Η απόφαση 498/2025 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς της Δ.Ο.Υ. Λάρισας. Η προσφεύγουσα υπέβαλε εκπρόθεσμα, στις 18/11/2024, τροποποιητική δήλωση για διόρθωση του βαθμού συγγένειας από τρίτου σε τέταρτου βαθμού εκ πλαγίου, με αποτέλεσμα την κατάταξή της στη Γ' κατηγορία του Ν.2961/2001. Αυτό οδήγησε σε χρεωστικό ποσό διαφοράς φόρου 5.044,20€, πλέον τόκων εκπρόθεσμης καταβολής 806,55€ και προστίμου 102,40€. Η προσφεύγουσα ζήτησε τη διαγραφή των τόκων και του προστίμου, ισχυριζόμενη ότι η φορολογική αρχή όφειλε να ελέγξει την αρχική δήλωση εντός 60 ημερών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η υποβολή της δήλωσης συνεπάγεται την αποδοχή του περιεχομένου της από τον φορολογούμενο και ότι οι τόκοι και τα πρόστιμα επιβλήθηκαν νομίμως λόγω της εκπρόθεσμης υποβολής της τροποποιητικής δήλωσης.

Η απόφαση (1025/2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται μερικώς ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (φορ. έτους 2021) της Δ.Ο.Υ. Κοζάνης. Ο προσφεύγων ζήτησε απαλλαγή από τόκους εκπρόθεσμης καταβολής και από προσαύξηση φόρου λόγω αποδείξεων (€237,82). Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό του ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα χωρίς υπαιτιότητά του, καθώς η βεβαίωση αποδοχών από τον εργοδότη στάλθηκε καθυστερημένα. Συνεπώς, η τροποποιητική δήλωση χαρακτηρίζεται εμπρόθεσμη ως προς την επιβολή τόκων. Ο ισχυρισμός όμως για τη διαγραφή της προσαύξησης φόρου λόγω αποδείξεων απορρίπτεται, καθώς ο φόρος προέκυψε νόμιμα λόγω μη κάλυψης του απαιτούμενου ποσοστού 30% των δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής.

Η απόφαση 1340/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και τη διαγραφή τόκων εκπρόθεσμης καταβολής φόρου (66,71 €) για το φορολογικό έτος 2020. Η προσφεύγουσα υποχρεώθηκε να υποβάλει εκπρόθεσμα τροποποιητική δήλωση φόρου εισοδήματος (21/03/2025), επειδή ο Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης απέστειλε εκπροθέσμως στην Α.Α.Δ.Ε. αρχικό ετήσιο ηλεκτρονικό αρχείο αποδοχών ποσού 827,65 € μετά την υποβολή της αρχικής της δήλωσης (17/06/2021). Επειδή ο φορέας δεν ενημέρωσε την προσφεύγουσα σχετικά με την αποστολή του αρχείου, η οποία την εμπόδισε να υποβάλει εμπρόθεσμα την τροποποιητική δήλωση, η ΔΕΔ έκρινε, κατ’ εφαρμογή της αρχής της χρηστής διοίκησης, ότι οι προκύψαντες τόκοι πρέπει να διαγραφούν.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου και τόκων εκπρόθεσμης καταβολής για το φορολογικό έτος 2018. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει αρχικά εμπρόθεσμη δήλωση στις 12.05.2019. Μεταγενέστερα, υπέβαλε εκπρόθεσμη τροποποιητική δήλωση στις 20.12.2019, διότι ο εργοδότης του (Διοίκηση Δεύτερης Υγειονομικής Περιφέρειας) ανήρτησε νέα βεβαίωση αποδοχών (στις 26.07.2019), συμπεριλαμβάνοντας επιπλέον 877,04 ευρώ, χωρίς ο φορολογούμενος να ενημερωθεί. Η απόφαση βασίστηκε στο άρθρο 4 παρ. 5 της ΠΟΛ 1041/2019, σύμφωνα με το οποίο οι τροποποιητικές δηλώσεις που υποβάλλονται εκπρόθεσμα εξαιτίας εκπρόθεσμης διόρθωσης της βεβαίωσης αποδοχών από τον αρμόδιο φορέα, και όχι λόγω υπαιτιότητας του δικαιούχου, θεωρούνται εμπρόθεσμες. Ως αποτέλεσμα, η πράξη επιβολής προστίμου και των τόκων ακυρώθηκε, ορίζοντας την οριστική φορολογική υποχρέωση (πρόστιμο) στα 0,00 ευρώ.

Η απόφαση 1442/09.09.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, φορολογικού έτους 2020. Η προσφεύγουσα υπέβαλε εκπρόθεσμη τροποποιητική δήλωση, με την οποία δήλωσε επιπλέον τακτικές αποδοχές ύψους 1.021,54€ από τον ΕΦΚΑ, με αποτέλεσμα την έκδοση χρεωστικού ποσού 623,82€ και την επιβολή τόκων. Ο ΕΦΚΑ είχε αποστείλει την ενημέρωση για τις αποδοχές στην ΑΑΔΕ στις 01/03/2023, ενώ η καταληκτική ημερομηνία υποβολής του αρχείου ήταν η 29/03/2021. Η προσφεύγουσα ζήτησε τη διαγραφή των τόκων και προστίμων, ισχυριζόμενη ότι δεν είχε ενημερωθεί εγκαίρως από τον φορέα. Η ΔΕΔ (Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών) αποδέχθηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η τροποποιητική δήλωση δεν υποβλήθηκε εκπρόθεσμα λόγω υπαιτιότητας της φορολογουμένης.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την επιβολή τόκων εκπρόθεσμης καταβολής. Η προσφεύγουσα είχε υποβάλει εκπρόθεσμα τροποποιητική δήλωση, συμπεριλαμβάνοντας επιπλέον αποδοχές ύψους €12.620,36, ισχυριζόμενη ότι η καθυστέρηση οφειλόταν στον εργοδότη της. Ο εργοδότης είχε αποστείλει την ενημερωμένη βεβαίωση αποδοχών στην ΑΑΔΕ στις 31/05/2023, μετά την καταληκτική ημερομηνία υποβολής (28/02/2023), και χωρίς να την ενημερώσει. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκανε δεκτό τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η τροποποιητική δήλωση δεν υποβλήθηκε εκπρόθεσμα λόγω υπαιτιότητας της φορολογούμενης. Ως εκ τούτου, διατάχθηκε η τροποποίηση της πράξης προσδιορισμού φόρου, χαρακτηρίζοντας την οικεία τροποποιητική δήλωση ως εμπρόθεσμη, ή ως εκπροθέσμως υποβληθείσα χωρίς υπαιτιότητα.

