Υποχρέωση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής για συμμόρφωση προς ακυρωτική δικαστική απόφαση ως προς όλες τις διοικητικές και οικονομικές συνέπειες. Καταβολή αποδοχών λόγω αναδρομικού διορισμού σε θέση Επίκουρου Καθηγητή. Έναρξη παραγραφής σχετικής απαίτησης. Συμψηφισμός των αποδοχών που δικαιούται να λάβει το μέλος Δ.Ε.Π., λόγω αναδρομικού διορισμού του, με τυχόν αποδοχές που αποκόμισε λόγω της υπηρεσίας του στο Ίδρυμα στη βαθμίδα του Καθηγητή Εφαρμογών.(...)Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, σε συνέχεια της έκδοσης διαπιστωτικής πράξης του Πρύτανη, με την οποία μετατράπηκε αναδρομικώς η προσωποπαγής θέση που κατείχε η Ε.Α., ως Καθηγήτρια Εφαρμογών, σε μόνιμη τακτική θέση Επίκουρης Καθηγήτριας, υποχρεούται, στο πλαίσιο της πλήρους συμμόρφωσής του με την ακυρωτική απόφαση, να καταβάλει στην Ε.Α. τις αποδοχές που αντιστοιχούν στη βαθμίδα της Επίκουρης Καθηγήτριας για το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ του χρόνου στον οποίο ανατρέχει η μετατροπή της θέσης της ως Επίκουρης Καθηγήτριας και του χρόνου κατά τον οποίο εξελίχθηκε στη βαθμίδα αυτή, συμψηφίζοντας στο ποσό αυτό ότι η τελευταία έλαβε κατά το ανωτέρω διάστημα, υπηρετούσα στο Ίδρυμα ως Καθηγήτρια Εφαρμογών σε προσωποπαγή θέση και λαμβανομένου υπόψη ότι η σχετική αξίωση της Ε.Α. για λήψη αναδρομικών αποδοχών, γεννήθηκε σε χρόνο που ταυτίζεται με το χρόνο έκδοσης της πράξης αποκατάστασής της και δεν έχει υποπέσει στην προβλεπόμενη από το άρθρο 49 του ν.δ/τος 496/1974 διετή παραγραφή (ομόφωνα).

Μετατροπή της θέσης Καθηγήτριας Εφαρμογών του Τ.Ε.Ι. Πάτρας σε προσωποπαγή θέση Επίκουρης Καθηγήτριας – Προϋποθέσεις – Εφαρμογή των διατάξεων των παρ.1 ή 2 του άρθρου 21 του Ν 3794/2009.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι διατάξεις του άρθρου 21 του Ν 3794/2009 είναι εξαιρετικού χαρακτήρα ρυθμίσεις, δεν δύνανται να ερμηνευθούν διασταλτικώς και ως εκ τούτου δεν δύνανται να συμπεριληφθούν σ αυτές και άλλες κατηγορίες προσώπων που δεν υπάγονται ρητώς στην εφαρμογή τους. Η Καθηγήτρια Εφαρμογών του υπό κρίση ερωτήματος, η οποία υπηρετεί στο Κέντρο Ξένων Γλωσσών και Φυσικής Αγωγής του Τ.Ε.Ι. Πάτρας δεν υπάγεται στις διατάξεις του ανωτέρω νόμου διότι, δεν είχε ενταχθεί σε θέση Καθηγήτριας Εφαρμογών Τ.Ε.Ι., σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.11 του άρθρου 1 του Ν 2621/1998, αλλά, με τη διάταξη της παρ.1 στοιχ.στ εδαφ.ββ του άρθρου 6 του Ν 2916/2001 και δεν είχε απονεμηθεί σ αυτή ο τίτλος και οι αποδοχές του Επίκουρου Καθηγητή.

