Οι διατάξεις του άρθ.5 του Ν.3385/05, με τις οποίες αναγνωρίζεται πλασματικός χρόνος ασφάλισης σε ασφαλισμένους φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης αρμοδιότητας Υπουργείου Απασχόλησης & Κοινωνικής Προστασίας, εφαρμόζονται για όλους τους ασφαλισμένους, οποτεδήποτε και αν εισήλθαν στο ασφαλιστικό σύστημα που τους αφορά, χωρίς διάκριση σε παλαιούς (μέχρι 31/12/92) και νέους (μετά την 1/1/1993) ασφαλισμένους.Σχετ.η 215/2009 Γν.ΝΣΚ

Εάν το άρθρο 17 παρ. 2 του ν.δ. 2963/1954 συνιστά αιτία νόμιμης απαλλαγής ή όχι του πρώην Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) από την καταβολή εργοδοτικής εισφοράς στο τ. ΤΣΜΕΔΕ για τους παλαιούς (μέχρι 31.12.1992) ασφαλισμένους στο Ταμείο αυτό μισθωτούς (μονίμους) μηχανικούς του τ. ΟΕΚ, που ασφαλίζονταν υποχρεωτικά, τόσο στο ΙΚΑ (ως ασφαλιστικό οργανισμό ασφάλισης μισθωτών), όσο και στο τ. ΤΣΜΕΔΕ (λόγω της ιδιότητάς τους ως μηχανικών) υπέρ του οποίου θεσπίστηκαν από 1.1.2007 οι ασφαλιστικές εισφορές που ορίζονται στο άρθρο 4 παρ. 1 του ν. 3518/2006 και εάν, σε περίπτωση που δεν απαλλάσσεται ο τ. ΟΕΚ από τις ως άνω εργοδοτικές εισφορές, που αφορούν το χρονικό διάστημα από 1.1.2007 έως 31.12.2013, έχει υποχρέωση ή όχι ο ΟΑΕΔ, ως καθολικός του διάδοχος από την 14.2.2012, να καταβάλει στο τ. ΤΣΜΕΔΕ και ήδη e-ΕΦΚΑ το σύνολο των εισφορών (εργοδοτικών και εισφορών εργαζομένων) του χρονικού αυτού διαστήματος.(..)
Το άρθρο 17 παρ. 2 του ν.δ. 2963/1954 δεν απαλλάσσει τον πρώην Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) από την καταβολή των εργοδοτικών εισφορών για το χρονικό διάστημα από 1.1.2007 έως 31.12.2013 υπέρ των μέχρι την 31.12.1992 ασφαλισμένων μηχανικών του, οι οποίοι ως μηχανικοί ασφαλίζονταν στο τ.ΤΣΜΕΔΕ και υπέρ του οποίου θεσπίστηκαν από 1.1.2007 οι ασφαλιστικές εισφορές που ορίζονται στο άρθρο 4 παρ. 1 του ν. 3518/2006. Τις οφειλόμενες εισφορές οφείλει να καταβάλει ο ΟΑΕΔ προς τον e-ΕΦΚΑ στο σύνολό τους, ως καθολικός διάδοχος του πρώην ΟΕΚ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 35 του ν. 4144/2013 και στο άρθρο 27 παρ. 6 του ν. 3518/2006 (ομόφωνα).

