Διατάξεις του αρθ. 47 ν.3996/2011 με τις οποίες προβλέπεται, η υποχρεωτική υπαγωγή στην ασφάλιση του Τομέα Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων του ΤΠΔΥ των επί σύμβασει αορίστου χρόνου υπαλλήλων του Δημοσίου και των ΝΠΔΔ, ο επαναπροσδιορισμός των αποδοχών επί των οποίων υπολογίζεται η εισφορά και το εφάπαξ βοήθημα μετά την από 1-1-2010 κατάργηση των επιδομάτων εορτών και αδείας, η κατάργηση της δυνατότητας εξαγοράς προϋπηρεσίας καθώς και οι διατάξεις της παρ. 3 του Κεφαλαίου Β του άρθρου 85 με τις οποίες επέρχεται η κατάργηση του διπλού τρόπου υπολογισμού του εφάπαξ βοηθήματος για τους εξερχόμενους ασφαλισμένους του Ταμείου με χρόνο ασφάλισης άνω των 28 ετών.

ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, η εντελλόμενη, με το χρηματικό αυτό ένταλμα, δαπάνη δεν είναι νόμιμη. Τούτο δε διότι, η απόδοση των εισφορών της ΔΕΥΑΛ σε εξήντα τρεις (63) φερόμενους ως δικαιούχους αυτής, υπαλλήλους της επιχείρησης (βλ. τον συνημμένο στο ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα αναλυτικό πίνακα), συνιστά πρόσθετη μισθολογική παροχή - προσαύξηση μισθού για τον συγκεκριμένο μήνα, δυνάμει συμβατικού όρου της προμνησθείσας επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας. Ως εκ τούτου δεν είναι νόμιμη, αφού από 1.1.2013, ήτοι  μετά την εφαρμογή, σύμφωνα με το άρθρο πρώτο, παρ. Γ΄ υποπαρ. Γ.1 περ. 12 του ν.4093/2012, και στο προσωπικό των ΔΕΥΑ, του θεσπισθέντος με το ν.4024/2011 ενιαίου μισθολογίου, οι καταβαλλόμενες αμοιβές και παροχές στο προσωπικό των υπαγόμενων σε αυτό φορέων, στους οποίους συγκαταλέγεται και η ΔΕΥΑΛ, καθορίζονται πλήρως και εξαντλητικά από το πλέγμα των μισθολογικών αυτών διατάξεων, χωρίς να καταλείπεται, ελλείψει ειδικότερης νομοθετικής ρύθμισης, πεδίο χορήγησης πρόσθετων μισθολογικών απολαβών με Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, όπως εν προκειμένω, απορριπτομένων ως αβασίμων των περί αντιθέτου ισχυρισμών της επιχείρησης. Συναφώς, απορριπτέος τυγχάνει και ο ισχυρισμός της επιχείρησης ότι οι εργασιακές σχέσεις του προσωπικού της διέπονται από Επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, καθόσον οι ΔΕΥΑ δεν εμπίπτουν στον δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα ή στη Γενική Κυβέρνηση και ως εκ τούτου, εκφεύγουν του πεδίου εφαρμογής της Παραγράφου Γ. Υποπαράγραφος ΓΙ. Περίπτωση 12 του ν.4093/2012. Και τούτο διότι η υπαγωγή του προσωπικού της ΔΕΥΑΛ στις ανωτέρω διατάξεις δεν ερείδεται σε τυχόν συμπερίληψή της στο δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα ή στη Γενική Κυβέρνηση, αλλά στο ότι αποτελεί νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου το οποίο ανήκει σε Ο.Τ.Α. Εξάλλου, το γεγονός ότι οι εισφορές της επιχείρησης αποδίδονται στους εργαζόμενους εφάπαξ μετά τη διάλυση του λογαριασμού δεν αναιρεί τον χαρακτήρα της απόδοσης αυτών ως πρόσθετης μισθολογικής παροχής, καθόσον, του νόμου μη διακρίνοντος, ο χαρακτήρας αυτός δεν εξαρτάται από την περιοδικότητα της παροχής ή από την ονομασία που προσδίδουν στην παροχή αυτή ο νόμος ή τα συμβαλλόμενα μέρη στο πλαίσιο συλλογικών διαπραγματεύσεων, απορριπτομένων επίσης, ως αβασίμων, των περί του αντιθέτου ισχυρισμών της επιχείρησης. Εξάλλου, αλυσιτελώς προβάλλει η επιχείρηση ότι η επίμαχη παροχή αφορά σε αποταμιευτικό ασφαλιστήριο συμβόλαιο, αφού και αυτού του είδους οι παροχές καταργήθηκαν ρητώς με το άρθρο 24 του ν. 4336/2015. Απορριπτέος, τέλος, τυγχάνει και ο ισχυρισμός της επιχείρησης ότι ο λογαριασμός δημιουργήθηκε πριν από την 1η.1.2013 και, συνακόλουθα, η γενεσιουργός αιτία της ελεγχόμενης δαπάνης προηγείται της υπαγωγής των εργαζομένων των ΔΕΥΑ στις διατάξεις του ν. 4024/2011, δεδομένου ότι κρίσιμος, εν προκειμένω, για τον χαρακτήρα της παροχής είναι ο χρόνος απόδοσης των εισφορών, όχι αυτός κατά τον οποίον παρακρατήθηκαν και, ως εκ τούτου, δεν υφίσταται αναδρομικός χαρακτηρισμός της παροχής ως μισθολογικής.