ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ Ν.4982/2022-ΦΕΚ:195/Α/15.10.2022, Ν.4608/2019-ΦΕΚ:66/Α/25.4.2019, Ν.4461/2017-ΦΕΚ:38/Α/28.3.2017, N.4342/2015-ΦΕΚ:143/Α/09.11.2015 ΚΑΙ ΔΙΟΡΘ.ΣΦΑΛΜ. ΣΤΟ ΦΕΚ:136/Α/03.11.2015

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΦΕΚ

Σύμβαση παραχώρησης δημόσιου έργου...ζητείται η ανάκληση της 564/2019 Πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου...Ενόψει των ανωτέρω, υποχρεωτικών για το Τμήμα τούτο, κρίσεων, γενομένων δεκτών των σχετικών ισχυρισμών, η αίτηση ανάκλησης πρέπει να γίνει δεκτή, να ανακληθεί η 564/2019 Πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία το Κλιμάκιο απείχε του ελέγχου του «Συμφωνητικού Τροποποίησης της Σύμβασης Παραχώρησης για τη χορήγηση αποκλειστικού δικαιώματος διοργάνωσης και διεξαγωγής αμοιβαίου ιπποδρομιακού στοιχήματος στην Ελλάδα για περίοδο είκοσι ετών» και να αναπεμφθεί ο φάκελος της υπόθεσης στο ίδιο Κλιμάκιο για την άσκηση ελέγχου νομιμότητας επί του ως άνω σχεδίου σύμβασης.Ανακαλεί την 564/2019 Πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου

Κύρωση της Σύμβασης Παραχώρησης του αποκλειστικού δικαιώματος παραγωγής, λειτουργίας, κυκλοφορίας, προβολής και διαχείρισης των Κρατικών Λαχείων και άλλες διατάξεις.

Κύρωση της Σύμβασης Μίσθωσης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της εταιρείας «Ελληνικά Πετρέλαια Ανώνυμη Εταιρεία» για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη θαλάσσια Περιοχή 10, Ιόνιο Πέλαγος, Ελλάδα.

Κύρωση της Σύμβασης Μίσθωσης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εταιρειών «Repsol Exploracion S.A.» και «Ελληνικά Πετρέλαια Ανώνυμη Εταιρεία» για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή «Ιόνιο», Δυτική Ελλάδα.

Κύρωση της Σύμβασης Μίσθωσης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εταιρειών «Total E&P Greece B.V.», «ExxonMobil Exploration and Production Greece (Crete) B.V.» και «Ελληνικά Πετρέλαια Ανώνυμη Εταιρεία» για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη θαλάσσια Περιοχή «Noτιοδυτικά Κρήτης», Ελλάδα

1. Κοινοποίηση των διατάξεων των άρθρων δέκατου και ενδέκατου του ν. 4787/2021 «Κύρωση Σύμβασης Διανομής Ακινήτου - Σύστασης Δικαιώματος Επιφανείας Ακινήτου Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού - Αγίου Κοσμά, ρύθμιση συναφών θεμάτων και άλλες διατάξεις», Α΄44/26.3.2021. 2. Κοινοποίηση των διατάξεων του άρθρου είκοσι επτά του Ν.4797/2021 «Κρατική αρωγή προς επιχειρήσεις και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα φορείς για θεομηνίες, επείγουσες ρυθμίσεις για τη στήριξη της οικονομίας, συμπληρωματικός κρατικός προϋπολογισμός και συνταξιοδοτική ρύθμιση», Α’66/23.4.2021.ΑΔΑ:ΩΞ0146ΜΠ3Ζ-ΗΡ5

Παράταση της διάρκειας παραχώρησης του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης λιγνιτών στη ΔΕΗ Α.Ε., για είκοσι (20) επιπλέον έτη.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Παρά το γεγονός ότι έχει καταργηθεί το άρθρο 3 παρ. 3 του ν. 134/1975, δυνάμει του οποίου είχε εκδοθεί η υπ' αρ. Φ34.2.5/οικ.9510 /29.7.1988 απόφαση του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, περί καθορισμού περιοχής στις μεταλλευτικές λεκάνες Αμυνταίου και Κομνηνών - Πύργων Β.Δ. Μακεδονίας και είχε παραχωρηθεί, ως προς αυτήν, από το Δημόσιο προς τη ΔΕΗ, το αποκλειστικό δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης στερεών ορυκτών καυσίμων υλών (λιγνιτών), είναι δυνατή η παράταση της εν λόγω παραχώρησης για είκοσι (20) επιπλέον έτη (η οποία προβλέπεται στην ως άνω υπουργική απόφαση και ζητείται από τη ΔΕΗ Α.Ε.), με την έκδοση νέας υπουργικής απόφασης με την οποία θα εγκρίνονται οι από 26.2.2016 και 13.2.2017 αιτήσεις της ΔΕΗ Α.Ε., εφόσον συντρέχει η προϋπόθεση της ύπαρξης εκμεταλλεύσιμου λιγνιτικού αποθέματος. β) Η διάταξη του άρθρου 144 του Μεταλλευτικού Κώδικα δεν εφαρμόζεται κατά τη χορήγηση της εν λόγω παράτασης. (πλειοψ.) Παραπομπή στην Ολομέλεια του ΝΣΚ, λόγω σπουδαιότητας. Εκδόθηκε η υπ' αριθ. 83/2018 Γνωμ. Α΄ Τακτικής Ολομέλειας ΝΣΚ.

