Παραγραφή ή μη της ενσωματωμένης απαιτήσεως σε έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία είχαν αρχικώς παραδοθεί προς φύλαξη σε τραπεζική εταιρεία με σύμβαση παρακαταθήκης και στη συνέχεια τέθηκαν σε δικαστική μεσεγγύηση.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Οι απαιτήσεις από τα επίμαχα έντοκα γραμμάτια παραγράφηκαν την 1-1-2000 για όσα έληγαν στις 31-12-1993 και την 1-7-2000 για όσα έληγαν στις 30-6-1994 και ως εκ τούτου το Δημόσιο δεν δύναται να προβεί σε εξόφλησή τους, εφόσον η από 26-10-2007 αίτηση προς εξόφληση αυτών υποβλήθηκε μετά την συμπλήρωση του χρόνου παραγραφής. Εξάλλου, το Ελληνικό Δημόσιο αδυνατεί να παραιτηθεί με τα αρμόδια όργανά του από συμπληρωθείσα υπέρ αυτού παραγραφή αξιώσεων εναντίον του ή να αναγνωρίσει τοιαύτη παραγεγραμμένη απαίτηση, διότι τέτοια παραίτηση ή αναγνώριση, κατά ρητή πρόβλεψη του άρθρου 94 του Ν 2362/1995, είναι άκυρη.

Επίναυλος - Αρμοδιότητα ελέγχου και διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης αυτού κατ’ άρθρο δέκατο του Ν 2932/2001 – Εφαρμοστέες διατάξεις και διαδικασίες ικανοποίησης των σχετικών αξιώσεων του Δημοσίου (καταλογισμός, παραγραφή κλπ).(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Ο επίναυλος του άρθρου δέκατου του Ν 2932/2001 αποτελεί φόρο, η είσπραξη του τυχόν οφειλόμενου επίναυλου επιδιώκεται κατά τις διατάξεις του ΚΕΔΕ, με νόμιμο τίτλο κατ’ άρθρο 2 παρ. 2 περίπτ. β΄ αυτού, το προς βεβαίωση δε δικαίωμα του Δημοσίου για την είσπραξη του τυχόν οφειλόμενου επιναύλου παραγράφεται είκοσι έτη μετά τη γένεση της σχετικής αξιώσεώς του. (ομοφ.) Η ελεγκτική αρμοδιότητα για την ορθή απόδοση του επιναύλου και η αρμοδιότητα για τη συγκρότηση του σχετικού νόμιμου τίτλου, ανήκει στις αρμόδιες Δ.Ο.Υ. (πλειοψ.)

ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ..Παράλειψη διορισμού σε μόνιμη θέση δημοσίου υπαλλήλου:Με την κρινομένη αίτηση προβάλλεται ότι το «δευτεροβάθμιο δικαστήριο έπρεπε, σε κάθε περίπτωση, να δεχθεί το σχετικό λόγο έφεσης του Ελληνικού Δημοσίου, ότι οι ένδικες αξιώσεις υπόκεινται στη διετή παραγραφή του άρθρου 90 παρ. 3 του ν. 2362/1995 και να απορρίψει ως παραγεγραμμένες τις αξιώσεις του χρονικού διαστήματος από 1.1.1997 έως και 31.12.1999, δοθέντος ότι η αγωγή των αναιρεσιβλήτων κατατέθηκε στη Γραμματεία του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών στις 28.12.2001 και από τότε επήλθε, σύμφωνα με το άρθρο 75 παρ. 2 του ν. 2717/1999, Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, η διακοπή της». Ο λόγος, όμως, αυτός, καθ’ ο μέρος αφορά στην παραγραφή των αξιώσεων του έτους 1999, πρέπει να απορριφθεί, διότι, κατά τα προεκτεθέντα, το Διοικητικό Εφετείο δεν έκρινε επί του ζητήματος της παραγραφής των εν λόγω αξιώσεων ούτε, άλλωστε, όφειλε να διαλάβει σχετική κρίση, εφόσον επί του ζητήματος της εν γένει παραγραφής των ενδίκων αξιώσεων είχε επιληφθεί το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ο δε σχετικός λόγος εφέσεως αναφερόταν μόνον στα έτη 1997 και 1998 (ΣτΕ 2758/2012, 2152/2010, 1514/2007, 3064/2005). Κατά τα λοιπά, ήτοι καθ’ ο μέρος αφορά στην παραγραφή των αξιώσεων των ετών 1997 και 1998, ο ως άνω λόγος αναιρέσεως είναι βάσιμος, διότι η προπαρατεθείσα κρίση του Διοικητικού Εφετείου περί πενταετούς παραγραφής των ως άνω αξιώσεων δεν παρίσταται νόμιμη, διότι, κατά τα ανωτέρω γενόμενα δεκτά, οι εν λόγω μισθολογικές αξιώσεις δημοσίων υπαλλήλων υπόκεινται στη διετή παραγραφή της παρ. 3 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995, η οποία αρχίζει από της γενέσεως αυτών (ενδεικτικώς, ΣτΕ 2504/2013).

