Ειδικό Ληξιαρχείο. Έκταση ελέγχου των προς καταχώριση ληξιαρχικών πράξεων, οι οποίες έχουν συνταγεί από αλλοδαπή αρχή.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α. Ο έλεγχος του προϊσταμένου της Δ/νσης του Ειδικού Ληξιαρχείου, κατ’ άρθρο 43 του Ν 344/1976 και 2 του Π. Δ/τος 234/2005, προκειμένου για ληξιαρχικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στην αλλοδαπή και για τα οποία η οικεία πράξη συνετάγη από επιχώρια αρχή, εξαντλείται στη διερεύνηση συνδρομής των γενικών (άρθρο 9 Ν 344/1976) και των ειδικών στοιχείων, που πρέπει να εμπεριέχονται στις αντίστοιχες ληξιαρχικές πράξεις, (άρθρο 22, 31 και 34 Ν 344/1976), καθώς και στη διακρίβωση τήρησης της σχετικής διαδικασίας, όπως αυτή οριοθετείται στο άρθρο 42 του αυτού νόμου (344/1976). β. Είναι δυνατόν, κατ’ ανάλογη εφαρμογή των αρχών, περί ανακλήσεως των παράνομων, επωφελών, για τον διοικούμενο, πράξεων, να προέλθει ο προϊστάμενος της Δ/νσης του Ειδικού Ληξιαρχείου σε ανάκληση καταχώρισης (μεταγραφής) ληξιαρχικής πράξης αλλοδαπής αρχής, η οποία συνεπάγεται τη διαγραφή της, εφόσον η τοιαύτη καταχώριση πάσχει, από πλευράς νομιμότητος, σύμφωνα με την προεκτεθείσα γνώμη και η οποία δεν διαγνώσθηκε κατά τον προηγηθέντα έλεγχο, που προβλέπεται από το άρθρο 43 του Ν 344/1976. Η διαγραφή θα συντελεσθεί με επισημείωση στο περιθώριο της καταχωρισθείσης ληξιαρχικής πράξης στην οποία θα εμπεριέχεται και η σχετική αιτιολογία.

Σύνταξη ληξιαρχικής πράξης θανάτου μετά τον ενταφιασμό.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Μετά την έναρξη ισχύος των νέων ρυθμίσεων των άρθρων 4 παρ. 12 και 13 και 8 παρ. 1 του ν. 4144/2013 (Α' 88), με τις οποίες τροποποιήθηκαν τα άρθρα 34 και 35 και καταργήθηκε το άρθρο 36 του ν. 344/1976 «περί ληξιαρχικών πράξεων», δεν προβλέπεται η σύνταξη ληξιαρχικής πράξης θανάτου προσώπου μετά τον ενταφιασμό. Στην περίπτωση αυτή, η σύνταξη ληξιαρχικής πράξης θανάτου είναι δυνατή μόνο με την έκδοση δικαστικής απόφασης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 15 του Ν 344/1976 και 782 ΚΠολΔ, στην οποία θα βεβαιώνεται το γεγονός του θανάτου με τα αναγκαία για τη σύνταξη της ληξιαρχικής πράξης στοιχεία και η ταυτότητα του θανόντος. (ομόφ.)

Ληξιαρχικές πράξεις. Ειδικό Ληξιαρχείο. Έκταση ελέγχου των προς καταχώριση (μεταγραφή) ληξιαρχικών πράξεων που έχουν συνταγεί από αλλοδαπή, επιχώρια, αρχή.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Ο έλεγχος του προϊσταμένου της Δ/νσης του Ειδικού Ληξιαρχείου, κατ άρθρα 43 του Ν 344/1976 και 2 του Π.Δ/τος 234/2005, προκειμένου για ληξιαρχικά γεγονότα, που έλαβαν χώρα στην αλλοδαπή και για τα οποία η οικεία πράξη συνετάγη από επιχώρια αρχή, εξαντλείται στη διερεύνηση συνδρομής των γενικών (άρθρο 9 Ν 344/1976) και των ειδικών στοιχείων, που πρέπει να εμπεριέχονται στις αντίστοιχες ληξιαρχικές πράξεις (άρθρο 22, 31 και 34 Ν 344/1976), καθώς και στη διακρίβωση τήρησης της σχετικής διαδικασίας, όπως αυτή οριοθετείται στο άρθρο 42 του αυτού νόμου (344/1976). Μεταξύ των ανωτέρω εξωτερικών τυπικών στοιχείων δεν περιλαμβάνεται και η διακρίβωση του υπαρκτού ή μη του τόπου τέλεσης του γάμου, εφόσον η ληξιαρχική πράξη της αλλοδαπής (επιχώριας) αρχής μνημονεύει, ρητώς, τον τόπο τέλεσής του.

