Κατάργηση του Ταμείου Συντάξεων Εκτελωνιστών (ΤΣΕ) υπαγωγή των ασφαλισμένων του στην ασφάλιση του Ταμείου Ασφαλίσεως Επαγγελματιών και Βιοτεχνών της Ελλάδος (ΤΕΒΕ) και άλλες διατάξεις.

Κατάργηση του Ταμείου Ασφαλίσεως Τυπογράφων και Μισθωτών Γραφικών Τεχνών ,υπαγωγή των ασφαλισμένων του στην ασφάλιση του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΙΚΑ) και άλλες διατάξεις.

Κοινοποίηση διατάξεων του άρθρου 90 του ν. 4182/13 που αφορούν Α.Κατάργηση των διατάξεων του άρθρου 5 παρ. 8 περ. β΄ του Ν.3863/2010, όπως αυτές συμπληρώθηκαν από το άρθρο 138 παρ. Ζ΄ του Ν.4052/2012, σχετικά με τη δυνατότητα αναγνώρισης στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ / ή και του Ε.Τ.Ε.Α. (τ. ΕΤΕΑΜ) χρόνου που αντιστοιχεί στην θητεία  Βουλευτών, Υπουργών, Υφυπουργών και των Αιρετών,  Προέδρων Κοινοτήτων, Δημάρχων και Νομαρχών. Β.Υπαγωγή στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ των προσώπων που απασχολούνται σε Ανεξάρτητες Αρχές.  (ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 16)(ΑΔΑ: ΒΙΕ94691ΩΓ-Χ60)

Περί υπαγωγής δημοσιογράφων στην επικουρική ασφάλιση του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. (..) Ειδικότερα, το διοικητικό εφετείο έκρινε, ερμηνεύοντας τη διάταξη του άρθρου 31 παρ. 2 του ν. 1264/1982, ότι από τη δημοσίευση του εν λόγω νόμου οι δημοσιογράφοι υπάγονται στην επικουρική ασφάλιση του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π., ανεξαρτήτως του εάν αυτοί είναι ή όχι μέλη των ενώσεων που αναφέρονται στο άρθρο 1 του α.ν. 248/1967. Και τούτο, κατά την κρίση του δικάσαντος δικαστηρίου, διότι, στην ανωτέρω διάταξη ορίζεται ρητώς ότι καταργείται κάθε διάταξη νόμου που περιορίζει ή εξαρτά τόσο την εργασία των απασχολουμένων στον τύπο, όσο και την παροχή παρεπόμενων της εργασίας τους δικαιωμάτων –μεταξύ των οποίων και το δικαίωμα της ασφαλίσεως– από τη συμμετοχή τους ή μη σε επαγγελματική οργάνωση, τέτοιες δε διατάξεις είναι και αυτές των άρθρων 1 και 3 του α.ν. 248/1967.(..)Κατόπιν αυτών το διοικητικό εφετείο έκρινε ότι, μετά τη δημοσίευση του ν. 1264/1982, οι εργαζόμενοι ως δημοσιογράφοι υπάγονται στην επικουρική ασφάλιση του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. (για ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, παροχή εφάπαξ οικονομικής ενισχύσεως και μηνιαίας επι...εως), ανεξάρτητα από τη συμμετοχή τους στις ως άνω επαγγελματικές ενώσεις, και απέρριψε ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς που προέβαλαν τα αναιρεσείοντα Ταμεία. ..Περαιτέρω, κατά την κρίση του δικάσαντος δικαστηρίου, ως παρεπόμενα της εργασίας δικαιώματα, εφόσον η ως άνω διάταξη δεν περιορίζει και δεν εξειδικεύει αυτά, εννοούνται τα πάσης φύσεως υπό ευρεία έννοια δικαιώματα και παροχές των εργαζομένων, τα οποία είναι απότοκα της εργασίας τους, δεδομένου δε ότι από τη νομοθεσία και το Σύνταγμα (άρθρο 22) επιβάλλεται με τη μέριμνα του Κράτους η κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, και υπό την έννοια αυτή, η ασφαλιστική προστασία χαρακτηρίζεται από το, συμπλεκόμενο με το εργατικό, δίκαιο κοινωνικής ασφαλίσεως ως αυτοτελές μεν αλλά και ως παρεπόμενο της εργασίας δικαίωμα (βλ. σχετικές γνωμοδοτήσεις του καθηγητή Κ. Σταθόπουλου και την 673/2002 γνωμοδότηση της Ολομελείας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους). Τέλος, το γεγονός ότι ενδεχομένως οι ως άνω δημοσιογράφοι δεν έχουν υποβάλει προς τον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. την προβλεπόμενη από την παρ. 4 του άρθρου 3 του Καταστατικού του αίτηση για την υπαγωγή τους στην ασφάλιση αυτού δεν αναιρεί, κατά την κρίση του διοικητικού εφετείου, το μη σύννομο της εκ μέρους του ΙΚΑ επιβολής εισφορών για την ασφάλισή τους, καθόσον κρίσιμο στοιχείο στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι αν αυτοί είχαν ολοκληρώσει τη διαδικασία ενάρξεως της ασφαλίσεώς τους στον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. αλλά το γεγονός ότι αυτοί υπάγονταν, και μάλιστα υποχρεωτικώς, στην επικουρική ασφάλιση του τελευταίου αυτού Οργανισμού. (..)Επειδή, το διοικητικό εφετείο ορθώς έκρινε, ερμηνεύοντας τη διάταξη του άρθρου 31 παρ. 2 του ν. 1264/1982, ότι στην έννοια των παρεπόμενων της εργασίας δικαιωμάτων περιλαμβάνονται και τα δικαιώματα κοινωνικής ασφαλίσεως, τα περί του αντιθέτου δε προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα ως αβάσιμα

