ΝΣΚ/210/2001
Τύπος: Γνωμοδότησεις Ν.Σ.Κ.
Ιατροί. Χορήγηση πιστοποιητικού εξειδίκευσης στην Εντατική Θεραπεία.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
(Τριμελούς Επιτροπής) Κατά τον χρόνο εκδόσεως πιστοποιητικού εξειδικεύσεως στην Εντατική Θεραπεία, ιατρού, δεν συνέτρεχαν οι νόμιμες προϋποθέσεις χορηγήσεως αυτού (παρ.1,2 και 4 του άρθρου 84 του Ν 2071/1992) και ιδίως αυτή της διετούς συνεχούς υπηρεσίας και εκπαιδεύσεως σε λειτουργούσα πολυδύναμη ΜΕΘ ή ΜΕΝ Νεογνών, διότι η ΜΕΘ του Νοσοκομείου Σερρών, όπου υπηρετούσε, δεν ήταν σε πλήρη λειτουργία κατά τη διετία που προηγήθηκε της εκδόσεως του σχετικού πιστοποιητικού.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΝΣΚ/488/2003
Δυνατότητα χορήγησης πιστοποιητικού εξειδίκευσης στην Εντατική Θεραπεία, είτε κατόπιν εξετάσεων είτε άνευ εξετάσεων, σε ιατρούς που υπηρέτησαν στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Ν.Π.Ι.Δ. με την επωνυμία «ΩΝΑΣΕΙΟ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ».(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Εξειδίκευση σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) και Μονάδες Εντατικής Νοσηλείας (ΜΕΝ) Νεογνών μπορεί να παρέχεται μόνο σε Μονάδες ενταγμένες στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, καθόσον οι ως άνω κρίσιμες διατάξεις (Ν 2071/1992 και Ν 2519/1997) αφορούν στην Οργάνωση και στον Εκσυγχρονισμό αποκλειστικά και μόνο του Εθνικού Συστήματος Υγείας, στο οποίο δεν είναι ενταγμένο το Ω.Κ.Κ. Και αν ακόμη γινόταν δεκτό ότι, το Κέντρο αυτό υπάγεται στη ρύθμιση του άρθρου 52 του Ν 2071/1992, και τότε ακόμη δεν θα ήταν κατά νόμο εφικτό να παρασχεθεί εξειδίκευση στο Κέντρο αυτό, καθόσον δεν προκύπτει ότι έχει εκδοθεί η προβλεπόμενη από τη διάταξη της παρ.5 του άρθρου 84 του Ν 2071/1992 κ.υ.α. για σύσταση θέσεων προς εξειδίκευση ιατρών στην εντατική νοσηλεία για διάστημα δύο (2) ετών στο Ω.Κ.Κ. και, συνεπώς, δεν μπορεί να παρασχεθεί εξειδίκευση στο Κέντρο αυτό χωρίς να υπάρχουν οι αντίστοιχες θέσεις.
ΝΣΚ/25/2005
Χορήγηση πιστοποιητικού εξειδίκευσης στην εντατική θεραπεία.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Δύναται να χορηγηθεί πιστοποιητικό εξειδίκευσης στην εντατικολογία σε ιατρό, ο οποίος, κατά τη δημοσίευση του Ν 2071/1992 είχε υπηρετήσει για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο της διετίας, σε θέση διευθυντή σε Μ.Ε.Θ. νοσοκομείου του Ε.Σ.Υ., ακόμη και εάν η Μ.Ε.Θ. αυτή δεν χορηγούσε, κατά τον χρόνο της υπηρεσίας του, εξειδίκευση στην εντατική θεραπεία, υπό την προϋπόθεση όμως ότι ήταν σε πλήρη και νόμιμη λειτουργία, σύμφωνα με τον οργανισμό του ανωτέρω νοσοκομείου, λειτουργούσε δε και ως πολυδύναμη.
