Μη χορήγηση άδειας ιδρύσεως φαρμακείου σε καταδικασθέντα για απόπειρα απάτης.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Ο νομοθέτης δεν περιέλαβε στον κατάλογο των αδικημάτων, η καταδίκη στα οποία συνιστά κώλυμα για τη χορήγηση άδειας ιδρύσεως φαρμακείου (άρθρο 1 παρ.2 περ.δ’ Ν 1963/1991) και την απόπειρα, επειδή δεν υπάρχει, ως αυτοτελές, «έγκλημα αποπείρας», αλλά αυτή αποτελεί αξιόποινη πράξη εννοιολογικώς εξηρτημένη από την αντικειμενική υπόσταση ωρισμένου εγκλήματος. Ενόψει εξάλλου το ότι η περιοριστική απαρίθμηση των αδικημάτων στην ως άνω διάταξη έχει την έννοια, ότι δεν είναι επιτρεπτή η εφαρμογή της και σε άλλα μη ρητώς αναφερόμενα σ’ αυτήν αδικήματα του Ποινικού Κώδικα, θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι δεν μπορεί να χορηγηθεί άδεια λειτουργίας φαρμακείου στους καταδικασθέντες αμετακλήτως σε οποιαδήποτε ποινή για απόπειρα τελέσεως ενός των ως άνω αδικημάτων, όπως είναι η απάτη.

Διαδικασία διορισμού συγγενή θανόντος στις πυρκαγιές του 2007. Καταδίκη υποψήφιας για απόπειρα απάτης και υποβολή μηνυτήριας αναφοράς κατά επόμενης στη σειρά υποψήφιας που τέθηκε στο αρχείο. Συνέπειες της ποινικής καταδίκης και της αρχειοθέτησης της μηνυτήριας αναφοράς.(...)Δεν κωλύεται, κατά το άρθρο 8 παρ.1 του Υ.Κ., η υπηρεσία να δεχτεί ότι νομίμως υποβλήθηκε αίτηση διορισμού, σε υπηρεσία του Δημοσίου, από συγγενή θανόντος προσώπου εξ αιτίας των καταστρεπτικών πυρκαγιών του έτους 2007, βάσει των διατάξεων της από 29 Αυγούστου 2009 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που κυρώθηκε με το ν. 3624/2007, λόγω της υποβολής μηνυτήριας αναφοράς για υποβολή ψευδούς υπεύθυνης δήλωσης εις βάρος της ενδιαφερόμενης για διορισμό, εφόσον η αναφορά αυτή τέθηκε στο αρχείο, εκ μέρους του αρμόδιου εισαγγελέα. Η επόμενη στην κατά νόμο σειρά για διορισμό, βάσει των ως άνω διατάξεων, η οποία καταδικάσθηκε για το αδίκημα της απόπειρας απάτης, δεν υποχρεούται να προσκομίσει υπεύθυνη δήλωση παραίτησης από τη διεκδίκηση θέσης διορισμού στο Δημόσιο από την έχουσα προβάδισμα διορισμού (ομοφ.).

Προμήθειες-Κοινοτικό δίκαιο-Αποκλεισμός υποψηφίου:Επειδή, όπως έγινε δεκτό ανωτέρω, στη σκέψη 6, στην περίπτωση κατά την οποία στο αντίγραφο του ποινικού μητρώου, που προσκομίζεται από υπόχρεο στην αναθέτουσα αρχή, βεβαιώνεται τελεσίδικη καταδίκη για αδίκημα σχετικό με την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητάς του, τότε, ναι μεν αυτός δεν αποκλείεται αυτομάτως, υποχρεούται, όμως, η αναθέτουσα αρχή να κρίνει αιτιολογημένα εάν η ως άνω καταδίκη επηρεάζει την φερεγγυότητα ή την επαγγελματική αξιοπιστία του. Εξ άλλου, κάθε ποινική καταδίκη του Προέδρου ή του Διευθύνοντος Συμβούλου ή των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου ανώνυμης εταιρείας, για αδίκημα σχετιζόμενο με την άσκηση από αυτούς επαγγελματικής δραστηριότητας, είναι ληπτέα υπόψη από τη Διοίκηση, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν συντρέχει λόγος αποκλεισμού της εταιρείας από τα περαιτέρω στάδια του διαγωνισμού, έστω και εάν το αδίκημα έχει διαπραχθεί από τα προαναφερθέντα πρόσωπα σε χρόνο προγενέστερο της συστάσεως της εν λόγω ΑΕ. Ενόψει τούτων, σε συνδυασμό με τους προβαλλόμενους από τον αιτούντα λόγους και τα ανωτέρω προσκομισθέντα προς απόδειξη των ισχυρισμών του στοιχεία, η κρίση της Διοικήσεως, ότι δεν συντρέχει εν προκειμένω λόγος αποκλεισμού της παρεμβαίνουσας εταιρείας από το διαγωνισμό, δεν φαίνεται να αιτιολογείται νομίμως. Καθόσον, οι αναγραφόμενες στο προσκομισθέν ποινικό μητρώο καταδίκες του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της παρεμβαίνουσας εταιρείας, καίτοι, όπως βεβαιώνεται, ανάγονται σε χρόνο προγενέστερο της συστάσεως της εταιρείας αυτής, ήταν, πάντως, κατά νόμον ληπτέες υπόψη, προκειμένου να εξετασθεί εάν συντρέχει εν προκειμένω λόγος αποκλεισμού της από τη διαδικασία του διαγωνισμού.