Παραγραφή αξιώσεως εξ εντόκου γραμματίου εκδόσεως του Ελληνικού Δημοσίου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η αξίωση δικαιούχου από έντοκο γραμμάτιο του Δημοσίου, ετήσιας διάρκειας και λήξεως 31.12.1992, παρεγράφη στις 31.12.1998, δηλαδή με τη συμπλήρωση πενταετίας από της λήξεως του χρόνου της αυτοδίκαιης παρατάσεώς του επί ένα έτος (31.12.1993), τα αρμόδια δε όργανα του Δημοσίου δεν μπορούν να παραιτηθούν από συμπληρωθείσα υπέρ του Δημοσίου παραγραφή της αξιώσεως αυτής, ή να αναγνωρίσουν την εν λόγω παραγεγραμμένη αξίωση, τέτοια δε παραίτηση ή αναγνώριση, κατά ρητή πρόβλεψη των ανωτέρω διατάξεων, είναι άκυρη.

Δυνατότητα μετάταξης πυροσβεστικού υπαλλήλου σε άλλους φορείς του Δημοσίου Τομέα, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για τους δημοσίους διοικητικούς υπαλλήλους.(...)Δεν είναι δυνατή η μετάταξη πυροσβεστικού υπαλλήλου σε άλλους φορείς του Δημοσίου Τομέα, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για τους πολιτικούς υπαλλήλους του Ελληνικού Δημοσίου (ομόφ.).

Δημόσιοι υπάλληλοι. Αναδρομικές αποδοχές. Παραγραφή. Διακοπή.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Προεδρεύων: Χ.Τσεκούρας, Αντιπρόεδρος Εισηγητής: Α.Φυτράκης, Πάρεδρος Η δια της υποβολής αιτήσεως προς το Ν.Σ.Κ. κατά το άρθρο 95γ ν.δ.321/69 διακοπείσα παραγραφή αξιώσεων εξ αποδοχών υπαλλήλου, άρχεται εκ νέου από της οποτεδήποτε εκδόσεως και εγκρίσεως ή μη υπό του Υπουργού γνωμοδοτήσεως του Ν.Σ.Κ. επί της αιτήσεως αυτής.

Παραγραφή απαιτήσεων του Ενδιάμεσου Φορέα Διαχείρισης «Μ. Bank» κατά του Ελληνικού Δημοσίου, δεδομένου ότι έχει παρέλθει πενταετία από τον χρόνο, που ο ως άνω Ενδιάμεσος Φορέας Διαχείρισης υπέβαλε αιτήματα πληρωμής.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Οι αξιώσεις του Ενδιάμεσου Φορέα Διαχείρισης «Μ. Bank» κατά του Ελληνικού Δημοσίου έχουν υποπέσει στη πενταετή παραγραφή του άρθρου 90 παρ. 1 του Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού (ν 2362/1995), όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, καθόσον η παραγραφή των αξιώσεων αυτών άρχισε στις 1.1.2012 και συμπληρώθηκε στις 31.12.2016, χωρίς να μεσολαβήσει ανασταλτική ή διακοπτική της παραγραφής πράξη. Ειδικότερα, η διακοπή της παραγραφής των εν λόγω αξιώσεων δεν επήλθε με την έκδοση της οικείας υπουργικής απόφασης έγκρισης πληρωμής, καθόσον η απόφαση αυτή δεν συνιστά τίτλο πληρωμής κατά την έννοια του άρθρου 28 του ν 2362/1995, τα δε ως άνω αιτήματα πληρωμής υπεβλήθησαν σε χρόνο προγενέστερο της έναρξης της παραγραφής των ως άνω αξιώσεων και συνεπώς δεν τίθεται ζήτημα διακοπής της παραγραφής αυτών εξαιτίας της υποβολής των αιτημάτων αυτών. (ομόφ.)

