Δάνειο – Εγγύηση Ελληνικού Δημοσίου – Σύμβαση ενεχύρασης μέρους του δανείου – Προϋποθέσεις ελευθέρωσης από την εγγυητική ευθύνη.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η δέσμευση από την Τράπεζα, λόγω ενεχύρου, μέρους του δανείου, που χορηγεί με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου υπό τις προϋποθέσεις του ν. 2322/1995, συνιστά νόμιμο λόγο ελευθέρωσής του από την εγγυητική του ευθύνη. Ο αυτός λόγος ελευθέρωσης συντρέχει και όταν δεν προβλέπεται στο νόμο ως προϋπόθεση χορήγησης του δανείου η υποβολή από το δανειολήπτη μελέτης βιωσιμότητας της επιχείρησής του. (ομοφ.) ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΗΝ 331/2013 Γνωμοδότηση.

Έκπτωση δεδουλευμένων τόκων στεγαστικού δανείου στην περίπτωση μεταβιβάσεως της εννόμου σχέσεως του δανείου προς άλλη τράπεζα από την αρχική που χορήγησε το δάνειο.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Δια της μεταβιβάσεως της εννόμου σχέσεως του στεγαστικού δανείου από τον αρχικό δανειστή (τράπεζα ή άλλο πιστωτικό οργανισμό) προς άλλο πρόσωπο (τράπεζα ή άλλο πιστωτικό οργανισμό) δεν συνιστάται νέο δάνειο, αλλά συνεχίζεται το αρχικώς συναφθέν με αλλαγή του προσώπου του δανειστή.

Παροχή της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου για χορήγηση δανείου από τράπεζα – Σύμβαση ενεχύρασης – Λόγοι άρσης της παρασχεθείσας εγγύησης.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η καταρτισθείσα μεταξύ δανειστή (τράπεζας) και οφειλέτη (επιχείρησης) σύμβαση ενεχύρασης προθεσμιακής κατάθεσης, και η σε εφαρμογή αυτής δέσμευση, από την τράπεζα, μετά την εκταμίευση του δανείου σημαντικού ποσού (50% περίπου αυτού) ευρίσκεται, με υπαιτιότητα των συμβαλλομένων μερών, εκτός του νομοθετικού και συμβατικού ρυθμιστικού πλαισίου, με βάση το οποίο το Δημόσιο εγγυήθηκε το 80% του εγκριθέντος για τη χρηματοδότηση της επιχείρησης κεφαλαίου κίνησης και, επομένως, συνιστά λόγο για την ελευθέρωση του Δημοσίου από την εγγυητική του ευθύνη σύμφωνα με την διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 11 του ν. 2322/1995. Άλλως, το Δημόσιο ελευθερώνεται από την εγγύηση, διότι η άσκηση του δικαιώματος της τράπεζας επί του συσταθέντος προς εξασφάλισή της ενεχύρου υπερέβη, στην προκειμένη περίπτωση και με βάση τα προεκτεθέντα περιστατικά, τα όρια της καλής πίστης και του σκοπού για τον οποίο χρηματοδοτήθηκε με το δάνειο η επιχείρηση και παρασχέθηκε η εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου. (ομοφ.) ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ 124/2014 Γνωμοδότηση.

Αρμοδιότητα βεβαίωσης και διαγραφής των απαιτήσεων των Τραπεζών από ληξιπρόθεσμες οφειλές βιοτεχνικών δανείων, μη εγγυημένων από το Ελληνικό Δημόσιο.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Αρμόδιο να προβαίνει τόσο στη βεβαίωση όσο και στη διαγραφή του, μη εγγυημένου από το Ελληνικό Δημόσιο, ποσού ληξιπρόθεσμης οφειλής βιοτεχνικού δανείου, υπέρ του εκάστοτε πιστωτικού ιδρύματος, είναι το οικείο πιστωτικό ίδρυμα. (ομοφ.)