Προϋποθέσεις καταβολής επιδόματος απόλυτης αναπηρίας, σε συνταξιούχους και (παλαιούς) ασφαλισμένους του πρώην ΤΑΠ - ΟΤΕ, μετά την ένταξη του Κλάδου Σύνταξης του Ταμείου τούτου, στον αντίστοιχο Κλάδο του ΙΚΑ.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Για τη καταβολή του επιδόματος απόλυτης αναπηρίας στους προερχόμενους από το ΤΑΠ – ΟΤΕ ασφαλισμένους, θα εφαρμοσθούν, μετά την (κατ’ άρθρο 1 του Ν. 3655/2008) ένταξη τούτου στο ΙΚΑ, οι διέπουσες και τους λοιπούς ασφαλισμένους του Ιδρύματος διατάξεις του άρθρου 60 του Ν. 3518/2006 και της παρ. 3 του άρθρου 42 του Ν. 1140/1981. Τούτο δε, διότι, το εν λόγω επίδομα είναι ιδιόμορφου χαρακτήρα παροχή και δεν αποτελεί ούτε ταυτίζεται εννοιολογικά με “σύνταξη”, και πάντως δεν έχει σχέση με “προϋποθέσεις” και “τρόπο υπολογισμού” σύνταξης, που είναι τα μόνα ζητήματα για τα οποία διατηρήθηκε, με το άρθρο 2 παρ.1 εδάφ. β΄ του ως άνω νόμου της ένταξης, ως προς τα πρόσωπα αυτά, η νομοθεσία του ΤΑΠ – ΟΤΕ, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η διάταξη του άρθρου 19 παρ. 6 (7) του καταστατικού του Ταμείου αυτού. Οι συνταξιούχοι (όχι μόνο οι λόγω αναπηρίας, αλλά και οι λόγω γήρατος που δεν είναι καν τυφλοί) του πρώην ΤΑΠ – ΟΤΕ, οι οποίοι είχαν κριθεί απολύτως ανάπηροι εφ’ όρου ζωής, και ελάμβαναν τέτοιο επίδομα και πριν την ένταξη, θα συνεχίσουν να το λαμβάνουν και μετά την ένταξη, ήτοι μέχρι το θάνατό τους (έστω, δηλαδή, και εάν στους δικούς του συνταξιούχους λόγω γήρατος, το ΙΚΑ, δεν μπορεί να χορηγήσει, με βάση τη νομοθεσία του, τέτοιο επίδομα, αν αυτοί δεν είναι τυφλοί). Αντιθέτως, οι συνταξιούχοι του τ. ΤΑΠ – ΟΤΕ που είχαν κριθεί απολύτως ανάπηροι για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, θα συνεχίσουν και μετά την ένταξη να το λαμβάνουν μέχρι τη λήξη του διαστήματος αυτού, στη συνέχεια όμως, αυτοί θα πρέπει να επανακριθούν από το ΙΚΑ, επί τη βάσει των κριτηρίων της διέπουσας και τους λοιπούς συνταξιούχους του Ιδρύματος, νομοθεσίας και όχι εκείνης του τ. ΤΑΠ – ΟΤΕ. Τα δικαιοδόχα μέλη της οικογένειας θανόντος ασφαλισμένου ή συνταξιούχου, δικαιούνται επιδόματος απόλυτης αναπηρίας, είτε αυτά κατέστησαν συνταξιούχοι (λόγω θανάτου) πριν, είτε μετά την ένταξη. Το ποσοστό του εν λόγω επιδόματος, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ξεπερνά το 20πλάσιο του κάθε φορά ισχύοντος ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη. (ομοφ.)

Υπαγωγή διαζευγμένης ασφαλισμένης στην ασφάλιση του φορέα ασθένειας του πρώην συζύγου της, ως έμμεσο (προστατευόμενο) μέλος της οικογένειας αυτού.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Διαζευγμένη, η οποία μετά την λύση του γάμου της συνέχισε την ασφάλισή της στον ασφαλιστικό φορέα (Τ.Υ.Π.Α.Τ.Ε.) του πρώην συζύγου της και συνταξιούχου γήρατος της Α.Τ.Ε., δυνάμει δικαστικής απόφασης που υποχρέωσε το Ταμείο να την συμπεριλάβει στους έμμεσα ασφαλισμένους του, μπορεί, μετά την διαγραφή της από 1-8-2013 από τα μητρώα ασφαλισμένων του εν λόγω Ταμείου (Τ.Υ.Π.Α.Τ.Ε.), να υπαχθεί στην ασφάλιση του φορέα ασθένειας του πρώην συζύγου της (που, από 1-6-2013 και δυνάμει της παραγράφου 5 του δεύτερου άρθρου του ν. 4158/2013, ήταν ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. αντί του Τ.Υ.Π.Α.Τ.Ε.), ως έμμεσο (προστατευόμενο) μέλος της οικογένειας αυτού. (ομόφ.)

Ασφαλισμένοι – Συνταξιοδοτικές προϋποθέσεις – Αίτηση αναγνώρισης των (παλαιών) πλασματικών χρόνων του άρθρου 40 του Ν. 2084/1992, όπως ίσχυε πριν την αντικατάστασή του από το άρθρο 10 παρ.18 του Ν. 3863/2010 και του πλασματικού χρόνου του άρθρου 141 παρ.1 του Ν. 3655/2008 – Καταληκτική ημερομηνία εξαγοράς.(..)Κατάσταση : Εν μέρει αποδεκτή 
α) Οι ασφαλισμένοι που θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με βάση προϋποθέσεις που δεν τροποποιούνται με το άρθρο 10 του Ν. 3863/2010, μπορούν να υποβάλουν αίτηση αναγνώρισης των παλαιών πλασματικών χρόνων του άρθρου 40 του Ν. 2084/1992, οποτεδήποτε, και μόνο προς επαύξηση του ποσού της σύνταξης. β) Οι ασφαλισμένοι που συνταξιοδοτούνται με συνταξιοδοτικές προϋποθέσεις που τροποποιούνται από το άρθρο 10 του Ν. 3863/2010 και συμπληρώνουν μέχρι 31-12-2010 τον απαιτούμενο συντάξιμο χρόνο από πραγματική εργασία, είχαν τη δυνατότητα μέχρι 31-12-2013 να ζητήσουν την εξαγορά των παλαιών πλασματικών χρόνων του Ν. 2084/1992 κατά την παρ.5 του άρθρου 40 του Ν. 3996/2011. Μετά την ημερομηνία αυτή, εφόσον οι συνταξιοδοτικές τους προϋποθέσεις θίγονται από το Ν. 3863/2010 είναι υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν τους νέους πλασματικούς χρόνους κατά την παρ.7 του άρθρου 40 του Ν. 3996/2011 και αυτό μόνο για την επαύξηση του ποσού της σύνταξης. Για τον πλασματικό χρόνο μητέρων /παιδιών εφαρμόζεται η αυτοτελής διάταξη του άρθρου 39 του Ν. 3996/2011 που περιέχει και μεταβατική διάταξη. (ομοφ.) ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ- ΜΕΡΟΣ Β΄εδ. α΄