Καταστήματα αφορολόγητων ειδών – Απόσχιση κλάδου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Η απόσχιση του κλάδου των αφορολόγητων και φορολογημένων πωλήσεων της εταιρείας «ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΩΝ ΕΙΔΩΝ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΩΝ ΕΙΔΩΝ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Α.Ε.» και η εισφορά του σε λειτουργούσα ανώνυμη εταιρεία, και υπό την εκδοχή ότι συνεπάγεται αυτοδίκαιη υπεισέλευση της αποκτώσας εταιρείας στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της εισφέρουσας, που απορρέουν από την κείμενη νομοθεσία και αφορούν τον αποσχιζόμενο κλάδο, συνιστά ανεπίτρεπτη υποκατάσταση της τελευταίας στις προνομιακά και αποκλειστικά παραχωρηθείσες δραστηριότητες της εισφέρουσας εταιρείας, ως αντιβαίνουσα στο πλέγμα των προπαρατεθεισών διατάξεων των νομοθετημάτων και της Σύμβασης Παραχώρησης (παρ.4 του άρθρου 120 του ν. 2533/1997, του άρθρου 17 παρ.1 του π.δ.86/1979 και των άρθρων 3 παρ.2 και 12 παρ.1 της Σύμβασης Παραχώρησης), που διέπουν την εισφέρουσα εταιρεία. β) Συνακολούθως προς ταύτα, το ζήτημα αν είναι νομικά δυνατή και υπό ποιες προϋποθέσεις η απόσχιση του κλάδου των αφορολόγητων και φορολογημένων πωλήσεων (κλάδος ταξιδιωτικού εμπορίου) και η υπεισέλευση της αποκτώσας εταιρείας στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της εισφέρουσας εταιρείας παρίσταται αλυσιτελές και, επομένως, η μεταβίβαση της ασκήσεως του αποκλειστικού δικαιώματος της πωλήσεως αδασμολογήτων, αφορολογήτων και φορολογημένων ειδών σε άλλο νομικό πρόσωπο από αυτό στο οποίο ανήκει, καθώς και η μεταβίβαση των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο προσήκουσας ειδικής νομοθετικής ρύθμισης. (ομοφ.)

Κύρωση της 93/81/ ΕΥΡΑΤΟΜ. Ε.Κ.Α.Χ., Ε.Ο.Κ. απόφασης του Συμβουλίου της 1ης Φεβρουαρίου 1993 για την τροποποίηση της πράξης που αφορά την εκλογή των αντιπροσώπων στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο με άμεση καθολική ψηφοφορία, η οποία προσαρτάται στην απόφαση 76/787/Ε.Κ.Α.Χ., Ε.Ο.Κ., ΕΥΡΑΤΟΜ του Συμβουλίου της 20ης Σεπτεμβρίου 1976, εκλογή αντιπροσώπων στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο, άσκηση του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι κατά τις εκλογές του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου από τους πολίτες της Ευρωπαικής 'Ενωσης που κατοικούν στην Ελλάδα και δεν είναι 'Ελληνες πολίτες, σε συμμόρφωση προς την 93/109/ ΕΚ Οδηγία του Συμβουλίου της Ευρωπαικής 'Ενωσης, τροποποίηση του Π.Δ. 353/1993 και άλλες διατάξεις

