Νομιμότητα απόφασης ολοκλήρωσης επένδυσης ναυπήγησης ΕΓ/ΟΓ πλοίου. Ανάκληση ή μη της απόφασης αυτής, καθώς και της απόφασης υπαγωγής της επένδυσης στις ενισχύσεις της ΚΥΑ 30512/1991.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Για την καταβολή της προβλεπόμενης από την ΚΥΑ 30512/1991 επιχορήγησης για τη ναυπήγηση πλοίου απαιτείται, εφόσον η δαπάνη ναυπήγησης υπερβαίνει τα 60 εκατ. δραχμές, να συσταθεί εταιρία και η ίδια συμμετοχή του επενδυτή να αποτελέσει αποδεδειγμένα καταβεβλημένο κεφάλαιο της εταιρίας. Ως εκ τούτου, εφόσον στην προκειμένη περίπτωση η συμπλοιοκτησία που υπήχθη στις ενισχύσεις της ΚΥΑ 30512/91 δεν προέβη σε μετατροπή της εταιρικής της μορφής και δεν δημιούργησε εταιρικό κεφάλαιο για την κάλυψη της ιδίας συμμετοχής της, πρέπει να ανακληθεί η απόφαση υπαγωγής καθώς και η απόφαση με την οποία πιστοποιήθηκε η ολοκλήρωση της επένδυσης.

Δυνατότητα υπαγωγής ανηλίκων πολιτών τρίτων χωρών στην έννοια του «επενδυτή» των διατάξεων του άρθρου 20 Κεφάλαιο Β΄ παρ. 1 περίπτ. β) του ν. 4251/2014 «Κώδικας Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης», όπως ισχύουν.(...)Ανήλικος πολίτης τρίτης χώρας μπορεί να υπαχθεί στην έννοια του «επενδυτή» των διατάξεων του άρθρου 20 Κεφάλαιο Β΄ παρ. 1 περίπτ. β) του ν. 4251/2014, όπως αυτές ισχύουν μετά την αντικατάσταση της παρ. 1 με το άρθρο 3 παρ. 2 του ν. 4587/2018, εφόσον συντρέχουν και οι λοιπές νόμιμες προϋποθέσεις (κατά πλειοψηφία). Παραπέμφθηκε στην Β΄ Τακτική Ολομέλεια, κατόπιν της υπ’ αριθ. 230/2019 γνωμοδότησης του Δ΄ Τμήματος ΝΣΚ.

Ερωτάται εάν η φυλασσόμενη στο αρχείο της Σχολής Αρχιτεκτόνων-Μηχανικών του Ε.Μ.Π. ηλεκτρονική καταγραφή συνεδρίασης συλλογικού οργάνου, που έλαβε χώρα προς επιβοήθηση της ορθής σύνταξης των γραπτών πρακτικών, συνιστά ή όχι διοικητικό έγγραφο με αποτέλεσμα να επιτρέπεται ή όχι η χορήγηση αντιγράφου αυτής σε ενδιαφερόμενο.(...)Η φυλασσόμενη στο αρχείο της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Ε.Μ.Π. ηλεκτρονική καταγραφή συνεδρίασης του συλλογικού οργάνου, που έλαβε χώρα προς επιβοήθηση της ορθής σύνταξης των πρακτικών αυτής, δεν συνιστά διοικητικό έγγραφο, κατά την έννοια διατάξεων του άρθρου 5 του νόμου 2690/1999. Κατά συνέπεια δεν είναι επιτρεπτή η χορήγηση στον αιτούντα αντιγράφου αυτού.