Μη δυνατότητα διαγραφής των ασφαλισμένων του Τ.Σ.Α.Υ. από τον κλάδο μονοσυνταξιούχων και επιστροφής σε αυτούς των εισφορών που κατέβαλαν - Ζητήματα σχετικά με την υποχρέωσή τους για την καταβολή εισφορών, προσαυξήσεων και τόκων.. Η διαγραφή από τον κλάδο των μονοσυνταξιούχων του πρώην Τ.Σ.Α.Υ. και η επιστροφή σε αυτούς των οικείων ασφαλιστικών εισφορών, ως καταβληθεισών αχρεωστήτως, δεν είναι επιτρεπτή. Ο αναδρομικός καταλογισμός των οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών είναι κατ’ αρχήν επιτρεπτός, δεν επιτρέπεται όμως (υπό την έννοια ότι θα ακυρωθεί δικαστικώς), αν το οικείο Ασφαλιστικό Ταμείο είχε επί μακρόν δημιουργήσει, με θετικές του ενέργειες, εύλογη και σταθερή πεποίθηση στον υπόχρεο ότι δεν υποχρεούται να καταβάλλει τις συγκεκριμένες ασφαλιστικές εισφορές και συγχρόνως διαπιστώνεται αρμοδίως ότι συντρέχει κίνδυνος σοβαρού κλονισμού της οικονομικής καταστάσεως του υποχρέου. Επί αναδρομικής επιβολής οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών, θα επιβληθεί συγχρόνως και πρόσθετο τέλος [προσαυξήσεις], λόγω εκπρόθεσμης καταβολής, εκτός αν το οικείο Ασφαλιστικό Ταμείο είχε επί μακρόν δημιουργήσει, με θετικές του ενέργειες, εύλογη και σταθερή πεποίθηση στον υπόχρεο ότι δεν υποχρεούται να καταβάλει τις συγκεκριμένες ασφαλιστικές εισφορές. Η επιβολή τόκων, λόγω καθυστέρησης καταβολής των οφειλόμενων εισφορών είναι ανεπίτρεπτη.

Προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής. Ακύρωση με τελεσίδικη δικαστική απόφαση της σχετικής πράξεως επιβολής. Συνέπειες όσον αφορά την επιστροφή αυτών.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Μετά την έκδοση τελεσίδικης δικαστικής απόφασης με την οποία ακυρούται απόφαση Προϊσταμένου ΔΟΥ κατά το μέρος που επιβλήθηκαν σε οφειλέτιδα του Δημοσίου προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής, ως έμμεση, παρεπόμενη συνέπεια της δικαστικής αυτής απόφασης γεννάται αξίωση της καταβαλλούσης οφειλέτιδας για επιστροφή των ως άνω προσαυξήσεων. Η δε Διοίκηση, μετά την υποβολή σχετικού αιτήματος οφείλει να προβεί στην επιστροφή στα πλαίσια των αρχών της νομιμότητας και της ευρύτερης προστασίας του διοικουμένου, υπό τον εξυπακουόμενο όρο ότι δεν συντρέχουν άλλοι λόγοι που εμποδίζουν την ως άνω επιστροφή.

Μη επιβολή τόκων εκπρόθεσμης καταβολής φόρου πλοίων πρώτης κατηγορίας του ν. 27/1975 (Α’ 77) φορολογικού έτους 2024, έως την 4η Μαρτίου 2024 λόγω τεχνικής αδυναμίας ανάκτησης της Ταυτότητας Οφειλής. 

Η απόφαση 674/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της σιωπηρής απόρριψης του αιτήματος έντοκης επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών ύψους 112.165,63 ευρώ. Ο προσφεύγων είχε αρχικά κατορθώσει την εξώδικη επίλυση φορολογικών διαφορών (άρθρο 16 ν.4714/2020) με την Επιτροπή Εξώδικης Επίλυσης, βάσει των οποίων διαγράφτηκαν οι φόροι, και του επιστράφηκε το συνολικό ποσό των 118.910,63 ευρώ τον Ιούνιο του 2024. Το αίτημα για καταβολή τόκων υποβλήθηκε μετά την επιστροφή των φόρων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων ουδέποτε υπέβαλε αίτημα επιστροφής φόρου ή διακριτό αίτημα καταβολής τόκων przed την επιστροφή, όπως απαιτείται από τον ΚΦΔ και τη νομολογία (ΣΤΕ 1684/2023). Δεδομένου δε ότι η φορολογική αρχή προέβη άμεσα στην εκτέλεση των πρακτικών επίλυσης και στην επιστροφή των ποσών εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας των 90 ημερών, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για έντοκη επιστροφή.