Παράνομη κρατική ενίσχυση – Ακυρότητα εγγύησης του Δημοσίου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Μετά την έκδοση αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τις οποίες κρίθηκε ότι τα καθεστώτα ενισχύσεων υπό μορφή ρύθμισης οφειλών και υπό μορφή δανείου με την εγγύηση του Δημοσίου και επιδότηση επιτοκίου αποτελούν κρατική ενίσχυση και αυτή είναι παράνομη, είναι αυτοδίκαια άκυρη εξαρχής η παρασχεθείσα εγγύηση του Δημοσίου (ομοφ.).

Σεισμόπληκτοι. Προϋποθέσεις χορήγησης δεύτερου δανείου σε ιδιοκτήτη δύο σεισμόπληκτων ακινήτων.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Προεδρεύων: Κ.Βολτής, Αντιπρόεδρος Εισηγητής: Θ.Ρεντζεπέρης, Νομικός Σύμβουλος Είναι δυνατή η χορήγηση δεύτερου δανείου από την επιλεγείσα Τράπεζα με την εγγύηση του Δημοσίου και επιδότηση από αυτό κατά 100% του επιτοκίου, σε ιδιοκτήτη δύο ακινήτων τα οποία κρίθηκαν κατεδαφιστέα ως επικινδύνως ετοιμόρροπα, λόγω του σεισμού που έπληξε στις 26 Μαρτίου 1993 περιοχές του νομού Ηλείας και η εγγραφή δύο υποθηκών, προς εξασφάλιση της εξόφλησης των "σεισμοδανείων", όπως επίσης και η χορήγηση δεύτερου δανείου από άλλη πηγή, για την εξασφάλιση του οποίου, είναι δυνατή η μετατροπή της πρώτης υποθήκης για την εξασφάλιση του "σεισμοδανείου" σε δεύτερη υπό τον όρο ότι το χορηγούμενο από τον τρίτο δάνειο δίδεται για την ολοκλήρωση της ανακατασκευής ή της επισκευής του κατεδαφισθέντος ή βλαβέντος από το σεισμό κτίσματος, μετά προηγούμενη έγκριση από τον Τ.Α.Σ. Πύργου, η οποία παρέχεται, εφόσον το κτίριο στο οποίο ζητείται η εγγραφή υποθήκης, για την εξασφάλιση του δεύτερου δανείου, καλύπτει το σύνολο των δανείων.

Πιστωτικά Ιδρύματα – Ανάκληση άδειας – Ειδική εκκαθάριση – Συμψηφισμός.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Στην ειδική εκκαθάριση πιστωτικών ιδρυμάτων των οποίων έχει ανακληθεί η άδεια λειτουργίας εφαρμόζεται αναλόγως το άρθρο 36 του ν. 3588/2007 (Πτωχευτικός Κώδικας) και συνεπώς το δικαίωμα του Δημοσίου για συμψηφισμό ανταπαίτησής του, προς αντίστοιχη απαίτηση του οφειλέτη του πιστωτικού ιδρύματος, εξακολουθεί μεν να ισχύει και μετά την θέση αυτού υπό ειδική εκκαθάριση, αρκεί οι προϋποθέσεις του συμψηφισμού να συνέτρεξαν πριν από την ημερομηνία που το πιστωτικό ίδρυμα τέθηκε υπό ειδική εκκαθάριση. (ομοφ.)