Προγραμματική σύμβαση...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη της παρούσας, το Τμήμα κρίνει ότι:Α) Η διαδημοτική επιχείρηση «.....», ως ανώνυμη εταιρεία χωρίς αναπτυξιακό χαρακτήρα, έχει αμιγώς εμπορική δραστηριότητα και ως εκ τούτου, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ο κατέχων το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της, Δήμος …, ασκεί επ’ αυτής έλεγχο ανάλογο με αυτόν που ασκεί στις υπηρεσίες του, καθόσον ο καθορισμός των στρατηγικών στόχων της εταιρείας περιορίζεται εκ των καταστατικών σκοπών της και του εμπορικού χαρακτήρα της, ενώ ο έλεγχος και η εποπτεία επ’ αυτής ασκείται βάσει των διατάξεων του κ.ν. 2190/1920. Περαιτέρω, καίτοι ο αιτών Δήμος επικαλείται ότι η επιχείρηση αποτελεί ελεγχόμενο νομικό πρόσωπο, υπό την έννοια ότι μεγάλο μέρος της δραστηριότητάς της διεξάγεται για την εκτέλεση υπηρεσιών προς τους Δήμους που μετέχουν στο κεφάλαιό της, ο ίδιος δεν επικαλείται και δεν αποδεικνύει ούτε από κανένα στοιχείο του φακέλου προκύπτει ότι αυτή παρέχει, σε ποσοστό μεγαλύτερο του 80% της συναλλακτικής της δραστηριότητας (του συνολικού κύκλου εργασιών της), υπηρεσίες προς τους Δήμους που συμμετέχουν στο εταιρικό της κεφάλαιο. Κατά συνέπεια, η ίδια δεν φέρει τον χαρακτήρα ελεγχόμενου νομικού προσώπου και η κρινόμενη σύμβαση με τον Δήμο …., η οποία, ούτως ή άλλως, χαρακτηρίζεται από τα μέρη ως «Προγραμματική», δεν αποτελεί ενδοϋπηρεσιακή τοιαύτη (ή in house σύμβαση). (...). Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση ανάκλησης πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της, διότι, σύμφωνα με τα ορθώς κριθέντα κατά τον προσυμβατικό έλεγχο νομιμότητας, η ελεγχόμενη σύμβαση δεν συνιστά γνήσια προγραμματική σύμβαση, αλλά υποκρυπτόμενη, μη νόμιμη απευθείας ανάθεση των υπηρεσιών, που αποτελούν αντικείμενό της, από τον αιτούντα Δήμο στην ανάδοχο διαδημοτική εταιρεία «.....».

Δεν ανακλήθηκε με την ΕΣ/ΤΜ.ΜΕΙΖ-ΕΠΤΑΜ.ΣΥΝΘ/116/2020

α) Δυνατότητα υπαγωγής ανηλίκων πολιτών τρίτων χωρών στην έννοια του «επενδυτή» των διατάξεων του άρθρου 20 Κεφάλαιο Β΄ παρ. 1 (β΄) του ν. 4251/2014 «Κώδικας Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης», όπως ισχύουν σήμερα. β) Δυνατότητα χορήγησης της μόνιμης άδειας διαμονής επενδυτή των ιδίων ως άνω διατάξεων στο γονέα ανήλικου πολίτη τρίτης χώρας, ιδιοκτήτη ακίνητης περιουσίας στην Ελλάδα, ως φορέα της γονικής του μέριμνας.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Ως προς το πρώτο υποερώτημα διατυπώθηκαν δύο (2) γνώμες. Κατά την πρώτη γνώμη, ανήλικος πολίτης τρίτης χώρας μπορεί να υπαχθεί στην έννοια του «επενδυτή» των παραπάνω διατάξεων, συντρεχουσών των λοιπών νομίμων προϋποθέσεων. Κατά τη δεύτερη γνώμη, ο ανήλικος πολίτης τρίτης χώρας δεν μπορεί να υπαχθεί στην έννοια του «επενδυτή» των ιδίων ως άνω διατάξεων. Το πρώτο υποερώτημα παραπέμπεται στην Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. β) Ως προς το δεύτερο υποερώτημα γίνεται, ομόφωνα, δεκτό ότι δεν είναι επιτρεπτή η χορήγηση μόνιμης άδειας διαμονής «επενδυτή» των παραπάνω διατάξεων στο γονέα ανήλικου πολίτη τρίτης χώρας, ιδιοκτήτη ακίνητης περιουσίας στην Ελλάδα, ως φορέα της γονικής του μέριμνας. Εκδόθηκε η υπ' αριθ. 22/2020 γνωμοδότηση της Β΄ Τακτικής Ολομέλειας ΝΣΚ.

