Συμμόρφωση Διοικήσεως. Επανάληψη διαδικασίας. Ανασύσταση ή μη της Τριμελούς Επιτροπής του άρθρου 30 του ΚΒΣ, δεδομένου ότι καταργήθηκε η σχετική διάταξη.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η Διοίκηση, προκειμένου να συμμορφωθεί με το διατακτικό της απόφασης, αλλά και το δεδικασμένο που απορρέει από αυτή, για επανάληψη της διαδικασίας, οφείλει, μη υφισταμένου αρμοδίου συλλογικού διοικητικού οργάνου για να αποφανθεί επί του κύρους και της αποδεικτικής δύναμης των βιβλίων και στοιχείων του επιτηδευματία, να προχωρήσει στην ανασύστασή του, κατά το χρόνο έκδοσης της ακυρωθείσας πράξης της υπηρεσίας, ισχύοντος αρμόδιου συλλογικού διοικητικού οργάνου, τα μέλη του οποίου θα έχουν τις ιδιότητες που προβλέπονταν από την καταργηθείσα διάταξη. (πλειοψ.)

Η εκτέλεση των Δημοσίων έργων διέπεται από τις διατάξεις του προαναφερόμενου νόμου(1418/1984), καθώς και από εκείνες του π.δ/τος 609/1985 (Α΄ 223), η δε ανάθεσή της κατασκευής τους γίνεται με βάση σχετική μελέτη (άρθρο 4 παρ. 3 του ν. 1418/1984).Αν και ευέλικτη, όμως, η διαδικασία του πρόχειρου διαγωνισμού δεν στερείται τελείως τυπικότητας, αφού, με τη συμμετοχή περισσότερων υποψηφίων και την πρόβλεψη συλλογικού γνωμοδοτικού οργάνου για την αξιολόγηση των προσφορών, ο νομοθέτης απέβλεψε στην εξασφάλιση στοιχειωδών εγγυήσεων διαφάνειας, όσον αφορά την επιλογή του αναδόχου. Με την ελάχιστη δε αυτή διαφάνεια και την ισότιμη συμμετοχή των υποψηφίων στον πρόχειρο διαγωνισμό δεν συμβιβάζεται η κατακύρωση του αποτελέσματός του σε υποψήφιο του οποίου η προσφορά είτε υποβλήθηκε μετά την παρέλευση της ταχθείσας προς τούτο προθεσμίας, είτε δεν πληρούσε τις ελάχιστες τεχνικές απαιτήσεις που είχε καθορίσει η Αναθέτουσα Αρχή.