Χορήγηση ή μη άδειας άσκησης ιδιωτικού έργου με αμοιβή σε εκπαιδευτικό πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Δεν μπορεί να χορηγηθεί σε εκπαιδευτικό άδεια ασκήσεως ιδιωτικού έργου με αμοιβή, για την άσκηση καθηκόντων διευθύνοντος συμβούλου Δημοτικής Ανώνυμης Εταιρείας. (ομοφ.)

Ιδιωτικά Γραφεία Συμβούλων Εργασίας – Άδεια λειτουργίας.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η αναφορά των αδικημάτων που παρατίθενται στο άρθρο 2 παρ.5 περ. Β του ΠΔ 160/1999 είναι περιοριστική. Ως εκ τούτου η καταδίκη για άλλο αδίκημα, πέραν των ρητά και περιοριστικά αναφερομένων στην εν λόγω διάταξη, δεν κωλύει τη χορήγηση της σχετικής αδείας για σύσταση και λειτουργία Ιδιωτικού Γραφείου Συμβούλων Εργασίας. Η αρνητική προϋπόθεση περί μη καταδίκης του αιτούντος την χορήγηση αδείας για κάποιο από τα ως άνω ρητώς μνημονευόμενα αδικήματα, αναφέρεται, προκειμένου περί νομικού προσώπου, στο πρόσωπο του διαχειριστή ή του νομίμου εκπροσώπου του.

Ιδιωτικά Γραφεία Συμβούλων Εργασίας – Άδεια λειτουργίας – Αλλοδαπός διαχειριστής.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Δεν δύναται να χορηγηθεί άδεια λειτουργίας Ιδιωτικού Γραφείου Συμβούλων Εργασίας (Ι.Γ.Σ.Ε.) σε ομόρρυθμη εταιρία της οποίας η αλλοδαπή διαχειρίστρια δεν είναι υπήκοος κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ούτε κράτους-μέλους του ενιαίου Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, ανεξαρτήτως του ότι η εν λόγω αλλοδαπή, για να συμμετάσχει ως ομόρρυθμος εταίρος στην ως άνω εταιρία, δέον να είναι κάτοχος άδειας διαμονής στην Ελλάδα για άσκηση ανεξάρτητης οικονομικής δραστηριότητας.

Ειδικά ιδιωτικά σχολεία. Δυνατότητα χορήγησης άδειας ίδρυσης ειδικού ιδιωτικού νηπιαγωγείου στην Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η Διοίκηση πρέπει, σε συμμόρφωση προς την υπ’ αριθμ. 2523/2004 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, να χορηγήσει στο σωματείο με την επωνυμία «Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών» άδεια ίδρυσης ειδικού ιδιωτικού νηπιαγωγείου, στις εγκαταστάσεις του στην Αργυρούπολη, αν βέβαια το εν λόγω σωματείο πληροί τις απαιτούμενες από τον Ν 1143/1981 προϋποθέσεις και τηρηθεί η σχετική διαδικασία, καθόσον, εν προκειμένω, δεσμεύεται από το δεδικασμένο της παραπάνω απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, κρίσιμο είναι το νομοθετικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον χρόνο έκδοσης της πράξης που ακυρώθηκε, όπως αυτό ερμηνεύθηκε από το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο, οι ισχύουσες σήμερα διατάξεις (Ν 3699/2008) δεν έχουν αναδρομική ισχύ και, εξάλλου, δεν προκύπτει από αυτές ότι ο νομοθέτης δεν ανέχεται την ίδρυση και λειτουργία ειδικού ιδιωτικού σχολείου (βλ. άρθρα 6 παρ. 4β και 32 του Ν 3699/2008).