Συμψηφισμός ή μη χρεών οφειλέτη με απαιτήσεις κατά του Ελληνικού Δημοσίου – Εκκαθάριση απαίτησης από κατάπτωση εγγύησης Δημοσίου – Αρμοδιότητα ή μη της Υ.Δ.Ε. – Βεβαίωση σε βάρος του πρωτοφειλέτη του εγγυημένου από το Δημόσιο ποσού – Εκτέλεση δικαστικής απόφασης – Προσκόμιση ή μη εγγυητικής επιστολής.(..)Κατάσταση : Εν μέρει αποδεκτή 
α) Αρμόδια υπηρεσία, για την εκκαθάριση και την έκδοση χρηματικού εντάλματος (Χ.Ε.Π.), κατόπιν αποστολής των οικείων δικαιολογητικών από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών, για το συμψηφισμό από την οικεία Δ.Ο.Υ. της απαίτησης του οφειλέτη-πιστωτικού ιδρύματος του Δημοσίου, κατά του Δημοσίου από κατάπτωση εγγύησης, που παρασχέθηκε από το τελευταίο προς το πιστωτικό ίδρυμα, έναντι χρεών αυτού προς το Δημόσιο, είναι η οικεία Υπηρεσία Δημοσιονομικού Ελέγχου. (ομοφ.) β) Οφειλές του Δημοσίου προς το πιστωτικό ίδρυμα, οι οποίες δεν αποτελούν τμήμα του εγγυημένου από το Δημόσιο ποσού, όπως είναι, στην περίπτωση του ερωτήματος, οι τόκοι επί των ήδη επιδικασθέντων με δικαστική απόφαση σε βάρος του Δημοσίου δεδουλευμένων οφειλόμενων και καθυστερούμενων τόκων υπερημερίας, τους οποίους υποχρεούται το Δημόσιο να καταβάλει στο ενάγον πιστωτικό ίδρυμα σύμφωνα με την αναφερόμενη στο ιστορικό υπ’ αριθμ. 1431/2011 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, δεν δύνανται να απαιτηθούν αναλογικώς από το Δημόσιο με βεβαίωσή τους σε βάρος του πρωτοφειλέτη. (ομοφ.) γ) Για τη διενέργεια συμψηφισμού της απαίτησης του οφειλέτη-πιστωτικού ιδρύματος του Δημοσίου κατά του Δημοσίου, που απορρέει από την υπ’ αριθμ. 1431/2011 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, έναντι χρεών αυτού προς το Δημόσιο, το τελευταίο δεν δικαιούται να απαιτήσει ισόποση εγγυητική επιστολή Τράπεζας κατ’ εφαρμογή της διάταξης της παρ. 1 εδάφιο δεύτερο του άρθρου 4 του ν. 3068/2002. (ομοφ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ Α΄, Β΄, Δ΄ ΕΡΩΤΗΜΑ ΟΧΙ ΤΟ Γ'.

Αντικατάσταση της υπ’ αριθ. 664/21.07.2015 απόφασης«Σύσταση ανά πιστωτικό ίδρυμα ειδικής υποεπιτροπής για την έγκριση συναλλαγών και άλλα συναφή ζητήματα» (Β΄ 1563), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει .

Αντικαταστάθηκε με την υπ'αριθμ. 1/2016, ΦΕΚ 8/Β/8.1.2016,η οποία τροποποιήθηκε από την υπ'αριθμ.2/2016, ΦΕΚ 185/Β/3.2.2016