Δημόσιος τομέας. Διορισμός υπαλλήλων. Νομιμότητα ατομικών διοικητικών πράξεων. Διενέργεια δημοσιονομικού ελέγχου.(..)Κατάσταση :  Εν μέρει αποδεκτή 
Ι. Δια της ρυθμίσεως της διατάξεως του άρθρου 14 παρ.20 του Ν 2266/94 (ως αντικατεστάθη δια του άρθρου 5 παρ.1 του Ν 2839/2000), ευεργετικής και, προδήλως, κοινωνικού χαρακτήρος, ο νομοθέτης απέβλεψε στην προστασία της οικογενείας των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, γενικώς, όχι μόνον των επί σχέσει δημοσίου, αλλά και των με σχέση ιδιωτικού δικαίου (Γν. ΝΣΚ 141/2002 ΙΙ. Α1). ΙΙ. 1) Δια των δ/ξεων των άρθρων 8,62,66,67,69 του ΠΔ 30/96 ρητώς ορίζεται ότι, οι ατομικές διοικητικές πράξεις του Νομάρχου είναι εκτελεστές αφότου εκδοθούν, υποκείμενες σε προσφυγή ενώπιον του Γεν.Γραμ. Περιφερείας εντός αποκλειστικής προθεσμίας –από δημοσιεύσεώς των, μεθ ο καθίστανται αμετάκλητες. 2) Κατά γενικήν δε αρχήν του διοικητικού δικαίου, οι διοικητικές αρχές, μεταξύ δε αυτών και οι πάρεδροι και οι επίτροποι του Ελεγ.Συνεδρίου κατά την διενέργειαν του προληπτικού ελέγχου των δαπανών του Κράτους, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ (άρθρα 17 παρ.1 εδ.β’, 14 παρ.2, 21 του Ορ. Του Ελ.Σ. (ΠΔ 774/1980) δεν μπορούν να ελέγξουν παρεμπιπτόντως, την νομιμότητα των ατομικών διοικητικών πράξεων, (ιδία που στηρίζουν το χρηματικό ένταλμα ή άλλον τίτλον πληρωμής) οι οποίες και αν ακόμη δεν είναι σύννομες, παράγουν όλες τις έννομες συνέπειές τους και θεωρούνται ως έγκυρες, εφ όσον δεν ανεκλήθησαν από την Διοίκησι ή δεν ηκυρώθησαν με δικαστικήν απόφασι. 3) Συνεπώς, εις το τιθέμενον ερώτημα προσήκει κατά πλειοψηφίαν απάντησις ότι: 1) Ο εις το ιστορικόν διορισμός, παρά του Νομάρχου Τρικάλων, δημοσιευθείς εις ΦΕΚ και, μετά την πάροδον της αποκλειστικής προθεσμίας του νόμου μη αμφισβητηθείς, ουδέ ανακληθείς ή ακυρωθείς έχει το τεκμήριον της νομιμότητος και παράγει όλα τα έννομα αποτελέσματα νομίμου πράξεως. 2) Εν όψει δε τούτου οι διοικητικές αρχές, εν αις και ΥΔΕ, δεν μπορούν να ελέγξουν παρεμπιπτόντως, την νομιμότητά του. (πλειοψ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ ως προς το 1ο ερώτημα - ΜΗ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ως προς το 2ο ερώτημα.

Ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Εννοια αυτών κατ άρθρο 12 ΝΔ 1297/72.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Οι διατάξεις του Ν 2160/93 (ΦΕΚ 118 Α ) περί τουριστικών επιχειρήσεων δεν είναι αναγκαίως προσδιοριστικές για την ερμηνεία της κρισίμου διατάξεως του ΝΔ 1297/72, καθόσον εθεσπίσθησαν για τους σκοπούς της περί τουρισμού νομοθεσίας και επομένως εναπόκειται στη διοίκηση να κρίνει κατά πόσον στη συγκεκριμένη περίπτωση, η δεδομένη τουριστική επιχείρηση πληροί τις προϋποθέσεις της κατά τον άνω αναπτυξιακό νόμο ξενοδοχειακής επιχειρήσεως. Περαιτέρω ως ξενοδοχειακές επιχειρήσεις κατά την έννοια του άρθρου 12 του ΝΔ 1297/72 και ενόψει του αναπτυξιακού σκοπού στον οποίον απέβλεψε ο νομοθέτης της άνω διατάξεως, νοούνται οι οργανωμένες επιχειρήσεις κεφαλαίου και εργασίας οι σκοπούσες την παροχή καταλύματος στο ευρύ κοινό μετά ή άνευ παροχής προσθέτων υπηρεσιών ανεξαρτήτως της ειδικότερης ονομασίας των (Hotel, motel κλπ). β) Οι λατομικές και μεταλλευτικές επιχειρήσεις στο μέτρο που το αντικείμενο των εργασιών τους δεν αφορά αμέσως και κατά κύριο λόγο στην κατασκευή και εκμετάλλευση ακινήτων, υπό την έννοια της κτισμένης (οικοδομημένης) επιφάνειάς τους, ως προς τα οποία και μόνο (αντικείμενα) ισχύει η εξαίρεση των αντιστοίχων επιχειρήσεων από τις ευνοϊκές ρυθμίσεις του Ν 1297/72, υπάγονται στις ευνοϊκές ρυθμίσεις του.