Μελέτες.παραγραφή.Στο άρθρο 276 παρ. 2 του ν. 3463/2006 «Κύρωση του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων» (ΦΕΚ Α΄, 114), ορίζεται ότι: «Για την παραγραφή των αξιώσεων κατά των Ο.Τ.Α. εφαρμόζονται οι διατάξεις που διέπουν την παραγραφή των αξιώσεων κατά του Δημοσίου. Κάθε άλλη διάταξη που ορίζει μεγαλύτερο χρόνο παραγραφής των αξιώσεων κατά των Ο.Τ.Α. καταργείται.». Επιπλέον, ο ν.2362/1995 «Περί Δημοσίου Λογιστικού, ελέγχου των δαπανών του Κράτους και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α΄ 247) ορίζει, στην παρ. 1 του άρθρου 90, ότι: «Οποιαδήποτε απαίτηση κατά του Δημοσίου παραγράφεται μετά πενταετία, εφόσον από άλλη γενική ή ειδική διάταξη δεν ορίζεται βραχύτερος χρόνος παραγραφής αυτής» και στο άρθρο 91, ότι: «Επιφυλασσομένης κάθε άλλης ειδικής διατάξεως του παρόντος, η παραγραφή οποιασδήποτε απαιτήσεως κατά του Δημοσίου αρχίζει από το τέλος του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο γεννήθηκε και ήταν δυνατή η δικαστική επιδίωξη αυτής…». (.....)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, το Τμήμα κρίνει ότι η ειδικότερη συμφωνία των μερών για τμηματική καταβολή της συμφωνηθείσας αμοιβής του ως άνω μελετητή, δεν διασπά το ενιαίο αυτής, η οποία οφείλεται στο σύνολό της μετά την εμπρόθεσμη και προσήκουσα εκπόνηση της ανατεθείσας μελέτης και την έγκριση αυτής από το αρμόδιο όργανο. Συνεπώς, στην προκειμένη περίπτωση, η πενταετής παραγραφή της αξίωσης του μελετητή για την καταβολή της αμοιβής του άρχεται από τη λήξη του οικονομικού έτους 2006, εντός του οποίου παραδόθηκε η μελέτη και εγκρίθηκε από το Δ.Σ.. Η παραγραφή δε αυτή δεν είχε συμπληρωθεί κατά το χρόνο έκδοσης του κρίσιμου χρηματικού εντάλματος (18.7.2011), όπως αβασίμως υποστηρίζει η διαφωνούσα Επίτροπος, υπολαμβάνοντας εσφαλμένα ως χρόνο έναρξης αυτής την ημερομηνία υπογραφής της οικείας σύμβασης (13.9.2005).

Αστική ευθύνη του δημοσίου από μη καταβολή παροχής προνοιακού χαρακτήρα:..Όπως έχει κριθεί, υπάλληλος του Δημοσίου, συνδεδεμένος κατά το παρελθόν με αυτό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και υπαχθείς στις διατάξεις του ν. 993/1979, όπως κωδικοποιήθηκαν με το π.δ. 410/1988, ο οποίος, εν συνεχεία, διορίστηκε σε θέση μόνιμου δημοσίου υπαλλήλου κατ' εφαρμογή του άρθρου 1 του ν. 1476/1984 και διατήρησε τόσο το δικαίωμα συνταξιοδότησής του από το ΙΚΑ, κάνοντας χρήση της ευχέρειας που του παρείχε σχετικώς το άρθρο 1 του ν. 1583/1985, όσο και το αντίστοιχο καθεστώς επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας, διατηρούμενο υποχρεωτικώς κατά το άρθρο 3 του νόμου αυτού, διατηρεί, εφόσον συντρέχει περίπτωση, το δικαίωμα απολήψεως της κατ' άρθρο 49 παρ. 4 του ν. 993/1979 εφάπαξ αποζημιώσεως, η οποία συνιστά παροχή προνοιακού χαρακτήρα (ΣτΕ 2760/1999).