Ακολουθητέα διαδικασία επί των δύο εκκρεμών αιτήσεων της Α.Π., Επίκουρης Καθηγήτριας επί θητεία του Τμήματος Ισπανικής Γλώσσας και Φιλολογίας για τη μονιμοποίησή της και για την εξέλιξή της στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή, αντίστοιχα.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Επί των εκκρεμών δύο αιτήσεων της Α.Π., για τη μονιμοποίησή της και για την εξέλιξή της στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή, αντίστοιχα, πρέπει να προωθηθεί η αίτηση μονιμοποίησής της στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή, η οποία κατατέθηκε πρώτη. Η σχετική εκλογική διαδικασία (συγκρότησης εκλεκτορικού σώματος κ.λπ.) διέπεται από τις ρυθμίσεις των διατάξεων του νέου Ν.4009/2011, προσωρινά δε και μέχρι την έκδοση του Οργανισμού του Ιδρύματος τα παραπάνω ζητήματα ρυθμίζονται με απόφαση της Συγκλήτου. (ομόφ.)

Αποχή από άσκηση καθηκόντων Επίκουρης Καθηγήτριας ΤΕΙ, λόγω ποινικής καταδίκης – Υπολογισμός χρόνου πραγματικής υπηρεσίας – Προϋποθέσεις μονιμοποίησης και ένταξή της σε καθεστώς μερικής απασχόλησης.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
1) Το χρονικό διάστημα των 15 μηνών που η Επίκουρη Καθηγήτρια ΤΕΙ, απείχε υποχρεωτικώς από την άσκηση των καθηκόντων της κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων ετών από το διορισμό της στο ΤΕΙ λόγω καταδίκης της από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών και μετά την αθώωσή της με τελεσίδικη απόφαση και την άρση της υποχρεωτικής αποχής για το λόγο αυτό, δεν δύναται να θεωρηθεί ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας προκειμένου α) να προσμετρηθεί στην τριετία από το διορισμό της που πρέπει να διανύσει ως μέλος Ε.Π. πλήρους απασχόλησης, β) να προσμετρηθεί στην τριετία από τον διορισμό που απαιτείται να συμπληρώσει για να θεμελιώσει δικαίωμα κρίσης για μονιμοποίηση. 2) Η παρέλευση του χρονικού διαστήματος της τριετίας από του διορισμού και η παραμονή στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για την μονιμοποίησή της και την εν συνεχεία ένταξή της σε καθεστώς μερικής απασχόλησης. (ομοφ.)

Μονιμοποίηση επίκουρης καθηγήτριας:..Επειδή, η αιτούσα ισχυρίζεται ότι παρά το νόμο εκρίθη για μονιμοποίηση αφού με την από 5.7.2001 δήλωσή της είχε ανακαλέσει την αίτηση για μονιμοποίησή της και έτσι δεν συνέτρεχαν οι κατά νόμο προϋποθέσεις για την κρίση της. Όπως όμως έγινε δεκτό ανωτέρω, μετ' ακύρωση η υπόθεση επανέρχεται στο στάδιο κατά το οποίο διαπιστώθηκε η πλημμέλεια και δεν υπάρχει δυνατότης να τροποποιηθεί εκ των υστέρων το πραγματικό καθεστώς με υποβολή νέων στοιχείων ή ανάκληση αυτών. Εν προκειμένω, με την 1769/2001 απόφαση του ΣτΕ κρίθηκε, όπως προαναφέρθηκε, ότι μετά την ανεπιφύλακτη υποβολή της από 3.4.98 αιτήσεως της αιτούσας για μονιμοποίησή της αυτή εστερείτο πλέον εννόμου συμφέροντος να προβάλει ότι η αίτησή της έπρεπε να απορριφθεί από τα πανεπιστημιακά όργανα λόγω μη συμπληρώσεως πραγματικής τριετίας και η υπόθεση αναπέμφθηκε στη Διοίκηση για νέα αιτιολογημένη κρίση της αιτούσας ως μονιμοποιητέας ή μη. Ενόψει των ανωτέρω, το οικείο εκλεκτορικό Σώμα όφειλε να κρίνει την υπόθεση από του σημείου που ακυρώθηκε η σχετική διαδικασία, με τα πραγματικά δεδομένα που είχε υπόψη του την πρώτη φορά. Κατόπιν αυτών οι λόγοι με τους οποίους προβάλλονται τα αντίθετα πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι.Επειδή, περαιτέρω, όπως προκύπτει από το πρακτικό της 3ης/30.10.2001 Γενικής Συνέλευσης και του Εκλεκτορικού Σώματος του Τμήματος ... του Πανεπιστημίου …, οι εκλέκτορες δεν ψήφισαν υπέρ της μονιμοποιήσεως της αιτούσας, αλλά εξέφρασαν τη βούλησή τους με λευκή ψήφο, αιτιολογώντας την κρίση τους με αναφορά στην έλλειψη ικανοποιητικού επιστημονικού και ερευνητικού έργου της κρινομένης. Με τα δεδομένα αυτά, οι λευκές ψήφοι των εκλεκτόρων παρίστανται κατ' αρχήν αιτιολογημένες και οι λόγοι με τους οποίους, όλως αορίστως, πλήσσεται η αιτιολογία αυτή είναι απορριπτέοι.