Επειδή, κατά την έννοια της παρατεθείσης εξουσιοδοτικής διατάξεως του ν. 2218/94 ο κανονιστικός νομοθέτης κατά την κατάρτιση των οργανισμών των οικείων Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων προσδιορίζει ανάλογα με το αντικείμενο των συγκεκριμένων οργανικών μονάδων και την ειδικότητα του κλάδου από ποιές κατηγορίες και από ποιούς κλάδους κάθε κατηγορίας θα προέρχονται οι προϊστάμενοι των οργανικών μονάδων κάθε υπηρεσίας, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να ορίσει ότι οι προϊστάμενοι θα προέρχονται από όλες τις κατηγορίες ή από όλους τους κλάδους κάθε κατηγορίας. Εν όψει δε της φύσεως των καθηκόντων του συγκεκριμένου Γραφείου, όπως αυτά καθορίζονται στο στοιχείο δ΄ της παρ. 3 άρθρου 10 του Οργανισμού, η ανωτέρω προσβαλλομένη διάταξη του εδ. δ΄ παρ. 29 άρθρου 130 αυτού, που αποκλείει τους αρχιτέκτονες - μηχανικούς από την δυνατότητα να καταλάβουν θέση προϊσταμένου του Γραφείου αυτού, βρίσκεται εντός των ορίων της εξουσιοδοτήσεως του άρθρου 30 του ν. 2218/1994 και δεν προσβάλλει την συνταγματικώς κατοχυρωμένη ισότητα, δεδομένου ότι η ρύθμιση δεν παρίσταται αδικαιολόγητη (πρβλ. ΣτΕ 915/ 2000). Κατ’ ακολουθίαν, οι σχετικές προσφυγές, τις οποίες άσκησε το αιτούν σωματείο διαδοχικώς ενώπιον της επιτροπής του άρθρου 18 ν. 2218/94 και του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, συνεπαγόμενες έλεγχο μόνον της νομιμότητας της πληττομένης διατάξεως του Οργανισμού, νομίμως απορρίφθηκαν με τις συμπροσβαλλόμενες πράξεις των οργάνων αυτών. Κατά ταύτα, πρέπει να απορριφθούν ο λόγος περί παραβάσεως της αρχής της ισότητος ως αβάσιμος, καθώς και οι λόγοι περί αναιτιολογήτου και υπερβάσεως των άκρων ορίων της διακριτικής ευχερείας της Διοικήσεως, δεδομένου ότι οι κανονιστικές πράξεις, όπως είναι η πληττομένη διάταξη του Οργανισμού δεν χρήζουν αιτιολογίας, ελέγχονται δε μόνον από την άποψη της μη υπερβάσεως της εξουσιοδοτήσεως. Η κρινομένη αίτηση, επομένως, είναι απορριπτέα στο σύνολό της.

Σύμβαση προμήθειας. Διοικητική προσφυγή έκπτωτης προμηθεύτριας εταιρείας. Γνωμοδότηση αρμόδιου συλλογικού οργάνου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Προεδρεύων: Χ. Φραγκούλης, Νομικός Σύμβουλος, Εισηγήτρια: Χ. Αυγερινού, Πάρεδρος. Και οι δύο Επιτροπές, που αξιολόγησαν τα αποτελέσματα του ως άνω διαγωνισμού προμήθειας δύο αεροπλάνων για τις ανάγκες του ΕΚΑΒ, δηλαδή και η Επιτροπή διενέργειας του διαγωνισμού και η Επιτροπή τεχνικής αξιολόγησης των προσφορών του διαγωνισμού, είναι αρμόδιες να γνωμοδοτήσουν επί της διοικητικής προσφυγής της προμηθεύτριας που κηρύχθηκε έκπτωτη από τη σύμβαση και επειδή, ήδη, πέρασε έτος από τότε που συγκροτήθηκαν, θα πρέπει να γίνει νέα συγκρότηση αυτών για το σκοπό αυτό, με την ίδια διαδικασία.

Δυνατότητα έκδοσης υπέρ ιατρού, κατέχοντος νόμιμη άδεια ασκήσεως ιατρικού επαγγέλματος και άδειας ασκήσεως επαγγέλματος αισθητικού.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Δεν είναι δυνατή η έκδοση τέτοιας άδειας, καθόσον αφενός θίγεται η αξιοπρέπεια του ιατρικού επαγγέλματος, και, αφετέρου, διότι η ρητώς τιθεμένη απαγόρευση διενέργειας εκ μέρους του αισθητικού κάθε ιατρικής πράξης, ακόμη και σε συνεργασία με ιατρό οιασδήποτε ειδικότητος, καθιστά σαφές ότι ο νομοθέτης σε καμία περίπτωση δεν θέλησε να επιτρέψει την συνύπαρξη εν ταυτώ των δύο αυτών επαγγελμάτων. Εκτός τούτων ο ιατρός, ασκών και το επάγγελμα του αισθητικού, θα συναγωνίζεται αθεμίτως, κατά παράβασιν της σχετικής διατάξεως, τους συναδέλφους του.