Επειδή, εξάλλου, κατά την έννοια των προαναφερόμενων στην όγδοη και ένατη σκέψη διατάξεων, η προβλεπόμενη στο άρθρο 49 παρ. 4 του ν. 993/1979 εφάπαξ χρηματική αποζημίωση δεν αποτελεί μέρος των αποδοχών των μονιμοποιηθέντων υπαλλήλων ούτε «απολαβή, υπό την έννοια της παροχής που δίνεται ως αντάλλαγμα για την προσφερόμενη εργασία δυνάμει της ιδιότητας του υπαλλήλου ούτε αποτελεί αποζημίωση λόγω αδικαιολόγητου πλουτισμού, αλλά έχει το χαρακτήρα έκτακτης κατά την αποχώρηση του υπαλλήλου οικονομικής ενισχύσεώς του ενόψει της διακοπής της σχέσης του με το Δημόσιο κατά τη συνταξιοδότησή του και της επιλογής διατήρησης του δικαιώματος συνταξιοδότησής του από το ΙΚΑ. Επομένως, η αξίωση καταβολής του εφάπαξ χρηματικού αυτού προνοιακού βοηθήματος, μη δυνάμενη να θεωρηθεί ότι απορρέει από την υπαλληλική σχέση μονιμοποιηθέντος υπαλλήλου του Δημοσίου κατ’ άρθρο 1 του ν. 1476/1984, δεν υπόκειται στην διετή, αλλά στην πενταετή παραγραφή που προβλέπεται από την παρ. 1 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995 για τη γενική παραγραφή αξιώσεων από αδικοπραξία οργάνων του Ελληνικού Δημοσίου (πρβλ. ΣτΕ 1503/2007, σκ. 8). Ορθώς δε έκρινε το ίδιο το δικάσαν διοικητικό εφετείο, αν και με κάπως διαφορετική αιτιολογία, ο δε περί του αντιθέτου μόνος παραδεκτώς προβαλλόμενος λόγος αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.

Παραγραφή εκατέρωθεν αξιώσεων των συμβαλλομένων μερών από τη σύμβαση ΑΝΘ 30 – 2006, μεταξύ της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του Υπουργείου Εξωτερικών και της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης με την επωνυμία «Γιατροί του Κόσμου - Ελληνική Αντιπροσωπεία».(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Οι αξιώσεις της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης (ΜΚΟ) «Γιατροί του Κόσμου - Ελληνική Αντιπροσωπεία» από την σύμβαση με στοιχεία ΑΝΘ 30 – 2006, η οποία συνήφθη μεταξύ αυτής και της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του Υπουργείου Εξωτερικών έχουν υποπέσει στην πενταετή παραγραφή, η οποία αφετηριάζεται στις 1.1.2008, δεδομένου ότι η Τελική Έκθεση υποβλήθηκε απ΄αυτήν στις 11.10.2007, παρήλθε δε έκτοτε εύλογος χρόνος, που δεν θα μπορούσε να υπερβαίνει, ενόψει και του συμβατικού χρόνου διάρκειας της συμβάσεως, τους δύο μήνες και οι αξιώσεις κατέστησαν εκ τούτου δικαστικώς επιδιώξιμες. Αντίθετα, όσον αφορά τις τυχόν αξιώσεις του Δημοσίου (ΥΔΑΣ) από την εκτέλεση της ως άνω συμβάσεως δεν ανακύπτει θέμα παραγραφής αυτών, δεδομένου ότι δεν έχει μεσολαβήσει ταμειακή βεβαίωσή τους, από την οποία και μόνο αφετηριάζεται η εικοσαετής παραγραφή αξιώσεων του Δημοσίου που απορρέουν από σύμβαση που αυτό έχει καταρτίσει, ενδέχεται όμως να κριθεί ότι το τυχόν δικαίωμα έκδοσης καταλογιστικής εις βάρος της πράξης (εν ευρεία εννοία βεβαίωση) αποδυναμώθηκε, λόγω της παρόδου πολύ μεγάλου χρονικού διαστήματος από την υποβολή της Τελικής Εκθέσεως και της εν γένει συμπεριφοράς της Διοικήσεως κατά το χρονικό αυτό διάστημα (ομόφωνα).