ΔΑΝΕΙΑ:Με τα δεδομένα αυτά και έχοντας ελέγξει το υποβληθέν σχέδιο δανειακής σύμβασης, το Κλιμάκιο κρίνει ότι : α) Η προβλεπόμενη στο άρθρο 7 της σύμβασης δυνατότητα του Ταμείου να κηρύξει, χωρίς καμία διατύπωση, το σύνολο του δανείου ληξιπρόθεσμο και να επιδιώξει την είσπραξη του συνόλου της οφειλής, στην περίπτωση καθυστέρησης πληρωμής οποιασδήποτε ετήσιας δόσης, αντίκειται στις διατάξεις του ν. 2251/1994. Ειδικότερα, το δικαίωμα που επιφυλάσσει το προαναφερόμενο άρθρο στο συμβαλλόμενο πιστωτικό ίδρυμα να κηρύξει όλο το δάνειο ληξιπρόθεσμο και απαιτητό και να ζητήσει το υπόλοιπο ανεξόφλητο ποσό του δανείου και μάλιστα με τόκους υπερημερίας μέχρι την ολοσχερή εξόφλησή του, σε περίπτωση καθυστέρησης και μίας μόνο ετήσιας δόσης του δανείου ή κάθε είδους τόκων και εξόδων, σαφώς επιβάλλει στον Δήμο, για την περίπτωση αυτή, σημαντική, χωρίς εύλογο λόγο και κατά τρόπο αντικείμενο στην καλή πίστη, υπέρμετρη οικονομική επιβάρυνση. (…)Ούτε άλλωστε το αναφερόμενο στον όρο 6 της συμβάσεως ποσοστό 13,67% των διερχόμενων το έτος 2010 ΚΑΠ που δηλώνεται ότι καλύπτει η ετήσια τοκοχρεωλυτική δόση του νέου δανείου αρκεί για να καταστήσει ορισμένο τον ανωτέρω όρο της παραγράφου 8, αφού το ποσοστό αυτό αναφέρεται στους ΚΑΠ έτους 2010, χωρίς περαιτέρω να αναλύεται και να αποδεικνύεται ότι υπολείπεται του τιθέμενου από τις ειδικότερες διατάξεις ορίου εκχώρησης των ΚΑΠ. (Πρ. Ζ’ Κλιμακίου 256/2011) γ) Ωσαύτως αόριστοι και συνεπώς μη νόμιμοι παρίστανται και οι όροι των παραγράφων 8β και 16 σύμφωνα με τους οποίους «8. Για την ασφάλεια του δανείου σε κεφάλαιο, κάθε είδους τόκους, τόκους των τόκων, έξοδα κ.λπ., ο οφειλέτης εκχωρεί στον δανειστή από τώρα και για όλη τη διάρκεια του δανείου : α…. β. όσα έσοδά του ήδη έχουν εκχωρηθεί με τις προηγούμενες δανειακές συμβάσεις, των προς ρύθμιση δανείων … 16. όλοι οι υπόλοιποι όροι (εξυπηρέτησης, ασφάλεια δανείου κ.λ.π.) θα εξακολουθούν να ισχύουν όπως αυτοί αναφέρονται στις αρχικές δανειακές συμβάσεις οι οποίες δε θίγονται από την παρούσα σύμβαση». (…)Περαιτέρω, ο ως άνω όρος ο οποίος δίνει τη δυνατότητα στο Ταμείο σε περίπτωση παράβασης εκ μέρους του οφειλέτη οποιουδήποτε όρου της σύμβασης να κηρύξει όλο το δάνειο ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, στο μέτρο που συμπεριλαμβάνει και το όρο της παραγράφου 7 είναι, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν ανωτέρω (υπό στοιχείο α΄), μη νόμιμος. Τέλος, ε) είναι ομοίως αόριστος και εξ αυτού του λόγου μη νόμιμος, ο όρος της παραγράφου 10 του σχεδίου σύμβασης με τον οποίο προβλέπεται η υποχρέωση του Δήμου να καταβάλει «εξ ιδίων χρημάτων» στο Ταμείο τις οφειλόμενες δόσεις του δανείου, στην περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο, κατά τη διάρκεια αποπληρωμής του, τα εκχωρηθέντα έσοδά του δεν επαρκούν για την εξυπηρέτηση του τελευταίου. Και τούτο διότι δεν εξειδικεύονται ποια μπορεί να είναι τα επιπλέον «ίδια» αυτά χρήματα που θα χρησιμοποιήσει ο Δήμος ..... για την αποπληρωμή του δανείου, ενόψει της εκχώρησης των αναφερόμενων στην παράγραφο 8 του σχεδίου εσόδων του Δήμου (Ελ. Συν.  Πράξεις Ζ΄ Κλ. 62, 123, 256/2011, 49, 144/2010, 204/2009).