Μετάταξη από ΝΠΙΔ σε ΝΠΔΔ εποπτευόμενα από το ίδιο Υπουργείο. Ανάκληση παράνομης δυσμενούς διοικητικής πράξεως. Εφαρμογή κανόνων ουσιαστικού δικαίου, που ίσχυαν κατά την έκδοση της πράξης, που ανακλήθηκε.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η παρ.30 του άρθρου 9 του Ν 2266/1994, που ρυθμίζει την μετάταξη υπαλλήλων ΝΠΙΔ σε ΝΠΔΔ, που εποπτεύονται από το ίδιο Υπουργείο δεν καταργήθηκε με το άρθρο 20 παρ.1 του Ν 2515/1997, εξακολούθησε δε να ισχύει και μετά την εφαρμογή του νέου Υπαλληλικού Κώδικα, ενώ καταργήθηκε ρητά με το άρθρο 79 του Ν 2910/2001. Η διοίκηση έχει καταρχήν διακριτική ευχέρεια και όχι υποχρέωση να ανακαλέσει παράνομη πράξη της, με την οποία αρνήθηκε την, κατ εφαρμογήν της παρ.30 του άρθρου 9 του Ν 2266/1994, μετάταξη υπαλλήλου από ΝΠΙΔ εποπτευόμενο από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας σε ΝΠΔΔ, εποπτευόμενο από το ίδιο Υπουργείο. Για την αποκατάσταση της νομιμότητας θα πρέπει και μετά την κατάργηση της ως άνω διατάξεως να εξαφανίσει εξ υπαρχής την παράνομη πράξη και να εκδώσει νέα, λαμβάνοντας υπόψη τα πραγματικά περιστατικά και τους κανόνες ουσιαστικού δικαίου, που ίσχυαν κατά τον χρόνο εκδόσεως της αρχικής πράξεως.

Συμβάσεις προμήθειας. Ζητήματα περί την εφαρμογή του άρθρου 11 και 12 του π.δ.99/1992 μετά την κατάργηση του ν.1797/1988.Ως εκ του γεγονότος ότι ο νομοθέτης των άρθρων 11 και 12 του π.δ.99/1992 απέβλεψε μόνο στα εκάστοτε όρια των χρηματικών ποσών που ισχύουν για τις περιπτώσεις από τον τότε ισχύοντα νόμο περί προμηθειών (ν.1797/1988) παρέπεται ότι, μετά την κατάργηση του τελευταίου νόμου, πρέπει να θεωρηθεί ότι η παραπομπή αυτή των άνω άθρων 11 και 12 αναφέρεται πλέον στα αντίστοιχα όρια των χρηματικών ποσών που ορίζουν οι διατάξεις που διέπουν τις αντίστοιχες προμήθειες (άρθρο 83 ν.2362/95). Εφόσον για τις προμήθειες ειδών που υπάγονται στις διατάξεις του π.δ.99/1992 δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του ν.2286/1995, παρέπεται ότι και για τον τύπο της διαδικασίας που θα ακολουθηθεί από μια Υπηρεσία του ΥΠ.ΠΟ., που νομίμως εφαρμόζει το π.δ.99/1992 για την προμήθεια υλικών αναγκαίων για την εκτέλεση έργου ή την εκπόνηση μελέτης δεν θα εφαρμοσθεί το όριο που τίθεται από το ν.2286/1995 και την βάσει του άρθρου 2 αυτού εκδοθείσα απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης (Εμπορίου).

