Εισαγγελική παραγγελία για την κατά νόμο γνωστοποίηση στοιχείων ασφαλισμένης στον εν διαστάσει σύζυγό της.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Από τη διάταξη της παρ.1 του άρθρου 7 του Ν 997/1979, σαφώς προκύπτει ότι η άμεσα ασφαλισμένη στο ΙΚΑ μητέρα, στην οποία έχει ανατεθεί με δικαστική απόφαση η επιμέλεια επί του ανήλικου παιδιού της, έχει, εφόσον συντρέχουν στο πρόσωπό της, και οι προϋποθέσεις της κοινωνικοασφαλιστικής νομοθεσίας του Ιδρύματος, το δικαίωμα να χαρακτηρίσει το παιδί της αυτό ως προστατευόμενο μέλος της δικής της οικογένειας, και να το υπαγάγει έτσι στον Κλάδο Ασθένειας του Φορέα Ασφάλισής της (ΙΚΑ). Τα παραπάνω ισχύουν και όταν το παιδί αυτό καταστεί ενήλικο, εφόσον, βεβαίως, αυτό σπουδάζει και συμβιώνει με τη μητέρα του, και άρα την επιβαρύνει, κατά κύριο λόγο, με τα έξοδα συντήρησής του. Η αναιτιολόγητη εισαγγελική παραγγελία για χορήγηση εγγράφων που αφορούν το ενήλικο παιδί, στον πατέρα του, δεν είναι δεσμευτική για το ΙΚΑ. Για χορήγηση εγγράφων που περιέχουν και απλά προσωπικά δεδομένα του παιδιού, υφίστανται τρία στάδια ελέγχου, ήτοι ερευνώνται οι προϋποθέσεις που τάσσουν τρεις νόμοι (2690/1999, 2472/1997 και 3448/2006). Έγγραφα ή πληροφορίες που περιέχουν απλά προσωπικά δεδομένα του παιδιού, χορηγούνται και χωρίς τη συγκατάθεση τούτου, στον πατέρα του, εφόσον αυτός έχει υπέρτερο έννομο συμφέρον (π.χ. εκκρεμείς δικαστικές διενέξεις με τη σύζυγό του). Μη επιτρεπτή όμως, η χορήγηση περιεχόντων και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα εγγράφων (π.χ. των αφορώντων την υγεία του παιδιού), χωρίς άδεια της αρμόδιας Αρχής.

Πυροσβεστικό Σώμα – Δικαιούχος διορισμού στο Δημόσιο κατ’ άρθρο 7 παρ. 4 Ν. 1339/1983.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Από τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 4 εδ. α΄ του Ν. 1339/1983, όπως ισχύει, μετά την παραίτηση ήδη προσληφθέντος, βάσει της διατάξεως αυτής, μέλους της οικογένειας παθόντος, δεν παρέχεται δικαίωμα σε άλλο μέλος της αυτής οικογένειας να προσληφθεί στο Δημόσιο και στη συγκεκριμένη περίπτωση στο Πυροσβεστικό Σώμα, κατ’ εφαρμογήν της ίδιας διατάξεως δεδομένου ότι το δικαίωμα αυτό εξαντλήθηκε μετά την προτέρα άσκησή του από άλλο μέλος της ίδιας οικογένειας, αδιαφόρου όντος του γεγονότος ότι μεταγενεστέρως το αρχικώς διορισθέν μέλος παραιτήθηκε από την υπαλληλική θέση, την οποία είχε, με βάση τη ρηθείσα διάταξη, καταλάβει. (ομοφ.)