Περίληψη της αποφάσεως 1. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Ελευθερία εγκαταστάσεως – Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Διατάξεις της Συνθήκης – Αντίστοιχα πεδία εφαρμογής – Κριτήρια – Παροχές για παρατεταμένο χρονικό διάστημα χωρίς εγκατάσταση στο κράτος μέλος προορισμού – Εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της αρχής της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών (Άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ) 2. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Εργαζόμενοι – Ελευθερία εγκαταστάσεως – Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Περιορισμοί – Υποχρέωση των ασφαλιστικών επιχειρήσεων να έχουν την έδρα τους ή διαρκή εγκατάσταση εντός του οικείου κράτους μέλους, να έχουν περιβληθεί τη μορφή νομικού προσώπου, να διαθέτουν ορισμένο ελάχιστο εταιρικό κεφάλαιο, να λάβουν άδεια χορηγούμενη από τις εθνικές αρχές και να λάβουν, για τα μέλη του προσωπικού τους, επαγγελματικό δελτίο εκδιδόμενο από τις εν λόγω αρχές – Δεν επιτρέπεται (Άρθρα 39 ΕΚ, 43 ΕΚ και 49 ΕΚ) 1. Όσον αφορά την οριοθέτηση των αντιστοίχων πεδίων εφαρμογής των αρχών της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών και της ελευθερίας εγκαταστάσεως, το καθοριστικό στοιχείο είναι το αν ο επιχειρηματίας είναι εγκατεστημένος στο κράτος μέλος εντός του οποίου παρέχει τις επίδικες υπηρεσίες. Όταν είναι εγκατεστημένος (έχει κύρια ή δευτερεύουσα εγκατάσταση) στο κράτος μέλος εντός του οποίου παρέχει τις υπηρεσίες του (κράτος μέλος προορισμού ή κράτος μέλος υποδοχής), εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της αρχής της ελεύθερης εγκαταστάσεως, όπως ορίζεται στο άρθρο 43 ΕΚ. Όταν απεναντίας ο επιχειρηματίας δεν είναι εγκατεστημένος εντός του κράτους μέλους προορισμού, παρέχει τις υπηρεσίες του σε διασυνοριακό επίπεδο και εμπίπτει στην αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών που προβλέπεται στο άρθρο 49 ΕΚ. Στο πλαίσιο αυτό, η έννοια της εγκαταστάσεως, κατά το άρθρο 43 ΕΚ, συνεπάγεται ότι ο επιχειρηματίας προσφέρει τις υπηρεσίες του, κατά τρόπο σταθερό και συνεχή, από επαγγελματική κατοικία εντός του κράτους μέλους προορισμού. Απεναντίας, πρόκειται για παροχή υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 49 ΕΚ όταν οι υπηρεσίες δεν προσφέρονται κατά τρόπο σταθερό και συνεχή, από επαγγελματική κατοικία εντός του κράτους μέλους προορισμού. Είναι επομένως δυνατό να αποτελούν υπηρεσίες κατά την έννοια του άρθρου 49 ΕΚ οι υπηρεσίες τις οποίες ένας επιχειρηματίας εγκατεστημένος σε κράτος μέλος παρέχει με μια ορισμένη συχνότητα ή σε τακτά χρονικά διαστήματα, ακόμη και για παρατεταμένη χρονική περίοδο, σε πρόσωπα εγκατεστημένα σε ένα ή περισσότερα άλλα κράτη μέλη. Επομένως, ακόμη και εθνικά μέτρα που εφαρμόζονται μόνο στους επιχειρηματίες που παρέχουν τις υπηρεσίες τους στο οικείο κράτος μέλος για χρονική περίοδο πέραν του έτους μπορούν, κατ’ αρχήν, να περιορίζουν την ελευθερία παροχής υπηρεσιών. (βλ. σκέψεις 24-28) 2. Παραβαίνει τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 39 ΕΚ, 43 ΕΚ και 49 ΕΚ κράτος μέλος που επιβάλλει ως προϋπόθεση για να μπορούν οι αλλοδαποί επιχειρηματίες να ασκούν στο εθνικό έδαφος, στον τομέα των υπηρεσιών ιδιωτικής ασφάλειας, δραστηριότητες φυλάξεως προσώπων και αγαθών – να έχουν οι εν λόγω επιχειρηματίες την έδρα τους ή διαρκή εγκατάσταση στην επικράτεια του οικείου κράτους μέλους, – να περιβάλλονται τη μορφή νομικού προσώπου, – να διαθέτουν ορισμένο ελάχιστο εταιρικό κεφάλαιο, – να έχουν άδεια χορηγούμενη από τις εθνικές αρχές, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα δικαιολογητικά στοιχεία και οι εγγυήσεις που έχουν ήδη προσκομιστεί στο κράτος μέλος προελεύσεως, και – τα μέλη του προσωπικού τους να είναι κάτοχοι επαγγελματικού δελτίου εκδιδόμενου από τις εν λόγω αρχές, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι έλεγχοι και οι εξετάσεις που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί στο κράτος μέλος προελεύσεως. (βλ. σκέψη 74 και διατακτ.)