Ασφάλιση υπαλλήλου σε Ασφαλιστικό Οργανισμό των Η.Π.Α. πριν την 1η/1/1993 – Δυνατότητα να ληφθεί υπόψη ο χρόνος αυτής ως χρόνος ασφάλισης στο Δημόσιο, προκειμένου να χαρακτηριστεί ο υπάλληλος ως «παλαιός ασφαλισμένος», κατά την έννοια της διάταξης της παρ.5 του άρθρου 5 του ν. 2320/1995. Υπάλληλος ασφαλισμένη σε οργανισμό κύριας ασφάλισης (ΙΚΑ-ΕΤΑΜ) στις 23/12/1991, ήτοι πριν από την 1η/1/1993, χαρακτηρίζεται εξ αυτού και μόνον ως «παλαιά ασφαλισμένη», κατά την έννοια της παρ.5 του άρθρου 5 του ν. 2320/1995, με τις συνέπειες που ο χαρακτηρισμός αυτός συνεπάγεται, και ασχέτως του συνυπολογισμού ή μη του προγενέστερου χρόνου ασφάλισής της σε Ασφαλιστικό Οργανισμό των Η.Π.Α. (ομόφ.)

ΜΕΛΕΤΕΣ:Αίτηση ανάκλησης της 230/2012 Πράξεως του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη της παρούσας αποφάσεως, το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι : Α) Η αλλαγή του κτιριολογικού προγράμματος, η οποία δεν οφείλεται σε εξωτερικούς απρόβλεπτους παράγοντες, οι οποίοι επιβάλλουν την τοιαύτη μεταβολή, αλλά στη βούληση των οργάνων Διοίκησης του Ιδρύματος αναφορικά με τη χρήση του κτιρίου, δεν συνιστά απρόβλεπτο γεγονός, δυνάμενο να δικαιολογήσει την κατάρτιση συμπληρωματικής συμβάσεως, ενώ περαιτέρω, ως ήδη εξετέθη, συντρεχουσών των απρόβλεπτων περιστάσεων, είναι δυνατή η κατάρτιση συμπληρωματικής συμβάσεως εφόσον ο ανάδοχος δεν έχει εκπληρώσει την παροχή του και η σύμβαση εξακολουθεί να είναι ως προς τις απορρέουσες από αυτή υποχρεώσεις, ενεργός. (…)Β) Η δυνατότητα διαχωρισμού των σχετικών μελετών από τις αρχικές τοιαύτες σημαίνει ότι αυτές μπορούν να δημοπρατηθούν ανεξαρτήτως και αυτοτελώς ως προς τις αρχικές μελέτες χωρίς τούτο να επηρεάζει την λειτουργικότητά τους. Η πρόβλεψη, με την 212/30η/15.9.2011 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, ότι οι μελέτες που απαιτούνται για την αλλαγή του κτιριολογικού προγράμματος και τη μετατροπή του κτιρίου σε «κτίριο Διοίκησης» μπορεί να εκπονηθούν από τη Διεύθυνση Τεχνικής και Στέγασης του Ιδρύματος, αποδεικνύει ότι αυτές θα μπορούσαν να εκτελεσθούν από κάποιον άλλο πλην της αρχικής αναδόχου συμπράξεως, ανεξαρτήτως αν αυτός θα ήταν η ως άνω Διεύθυνση ή άλλος τρίτος ιδιώτης. Ως εκ τούτου, οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί περί υποστελέχωσης της υπηρεσίας λόγω συνταξιοδοτήσεων και περί αδυναμίας του εναπομείναντος προσωπικού να εκπονήσει το σύνολο των μελετών μέχρι τη λήξη της οικοδομικής αδείας, ενόψει, μεταξύ άλλων, και της απασχολήσεως αυτού με πληθώρα αντικειμένων, και αληθείς υποτιθέμενοι, δεν ασκούν επιρροή εν προκειμένω, καθόσον δεν παρέχουν ερείσματα για την αυτοτέλεια ή τη συμπληρωματικότητα των μελετών, αλλά μόνο για την εκτέλεσή τους ή μη από την αρμόδια υπηρεσία του Ιδρύματος. Γ) Περαιτέρω, σχετικά με την εκπόνηση μελέτης κατ’ εφαρμογή του ΚΕΝΑΚ, πέραν των όσων εξετέθησαν ανωτέρω, επισημαίνεται ότι η μεταφορά των δεδομένων που προκύπτουν από άλλες μελέτες (θέρμανσης, κλιματισμού, θερμομόνωσης κ.λπ.) και η χρήση αυτών κατά την σύνταξη της μελέτης ΚΕΝΑΚ δεν αποδεικνύεται ότι γίνεται μόνον από το πρόγραμμα που έχει εκπονήσει ο αρχικός μελετητής, εν πάση δε περιπτώσει και εάν ακόμη αυτό ήταν αληθές, τούτο δεν αιτιολογεί το ότι δεν μπορούν να διαχωριστούν από αυτές της αρχικής, αλλά ενδεχομένως δικαιολογεί την απευθείας ανάθεση των οικείων μελετών βάσει των διατάξεων του άρθρου 10 παρ.2 περ.