Καθορισμός προϋποθέσεων και διαδικασίας για την εξαίρεση από τον αυτεπάγγελτο συμψηφισμό χρηματικών απαιτήσεων οφειλετών έναντι του Δημοσίου με βεβαιωμένα αλλά μη ληξιπρόθεσμα χρέη αυτών προς το Δημόσιο.

Κοινωνία κληρονόμων – Επίτροπος κληρονόμων – Χρέη προς το Δημόσιο – Αστική ευθύνη – Ποινική ευθύνη.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Κοινωνία κληρονόμων, η οποία συνέχισε την ατομική επιχείρηση «εμπορίας τροφίμων» της θανούσης – κληρονομηθείσης μητέρας με μέλη τα ανήλικα τέκνα, επ ονόματι των οποίων τις αναγκαίες εμπορικές πράξεις άσκησε η νόμιμα διορισθείσα επίτροπος αυτών. Α) Αστική ευθύνη: Ατομική και εις ολόκληρον ευθύνη των ανηλίκων κληρονόμων αδελφών για τα χρέη της οφειλέτιδος κοινωνίας κληρονόμων από πρόστιμα Κ.Β.Σ., τόσο κατά τον χρόνο δημιουργίας αυτών, όσο και κατά τον χρόνο νομίμου βεβαιώσεως των ιδίων χρεών. Ατομική και εις ολόκληρον ευθύνη της επιτρόπου για την καταβολή των συγκεκριμένων χρεών, τα οποία δημιουργήθηκαν κατά τον χρόνο ασκήσεως των καθηκόντων της επιτρόπου προ του θανάτου αυτής. Ευθύνη των κληρονόμων της επιτρόπου για την καταβολή των ιδίων χρεών, κατά το μέτρο της κληρονομικής τους μερίδος, με εξαίρεση τα πρόστιμα Κ.Β.Σ. και Φ.Π.Α. Σε περίπτωση νομίμου αποχωρήσεως από την κοινωνία κληρονόμων ορισμένων από τα μέλη -μετά την ενηλικίωση αυτών- η προσωπική ευθύνη αυτών περιορίζεται στα χρέη που γεννήθηκαν πριν την έξοδο αυτών και την εκχώρηση των ιδανικών μεριδίων τους. (πλειοψ.) Β) Ποινική ευθύνη: Υφίσταται ποινική ευθύνη για την καθυστέρηση καταβολής των προαναφερομένων ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο, μετά την οριστικοποίηση της φορολογικής εγγραφής αυτών και βαρύνει τόσο τα ενεργά μέλη της κοινωνίας κληρονόμων, κατά τον χρόνο που τα ως άνω χρέη βεβαιώθηκαν και κατέστησαν ληξιπρόθεσμα, όσο και τα μέλη που νόμιμα απεχώρησαν από την κοινωνία, στην περίπτωση καθυστερήσεως καταβολής χρεών γεννηθέντων ή αναγομένων στην περίοδο που τα τελευταία ήταν ενεργά μέλη. Ύπαρξη ποινικής ευθύνης και των κληρονόμων της επιτρόπου, με εξαίρεση τα πρόστιμα Κ.Β.Σ. και Φ.Π.Α., για το ίδιο αδίκημα. (ομοφ.)

ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Δυνατότητα συμψηφισμού οφειλής ΑΕ από ασφαλιστικές εισφορές, α) με απαίτηση αναδρομικών ποσών (διαφοράς) συντάξεως και β) κατά δόσεις με τμήμα της μηνιαίας συντάξεως συνταξιούχου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ευθυνομένου δια την καταβολή της οφειλής, ως διατελέσαντος προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της ΑΕ.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Δια χρέη ΑΕ έναντι του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ από ασφαλιστικές εισφορές, δια τα οποία υπέχει προσωπική και αλληλέγγυο (εις ολόκληρον) προς καταβολή αυτών ευθύνη, διατελέσας πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος αυτής και ήδη συνταξιούχος του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, δεν είναι δυνατός, α) ο συμψηφισμός αυτών με απαίτηση αναδρομικών ποσών (διαφοράς) συντάξεως, οφειλομένων εις αυτόν συνεπεία τροποποιητικής συνταξιοδοτικής αποφάσεως, β) ο συμψηφισμός αυτών κατά δόσεις με τμήμα της χορηγουμένης εις αυτόν κατά μήνα συντάξεως.

Συμπλήρωση της υπ’ αριθ. ΔΠΕΙΣ Α 1120401 ΕΞ 2013 Α.Υ.Ο (ΦΕΚ Β 1867) «Καθορισμός προϋποθέσεων και διαδικασίας για την εξαίρεση από τον αυτεπάγγελτο συμψηφισμό χρηματικών απαιτήσεων οφειλετών έναντι του Δημοσίου με βεβαιωμένα αλλά μη ληξιπρόθεσμα χρέη αυτών προς το Δημόσιο».