Ζητήματα που προκύπτουν σε σχέση με την άδεια άνευ αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων και συγκεκριμένα α) τη δυνατότητα δικαστικής υπαλλήλου να καταστεί άμεσα ή έμμεσα ασφαλισμένη του Κλάδου Ασθένειας του ΟΠΑΔ, για το χρονικό διάστημα που βρίσκεται σε άδεια άνευ αποδοχών και β) στην περίπτωση θανάτου τακτικής υπαλλήλου νοσοκομείου (ν.π.δ.δ.) του Ε.Σ.Υ. που τελούσε σε άδεια άνευ αποδοχών, ποιος φορέας υποχρεούται στην καταβολή των σχετικών εξόδων κηδείας ο ΟΠΑΔ ή το νοσοκομείο.α) Δικαστική υπάλληλος, που τελεί σε άδεια άνευ αποδοχών, με βάση το άρθρο 46 § 3 του Ν 2812/2000 (ως σύζυγος, δηλαδή, δημοσίου υπαλλήλου υπηρετούντος σε υπηρεσία ή φορέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης), δεν μπορεί, μέχρι την έναρξη ισχύος (1-3-2018) του Ν 4529/2018, να συνεχίσει την ασφάλισή της για υγειονομική περίθαλψη στον τ. Ο.Π.Α.Δ. (Ε.Φ.Κ.Α.), με την ιδιότητα της άμεσα, παρά μόνο της έμμεσα ασφαλισμένης του οργανισμού αυτού, ήτοι ως μέλος της οικογένειας του άμεσα δικαιούχου συζύγου της. β) Επί θανάτου τακτικής υπαλλήλου ν.π.δ.δ. (νοσοκομείου του Ε.Σ.Υ), υπόχρεο σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 57 του ισχύοντος Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 3528/2007) προς καταβολή των σχετικών εξόδων κηδείας, είναι το νοσοκομείο και όχι ο Ο.Π.Α.Δ., το οποίο οφείλει να χορηγήσει τα έξοδα αυτά στο προβλεπόμενο από την κοινή υπουργική απόφαση της παραγράφου 4 του ίδιου άρθρου 57 ύψος και μάλιστα χωρίς την έκπτωση από αυτά οποιουδήποτε ποσού.

«Ασφάλιση στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ) των συνταξιούχων που αμείβονται με Παραστατικά Παρεχόμενων Υπηρεσιών (τίτλο κτήσης-πρώην απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης) για πνευματικά ή συγγενικά δικαιώματα.»(ΑΔΑ:6ΗΣΣ465ΧΠΙ-ΑΨΑ)

Δικαιούχος διορισμού στο Δημόσιο κατ’ άρθρο 7 παρ.4 Ν 1339/1983.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Μετά την παραίτηση ήδη προσληφθέντος, βάσει της διατάξεως του άρθρου 7 παρ.4 εδ.α’ Ν 1339/1983, μέλους της οικογενείας παθόντος, δεν παρέχεται δικαίωμα σε άλλο μέλος της αυτής οικογένειας να προσληφθεί στο Πυροσβεστικό Σώμα, δεδομένου ότι το δικαίωμα αυτό εξαντλήθηκε μετά την προτέρα άσκησή του από άλλο μέλος της ίδιας οικογένειας, αδιαφόρως όντος του γεγονότος ότι μεταγενεστέρως το αρχικώς διορισθέν μέλος παραιτήθηκε από την υπαλληλική θέση, την οποία είχε καταλάβει με την ανωτέρω διάταξη. (πλειοψ.)

Ανάκληση απόφασης μεταβίβασης άσκησης αρμοδιοτήτων Κοινωνικής Πολιτικής και Οικογένειας στον Χρήστο Γκουρομπίνο του Αλεξάνδρου, μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου Περιφέρειας Θεσσαλίας. 

Εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 39 του Ν 2084/1992 περί επιλογής φορέων κύριας και επικουρικής ασφάλισης, ασφάλισης ασθένειας και εφάπαξ παροχών.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Όσον αφορά το πρώτο ερώτημα, από το συνδυασμό των διατάξεων του άρθρου 39 του Ν 2084/1992 στην παράγραφο 2, όπως αντικαταστάθηκε από τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του Ν 2556/1997 και του άρθρου 75 του Ν 2676/1999 όπου προστέθηκε το τελευταίο εδάφιο στην παράγραφο 2 του Ν 2084/1992, προκύπτει ότι στους ασφαλισμένους που λόγω ιδιότητας και μισθωτής απασχόλησης υπάγονται σε δύο φορείς κύριας ασφάλισης, δύνανται να επιλέξουν τον έναν από αυτούς φορέα ασφάλισης ως υποχρεωτική ασφάλιση, αλλά και να υπαχθούν και στον άλλο, προαιρετικά, καταβάλλοντας το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών του τελευταίου. Όσον αφορά το φορέα ασφάλισης που έχει επιλεγεί ως υποχρεωτική ασφάλιση, τα άτομα αυτά είναι υποχρεωμένα να υπαχθούν και «στους φορείς ασθένειας, επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας που αντιστοιχούν στο συνταξιοδοτικό φορέα κύριας ασφάλισης επιλογής τους», όπως ορίζεται ρητώς στη διάταξη του 4ου εδαφίου της παρ.2 του άρθρου 39 του Ν 2084/1992. Η προαναφερθείσα διάταξη αναφέρεται αποκλειστικά στον φορέα ασφάλισης που έχει επιλεγεί ως υποχρεωτική ασφάλιση. Από το γράμμα του νόμου δεν αποσαφηνίζεται όμως, αν οι ασφαλισμένοι που δύνανται να υπαχθούν και σε άλλο φορέα ασφάλισης προαιρετικά, αν είναι υποχρεωμένοι να ασφαλιστούν σωρευτικά και στο ταμείο κύριας ασφάλισης, και στο ταμείο επικουρικής, και στο ταμείο προνοίας, και στο ταμείο ασθένειας του επιλεγέντος ως προαιρετικού φορέα ασφάλισης. Εντάσσοντας τη διάταξη αυτή στο σύνολο του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης όπως διαμορφώθηκε με το Ν 2084/1992, αλλά και λαμβάνοντας υπόψη ότι πρόθεση του νομοθέτη να ανατρέψει την αρνητική εξέλιξη του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης (εισηγητική έκθεση στο σχέδιο νόμου «οργανωτική και λειτουργική αναδιάρθρωση των φορέων κοινωνικής ασφάλισης και άλλες διατάξεις», Ε.Δ.Κ.Α. 1999 σελ. 50) θεωρούμε ότι η βούληση του νομοθέτη, καθιερώνοντας το καθεστώς προαιρετικής ασφάλισης, ήταν να ενισχύσει μεν όσο το δυνατόν τους φορείς ασφάλισης, αλλά και να προσδώσει στους ασφαλισμένους πιο ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση του ασφαλιστικού καθεστώτος τους. Θεωρούμε λοιπόν ότι δεν είναι υποχρεωτική η υπαγωγή των ασφαλισμένων αυτών και στους φορείς ασθένειας, επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας που αντιστοιχούν στο συνταξιοδοτικό φορέα της προαιρετικής ασφάλισης, αλλά η υπαγωγή τους σε αυτούς εναπόκειται στη διακριτική τους ευχέρεια. Η ευχέρεια όμως αυτή των ασφαλισμένων δεν είναι απεριόριστη. Η ίδια διάταξη ορίζει ότι «τα πρόσωπα αυτά δύνανται να ασφαλιστούν προαιρετικά και σε περισσότερους του ενός φορείς, αν αυτό προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία…». Κατά συνέπεια η ευχέρεια των ασφαλισμένων οριοθετείται και συγκεκριμενοποιείται από τις κείμενες καταστατικές διατάξεις των εκάστοτε ασφαλιστικών οργανισμών. Από τη συρροή των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 39 Ν 2084/1992 και της πρώτης παραγράφου του άρθρου 2 του α.ν. 580/1945 προκύπτει ότι η δυνατότητα στους ασφαλισμένους να επιλέξουν προαιρετική ασφάλιση στα ταμεία επικουρικής ασφάλισης αυτοτελώς, χωρίς να έχουν επιλέξει προαιρετική ασφάλιση στα αντίστοιχα ταμεία της κύριας. Ο νομοθέτης αναφέρεται περιοριστικά και ειδικότερα στα ταμεία επικουρικής ασφάλισης, όχι όμως και πρόνοιας. Κατά συνέπεια καθότι δεν υπάρχει ρητή πρόβλεψη, φρονούμε ότι δεν παρέχεται το δικαίωμα υπαγωγής στους ασφαλισμένους, στη προαιρετική ασφάλιση των ταμείων πρόνοιας αυτοτελώς.

Εάν η απόφαση του Συντονιστή (πρώην Γενικού Γραμματέα) Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης με την οποία χαρακτηρίζεται μια περιοχή ως προστατευόμενο τοπίο, επιτρέπεται να περιλαμβάνει καθορισμό χρήσεων γης, καθώς και να προβλέπει τη θέσπιση όρων, περιορισμών και ειδικών ρυθμίσεων. (...) Η απόφαση του Συντονιστή (πρώην Γενικού Γραμματέα) Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης, με το ως άνω περιεχόμενο, εκδόθηκε σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ορίζουν τα άρθρα 18 παρ. 5, 19 παρ. 5β΄ και 21 παρ. 3 του ν. 1650/1986, διότι ορίζει προτεραιότητες διατήρησης και επιβάλλει απαγορεύσεις σε περιοχή που έχει χαρακτηρισθεί προστατευόμενο τοπίο σε υφιστάμενη περιοχή Natura 2000 και περιέχει Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) και Ειδική Ζώνη Διατήρησης (ΕΖΔ), ενώ δεν μπορεί να προβλέπει καθορισμό χρήσεων γης και δραστηριοτήτων εντός του προστατευόμενου τοπίου (ομόφ.).