Περίληψη της αποφάσεως 1. Προϋπολογισμός των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων — Δημοσιονομικός κανονισμός — Διατάξεις που εφαρμόζονται στις διαδικασίες προσκλήσεως υποβολής προσφορών (Κανονισμός 1605/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 94) 2. Προϋπολογισμός των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων — Δημοσιονομικός κανονισμός — Διατάξεις που εφαρμόζονται στις διαδικασίες προσκλήσεως υποβολής προσφορών (Κανονισμός 2342/2002 της Επιτροπής, άρθρο 146 § 3, εδ. 2) 1. Το άρθρο 94 του κανονισμού 1605/2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, έχει εφαρμογή, όπως προκύπτει από το γράμμα της διατάξεως αυτής, σε όλες τις δημόσιες συμβάσεις που χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου ή εν μέρει από τον προϋπολογισμό των Κοινοτήτων. Επομένως, δεν γίνεται διάκριση ανάλογα με το αν η διαδικασία συνάψεως αφορά σύμβαση-πλαίσιο ή άλλο είδος συμβάσεως. Πάντως, η διάταξη αυτή επιτρέπει τον αποκλεισμό προσφέροντος από τη διαδικασία συνάψεως μόνον εφόσον η σύγκρουση συμφερόντων, στην οποία αναφέρεται το εν λόγω άρθρο, είναι πραγματική και όχι υποθετική. Τούτο δεν σημαίνει ότι ο κίνδυνος συγκρούσεως συμφερόντων δεν αρκεί για τον αποκλεισμό μιας προσφοράς. Πράγματι, η σύγκρουση συμφερόντων συγκεκριμενοποιείται, κατ’ αρχήν, κατά το στάδιο της εκτελέσεως της συμβάσεως. Πριν από τη σύναψη της συμβάσεως, η σύγκρουση συμφερόντων είναι, κατ’ ανάγκην, δυνητική και, επομένως, το άρθρο 94 του δημοσιονομικού κανονισμού απαιτεί εκτίμηση της υπάρξεως κινδύνου. Δυνατότητα αποκλεισμού του προσφέροντος υφίσταται μόνον αν αυτός ο κίνδυνος είναι πράγματι διαπιστωμένος, κατόπιν συγκεκριμένης αξιολογήσεως της προσφοράς του και της καταστάσεώς του. Το ενδεχόμενο και μόνον της συγκρούσεως συμφερόντων δεν αρκεί συναφώς. Επομένως, στο πλαίσιο διαδικασίας συνάψεως συμβάσεως-πλαισίου, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι η σύναψη ειδικών επί μέρους συμβάσεων, καθόσον συνεπάγεται τη διενέργεια ελέγχου προκειμένου να διαπιστωθεί ότι δεν συντρέχει κίνδυνος συγκρούσεως συμφερόντων, θα πρέπει, κατ’ αρχήν, να πραγματοποιείται πριν ανατεθεί στον ανάδοχο της συμβάσεως-πλαισίου η εκτέλεση συγκεκριμένων καθηκόντων. Έτσι, σε μια τέτοια περίπτωση, πρέπει να θεωρείται ότι υπάρχει κίνδυνος επελεύσεως καταστάσεως σύγκρουσης συμφερόντων μόνον εφόσον συντρέχουν αποφασιστικής σημασίας περιστάσεις υπό τις οποίες ο προσφέρων δεν είναι δυνατό να αποφύγει τον κίνδυνο μεροληπτικής συμπεριφοράς κατά την εκτέλεση της πλειονότητας των καθηκόντων που ανατίθενται με τη σύμβαση-πλαίσιο. (βλ. σκέψεις 66-68) 2. Το άρθρο 146, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 2342/2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του δημοσιονομικού κανονισμού, παρέχει στην επιτροπή αξιολογήσεως την ευχέρεια να ζητεί από τους προσφέροντες συμπληρωματικά στοιχεία σχετικά με τα δικαιολογητικά που έχουν υποβάλει σε σχέση με τα κριτήρια αποκλεισμού και επιλογής. Επομένως, η διάταξη αυτή δεν μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επιβάλλει στην επιτροπή αξιολογήσεως την υποχρέωση να ζητεί από τους προσφέροντες τέτοιες διευκρινίσεις (βλ. σκέψη 102)