Αναδρομική καταβολή διαφορών αποδοχών.(...) α) Aπό τελεσίδικη αναγνωριστική απόφαση πολιτικού δικαστηρίου, με την οποία διαγιγνώσκεται αυθεντικώς η ύπαρξη σύμβασης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, παρεμπιπτόντως δε και η παρανομία της διοίκησης να κατατάξει τον εργαζόμενο σε προσωρινή θέση αορίστου χρόνου αναδρομικά από το χρόνο κατά τον οποία συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 17 του ν.2839/2000, παράγεται υποχρέωση συμμόρφωσης της Διοίκησης, η οποία εξικνείται μέχρι της αναδρομικής κατάταξης του ενάγοντος στη συσταθείσα προσωρινή θέση από το χρόνο που ορίζει το ίδιο το Δικαστήριο στην απόφασή του, καθώς και του υπολογισμού του χρόνου αυτού, κατά πλάσμα δικαίου, ως διανυθέντος με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου για όλες τις έννομες συνέπειες. Ωστόσο, σε αντίθεση με τις ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και των Διοικητικών Δικαστηρίων, με τις οποίες η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη εξαφανίζεται έναντι πάντων και αναδρομικώς, οι ως άνω αναφερόμενες αναγνωριστικές αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων δεν προβαίνουν σε διάπλαση της έννομης σχέσης που συνδέει τον εργαζόμενο με το Δημόσιο ούτε και σε μεταβολή της νομικής κατάστασης αυτών, αλλά αντικείμενό τους αποτελεί απλώς η αυθεντική διάγνωση της ύπαρξης ή της συγκεκριμένης έννομης σχέσης. Ενόψει αυτού, η καταβολή αναδρομικών αποδοχών στον εργαζόμενο εκείνο, του οποίου η εργασιακή σχέση αναγνωρίστηκε τελεσιδίκως με δύναμη δεδικασμένου ως αορίστου χρόνου, δεν αποτελεί άμεση και ευθεία απόρροια του δεδικασμένου αυτού, αλλά, αντιθέτως, έμμεση αντανακλαστική συνέπειά του διότι η καταδίκη του εναγομένου εργοδότη στην καταβολή αποδοχών δεν αποτέλεσε αντικείμενο δικαστικής κρίσης και, ως εκ τούτου, δεν κατελήφθη από την περί δεδικασμένου δέσμευση κατά τα ως άνω. β) Υπό το πρίσμα αυτό, η καταβολή αναδρομικών αποδοχών δεν συνιστά την αναγκαία πράξη προσήκουσας συμμόρφωσης της Διοίκησης προς το περιεχόμενο της εν λόγω δικαστικής απόφασης και, ως εκ τούτου, η τελευταία δεν δύναται να αποτελέσει νόμιμο και πλήρες δικαιολογητικό της απαίτησης του φερόμενου ως δικαιούχου σε βάρος του οικείου φορέα. Η καταβολή αποδοχών για το χρονικό διάστημα της αναδρομής αποτελεί έμμεση αντανακλαστική συνέπεια της αναγνωριστικής απόφασης, υπό την έννοια ότι εφόσον η φερόμενη ως δικαιούχος δεν απασχολήθηκε από το Δημόσιο ως εργαζόμενη αορίστου χρόνου, το τελευταίο κατέστη υπερήμερο ως προς την αποδοχή της εργασίας της και οφείλει να της καταβάλει αποδοχές καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της υπερημερίας, σύμφωνα με το άρθρο 656 του Α.Κ., η τελευταία έχει εκ της συμβάσεως πλέον αξίωση για την καταβολή των αναδρομικών διαφορών αποδοχών, συμπεριλαμβανομένων δώρων εορτών και επιδομάτων αδείας, υπό την αναγκαία προϋπόθεση ότι η σύμβασή της δεν έχει καταγγελθεί. Και ναι μεν η αξίωσή της δύναται να ικανοποιηθεί από τον αρμόδιο φορέα κατόπιν αίτησης της φερόμενης ως δικαιούχου προς την αρμόδια αρχή πληρωμής, χωρίς να απαιτείται να μεσολαβήσει προηγούμενη δικαστική κρίση κατόπιν άσκησης αγωγής από αυτήν, πλην όμως η ικανοποίησή της υπόκειται στην προβλεπόμενη από το άρθρο το άρθρο 90 παρ. 3 του Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού διετή παραγραφή, που εκκινεί από το χρόνο γένεση εκάστης αξίωσης και όχι από τη δημοσίευση της απόφασης του Εφετείου, με την οποία αναγνωρίστηκε η φύση της εργασιακής της σχέσης με το Δημόσιο ως αορίστου χρόνου.