Δημόσιοι υπάλληλοι. Λύση υπαλληλικής σχέσεως. Οριο ηλικίας. Τριακονταπενταετία. Μισθολογική προαγωγή. Αποχώρηση.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι υπάλληλοι του Υπουργείου Εξωτερικών (διπλωματικοί και διοικητικοί) δεν υπάγονται στις διατάξεις του (προϊσχύσαντος και ισχύοντος) Υπαλληλικού Κώδικα, με εξαίρεση εκείνες που ρυθμίζουν θέματα μη ρυθμιζόμενα υπό των ειδικών περί αυτών διατάξεων, οι οποίες εφαρμόζονται αναλογικώς. Οι εν λόγω υπάλληλοι υπήγοντο και υπάγονται σε ιδιαίτερο καθεστώς τόσον ως προς τα εν γένει θέματα της υπαλληλικής αυτών καταστάσεως όσον και ως προς τα ειδικότερα θέματα της αποχωρήσεως λόγω ορίου ηλικίας ή συμπληρώσεως τριακονταπενταετούς πραγματικής και συνταξίμου υπηρεσίας και συγκεκριμένα διέποντο και διέπονται υπό ιδίου Οργανισμού. Η εκ της υπηρεσίας αποχώρηση των συμπληρωσάντων το προβλεπόμενο όριο ηλικίας ή 35ετή πραγματική και συντάξιμη δημόσια υπηρεσία υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών δεν θεωρείται συντελεσθείσα και δη αυτοδικαίως με μόνη τη συνδρομή των προϋποθέσεων αυτών, αλλά συντελείται από και δια της κοινοποιήσεως της πράξεως του αρμοδίου οργάνου περί απαλλαγής των υπαλλήλων από τα καθήκοντά τους (Προεδρικού Διατάγματος ή Υπουργικής αποφάσεως), υποχρεωτικώς εκδιδομένης και δημοσιευομένης στην ΕτΚ (άρθρο 1 παρ.1β ν.301/1976) εντός τριών μηνών από της ημέρας κατά την οποία ο υπάλληλος συμπλήρωσε, κατά περίπτωση, το προβλεπόμενο όριο ηλικίας ή τριακονταπενταετή υπηρεσία, άλλως (και δη σε περίπτωση μη εκδόσεως ή μη δημοσιεύσεως στην ΕτΚ ή και μη κοινοποιήσεως στον απολυόμενο τοιαύτης πράξεως εντός του ως άνω τριμήνου) από και δια της παρόδου του εν λόγω τριμήνου. Το Προεδρικό Διάταγμα (ή η Υπουργική απόφαση) της απολύσεως βεβαιώνει μεν τη συμπλήρωση και το χρόνο συμπληρώσεως του ορίου ηλικίας ή και της 35ετούς υπηρεσίας, τη λύση όμως της υπαλληλικής σχέσεως επιφέρει η, κατά τα προεκτεθέντα, κοινοποίησή του στον απολυόμενο και υπ αυτήν την έννοια το Προεδρικό Διάταγμα (ή η Υπουργική απόφαση) είναι πράξη δημιουργική και όχι απλώς διαπιστωτική. Αντιθέτως, η άπρακτη πάροδος του τριμήνου συνεπάγεται, άνευ ετέρου, αυτοδίκαιη λύση της υπαλληλικής σχέσεως. Οι διοικητικοί και διπλωματικοί υπάλληλοι του Υπουργείου Εξωτερικών, οι οποίοι συμπλήρωσαν, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 124 και 125 του ν.419/1976, 35ετή υπηρεσία ή το όριο ηλικίας κατά την 31-12-1996 και κατά την 