Εάν, το προβλεπόμενο στο άρθρο 39 παρ. 1 του ν. 3996/2011 για τους ασφαλισμένους των φορέων κύριας και επικουρικής ασφάλισης αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, δικαίωμα αναγνώρισης πλασματικού χρόνου παιδιών (300 ημερών ασφάλισης για το πρώτο παιδί και δύο έτη ή 600 ημερών ασφάλισης για κάθε επόμενο παιδί και μέχρι το τρίτο): α) παρέχεται εξαιτίας ακριβώς του δεσμού που υφίσταται κατά το χρόνο ανατροφής του τέκνου, β) σε καταφατική περίπτωση, εάν το δικαίωμα αυτό περιορίζεται μόνο στο δεσμό κατά το χρόνο ανατροφής ή ο δεσμός αυτός πρέπει να υπάρχει και κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης αναγνώρισης, γ) σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο υπό στοιχείο α’ ερώτημα, να διευκρινιστεί ποια είναι η φύση του δικαιώματος αναγνώρισης του εν λόγω χρόνου και δ) εάν είναι δυνατή η αναγνώριση πλασματικού χρόνου τέκνου από γονέα που υιοθέτησε ενήλικο τέκνο.(..)
Η μόνη προϋπόθεση που θέτει η διάταξη του άρθρου 39 του ν. 3996/2011, για αναγνώριση με εξαγορά πλασματικού χρόνου παιδιών, είναι η απόκτηση από τον ασφαλισμένο παιδιών (φυσικών ή υιοθετηθέντων), ανεξαρτήτως ηλικίας (δηλαδή ενηλίκων ή ανηλίκων), κατά τον χρόνο υποβολής του αιτήματός του και συνεπώς το δικαίωμα τούτο δεν παρέχεται εξαιτίας του δεσμού που υφίσταται κατά τον χρόνο ανατροφής του τέκνου (ο οποίος συναρτάται με την ανηλικότητα των παιδιών αυτών). Πρόκειται για κοινωνικοασφαλιστικό δικαίωμα, παρεχόμενο στους ανωτέρω ασφαλισμένους ως επιβράβευση για την από αυτούς απόκτηση παιδιών, γεγονός που συντελεί στην ενίσχυση εν γένει του θεσμού της οικογένειας. Η αναγνώριση αυτή, επί υιοθεσίας ενηλίκου τέκνου, μπορεί να γίνει μόνο από τους θετούς του γονείς, αφού το τέκνο αυτό, μετά την τελεσιδικία της απαγγέλλουσας την υιοθεσία απόφασης, έχει αποκτήσει, σύμφωνα με το α΄ εδάφιο του άρθρου 1584 ΑΚ, την ιδιότητα του κοινού κατιόντα των θετών του γονέων, στην οικογένεια των οποίων έχει πλέον οριστικά ενσωματωθεί και ανήκει, και όχι από τους φυσικούς του γονείς, με τους οποίους διατηρεί μετά την υιοθεσία του, σύμφωνα με το β΄ εδάφιο του προαναφερθέντος άρθρου, απλά και μόνο τον βιολογικό (συγγένεια) και ηθικό δεσμό, που ως έννοια δεν ταυτίζεται με την ανωτέρω ιδιότητα του κοινού κατιόντα τούτων, από την οποία και μόνο μπορεί να παραχθούν εκατέρωθεν (δηλαδή μεταξύ υιοθετούντος και υιοθετούμενου) πλήρη και κατά προτεραιότητα ασκούμενα δικαιώματα και υποχρεώσεις. Ενόψει τούτων, δεν είναι δυνατή η ικανοποίηση του σχετικού αιτήματος της ασφαλισμένης βιολογικής (φυσικής) μητέρας, για το υιοθετηθέν από την αδερφή της σε ηλικία 28 ετών 1ο τέκνο της, διότι η φυσική μητέρα αυτού, δεν είναι πλέον γονέας (κατά τη νομική του όρου έννοια) του εν λόγω (υιοθετηθέντος έστω και ως ενηλίκου από την αδερφή της) τέκνου της, γεγονός άλλωστε, που οδήγησε και στη διαγραφή του τέκνου αυτού από την οικογενειακή μερίδα της φυσικής του μητέρας (κατά πλειοψηφία). [αντίθετη μειοψηφία]