Χρονικό διάστημα υπολογισμού προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής χρέους εις βάρος οφειλέτη του Δημοσίου, σε περίπτωση τελεσίδικης ακύρωσης της ταμειακής βεβαίωσης του χρέους για λόγους αναγόμενους στο νόμιμο τίτλο και στη συνέχεια αναίρεσης της (ακυρωτικής) απόφασης και εκ νέου δικαστικής κρίσης, με την οποία κρίνεται τελεσίδικα η νομιμότητα της ταμειακής βεβαίωσης.Σε περίπτωση τελεσίδικης ακύρωσης της ταμειακής βεβαίωσης του χρέους για λόγους αναγόμενους στο νόμιμο τίτλο και στη συνέχεια αναίρεσης της (ακυρωτικής) απόφασης και εκ νέου δικαστικής κρίσης, με την οποία κρίνεται η νομιμότητα της ταμειακής βεβαίωσης, οι προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής του χρέους υπολογίζονται από το χρόνο που διενεργήθηκε το πρώτον η ταμειακή βεβαίωση, ανεξαρτήτως εάν μεσολάβησε ή όχι πράξη διαγραφής του χρέους, κατ’ άρθρο 10 του ν. 1160/1981, το οποίο, ενόψει της παραπάνω δικαστικής εξέλιξης, θεωρείται έκτοτε ληξιπρόθεσμο (ομόφ.).

Κοινοποίηση της με αριθμό 89/2015 γνωμοδότησης Ν.Σ.Κ, αναφορικά με απαλλαγή οφειλών από προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής για λόγους ανωτέρας βίας, κατ’ άρθ. 6 του Κ.Ε.Δ.Ε.(ΑΔΑ:6Η31Η-Ο3Δ )

Επιβολή προσαυξήσεων επί εκπροθέσμου καταβολής κύριας οφειλής Τέλους Εκσυγχρονισμού και Ανάπτυξης Αεροδρομίων (ΤΕΑΑ), σε περίπτωση επίκλησης αντικειμενικής αδυναμίας εμπρόθεσμης καταβολής της κύριας οφειλής.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Δεν συντρέχει νόμιμος λόγος απαλλαγής των, κατά το ερώτημα, αεροπορικών εταιρειών από τις προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής του Τ.Ε.Α.Α., τις οποίες η ΥΠΑ επιβάλλει, όταν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου, κατά δεσμία αρμοδιότητα. Η ίδια υπηρεσία, στερείται αρμοδιότητας να εξετάσει και ικανοποιήσει αιτήσεις απαλλαγής από τις εν λόγω προσαυξήσεις. (ομοφ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Απαλλαγή οφειλετών από προσαυξήσεις, τόκους και πρόστιμα εκπρόθεσμης καταβολής της οφειλής για λόγους ανωτέρας βίας.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
1) Για οφειλές που έχουν βεβαιωθεί εν στενή εννοία μέχρι και τις 31-12-2013 μπορεί ο οφειλέτης να ζητεί, με αίτησή του που υποβάλλεται μετά την 1-1-2014, την απαλλαγή τους από τις ανωτέρω προσαυξήσεις για λόγους ανωτέρας βίας σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις της παρ.4 του άρθρου 6 του ν.δ. 356/1974. (πλειοψ.) 2) Η μη γνώση της οφειλής δεν συνιστά λόγο για την απαλλαγή από τους τόκους και το πρόστιμο εκπρόθεσμης καταβολής σύμφωνα με την παρ.4 του άρθρου 6 του ν.δ. 356/1974, παρά μόνο εφόσον οφείλεται σε ανυπαίτιο και έκτακτο γεγονός (ανωτέρα βία), εξαιτίας του οποίου δεν πληρώθηκε εμπρόθεσμα η οφειλή. (ομοφ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Η Απόφαση 271/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης του αναιρεσείοντος κατά της 1284/2021 απόφασης του Δευτέρου Τμήματος. Η αρχική απόφαση είχε απορρίψει την έφεση του αναιρεσείοντος (πρώην υπόλογου ελεγκτή εσόδων-εξόδων Δήμου Γρεβενών) για απαλλαγή του από χρηματικό καταλογισμό, βάσει του ν. 4321/2015. Ο αιτών είχε καταλογιστεί με έλλειμμα 52.014,37 ευρώ και προσαυξήσεις 29.453,21 ευρώ (λόγω δόλου/βαρείας αμέλειας, κατ' άρθρο 27 παρ. 3 π.δ. 774/1980). Παρόλο που εξόφλησε το έλλειμμα και εξαιρέθηκε από τις προσαυξήσεις του Κ.Ε.Δ.Ε., ζήτησε να απαλλαγεί και από τις προσαυξήσεις των 29.453,21 ευρώ. Το Δικαστήριο έκρινε ότι οι συγκεκριμένες προσαυξήσεις, που επιβλήθηκαν λόγω της υπαίτιας συμπεριφοράς του υπολόγου ως μέτρο αποκατάστασης του ελλείμματος, διαφέρουν ουσιωδώς από τις προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής που καλύπτει ο ν. 4321/2015. Συνεπώς, η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε ως αβάσιμη, και διατάχθηκε η κατάπτωση του παραβόλου.

