Κατάσχεση εις χείρας τρίτου για χρέη του οφειλέτη του Δημοσίου. Εκπρόθεσμη αρνητική δήλωση τρίτου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η εκπρόθεσμη αρνητική δήλωση τρίτου εις χείρας του οποίου το Δημόσιο επέβαλε κατάσχεση για χρέη του οφειλέτη του Δημοσίου, επάγεται την συνέπεια του λογισμού του ως οφειλέτη της όλης ποσότητος, για την οποία έγινε η κατάσχεση, κατ’ άρθρο 33 του ΚΕΔΕ. (πλειοψ.)

Άρση κατάσχεσης εις χείρας τρίτου που επιβλήθηκε μετά την υπαγωγή του οφειλέτη σε ρύθμιση. (...)α) Η επιβληθείσα κατάσχεση εις χείρας τρίτου μετά από την υπαγωγή του οφειλέτη σε ρύθμιση των χρεών του προς το Δημόσιο, κατά τις διατάξεις του άρθρου 51 του ν. 4305/2014, δηλαδή σε χρόνο κατά τον οποίο υπήρχε αναστολή εκ του νόμου της λήψης αναγκαστικών μέτρων, συντελέσθηκε παρά την ισχύουσα αναστολή και για το λόγο αυτό δεν είναι νόμιμη, δεν παράγει έννομες συνέπειες και οφείλει η Διοίκηση να την άρει (πλειοψ.). β) Όσον αφορά τα ποσά, τα οποία έχουν μέχρι τούδε εισπραχθεί από την ανωτέρω κατάσχεση εις χείρας τρίτου, το Δημόσιο θα προβεί σε συμψηφισμό αυτών και μέχρι την κάλυψη του ποσού που αντιστοιχεί στο 1/7 των δόσεων που έχουν απομείνει, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.14 του άρθρ. 51 του ν. 4305/2014, σε συνδυασμό με την παρ. 5 του άρθρ. 83 του ΚΕΔΕ, όπως ισχύει (ομοφ.). Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια με την 218/2015 Γνωμ. Α’ Τμήματος.

ΥΕΘΑ. Αναγκαστική κατάσχεση του Δημοσίου εις χείρας του Δημοσίου ως τρίτου. Εφαρμογή διατάξεων του άρθρου 95 του Ν 2362/1995.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η επιβολή κατάσχεσης από το Δημόσιο στα χέρια του ίδιου ως τρίτου πρέπει να θεωρηθεί, κατά την ορθότερη γνώμη, ότι αποκλείεται για έλλειψη εννόμου συμφέροντος, αφού το Δημόσιο έχει το δικαίωμα να προβεί σε συμψηφισμό χωρίς τους φραγμούς του άρθρου 83 του ΚΕΔΕ. Η σχετική κατάσχεση αποτελεί απλά ειδοποίηση - παραγγελία παρακράτησης/επίσχεσης των καταβλητέων στον οφειλέτη του Δημοσίου προς νομότυπο συμψηφισμό των ανταπαιτήσεων (Ατομ.Γνωμ. 8/95 ΓΝΣ Υπ. Εξωτερικών). Αναγκαστική κατάσχεση του Δημοσίου εις χείρας του Δημοσίου ως τρίτου είναι νομικά επιτρεπτή.

Περίπτωση υποχρέωσης μερικής άρσης της επιβληθείσας από το Ελληνικό Δημόσιο κατάσχεσης εις χείρας τρίτου (ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας) , για οφειλές που έχουν συμπεριληφθεί σε αίτηση της οφειλέτιδας του Ελληνικού Δημοσίου περί υπαγωγής των οφειλών της στο Ν 3869/2010, και της ως εκ τούτου υποχρέωσης της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. να επιστρέφει το αποδοθέν από τον τρίτο ποσό – Ζητήματα που ανακύπτουν.  Η φορολογική διοίκηση, στο πλαίσιο της αναμόρφωσης των νομικών και πραγματικών καταστάσεων που διαμορφώθηκαν εκ της επιβολής μη νόμιμης κατάσχεσης εις χείρας τραπεζικού ιδρύματος, ως τρίτου, οφείλει να άρει την επιβληθείσα κατάσχεση και, συνακολούθως, να επιστρέψει στην καθής η εκτέλεση οφειλέτιδα το καταβληθέν από την Τράπεζα προς το Δημόσιο, συνεπεία θετικής δήλωσης, κατασχεθέν ποσό, ως αχρεωστήτως καταβληθέν. Ο τρόπος της επιστροφής (ήτοι αν το ποσό θα πιστωθεί στο λογαριασμό της δικαιούχου από τον οποίο εκταμιεύθηκε ή σε άλλον που η ίδια ήθελε υποδείξει), είναι αδιάφορος και ανάγεται στη σφαίρα των επιλογών της οφειλέτιδας. Ζήτημα συμψηφισμού απαιτήσεων του Δημοσίου με τα (μετά την άρση της επιβληθείσης κατάσχεσης) επιστρεφόμενα ποσά, δεν γεννάται, δεδομένου ότι η επιστροφή θα λάβει χώρα στο πλαίσιο αποκατάστασης της νομιμότητας, από την ενέργεια δε αυτή δεν μπορεί να ωφεληθεί το Δημόσιο με το συμψηφισμό αυτών τούτων των μη νομίμως κατασχεθεισών απαιτήσεων (ομόφ.).