β) του Ν. 3316/2005, δηλαδή σε περίπτωση που υφίστανται αποκλειστικά δικαιώματα η σύμβαση μπορεί να ανατεθεί σε συγκεκριμένο υποψήφιο και όχι μέσω καταρτίσεως συμπληρωματικής συμβάσεως και Δ) Λόγοι δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι δικαιολογούν τη σύναψη της συμπληρωματικής συμβάσεως δεν μπορούν να γίνουν δεκτοί εν προκειμένω καθόσον α) ο αρχικός σχεδιασμός του κτιρίου ως κτίριο Διοικήσεως και οι διαδοχικές αλλαγές της χρήσεως αυτού το έτος 2005 σε Περιφερειακό Υποκατάστημα – Υγειονομική Μονάδα Αθηνών του Ιδρύματος και το έτος 2011 σε κτίριο Διοικήσεως, οφείλονται σε υπαιτιότητα της αναθέτουσας αρχής («αλλαγή σχεδιασμού και πολιτικής από την νέα Διοίκηση ενός Ν.Π.Δ.Δ.», όπως αναφέρεται στη σελ.2 του υπομνήματος) και δεν δικαιολογούνται από οιαδήποτε απρόβλεπτη περίσταση, β) οι διαδοχικές αλλαγές της χρήσεως του κτιρίου έχουν αυξήσει το κόστος αυτού σχεδόν στο διπλάσιο, καθώς ο προϋπολογισμός της αρχικής συμβάσεως ανερχόταν στο ποσό των 925.000,00 ευρώ χωρίς Φ.Π.Α. και ήδη, με την ελεγχόμενη συμπληρωματική σύμβαση εγγίζει το ποσό του 1.769.605,11 ευρώ χωρίς Φ.Π.Α., γ) η αναθέτουσα αρχή δεν επικαλείται τη συνδρομή οιασδήποτε μορφής νομικής πλάνης στο πρόσωπο των αρμοδίων οργάνων της προκειμένου να καταστήσει ανεκτή την τοιαύτη υπέρβαση της προϋπολογισθείσας δαπάνης, αλλά και το γεγονός ότι η ολοκλήρωση του συνόλου των μελετών, η έκδοση της οικοδομικής αδείας και των σχετικών τευχών δημοπρατήσεων, οι οποίες έλαβαν χώρα για τη χρήση του κτιρίου ως Περιφερειακού Υποκαταστήματος του Ιδρύματος, τελικά θα παραμείνουν αχρησιμοποίητες κατά παράβαση κάθε έννοιας χρηστής δημοσιονομικής διαχειρίσεως, η οποία επιβάλλει τον εξορθολογισμό της χρήσης του δημοσίου χρήματος και επομένως την εκταμίευση αυτού μόνον για την αντιμετώπιση των πράγματι επιβεβλημένων αναγκών που εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον, δ) το υψηλό κόστος των μισθωμάτων που καταβάλλει η Διοίκηση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ για τη μίσθωση των χώρων λειτουργίας της (περίπου 109.729,36 ευρώ μηνιαίως) και αληθές υποτιθέμενο, δεν άγει στην παραδοχή της αιτήσεως ανακλήσεως, πρωτίστως διότι, για τη μεταστέγαση των οικείων υπηρεσιών, απαιτείται κατ΄ αρχάς, η εκτέλεση των σχετικών εργασιών (δηλαδή του έργου), το οποίο απαιτεί επιπλέον χρήματα και χρόνο, ε) η ένταξη του έργου σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα χρηματοδοτήσεως προϋποθέτει τη νομιμότητα ως προς την επιλογή της χρήσεως του κτιρίου και στ) η αναβάθμιση της περιοχής λόγω της αναπλάσεως του κτιρίου, δεν ανάγεται στους σκοπούς του ασφαλιστικού οργανισμού ώστε να προτάσσεται παραδεκτώς ως λόγος ανακλήσεως της προσβαλλομένης πράξεως ή να δύναται βασίμως να στοιχειοθετήσει την ανάκληση αυτής (..) Απορρίπτει την από 31.5.2012 αίτηση ανακλήσεως του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «΄Ιδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων – Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Μισθωτών».​