Κοινοτικό Δίκαιο. Καθεστώς πριμοδότησης βοείου κρέατος. Ανωτέρα βία.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η έννοια της ανωτέρας βίας στο κοινοτικό δίκαιο και ιδιαίτερα στο πλαίσιο των γεωργικών κανονισμών δεν περιορίζεται στην απόλυτη αδυναμία, αλλά καλύπτει και ξένες προς τον οικείο επιχειρηματία περιστάσεις, ασυνήθεις και απρόβλεπτες, οι συνέπειες των οποίων δεν θα μπορούσαν να αποφευχθούν, παρά την επιδειχθείσα επιμέλεια. Προϋπόθεση για την αναγνώριση συνδρομής περιστατικού Α.Β. είναι η, εκ μέρους του αιτούντος, εμπρόθεσμη έγγραφη κοινοποίηση προς την αρμόδια αρχή του περιστατικού Α.Β. και των περί αυτού αποδείξεων. Δεν εμπίπτει στην έννοια της ανωτέρας βίας του άρθρου 48 του Καν.(ΕΚ) 2419/01 (η οποία μπορεί να απαλλάξει τον κάτοχο της εκμετάλλευσης από την υποχρέωση διατήρησης των επιλέξιμων ζώων για το απαιτούμενο χρονικό διάστημα), συγκεκριμένη περίπτωση που αφορά σε αναγκαστική σφαγή επιλεξίμων βοοειδών, λόγω προσβολής τους από βρουκέλλωση (επιζωοτία), λαμβανομένου υπόψη ότι η απόφαση της αρμόδιας Υπηρεσίας περί επιβολής αναγκαστικής σφαγής είχε εκδοθεί και ήταν γνωστή στην ενδιαφερομένη πριν την υποβολή της αίτησης ενίσχυσης. Εμπίπτει, όμως, στην έννοια της ανωτέρας βίας του άνω άρθρου 48 άλλη, όμοια περίπτωση αναγκαστικής σφαγής, όταν η απόφαση της αρμόδιας Υπηρεσίας εκδόθηκε την ίδια ημέρα κατά την οποία υποβλήθηκε η αίτηση ενίσχυσης, ο δε ενδιαφερόμενος έλαβε αποδεδειγμένα γνώση αυτής μεταγενέστερα, όταν του επιδόθηκε η απόφαση.