Παραχωρητήρια – Αυτοδίκαιη διάλυση αγοραπωλησίας – Διοικητικά έγγραφα – Εξάλειψη υποθήκης.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η παρ.7 του άρθρου 75 του από 11/12 Νοεμβρίου 1929 Δ/τος δεν καταλαμβάνει τις παραχωρήσεις δημοσίων κτημάτων που πραγματοποιήθηκαν κατόπιν δηλώσεως του ν. ΥΛΑ΄/1871. Τα παραχωρητήρια-πωλητήρια που έχουν εκδοθεί σύμφωνα με το ν. ΥΛΑ΄/1871 και το Δ/γμα 11/12.11.1929 εντάσσονται στην κατηγορία των διοικητικών εγγράφων του άρθρου 5 του ν. 2690/1999. Η εγγραφείσα από το Δημόσιο υποθήκη επί δημοσίου κτήματος εξαλείφεται είτε κατόπιν συναίνεσης του Δημοσίου, η οποία θα πρέπει να υποβληθεί τον τύπο συμβολαιογραφικού εγγράφου, είτε κατόπιν δικαστικής απόφασης. (ομοφ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Καθορισμός των όρων και περιορισμών δόμησης για κατασκευή βιομηχανικών εγκαταστάσεων  στα γήπεδα και οικόπεδα που βρίσκονται στο  ηπειρωτικό τμήμα του Ν. Αττικής και στα νησιά  Σαλαμίνα και Αίγινα πλην της περιοχής ισχύος του  Π.Δ/τος της 12.12.1985 (ΦΕΚ 717) Δ). 

Επί κατασχέσεως απαιτήσεως οφειλέτου του Δημοσίου εις χείρας τρίτου απαιτείται η συγκρότηση νέου νομίμου τίτλου κατά του τρίτου, διότι δεν αρκεί ο υφιστάμενος κατά του καθ’ ου η κατάσχεση τίτλος.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Ο Α.Φ., εις χείρας του οποίου επεβλήθη κατάσχεση ως τρίτου, καθίσταται οφειλέτης του Δημοσίου μόνον για το ποσό των 4.500.000 δραχμών οφειλόμενο -δυνάμει της υπ’ αριθμ. 209/1998 διαταγής πληρωμής του Μον. Πρωτ. Κορίνθου- στον καθ’ ου η κατάσχεση Κ.Σ., όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμ. 25/2000 απόφαση του Μον. Πρωτ. Κορίνθου. β) Η παράλειψη υποβολής δηλώσεως εκ μέρους του Α.Φ. κατά της δευτέρας κατασχέσεως δεν επιφέρει τις συνέπειες του άρθρου 33 του ΚΕΔΕ. γ) Η Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου οφείλει να προβεί σε βεβαίωση του ποσού για το οποίο ευθύνεται ο τρίτος Α.Φ., διότι εν προκειμένω δεν εφαρμόζεται η διάταξη του άρθρου 25 παρ.6 του Ν 1882/1990, η οποία δεν προσιδιάζει στην διαμορφουμένη τριγωνική σχέση επί κατασχέσεως απαιτήσεως εις χείρας τρίτου. δ) Χρόνος ενάρξεως των προσαυξήσεων εκπροθέσμου καταβολής είναι η επομένη εργάσιμη ημέρα, από αυτήν κατά την οποία θα καταστούν ληξιπρόθεσμες -κατ’ άρθρο 5 του ΚΕΔΕ- οι απαιτήσεις του Δημοσίου.