Τροποποίηση της υπό στοιχεία ΔΠΕΙΣ Α 1120401 ΕΞ 2013/30.7.2013 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών «Καθορισμός προϋποθέσεων και διαδικασίας για την εξαίρεση από τον αυτεπάγγελτο συμψηφισμό χρηματικών απαιτήσεων οφειλετών έναντι του Δημοσίου με βεβαιωμένα αλλά μη ληξιπρόθεσμα χρέη αυτών προς το Δημόσιο» (Β’ 1867).

Τροποποίηση της υπό στοιχεία ΔΠΕΙΣ Α 1120401 ΕΞ 2013 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών «Καθορισμός προϋποθέσεων και διαδικασίας για την εξαίρεση από τον αυτεπάγγελτο συμψηφισμό χρηματικών απαιτήσεων οφειλετών έναντι του Δημοσίου με βεβαιωμένα αλλά μη ληξιπρόθεσμα χρέη αυτών προς το Δημόσιο» (Β’ 1867).

Τροποποίηση της υπό στοιχεία ΔΠΕΙΣ Α 1120401 ΕΞ 2013/2013 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών «Καθορισμός προϋποθέσεων και διαδικασίας για την εξαίρεση από τον αυτεπάγγελτο συμψηφισμό χρηματικών απαιτήσεων οφειλετών έναντι του Δημοσίου με βεβαιωμένα αλλά μη ληξιπρόθεσμα χρέη αυτών προς το Δημόσιο» (Β’ 1867).

Φορολογία. Ευθύνη ή μη του συνδίκου της πτώχευσης για την καταβολή στο Δημόσιο χρεών από Φ.Π.Α. πτωχεύσαντος συνεταιρισμού, τα οποία γεννήθηκαν σε χρόνο πριν τη κήρυξη του συνεταιρισμού σε πτώχευση.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Για χρέη από Φ.Π.Α. τα οποία γεννήθηκαν μέχρι την κήρυξη της πτώχευσης, ανεξαρτήτως του χρόνου βεβαίωσης αυτών, δεν ευθύνεται προς καταβολή τους ο σύνδικος της πτώχευσης παρά μόνο ο πτωχός και, εφόσον πρόκειται για νομικό πρόσωπο, και οι νόμιμοι εκπρόσωποί του κατά το χρόνο λύσης του νομικού προσώπου αλληλεγγύως και εις ολόκληρο με το υπόχρεο νομικό πρόσωπο. Ο σύνδικος της πτώχευσης ευθύνεται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τον πτωχό για χρέη από Φ.Π.Α. τα οποία γεννήθηκαν μετά την κήρυξη της πτώχευσης από υποκείμενες σε φόρο πράξεις του συνδίκου είτε κατά την εκκαθάριση της πτωχευτικής περιουσίας είτε όταν ο σύνδικος κατόπιν αδείας του πτωχευτικού δικαστηρίου (άρθρα 78 παρ.1 και 84 παρ.1 του Πτωχευτικού Κώδικα) συνεχίζει την επιχειρηματική δραστηριότητα του πτωχού.

Τροποποίηση της υπό στοιχεία ΔΠΕΙΣ Α 1120401 ΕΞ 2013 απόφασης Υφυπουργού Οικονομικών (Β’ 1867) «Καθορισμός προϋποθέσεων και διαδικασίας για την εξαίρεση από τον αυτεπάγγελτο συμψηφισμό χρηματικών απαιτήσεων οφειλετών έναντι του Δημοσίου με βεβαιωμένα αλλά μη ληξιπρόθεσμα χρέη αυτών προς το Δημόσιο» όπως τροποποιήθηκε και ισχύει καθώς και των υπό στοιχεία ΠΟΛ 1274/2013 και ΠΟΛ 1275/2013 (Β’ 3398) αποφάσεων Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν.

Η απόφαση (Αριθμός 63/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ομόρρυθμου εταίρου και διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας, ο οποίος ζητούσε την παύση της αλληλέγγυας ευθύνης του για χρέη προς το Δημόσιο (ύψους 133.918,75 ευρώ), επικαλούμενος τις διατάξεις περί αλληλέγγυας ευθύνης του ΚΦΔ. Η ΔΕΔ επικύρωσε την απορριπτική πράξη της Προϊσταμένης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΑΤΤΙΚΗΣ. Η αιτιολόγηση της ΔΕΔ βασίζεται στο ότι, στην περίπτωση του ομόρρυθμου εταίρου, εφαρμόζονται οι ειδικότερες διατάξεις του ν.4072/2012 (άρθρο 249 κ.ε.) για την απεριόριστη και εις ολόκληρον ευθύνη του, οι οποίες υπερτερούν των γενικών διατάξεων του άρθρου 50 του ΚΦΔ. Συνεπώς, ο προσφεύγων εξακολουθεί να ευθύνεται απεριόριστα για τα χρέη της εταιρείας.