Μέτρο εφ’ άπαξ πριμοδότησης πρώτης εγκατάστασης νέων γεωργών. Επιζωοτία που έπληξε κτηνοτροφική εκμετάλλευση. Απαλλαγή ενδιαφερομένου από συγκεκριμένη δέσμευση για λόγους ανωτέρας βίας.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Στο πλαίσιο της εκτέλεσης του προβλεπομένου στον Κανονισμό 950/97 μέτρου της εφ’ άπαξ πριμοδότησης πρώτης εγκατάστασης νέων γεωργών, η επιζωοτία που έπληξε το ζωικό κεφάλαιο της κτηνοτροφικής εκμετάλλευσης δικαιούχου αποτελεί περιστατικό ανωτέρας βίας, κατά την έννοια των άρθρων 11 της ΚΥΑ 303/98 και 16 παρ.10 της ΥΑ 336914/97, που μπορεί να δικαιολογήσει τη μη εκπλήρωση από τον ενδιαφερόμενο της συμβατικής του δέσμευσης για την επί 10ετία διατήρηση του μεγέθους της κτηνοτροφικής του εκμετάλλευσης και να τον απαλλάξει για τον λόγο αυτό από την υποχρέωση επιστροφής ως αχρεωστήτως καταβληθεισών των ενισχύσεων που έχει λάβει, όχι όμως και να δικαιολογήσει τυχόν μη εκπλήρωση των λοιπών εκ μέρους του αναληφθεισών εκ του προγράμματος αυτού δεσμεύσεων και συνολική για το λόγο τούτο απαλλαγή του από αυτές.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ-ΕΓΓΡΑΦΗ ΕΝΤΟΛΗ-:Επειδή, η αναιρεσιβαλλομένη εδέχθη ότι κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 8 του ν. 1418/84 ο περιορισμός στην αύξηση της δαπάνης του έργου μέχρι 50% του αρχικού προϋπολογισμού αναφέρεται στον κύριο του έργου, ο οποίος αποκλειστικώς εντός του ορίου αυτού δύναται να εγκρίνει ή να υποδεικνύει νέες πρόσθετες εργασίες στην δημοπρατηθείσα εργολαβία. Για τον ανάδοχο του έργου, ο οποίος θα κληθεί να εκτελέσει τις νέες ή πρόσθετες εργασίες, καθιερώνεται αντίστοιχος υποχρέωση εκτελέσεως των εργασιών αυτών, μόνο αν ευρίσκονται μέσα στο επιτρεπόμενο όριο αυξήσεως του αρχικού προϋπολογισμού. Συνεπώς, αν ο ανάδοχος του έργου εκτελέσει αναιτίως μετά από έγκριση η υπόδειξη του κυρίου του έργου, νέες ή πρόσθετες εργασίες καθ’ υπέρβαση του επιτρεπομένου ορίου της αρχικής δαπάνης του έργου, δικαιούται να εισπράξει το αντίστοιχο αντάλλαγμα βάσει των διατάξεων περί αδικαιολόγητου πλουτισμού.

Προμήθεια καυσίμων...Με τα δεδομένα αυτά, κρίνεται ότι η υποβληθείσα ενώπιον του Κλιμακίου αυτού τροποποίηση είναι μη νόμιμη, διότι οι ταυτόσημες αιτιολογίες της από 31.10.2019 απόφασης της Πρωτοβάθμιας Σχολικής Επιτροπής και της .... απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου ... παρίστανται αντιφατικές και αόριστες, ώστε δεν δύναται να διαπιστωθεί η πλήρωση της προϋπόθεσης της υποπερ. αα) της περ. γ της παρ. 1 του άρθρου 132 του ν. 4412/2016, σύμφωνα με την οποία η ανάγκη τροποποίησης πρέπει να προέκυψε λόγω περιστάσεων που δεν ήταν δυνατόν να προβλεφθούν από μια επιμελή αναθέτουσα αρχή. Και τούτο, διότι i) δεν διευκρινίζεται τόσο στο υποβληθέν ενώπιον του Κλιμακίου αυτού σχέδιο σύμβασης της 2ης τροποποίησης, αλλά ούτε προκύπτει από τη σύμβαση της 1ης τροποποίησης, η οποία δεν υποβλήθηκε ενώπιον του Κλιμακίου αυτού για προσυμβατικό έλεγχο νομιμότητας, αν η αύξηση του οικονομικού αντικείμενου της σύμβασης σε ποσοστό 40% (σε ποσοστό 10% με τη σύμβαση της 1ης τροποποίησης) συνδέεται με αύξηση της ποσότητας του πετρελαίου θέρμανσης ή αν οφείλεται σε αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης τέτοια