ΣΤΕ/3969/2010
Νομιμότητα διοικητικής πράξης:..Επειδή, κατά γενική αρχή του διοικητικού δικαίου, η νομιμότητα κάθε διοικητικής πράξης, εφόσον δεν ορίζεται στο νόμο διαφορετικά, κρίνεται σύμφωνα με το καθεστώς που ισχύει κατά το χρόνο έκδοσης της πράξης (ΣτΕ 532/2008, βλ. και ΣτΕ 2502/2004, 3573/2002 κά). Εν προκειμένω, κατά τον κρίσιμο χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης (5.10.2005), ίσχυε το άρθρο 82 παρ.3 του ν. 2071/1992, όπως το άρθρο αυτό είχε πριν αντικατασταθεί με το άρθρο 41 του ν. 3418/2005, και σύμφωνα με το οποίο η αλλαγή ειδικότητας για λόγους υγείας επιτρέπεται με ειδικώς αιτιολογημένη απόφαση του Υπουργού Υγείας, κατόπιν γνωμοδοτήσεως της αρμόδιας υγειονομικής επιτροπής περί της συνδρομής λόγων υγείας. Ενόψει τούτου και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην τέταρτη σκέψη, η αιτιολογία απόρριψης του ένδικου αιτήματος του αιτούντος δεν είναι νόμιμη. Και τούτο, διότι το αποφασίζον όργανο στηρίχθηκε στην εσφαλμένη αντίληψη ότι και οι ιατροί που εμπίπτουν στο άρθρο 82 παρ. 3 του ν. 2071/1992 (εκ προφανούς παραδρομής αναφέρεται στο πρακτικό της επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ. το άρθρο 23 παρ. 5 του νόμου αυτού, το οποίο αφορά την απαλλαγή, για λόγους υγείας, από την υπηρεσία υπαίθρου, περίπτωση που δεν ενδιαφέρει εν προκειμένω), δύνανται να συνεχίσουν την ειδίκευσή τους σε άλλη ειδικότητα, εφόσον πάσχουν από ασθένεια από τις περιοριστικά αναφερόμενες στο άρθρο 9 του ν. 2194/1994, όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 20 παρ. 11 του ν. 2519/1997, το οποίο, όμως, αφορά, κατά τα ήδη λεχθέντα, στην έναρξη ειδικεύσεως για λόγους υγείας και όχι τη συνέχιση της εκπαιδεύσεως σε άλλη ειδικότητα. Δεδομένου δε του ότι, όπως προεκτέθηκε, κατά το χρόνο εκδόσεως της προσβαλλόμενης πράξης, δεν ίσχυε ο ν. 3418/2005, ο οποίος ρητώς πλέον, ορίζει ότι οι ίδιες ασθένειες που συνιστούν λόγους έναρξης ειδίκευσης του ιατρού σε ειδικότητα της επιλογής του δικαιολογούν και την αλλαγή της ειδικότητας, το αποφασίζον όργανο ώφειλε, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 82 παρ. 3 του ν.2071/1992, λαμβάνοντας υπόψη τη σχετική γνωμοδότηση της αρμόδιας γνωμοδοτικής επιτροπής σχετικά με τη διαπίστωση λόγων υγείας, να διαλάβει ειδική αιτιολογία για το αν οι λόγοι αυτοί εμπόδιζαν τον ενδιαφερόμενο να συνεχίσει την ειδίκευσή του στην αρχικώς επιλεγείσα ειδικότητα. Εξάλλου, ως τέτοια ειδική αιτιολογία δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο τα διαλαμβανόμενα στο μεταγενέστερο της ήδη προσβαλλόμενης πράξης εσωτερικό Υ10δ/οικ.147123/1.12.2006 έγγραφο, το οποίο ο Συντονιστής της Επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ απηύθυνε προς τη Διεύθυνση Προσωπικού και στο οποίο αναφέρει ότι, κατά την κρίση της Επιτροπής, η αναπηρία την οποία επικαλείται ο αιτών, δυσχεραίνει πολύ περισσότερο την άσκηση της Οφθαλμολογίας από την άσκηση της Γενικής Ιατρικής, διότι η Οφθαλμολογία, ως χειρουργική ειδικότητα απαιτεί άψογη δεξιότητα και κινητικότητα των οστών και αρθρώσεων των άνω άκρων. Ενόψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη Υ10δ/93063/5.10.2005 πράξη του Υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αιτούντος για αλλαγή ειδικότητας για λόγους υγείας και να επιδικασθεί στο Δημόσιο η δικαστική δαπάνη του αιτούντος. Περαιτέρω δε, η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στη διοίκηση για νέα, νομίμως αιτιολογημένη κρίση, σύμφωνα με το ισχύον κατά το χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης άρθρο 82 παρ. 3 του ν. 2071/1992.