31-12-1997, αντίστοιχα, και παρέμειναν μετά ταύτα στην υπηρεσία διανύοντες την τρίμηνη προθεσμία, που προβλέπεται από τις ίδιες διατάξεις, πρέπει οι μεν διοικητικοί υπάλληλοι να καταταγούν από 1-1-1997 στα μισθολογικά κλιμάκια του άρθρου 3 του ν.2470/1997, οι δε διπλωματικοί να υπαχθούν από 1-1-1998 στις διατάξεις του ν.2606/1999. Συνακολούθως και οι τρίμηνες αποδοχές των υπαλλήλων αυτών θα προσδιορισθούν επί τη βάσει των μισθολογικών διατάξεων που ισχύουν κατά τον κρίσιμο χρόνο, όπως αυτός καθορίζεται από τις συνταξιοδοτικές διατάξεις (άρθρο 57 π.δ.1041/1979, όπως ισχύει).

Συνταξιούχος - Γενικός Γραμματέα σε Δήμο. Oι συνταξιούχοι του Δημοσίου που προσλαμβάνονται στο δημόσιο τομέα υποχρεούνται να δηλώσουν στην Υπηρεσία Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ) την κατοχή από αυτούς δημόσια θέσης και σε περίπτωση που παραλείψουν να υποβάλλουν την εν λόγω δήλωση και συνεχίσουν να λαμβάνουν ολόκληρη τη σύνταξη καταλογίζονται με το ποσό της σύνταξης που εισέπραξαν αχρεώστητα. Είναι δε η υποχρέωση ενημέρωσης της Υπηρεσίας Συντάξεων του ΓΛΚ ανεξάρτητη και αυτοτελής έναντι της ευθύνης την οποία έχει ο εκκαθαριστής αποδοχών της θέσης να αναστέλλει την καταβολή αποδοχών στην περίπτωση που δεν έχει προσκομιστεί βεβαίωση της Υπηρεσίας Συντάξεων του ΓΛΚ ότι δηλώθηκε η κατοχή αυτής (θέσης), σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 13 του Ν 2703/1999. Στις περιπτώσεις που έχουν καταβληθεί αχρεώστητα χρηματικά ποσά από αποδοχές ή συντάξεις, η αναζήτηση και επιστροφή αυτών αντίκειται στις αρχές της εύρυθμης και χρηστής διοίκησης όταν: α) κρίνεται, μετά από εκτίμηση των συγκεκριμένων σε κάθε περίπτωση συνθηκών και της συμπεριφοράς των αρμόδιων κρατικών αρχών ότι δημιουργήθηκε σ' εκείνον που εισέπραξε τα παραπάνω ποσά σταθερή και δικαιολογημένη πεποίθηση ότι ήταν δικαιούχος αυτών και συνεπώς καλόπιστα τα εισέπραξε και β) προκύπτει από την εκτίμηση των στοιχείων της προσωπικής, οικογενειακής και περιουσιακής κατάστασης του ανωτέρω ότι η αναζήτηση μετά παρέλευση ικανού χρονικού διαστήματος και η επιστροφή τους θα δημιουργήσει σ' αυτόν απρόβλεπτες οικονομικές δυσχέρειες με άμεση δυσμενή επίδραση στα μέσα διαβίωσης του ιδίου και της οικογένειάς του. Οι έννοιες δε της καλής πίστης και της οικονομικής αδυναμίας είναι νομικές υποκείμενες στον αναιρετικό έλεγχο σχετικά με το αν ορθώς το δικαστήριο της ουσίας υπήγαγε τα ανελέγκτως δεκτά γενόμενα πραγματικά περιστατικά στο νόμο.