Υποστατό ή μη των θρησκευτικών γάμων που τελέσθηκαν στην Αλβανία πριν το 1929 και έως το 1967, μεταξύ προσώπων από τα οποία το ένα τουλάχιστον είχε την ελληνική ιθαγένεια. Κτήση ή μη της ελληνικής ιθαγένειας από τα τέκνα.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Θρησκευτικοί γάμοι τελεσθέντες στην Αλβανία κατά το τυπικό και σύμφωνα με τους κανόνες της ανατολικής ορθόδοξης εκκλησίας, κατά τα ανωτέρω χρονικά διαστήματα, μεταξύ προσώπων από τα οποία το ένα τουλάχιστον είχε την ελληνική ιθαγένεια, θεωρούνται υποστατοί για την ελληνική έννομη τάξη, ανεξαρτήτως του εάν ο θρησκευτικός γάμος αναγνωριζόταν ή γινόταν ανεκτός στη χώρα αυτή. Απόδειξη τέλεσης τέτοιων γάμων, ενώπιον της διοίκησης, με ληξιαρχική πράξη συντεταγμένη κατά τις οικείες διατάξεις. Στο πλαίσιο του άρθρου 15 του Ν 344/1976, δυνατότητα σύνταξης ληξιαρχικής πράξης με βάση τελεσίδικη δικαστική απόφαση, η οποία δύναται να εκδοθεί, σε περίπτωση συνδρομής των αντιστοίχως απαιτουμένων προϋποθέσεων, και κατά τα άρθρα 782 και 70 ΚΠολΔ. Αποδεικτική ισχύς της ληξιαρχικής πράξης. Η διαπίστωση ελληνικής ιθαγένειας στο πρόσωπο τέκνων, προϋποθέτει την εκ μέρους της καθ’ ύλην αρμόδιας υπηρεσίας διαπίστωση της συνδρομής του συνόλου των προϋποθέσεων, οι οποίες απαιτούνται από τις οικείες διατάξεις, περιλαμβανομένης της ελληνικής ιθαγένειας του ή των γονέων από τους οποίους οι ενδιαφερόμενοι προβάλλουν ότι έλκουν το σχετικό δικαίωμα, καθώς η απόδειξη τέλεσης θρησκευτικού γάμου δεν συνιστά απόδειξη ή τεκμήριο ελληνικής ιθαγένειας.

Εάν, το προβλεπόμενο στο άρθρο 39 παρ. 1 του ν. 3996/2011 για τους ασφαλισμένους των φορέων κύριας και επικουρικής ασφάλισης αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, δικαίωμα αναγνώρισης πλασματικού χρόνου παιδιών (300 ημερών ασφάλισης για το πρώτο παιδί και δύο έτη ή 600 ημερών ασφάλισης για κάθε επόμενο παιδί και μέχρι το τρίτο): α) παρέχεται εξαιτίας ακριβώς του δεσμού που υφίσταται κατά το χρόνο ανατροφής του τέκνου, β) σε καταφατική περίπτωση, εάν το δικαίωμα αυτό περιορίζεται μόνο στο δεσμό κατά το χρόνο ανατροφής ή ο δεσμός αυτός πρέπει να υπάρχει και κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης αναγνώρισης, γ) σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο υπό στοιχείο α’ ερώτημα, να διευκρινιστεί ποια είναι η φύση του δικαιώματος αναγνώρισης του εν λόγω χρόνου και δ) εάν είναι δυνατή η αναγνώριση πλασματικού χρόνου τέκνου από γονέα που υιοθέτησε ενήλικο τέκνο.(..)
Η μόνη προϋπόθεση που θέτει η διάταξη του άρθρου 39 του ν. 3996/2011, για αναγνώριση με εξαγορά πλασματικού χρόνου παιδιών, είναι η απόκτηση από τον ασφαλισμένο παιδιών (φυσικών ή υιοθετηθέντων), ανεξαρτήτως ηλικίας (δηλαδή ενηλίκων ή ανηλίκων), κατά τον χρόνο υποβολής του αιτήματός του και συνεπώς το δικαίωμα τούτο δεν παρέχεται εξαιτίας του δεσμού που υφίσταται κατά τον χρόνο ανατροφής του τέκνου (ο οποίος συναρτάται με την ανηλικότητα των παιδιών αυτών). Πρόκειται για κοινωνικοασφαλιστικό δικαίωμα, παρεχόμενο στους ανωτέρω ασφαλισμένους ως επιβράβευση για την από αυτούς απόκτηση παιδιών, γεγονός που συντελεί στην ενίσχυση εν γένει του θεσμού της οικογένειας. Η αναγνώριση αυτή, επί υιοθεσίας ενηλίκου τέκνου, μπορεί να γίνει μόνο από τους θετούς του γονείς, αφού το τέκνο αυτό, μετά την τελεσιδικία της απαγγέλλουσας την υιοθεσία απόφασης, έχει αποκτήσει, σύμφωνα με το α΄ εδάφιο του άρθρου 1584 ΑΚ, την ιδιότητα του κοινού κατιόντα των θετών του γονέων, στην οικογένεια των οποίων έχει πλέον οριστικά ενσωματωθεί και ανήκει, και όχι από τους φυσικούς του γονείς, με τους οποίους διατηρεί μετά την υιοθεσία του, σύμφωνα με το β΄ εδάφιο του προαναφερθέντος άρθρου, απλά και μόνο τον βιολογικό (συγγένεια) και ηθικό δεσμό, που ως έννοια δεν ταυτίζεται με την ανωτέρω ιδιότητα του κοινού κατιόντα τούτων, από την οποία και μόνο μπορεί να παραχθούν εκατέρωθεν (δηλαδή μεταξύ υιοθετούντος και υιοθετούμενου) πλήρη και κατά προτεραιότητα ασκούμενα δικαιώματα και υποχρεώσεις. Ενόψει τούτων, δεν είναι δυνατή η ικανοποίηση του σχετικού αιτήματος της ασφαλισμένης βιολογικής (φυσικής) μητέρας, για το υιοθετηθέν από την αδερφή της σε ηλικία 28 ετών 1ο τέκνο της, διότι η φυσική μητέρα αυτού, δεν είναι πλέον γονέας (κατά τη νομική του όρου έννοια) του εν λόγω (υιοθετηθέντος έστω και ως ενηλίκου από την αδερφή της) τέκνου της, γεγονός άλλωστε, που οδήγησε και στη διαγραφή του τέκνου αυτού από την οικογενειακή μερίδα της φυσικής του μητέρας (κατά πλειοψηφία). [αντίθετη μειοψηφία]