Κατάσχεση σύνταξης στα χέρια του «Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης και Κοινής Διανομής Πρατηριούχων Υγρών Καυσίμων» ως τρίτου.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι διατάξεις του άρθρου 31 περ.ε’ του ΚΕΔΕ, με τις οποίες επιτρέπεται η κατάσχεση εις χείρας τρίτου ποσοστού ενός τετάρτου (1/4) επί των περιοδικώς καταβαλλομένων μισθών, συντάξεων και πάσης φύσεως ασφαλιστικών βοηθημάτων για χρέη προς το Δημόσιο των δικαιούχων των απαιτήσεων αυτών, θεσπίζουν ειδικό και εξαιρετικό δίκαιο το οποίο κατισχύει κάθε προγενέστερης γενικής ή ειδικής διάταξης που εισάγει ακατάσχετα κατά τη ρητή διάταξη του άρθρου 95 παρ.2 του ΚΕΔΕ. Επίσης, οι διατάξεις αυτές, λόγω του ειδικού και εξαιρετικού δικαίου που θεσπίζουν, υπερισχύουν και κάθε μεταγενέστερης διάταξης που εισάγει το ακατάσχετο των μισθών, συντάξεων κλπ, διότι αποδυναμώνουν το προνομιακής φύσεως δικαίωμα του Δημοσίου να επιδιώξει τη νόμιμη ικανοποίηση των απαιτήσεων με την επιβολή κατάσχεσης επί του ως άνω ποσοστού. Οι επίμαχες διατάξεις του άρθρου 29 του Καταστατικού του ως άνω Ταμείου, που θεσπίζουν το ακατάσχετο της χορηγουμένης απ’ αυτό επικουρικής σύνταξης στους ασφαλισμένους του, κατά το μέρος που αντίκειται στις ως άνω διατάξεις του ΚΕΔΕ είναι ανενεργείς και ανεφάρμοστες έναντι του κατασχόντος Δημοσίου. Πέραν τούτου, οι επίμαχες διατάξεις βρίσκονται εκτός των ορίων της παρασχεθείσης με τη διάταξη του άρθρου 42 παρ.1 του Ν 2972/2001 νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως, μη δυνάμενες να επιφέρουν κατάργηση των διατάξεων του άρθρου 31 περ.ε’ του ΚΕΔΕ και είναι ανίσχυρες έναντι τούτων.

Δωρεά προς Δημόσιο ποσού που επιδικάστηκε με δικαστική απόφαση. Διαδικασία αποδοχής.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η επιδικασθείσα με αμετάκλητη δικαστική απόφαση χρηματική απαίτηση μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο δωρεάς προς το Ελληνικό Δημόσιο. Αποδοχή ή αποποίηση από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας Δ/νσης Εθνικών Κληροδοτημάτων, ως προς το συμφέρον ή επαχθές αυτής. Είσπραξη κατά τις διατάξεις του ΚΕΔΕ.

«Καθορισμός ζώνης προστασίας του ποταμού Κηφισού και των παραχειμάρρων» ΠΔ της 15.6.1994 (ΦΕΚ 632 Δ’). Απομάκρυνση βιομηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταστάσεων.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η διάταξη του άρθρου 3 παρ.7 του από 15.6.94 Π.Δ/τος «Καθορισμός ζώνης προστασίας του ποταμού Κηφισού και των παραχειμάρρων», κατ’ εφαρμογή της οποίας η λειτουργία των αναφερομένων σ’ αυτήν εγκαταστάσεων έπρεπε να έχει ήδη διακοπεί από 27.6.2004, κατισχύει της (γενικής) διάταξης του άρθρου 7 του Ν 2965/01 και ουδόλως επηρεάζεται από τις ρυθμίσεις του από 22.5.01 Π.Δ/τος περί των σεισμόπληκτων βιομηχανικών κλπ εγκαταστάσεων. Δεν απαιτείται εν προκειμένω προηγούμενη χωροθέτηση περιοχών για τη μετεγκατάσταση των υπό απομάκρυνση επιχειρήσεων ούτε γεννάται εκ του λόγου τούτου και μόνο δικαίωμα αποζημίωσης των τυχόν θιγόμενων ιδιοκτητών. (πλειοψ.)