Περίπτωση υποχρέωσης μερικής άρσης της επιβληθείσας από το Ελληνικό Δημόσιο κατάσχεσης εις χείρας τρίτου (ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας) , για οφειλές που έχουν συμπεριληφθεί σε αίτηση της οφειλέτιδας του Ελληνικού Δημοσίου περί υπαγωγής των οφειλών της στο Ν 3869/2010, και της ως εκ τούτου υποχρέωσης της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. να επιστρέφει το αποδοθέν από τον τρίτο ποσό – Ζητήματα που ανακύπτουν.  Η φορολογική διοίκηση, στο πλαίσιο της αναμόρφωσης των νομικών και πραγματικών καταστάσεων που διαμορφώθηκαν εκ της επιβολής μη νόμιμης κατάσχεσης εις χείρας τραπεζικού ιδρύματος, ως τρίτου, οφείλει να άρει την επιβληθείσα κατάσχεση και, συνακολούθως, να επιστρέψει στην καθής η εκτέλεση οφειλέτιδα το καταβληθέν από την Τράπεζα προς το Δημόσιο, συνεπεία θετικής δήλωσης, κατασχεθέν ποσό, ως αχρεωστήτως καταβληθέν. Ο τρόπος της επιστροφής (ήτοι αν το ποσό θα πιστωθεί στο λογαριασμό της δικαιούχου από τον οποίο εκταμιεύθηκε ή σε άλλον που η ίδια ήθελε υποδείξει), είναι αδιάφορος και ανάγεται στη σφαίρα των επιλογών της οφειλέτιδας. Ζήτημα συμψηφισμού απαιτήσεων του Δημοσίου με τα (μετά την άρση της επιβληθείσης κατάσχεσης) επιστρεφόμενα ποσά, δεν γεννάται, δεδομένου ότι η επιστροφή θα λάβει χώρα στο πλαίσιο αποκατάστασης της νομιμότητας, από την ενέργεια δε αυτή δεν μπορεί να ωφεληθεί το Δημόσιο με το συμψηφισμό αυτών τούτων των μη νομίμως κατασχεθεισών απαιτήσεων (ομόφ.).

Η Απόφαση 194/07.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Ο προσφεύγων ζήτησε τη διαγραφή των τόκων εκπρόθεσμης καταβολής που προέκυψαν από την υποβολή της 3ης τροποποιητικής δήλωσης. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει αρχικά μια 2η εκπρόθεσμη τροποποιητική δήλωση, παραλείποντας εισόδημα από ενοίκια λόγω παραδρομής, με αποτέλεσμα να προκύψει φόρος προς επιστροφή. Αντιλαμβανόμενος το σφάλμα την επόμενη ημέρα, υπέβαλε τη 3η τροποποιητική, επαναφέροντας τα ήδη φορολογημένα εισοδήματα, με αποτέλεσμα τη δημιουργία χρεωστικού ποσού και τόκων. Η ΔΕΔ, κρίνοντας ότι δεν υπήρχε δόλος και λαμβάνοντας υπόψη την άμεση διόρθωση και την αρχή της χρηστής διοίκησης, αποφάσισε τη διαγραφή – επιστροφή των τόκων εκπρόθεσμης καταβολής.

Η απόφαση 1302/2022 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Μείζονα Ολομέλεια) εκδόθηκε επί αίτησης αναίρεσης κατά καταλογισμού σε βάρος υπαλλήλου, ως μέλους επιτροπής παραλαβής του Νομαρχιακού Διαμερίσματος Καβάλας, για έλλειμμα 11.000,00 ευρώ (πλέον 10.120,00 ευρώ προσαυξήσεις) που προκλήθηκε από ανοίκεια πληρωμή για ανύπαρκτες υπηρεσίες το 2005. Το Δικαστήριο απέρριψε την εφαρμογή των ευνοϊκών ρυθμίσεων του άρθρου 67 του ν. 4735/2020. Έκρινε ότι η ευθύνη της υπαλλήλου δεν ήταν σε βαθμό βαρείας αλλά ελαφράς αμέλειας. Εφαρμόζοντας την αρχή της αναλογικότητας, το Δικαστήριο μείωσε το ποσό του καταλογισμού στο 10% του ελλείμματος, δηλαδή 1.100,00 ευρώ, και απάλλαξε πλήρως την αιτούσα από τις προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής, ύψους 10.120,00 ευρώ.

Πρόστιμα – Δικαστικός συμβιβασμός – Υπολογισμός προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 6 του ν.δ. 356/1974 (ΚΕΔΕ), όπως ίσχυε μέχρι και την 31η-12-2013.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Δεν είναι υπολογιστέες οι προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής του άρθρου 6 του ΚΕΔΕ, επί ποσού προερχομένου από επιβολή προστίμων του άρθρου 55 παρ.2 περ.γ’ υποπερ.γγ’ του ν. 4174/2013 (ΚΦΣ) που οριστικοποιήθηκε δυνάμει «δικαστικού συμβιβασμού», κατ’ άρθρο 66 παρ.4-6 του ΚΦΣ (ποσοστό 10% του οποίου επί των αρχικών νομίμων τίτλων για τις αυτές φορολογικές παραβάσεις, ήτοι αποφάσεων επιβολής προστίμων των άρθρων 5 παρ.10 του ν. 2523/1997 και 32-34 του π.δ.186/1992, είχε βεβαιωθεί «ταμειακά» αυτοδικαίως λόγω άσκησης προσφυγών). (ομοφ.)

Ανασυγκρότηση της Επιτροπής της παρ.14 του άρθρου 9 του Ν.2386/1996, όπως αυτή ισχύει με την παρ. 3 του άρθρου 11 του Ν.2873/2000 (Α΄285 ), σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 19 του Ν.3522/2006(Α΄276), για την εξέταση προσφυγών κατά αποφάσεων επιβολής προστίμων για ακάλυπτες επιταγές, απαλλαγής από προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής και διαγραφής χρεών προς το Δημόσιο (Τροποποιήθηκε με την αριθμ. Δ6Α/1112869/2014 ΦΕΚ-2442/Β/16.9.2014)