Έκταση εφαρμογής του άρθρου 39 του ν. 2084/1992, μετά την σύσταση του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης Αγροτών στον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων (ν. 2458/1997).(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Κατ’ αρχήν και ενόψει της ειδικής για τον Ο.Γ.Α. διάταξης του άρθρου 34 του ν. 1140/1981, που ορίζει, μεταξύ άλλων, ότι τα πρόσωπα που είναι ασφαλισμένα σε άλλο φορέα κύριας ασφάλισης για τους Κλάδους Σύνταξης και Ασθένειας, δεν μπορεί να υπαχθούν παράλληλα και στην ασφάλιση του Ο.Γ.Α., για τους Κλάδους αυτούς, παρέλκει η έρευνα αναφορικά με το εάν εμπίπτει ή όχι ο Ο.Γ.Α. στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 39 του ν. 2084/1992, αφού ελλείπει η βασική προϋπόθεση εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου αυτού, που είναι η υποχρεωτική υπαγωγή στην ασφάλιση δύο ή περισσοτέρων φορέων Κύριας Ασφάλισης ή Ασφάλισης Ασθένειας και όχι μόνον ενός. Σε κάθε όμως περίπτωση, ο Ο.Γ.Α., ακόμη και μετά τη σύσταση σε αυτόν, με τις διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 2458/1997, του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης Αγροτών, εξακολουθεί να μην εμπίπτει στις ανωτέρω, περί επιλογής φορέα, ρυθμίσεις του άρθρου 39 του ν. 2084/1992, αφού από αυτές ρητά εξαιρέθηκε με την ισχύουσα ακόμη και μέχρι σήμερα διάταξη του άρθρου 43 παρ. 1 του ίδιου νόμου.

Χαρακτηρισμός επιδόματος παρατετραπληγίας ως «συνταξιοδοτική παροχή» - Ασφαλιστική κάλυψη για παροχές ασθένειας σε συνταξιούχο-δικαιούχο του επιδόματος.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Το επίδομα παρατετραπληγίας του άρθρου 42 του Ν. 1140/1981, συνιστά «συνταξιοδοτική παροχή». Μετά την 1-1-1986 (ημερομηνία έναρξης της ασφάλισης του Α.Α., πατέρα του Ν.Α., στο ΙΚΑ), αρμόδιοι φορείς για υγειονομική περίθαλψη, του ως άνω τέκνου (Ν.Α.), που ελάμβανε τέτοιο επίδομα από την ΔΕΗ, κατ’ εφαρμογή των οριζομένων στην Υ.Α. Φ21/9/οικ.3437/1986, ήταν, παραλλήλως η ΔΕΗ (στους «συνταξιούχους» της οποίας ανήκε αυτό), και το ΙΚΑ (στο οποίο το εν λόγω τέκνο ήταν έμμεσα ασφαλισμένο, από τον πατέρα του Α.Α.). Από 1-1-2002, ήτοι την έναρξη λειτουργίας του ΟΑΠ-ΔΕΗ, ο Οργανισμός αυτός ήταν μεν υπόχρεως, ως διάδοχος της ΔΕΗ, για τη συνέχιση της καταβολής του ανωτέρω επιδόματος στον δικαιούχο του Ν.Α., όχι όμως και για την ασφάλιση του προσώπου αυτού στον Κλάδο Υγείας του, αφού τούτο εξακολούθησε να υπάγεται στον αντίστοιχο Κλάδο (Ασθένειας) του ΙΚΑ. Από 1-8-2008, (ήτοι από την ένταξη του Κλάδου Σύνταξης του ΟΑΠ-ΔΕΗ, ως αυτοτελούς Τομέα, στο ΙΚΑ), αρμόδιος, για μεν τη συνέχιση της καταβολής του επίμαχου επιδόματος στον Ν.Α., ήταν ο ΤΑΠ-ΔΕΗ/ ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, για δε την υγειονομική του περίθαλψη, ο Κλάδος Ασθένειας του ΙΚΑ. Από 1-10-2008, (ήτοι, μετά την σύσταση του ΤΑΥΤΕΚΩ και την ένταξη του Κλάδου Ασθένειας του ΟΑΠ-ΔΕΗ, ως Τομέα Ασθένειας Προσωπικού ΔΕΗ, στο Ταμείο αυτό, με την ονομασία ΤΑΥΤΕΚΩ/ ΤΑΠ-ΔΕΗ), και πάλι το πρόσωπο αυτό εξακολούθησε να υπάγεται στην ασφάλιση του Κλάδου Ασθένειας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, και όχι σε εκείνη του ΤΑΥΤΕΚΩ/ ΤΑΠ-ΔΕΗ. (ομοφ.)