ώστε, παρόλο που η σύμφωνα με τη μελέτη ποσότητα πετρελαίου θέρμανσης επαρκούσε, δεν επαρκούσε ο προϋπολογισμός γι’ αυτή την ποσότητα, ii) αν η επαύξηση του οικονομικού αντικείμενου συνδέεται και με αύξηση της ποσότητας του πετρελαίου θέρμανσης, κρίνεται ότι δεν αιτιολογείται α) ποια είναι η αύξηση της ποσότητας αυτής κατά τη 2η τροποποίηση και σε σχέση με την 1η τροποποίηση, β) γιατί η αρχικώς υπολογισθείσα ποσότητα των 150.000lt, η οποία υπολογίσθηκε ότι θα καλύψει τις ανάγκες της Πρωτοβάθμιας Σχολικής Επιτροπής για τρία έτη, διήρκησε μόλις ένα έτος (στις 23.11.2017 υπογράφηκε η αρχική σύμβαση και στις 13.2.2019 η Πρωτοβάθμια Σχολική Επιτροπή αποφάσισε την επαύξηση του συμβατικού αντικείμενου σε ποσοστό 10%), γ) γιατί ούτε και η 1η τροποποίηση, η οποία προβλέφθηκε να καλύψει τις ανωτέρω ανάγκες μέχρι 22.11.2020, δεν εξάντλησε ούτε έτος, αφού στις 31.10.2019 η Πρωτοβάθμια Σχολική Επιτροπή αποφάσισε τη δεύτερη τροποποίηση σε ποσοστό 40% του οικονομικού αντικείμενου της αρχικής σύμβασης, η δε αναφορά περί των έντονων καιρικών φαινομένων και των χαμηλών θερμοκρασιών στην περιοχή κατά τη χειμερινή περίοδο 2018-2019, η οποία παρατίθεται στις αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων και για τις δύο τροποποιήσεις, είναι εντελώς αόριστη και ανεπίδεκτη εκτίμησης, καθόσον δεν παρατίθενται συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά, τα οποία να μπορούν να αποδειχθούν και από τα οποία να μπορεί να προκύψει ότι οι καιρικές συνθήκες κατά την ως άνω χειμερινή περίοδο ήταν τόσο διαφορετικές από ό,τι συνήθως επικρατεί στην περιοχή, ώστε χρειάστηκε να εξαντληθεί το σύνολο του πετρελαίου θέρμανσης, που καταρχάς προβλέφθηκε για μία τριετία, σε ένα έτος και λίγους μήνες, iii) αν η επαύξηση του οικονομικού αντικείμενου δεν συνδέεται με επαύξηση της ποσότητας του πετρελαίου θέρμανσης αλλά μόνο με αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, κρίνεται , καταρχάς, ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε αιτιολόγηση γιατί η προβαλλόμενη αύξηση της τιμής συνεπάγεται την αύξηση του οικονομικού αντικειμένου τελικώς σε ποσοστό 50% και όχι περισσότερο ή λιγότερο και, επίσης, δεν αιτιολογείται η αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης σε ποσοστό 22%, καθόσον λαμβάνεται υπόψη η μέση τιμή λιανικής πώλησης σε τρεις ημερομηνίες, 9.12.2016, 8.12.2017 και 26.10.2018, χωρίς το στοιχείο αυτό σύγκρισης να είναι δόκιμο, αφού οι τιμές του πετρελαίου θέρμανσης στη διάρκεια ενός έτους κυμαίνονται άλλοτε αυξητικά και άλλοτε μειωτικά, ώστε δόκιμο στοιχείο σύγκρισης θα ήταν η μέση τιμή του πετρελαίου θέρμανσης στη διάρκεια ενός έτους και, επίσης, αν και οι αποφάσεις περί της 2ης τροποποίησης ελήφθησαν τέλος του έτους 2019 δεν λήφθηκε υπόψη ημερομηνία κοντά στις ημερομηνίες λήψης αυτών των αποφάσεων, iv) το γεγονός της καθυστέρησης του προκηρυχθέντος διαγωνισμού λόγω άσκησης προδικαστικής προσφυγής από έναν οικονομικό φορέα δεν αποτελεί απρόβλεπτο γεγονός κατά την έννοια του νόμου, ήτοι γεγονός που παρά την άκρα επιμέλεια των αρμοδίων οργάνων δεν μπορούσε να προβλεφθεί, καθόσον η άσκηση προσφυγών κατά τη διάρκεια διαγωνιστικής διαδικασίας είναι από τα πλέον συνήθη και προβλέψιμα περιστατικά.