω υπάλληλο, η απαίτηση της οποίας έχει εξοφληθεί ώστε να τίθεται θέμα διπλής καταβολής σε αυτή, αλλά στο Ε.Τ.Α.Π. – Μ.Μ.Ε.. Εξάλλου, με την εντελλόμενη δαπάνη δεν εξοφλούνται οδοιπορικά έξοδα, αλλά η συμμετοχή του Τ.Σ.Ε.Υ.Π.Θ. στις δαπάνες διοίκησης και λειτουργίας του Ε.Τ.Α.Π. – Μ.Μ.Ε.. Επομένως, η απαίτηση που εξοφλήθηκε με τα 446/2009, 504/2009, 546/2009, 738/2009, 857/2009, 923/2004 και 924/2004 χρηματικά εντάλματα πληρωμής δεν ταυτίζεται με την απαίτηση, της οποίας η εξόφληση εντέλλεται με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα. Κατ’ ακολουθίαν, η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη, ωστόσο, το υπό κρίση χρηματικό ένταλμα πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθεί λόγω λήξης του οικονομικού έτους 2010, τις πιστώσεις του οποίου βαρύνει.

ΠΑΓΙΑ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗ:Επειδή στην προκείμενη περίπτωση από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού υποβλήθηκαν προς θεώρηση στο διαφωνούντα Επίτροπο τα 524,  528, 529, 530, 562 και 949 οικονομικού έτους 2003, χρηματικά εντάλματα πληρωμής, προς αποκατάσταση πάγιας προκαταβολής, συνολικού ποσού 105.846,50 € στο όνομα του….. Οι εντελλόμενες με αυτά δαπάνες (προμήθειες, παροχή υπηρεσιών καθαριότητας, κ.ά) αφορούν μόνο στο καθαρό ποσό που καταβλήθηκε στους σε βάρος της πάγιας προκαταβολής, συνολικά 99.729,64 € και δεν υποβλήθηκαν δικαιολογητικά, που να αποδεικνύουν την καταβολή των αντιστοίχων κρατήσεων στα οικεία Ταμεία για κάθε ενταλματοποιημένη  δαπάνη. Σύμφωνα όμως με όσα έγιναν δεκτά στη 2η σκέψη της παρούσης η εκκαθάριση και ενταλματοποίηση με χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνης χωρίς να αναγράφεται το ποσό των αντίστοιχων προς τα οικεία Ταμεία κρατήσεων, και προκειμένου περί χρηματικών ενταλμάτων προς αποκατάσταση πάγιας προκαταβολής χωρίς την προσκόμιση των αντιστοίχων δικαιολογητικών πληρωμής, δεν είναι νόμιμη. Συνεπώς τα επίδικα χρηματικά εντάλματα είναι μη θεωρητέα, όσα δε αντίθετα υποστηρίζονται από την Υ.Δ.Ε. στο .....και ειδικότερα ότι οι νόμιμες  κρατήσεις θα καλυφθούν από τον τακτικό προϋπολογισμό είναι αβάσιμα και απορριπτέα.

Εκπαιδευτική άδεια -Επιστροφή αχρεωστήτως εισπραχθέντων (...)  Συνεπώς, ο ένδικος καταλογισμός είναι νόμιμος κατά το μέρος με το οποίο ζητείται από τον εκκαλούντα η επιστροφή της προσαύξησης των αποδοχών του κατά την περίοδο από 1.1.2006 έως και 31.12.2009, ύψους 32.517,04 ευρώ, όπως τα ποσά αυτά προκύπτουν από τον συνημμένο στη καταλογιστική απόφαση πίνακα υπολογισμού. Πλην, ενόψει της ιδιότητας του εκκαλούντος ως αχρεωστήτως, για επιγενόμενο λόγο, λαβόντος (σε βάρος του οποίου σε αντίθεση με τους υπολόγους δεν επιβάλλονται προσαυξήσεις πρβλ. αποφ. VII Τμ. 1314/2010, Ι Τμ. 1140/2002) και του ότι η, κατά τις διατάξεις της ΔΙΔΑΔ/Φ.53/1379/οικ.4727/19.2.2008 υπουργικής απόφασης, επιβολή νόμιμων τόκων επί της επιστραφείσας προσαύξησης, προβλέφθηκε σε χρόνο μεταγενέστερο του ισχύοντος, κατά το χρόνο χορήγησης της άδειας υπηρεσιακής εκπαίδευσης, Υπαλληλικού Κώδικα (βλ. σχετικά και άρθρο 169 παρ. 7 του 3528/2007, αποφ. Ι Τμ. 1194/2003), το Τμήμα άγεται στη κρίση ότι η επιβολή στον εκκαλούντα της καταβολής τόκων ποσού 19.367,66 ευρώ δεν είναι νόμιμη και συνεπώς, ως προς το κεφάλαιο της αυτό, η προσβαλλόμενη καταλογιστική πράξη είναι νομικώς πλημμελής και ακυρωτέα.

Κατ’ ακολουθία όλων των προεκτεθέντων, πρέπει η ένδικη έφεση να γίνει εν μέρει δεκτή, να περιορισθεί το καταλογισθέν σε βάρος του εκκαλούντος ποσό σε 32.517,04 ευρώ, να αποδοθεί στον εκκαλούντα το κατατεθέν παράβολο και να συμψηφισθούν τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων (άρθρο 275 παρ 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας -ν.2717/1999- που εφαρμόζεται αναλόγως σύμφωνα με το άρθρο 123 του π.δ/τος 1225/1981, όπως ισχύει μετά το ν. 3472/2006).

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 7, 9 παρ. 1 και 2 και 11 του ν.δ/τος 496/1974 «Περί Λογιστικού των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου» συνάγεται, πλην άλλων, ότι για τη νόμιμη διενέργεια δαπανών σε βάρος του προϋπολογισμού νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου απαιτείται να έχει προβλεφθεί η δαπάνη και να υφίσταται σχετική πίστωση στο νομίμως εγκεκριμένο προϋπολογισμό. Σε περίπτωση που τέτοια πίστωση δεν υπάρχει ή έχει εξαντληθεί, οι δαπάνες μπορούν να καλυφθούν είτε μετά από αναμόρφωση του προϋπολογισμού είτε με χρήση των πιστώσεων του τακτικού ή έκτακτου αποθεματικού αυτού. ΄Αλλως, αν δηλαδή διενεργηθούν δαπάνες χωρίς την ύπαρξη πιστώσεως, δημιουργείται ισόποσο έλλειμμα στη διαχείριση του νομικού προσώπου (πρβλ. αποφ. ΙV Τμ ΕΣ 1517, 1519/2000), το οποίο καταλογίζεται σε βάρος των υπολόγων οργάνων της οικείας διαχείρισης, που με υπαίτιες ενέργειές τους προκάλεσαν το σχετικό έλλειμμα.