Αίτηση ανάκλησης της 339/2017 Πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου(...)Παρίσταται εύλογος ο περιλαμβανόμενος στο άρθρο 28.1.2. όρος του σχεδίου της σύμβασης, με τον οποίο προβλέπεται το δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασης σε βάρος του Δημοσίου και αποζημίωσης του παραχωρησιούχου στην περίπτωση της μονομερούς κατάργησης ή τροποποίησης της σύμβασης παραχώρησης με νόμο, χωρίς την συμφωνία του παραχωρησιούχου, δοθέντος ότι με τον όρο αυτό δεν αποκλείεται καταρχήν η δυνατότητα του Δημοσίου να επέμβει κατά την διάρκεια εκτέλεσης της σύμβασης και να μεταβάλει με νόμο την οργάνωση και λειτουργία της δημόσιας υπηρεσίας, εφόσον οι ενέργειες αυτές υπαγορεύονται από το δημόσιο συμφέρον και επιβάλλονται για την κάλυψη των γενικών αναγκών των χρηστών. Άλλωστε, αντικείμενο του όρου αυτού αποτελεί η ρύθμιση και μόνο των συνεπειών μιας μονομερούς ενέργειας εκ μέρους του Δημοσίου σε μια σύμβαση παραχώρησης. Εν προκειμένω, ο παραχωρησιούχος – ιδιώτης οφείλει, το μεν να χρηματοδοτήσει με τα αναγκαία ίδια και δανειακά κεφάλαια το έργο αυτό, το δε να κατασκευάσει τα αναγκαία έργα υποδομής καθώς και να λειτουργήσει και να συντηρήσει το Εμπορευματικό Κέντρο για μια περίοδο 60 ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παραχώρησης με αντάλλαγμα το δικαίωμα εκμετάλλευσης του έργου. Εξάλλου, λόγω της φύσης της σύμβασης αυτής στον ανάδοχο – παραχωρησιούχο μετακυλίεται ένα μεγάλο μέρος του λεγόμενου «λειτουργικού κινδύνου» που εμπεριέχει την πιθανότητα μη απόδοσης ολόκληρης της επένδυσης, αλλά και μη ανάκτησης του κόστους λειτουργίας των έργων ή της παροχής των υπηρεσιών που του έχουν ανατεθεί. Η απουσία δε μιας τέτοιας προστατευτικής ρύθμισης θα ισοδυναμούσε με ανάληψη από τον παραχωρησιούχο ενός επιπλέον κινδύνου, ο οποίος κείται εκτός της σφαίρας ευθύνης του και επιρροής του. Σε κάθε περίπτωση, με τη διατήρηση του όρου αυτού στο σχέδιο της σύμβασης δεν παρέχεται πλεονέκτημα στον παραχωρησιούχο με την ευνοϊκή του μεταχείριση, ούτε αυτό δύναται να θεωρηθεί ως κρατική ενίσχυση υπέρ αυτού κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 107 ΣΛΕΕ. Ειδικότερα, για να χαρακτηρισθεί ένα μέτρο ως κρατική ενίσχυση, κατά την έννοια του ως άνω άρθρου (107 ΣΛΕΕ) πρέπει να πληρούνται σωρευτικά όλες οι προϋποθέσεις που τίθενται από την διάταξη αυτή, ήτοι : α) να πρόκειται για παρέμβαση του Κράτους και η παρέμβαση αυτή πρέπει να γίνεται με κρατικούς πόρους β) να παρέχεται πλεονέκτημα στον αποδέκτη αυτής, υπό την έννοια ότι ευνοούνται συγκεκριμένες επιχειρήσεις ή ορισμένες παραγωγές γ) η παρέμβαση να είναι ικανή να επηρεάσει τις μεταξύ των κρατών μελών συναλλαγές και δ) η παρέμβαση αυτή να είναι ικανή να νοθεύσει ή να απειλεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό. Όλες δε οι ως άνω προϋποθέσεις πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά για να χαρακτηρισθεί ένα μέτρο ως κρατική ενίσχυση. (αποφάσεις Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 21ης Μαρτίου 1990,C-142/87, Βέλγιο κατά Επιτροπής «Τubemeuse», Συλλογή 1990, σ.Ι -959, σκέψη 254 της 16ης Μαΐου 2002, C -482/99, Γαλλία κατά Επιτροπής, Συλλογή 2002, σ.Ι-4397, σκέψη 68, και της 24ης Ιουλίου 2003,C 280/00 Αltmark Trans και Regeirungspasidium Magdeburg, Συλλογή 2003, σ. Ι -7747, σκέψη 74, απόφαση του Πρωτοδικείου της 22ας Φεβρουαρίου 2006, Τ 34/02 Le Levant 001κ.λ.π. κατά Επιτροπής, Συλλογή 2006, σ.ΙΙ 267, σκέψη 110). Εξάλλου, αποζημίωση καταβαλλόμενη για την αποκατάσταση ζημίας που προκλήθηκε από το Κράτος Μέλος δεν αποτελεί κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παρ.1 ΣΛΕΕ. (βλ. απόφαση του Δικαστηρίου επί των υποθέσεων C-106-120/1987, ΑΣΤΕΡΙΣ ΑΕ κλπ κατά Ελληνικής Δημοκρατίας, Συλλογή 1988, σελ.05515, σκ.23 και 24, Απόφαση Ευρ. Επιτροπής 1999/268/ΕΚ της 20ης Ιανουαρίου 1999).(..)Κατ΄ ακολουθία των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση ανάκλησης και η υπέρ αυτής ασκηθείσα παρέμβαση πρέπει να γίνουν δεκτές με την ειδικότερη προαναφερθείσα ως προς την αιτιολογία του μέλους του Τμήματος Γεωργίου Βοϊλη, Συμβούλου, και να ανακληθεί η Προσβαλλόμενη Πράξη κατά το μέρος που αφορά, τόσο τις επισημάνσεις του Κλιμακίου όσον αφορά τα άρθρα 28.1.1. και 28.1.3. του σχεδίου της σύμβασης οι οποίες κρίνονται μη αναγκαίες και πρέπει να μην συμπεριληφθούν στο σχέδιο της σύμβασης, όσο και ως προς όρο που προβλέπεται στο άρθρο 28.1.2. του σχεδίου της σύμβασης περί του δικαιώματος καταγγελίας της σύμβασης σε βάρος του Δημοσίου και αποζημίωσης του παραχωρησιούχου, ο οποίος, παρά την αντίθετη κρίση του Κλιμακίου, πρέπει να διατηρηθεί.

Ανακαλεί την 339/2017 Πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου