Εφαρμογή ή μη της διάταξης του άρθρου 27 του ν. 4110/2013 στις επιχορηγήσεις του ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ. προς τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου «ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ Α.Ε» και «ΕΠΑΝΟΔΟΣ».(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Οι επιχορηγήσεις στις οποίες προβαίνει το ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ. προς τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου «ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ Α.Ε», βάσει του άρθρου 5 παρ.7 του ν. 2408/1996, Περί «Ιδρύσεως της ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ Α.Ε.», σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 66 του ν. 4002/2011 και της υπ.αριθμ. Δ16γ/01/475/Γ κ.υ.α., Περί «Συγχώνευσης των εταιρειών "Ο.Σ.Κ." Α.Ε., "ΔΕΠΑΝΟΜ" & "ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ" Α.Ε.», λαμβανομένων υπόψη των 296/2010 και 88/2012 Γνωμ. ΝΣΚ και «ΕΠΑΝΟΔΟΣ», βάσει της περίπτωσης ιστ' της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του ν.δ 1017/1971, δεν καταλαμβάνονται από το πεδίο εφαρμογής της διάταξης του άρθρου 27 του ν. 4110/2013. (ομοφ.)

Με την προδικαστική προσφυγή, στην οποία σωρεύει και αίτημα χορήγησης προσωρινών μέτρων, η προσφεύγουσα ζητά την ακύρωση: α) της απόφασης της Επιτροπής … του … του … του Ακαδημαϊκού Έτους 2022‐2023 με ημερομηνία 5/4/2023 που λήφθηκε στη συνεδρίαση με αριθμό 156 με θέμα «Πρακτικό Νο 4 της Επιτροπής Διενέργειας του υπ’ αριθμ. …/2022 Ανοικτού Διαγωνισμού μέσω ΕΣΗΔΗΣ για την ‘…’ με κριτήριο κατακύρωσης την πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά (αρ. πρωτ.: 1017/15496‐ 23)», β) της απόφασης του ίδιου οργάνου με ημερομηνία 15/3/2023 που λήφθηκε στη συνεδρίαση με αριθμό 154 με θέμα «Πρακτικό Νο 3 της Επιτροπής Διενέργειας του υπ’ αριθμ. …/2022 Ανοικτού Διαγωνισμού με αριθμό …/2022, μέσω ΕΣΗΔΗΣ για την επιλογή αναδόχου για την … (αρ.πρωτ.: 52022/11083‐23)», γ) της απόφασης του ίδιου οργάνου με ημερομηνία 18/1/2023 που λήφθηκε στη συνεδρίαση με αριθμό 148 με θέμα «Πρακτικό Νο 1 και Νο 2 της Επιτροπής Διενέργειας του υπ’ αριθμ. …/2022 Ανοικτού Διαγωνισμού μέσω ΕΣΗΔΗΣ για την επιλογή αναδόχου για την ‘…’ (αρ.πρωτ.: 52022/1970‐23, 52022/1971‐23)», καθώς επίσης και κάθε άλλης συναφούς πράξη ή παράλειψης των οργάνων της αναθέτουσας αρχής. 

Φορτηγά δημοσίας χρήσεως βυτιοφόρα – Κληρονομητό άδειας κυκλοφορίας.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι άδειες των βυτιοφόρων μεταφοράς λυμάτων θα πρέπει να θεωρηθούν κατ αρχήν αντικείμενο κληρονομίας, αλλά υπό τις προϋποθέσεις που κάθε φορά θέτει ο νόμος. (ομοφ.) Σε περίπτωση θανάτου ιδιοκτήτου Φ.Δ.Χ. βυτιοφόρου εκκενώσεως βόθρων αδειούχου κυκλοφορίας του Φ.Δ.Χ. βυτιοφόρου, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των Ν.Δ. 4278/1962 και 1061/1971. (πλειοψ.)

Εισφορά  υπέρ ΟΑΕΔ.Από την καταβολή της ανωτέρω εισφοράς εξαιρείται ρητώς το προσωπικό που καταβάλλει την εισφορά υπέρ του κλάδου ανεργίας, που προβλέπεται από τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 32 του ν.δ. 2961/1954  (ΦΕΚ 197 Α΄), όπως έχουν τροποποιηθεί με τις όμοιες της παρ. 6 του άρθρου 44 του ν. 2084/1992 (ΦΕΚ 165 Α΄) και της παρ. 9 του άρθρου 44 του ν. 3986/2011 (ΦΕΚ 152 Α΄). Περαιτέρω, με την παρ. 2 περιπτ. β΄  του άρθρου 38 του ιδίου ως άνω νόμου (ν. 3986/2011) επιβάλλεται επί των αποδοχών, προσθέτων αμοιβών και αποζημιώσεων των μισθοδοτούμενων υπαλλήλων του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ, κ.λπ. ειδική εισφορά 1% υπέρ του Ταμείου Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ), για όσους υπαλλήλους είναι ασφαλισμένοι σε αυτό, ή υπέρ του ΟΑΕΔ στην περίπτωση που δεν είναι ασφαλισμένοι στο ΤΠΔΥ. Από την καταβολή ωστόσο της ανωτέρω εισφοράς υπέρ του ΤΠΔΥ ή του ΟΑΕΔ, δεν προβλέπεται εξαίρεση αντίστοιχη με εκείνη που αφορά την καταβολή της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για την καταπολέμηση της ανεργίας. Συνεπώς, η προβλεπόμενη από το άρθρο 38 παρ.2 περιπτ. β΄ του ν. 3986/2011 εισφορά υπέρ του ΤΠΔΥ ή του ΟΑΕΔ νομίμως επιβάλλεται από 1.1.2011 και επί των αποδοχών, πρόσθετων αμοιβών και αποζημιώσεων ακόμη και εκείνων που καταβάλλουν την εισφορά υπέρ του κλάδου ανεργίας, που προβλέπεται από τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 32 του ν.δ. 2961/1954, όπως αυτές ακολούθως τροποποιήθηκαν.  

Είσπραξη εισφορών από το ΤΕΑΑ επί μιγμάτων που πωλούν και παρασκευάζουν εταιρείες πρώτων υλών αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η διάταξη του άρθρου 15 παρ.1 του Ν.Δ/τος 135/1946 ρυθμίζει το καθεστώς των εισφορών στο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Αρτοποιών (ΤΕΑΑ), τα υπόχρεα πρόσωπα αλλά και το εύρος των προϊόντων επί των οποίων επιβάλλεται η εν λόγω εισφορά. Αντικείμενο επί του οποίου επιβάλλεται υπέρ του ΤΕΑΑ εισφορά είναι ο σίτος, τα άλευρα καθώς και κάθε είδος προσμιγνυόμενο μετά του σίτου για την παρασκευή άρτου. Η διάταξη του άρθρου 9 του Α.Ν. 80/1967 τροποποιεί τη διάταξη του άρθρου 15 παρ.1 του Ν.Δ/τος 135/1946, σε σχέση με τα υπόχρεα προς καταβολή πρόσωπα. Με τη νέα διάταξη ορίζεται ότι στο εξής υπόχρεοι εισφοράς είναι μόνο οι αρτοποιοί και οι σιμιτοποιοί και όχι η ΚΥΔΕΠ, ούτε άλλη εξουσιοδοτημένη υπηρεσία, προς συγκέντρωση του αλλοδαπού ή εγχώριου σίτου, ούτε οι αλευροβιομήχανοι, όπως οριζόταν από το προϊσχύον νομοθετικό καθεστώς. Το αντικειμενικό πεδίο, λοιπόν, της προς το ΤΕΑΑ εισφοράς παραμένει ως έχει, ρυθμιζόμενο υπό της διατάξεως του άρθρου 15 παρ.1 του Ν.Δ/τος 135/1946. Άρα, εισφορά προς το ΤΕΑΑ καταβάλλεται και για τα προϊόντα «παντός είδους» προσμιγνυόμενα μετά του σίτου και χρησιμοποιούμενα εν τη παρασκευή του άρτου, όπως τέτοιο προϊόν, αποτελούν και τα «μίγματα» που πωλούν και παρασκευάζουν εταιρείες πρώτων υλών αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής. Με τα δεδομένα αυτά το ΤΕΑΑ δικαιούται προς είσπραξη των εισφορών. Περαιτέρω, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 9 του Α.Ν. 80/1967, αναφορικά με τον τρόπο είσπραξης των εισφορών αυτών, οι οποίες βαρύνουν αποκλειστικώς τους αρτοποιούς και σιμιτοποιούς, σε περίπτωση μεν προμηθείας αλεύρων παρά των εκμεταλλευομένων παντός τύπου αλευρόμυλον και παρά των αλευρεμπόρων, το ποσό της εισφοράς καταβάλλεται από τους ως άνω υποχρέους, κατά την έκδοση τιμολογίων αλεύρων στους εκμεταλλευόμενους τον αλευρόμυλον ή τους αλευρεμπόρους, οι οποίοι υποχρεούνται σε παρακράτηση και απόδοσή τους στο Ταμείο. Ενώ, σε περίπτωση προμήθειας αλεύρων εκ πάσης άλλης πηγής, πλην της ανωτέρω, το ποσό των εισφορών κατατίθενται απευθείας από τους αρτοποιούς ή σιμιτοποιούς στην Ε.Τ.Ε. σε πίστωση του Ταμείου.

Αναγκαστική απαλλοτρίωση - Mη συντέλεση - Αυτοδίκαιη άρση κατόπιν δικαστικής απόφασης - Δυνατότητα τροποποίησης ρυμοτομικού σχεδίου - Υποχρέωση ή μη για αντιστάθμισμα κοινοχρήστων χώρων - Εισφορά γης.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
1α) Μετά την παρέλευση 18μήνου από τη δημοσίευση δικαστικής απόφασης καθορισμού αποζημίωσης σε ρυμοτομική απαλλοτρίωση χωρίς συντέλεσή της, είναι επιτρεπτή η τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου όχι μόνο μετά δικαστική απόφαση, αλλά και μετά χορήγηση βεβαίωσης της υπηρεσίας για αυτοδίκαιη άρση της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης. 1β) Διαφορετική όμως είναι η περίπτωση των ρυμοτομικών απαλλοτριώσεων που κηρύχθηκαν υπό την ισχύ του ΝΔ 797/1971 και πριν την κατάργησή του με το Ν 1337/1983, για τις οποίες έχει παρέλθει «εύλογος» χρόνος από την κήρυξή τους χωρίς να κινηθούν οι διαδικασίες συντέλεσης της απαλλοτρίωσης. Μόνο μετά από δικαστική απόφαση που θα διαπιστώνει την παρέλευση εύλογου χρόνου από την κήρυξη της απαλλοτρίωσης χωρίς συντέλεσή της είναι δυνατή η εξέταση τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου. 2α) Στην περίπτωση τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου μετά τη χορήγηση βεβαίωσης αυτοδίκαιης άρσης λόγω παρόδου απράκτου του 18μήνου από τη δημοσίευση της δικαστικής απόφασης καθορισμού αποζημίωσης, δεν απαιτείται αντιστάθμισμα του αποδεσμευόμενου κοινόχρηστου χώρου με άλλον ίσου εμβαδού. 2β) Περαιτέρω έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της παρ. 2ε του άρθρου 20 του Ν 2508/1997 για την εισφορά γης (όπως προστέθηκε με την παρ. 5 του άρθρου 11 του Ν 3212/2003).

Παραχώρηση ιδανικού μεριδίου επί της άδειας κυκλοφορίας Επιβατικού Αυτοκινήτου Δημόσιας Χρήσης (Ε.Δ.Χ.) – Τα πρόσωπα των δικαιούμενων παραχώρησης στο δικαίωμα άδειας κυκλοφορίας Ε.Δ.Χ. αυτοκινήτου, σε περιπτώσεις πλην αυτών που ορίζονται στο άρθρο 19 του ν. 3109/2003(...)1. Εάν κατά την επαγωγή της κληρονομίας δεν υπάρξει κληρονόμος ή οι κληρονόμοι που καλούνται στην εξ αδιαθέτου διαδοχή κατά τις διατάξεις του Α.Κ. αποποιηθούν την κληρονομία, το δικαίωμα επί του ιδανικού μεριδίου της άδειας κυκλοφορίας Επιβατικού Αυτοκινήτου Δημόσιας Χρήσης (Ε.Δ.Χ.) παραχωρείται: α) κατ’ ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 19 του ν. 3109/2003, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις που τάσσονται σε αυτό, δηλαδή όταν το δικαίωμα αφορά ιδανικό μερίδιο ποσοστού 50% και άνω και για όχημα με έδρα που προβλέπεται σε αυτήν, σε φυσικό πρόσωπο που ασκεί το επάγγελμα του οδηγού Ε.Δ.Χ. και β) σε περίπτωση που δεν συντρέχουν οι ανωτέρω δύο προϋποθέσεις, κατ’ ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 4 του ν.δ. 1061/1971 στα λοιπά πρόσωπα που διατηρούν την άδεια κυκλοφορίας του αυτοκινήτου και αν δεν υπάρχουν τέτοια, στον συνιδιοκτήτη ή συνιδιοκτήτες του αποθανόντος, κατά ποσοστό ανάλογο και στις δύο περιπτώσεις, με τη συμμετοχή του καθενός επί του υπολοίπου της άδειας του αυτοκινήτου (ομόφωνα). 2. Τα πρόσωπα που δικαιούνται παραχώρησης δικαιώματος άδειας κυκλοφορίας Ε.Δ.Χ. αυτοκινήτου που αφορά ιδανικό μερίδιο ποσοστού μικρότερου του 50% λόγω απώλειας ή αμετάκλητης ανάκλησης του ανωτέρω δικαιώματος κυκλοφορίας σε έδρες εκτός αυτών που ορίζονται στο άρθρο 19 του ν. 3109/2003, προσδιορίζονται από τις διατάξεις των άρθρων 4 και 6 του ν.δ. 1061/1971, ανάλογα αν πρόκειται για απώλεια ή για ανάκληση της άδειας κυκλοφορίας (ομόφωνα).

Παροχή υπηρεσιών:..Επειδή, το ζήτημα αυτό της εννοίας του άρθρου 15 παρ. 8 του Ν.Δ. 3843/1958 τίθεται στην προκειμένη υπόθεση στην οποία το διοικητικό εφετείο, με την προσβαλλόμενη απόφαση, έκρινε ότι αμοιβή, την οποία έλαβε η αναιρεσείουσα εταιρεία από την ... έναντι υποχρεώσεως παροχής προς αυτή υπηρεσιών που αφορούσαν όχι μόνο την κατάρτιση μελετών και σχεδίων και την διεξαγωγή ερευνών, εμπιπτουσών στην εν λόγω διάταξη, αλλά και την εφαρμογή τους, φορολογείται κατά το ήμισυ κατ’ εφαρμογή της ως άνω διατάξεως και κατά το έτερο ήμισυ κατ’ εφαρμογή των γενικών διατάξεων περί φορολογήσεως των μονίμως εγκατεστημένων στην Ελλάδα αλλοδαπών επιχειρήσεων, ενόψει της αξίας, στη συγκεκριμένη περίπτωση, κάθε παροχής. Λόγω σπουδαιότητος του ζητήματος αυτού, κρίνεται ότι το ζήτημα αυτό και η υπόθεση στο σύνολό της πρέπει να παραπεμφθεί, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 5 του Π.Δ. 18/1989, στο Τμήμα υπό την επταμελή σύνθεση 

Ατομική διοικητική πράξη- δημοσίευση:...Με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση έγινε δεκτό, κατ' απόρριψη της αιτήσεως, ότι η απαλλοτρίωση εγκύρως συντελέσθηκε με την δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως την 1.11.1999, ημέρα Δευτέρα, της ειδοποιήσεως για την γενομένη παρακατάθεση, εν όψει του ότι η τελευταία ημέρα του δεκαοκταμήνου από την δημοσίευση της δικαστικής αποφάσεως για τον προσδιορισμό της αποζημιώσεως, δηλαδή η 30.10.1999, ήταν Σάββατο. Τον ισχυρισμό δε του αναιρεσείοντος για την πραγματική κυκλοφορία του φύλλου της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως σε μεταγενέστερη ημερομηνία απέρριψε το δικαστήριο ως μη ουσιώδη, με την σκέψη ότι κρίσιμη, κατά την έννοια των διατάξεων του ν.δ/τος 797/1971 και του ν. 301/1976, είναι, εν προκειμένω, μόνον η ημερομηνία την οποία φέρει το φύλλο και κατά την οποία τεκμαίρεται αμαχήτως ότι αυτό εκυκλοφόρησε, και ότι η ημέρα της πραγματικής κυκλοφορίας του, όταν δεν συμπίπτει με την ημερομηνία που φέρει το φύλλο, λαμβάνεται υπ' όψιν μόνον ως αφετηρία της προθεσμίας για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως κατά κανονιστικών πράξεων. Η κρίση όμως αυτή του δικαστηρίου που εξέδωσε την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση δεν είναι, κατά τα εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη, νόμιμη, δεδομένου ότι, στην ως άνω περίπτωση, κρίσιμη είναι η ημέρα πραγματικής κυκλοφορίας του φύλλου της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και όχι η ημερομηνία την οποία αυτό φέρει, όταν αυτές δεν συμπίπτουν, επομένως δε ο προβληθείς από τον αναιρεσείοντα σχετικός ισχυρισμός ήταν ουσιώδης. Για τον λόγο, συνεπώς, αυτόν, ο οποίος βασίμως προβάλλεται με την κρινομένη αίτηση, πρέπει αυτή να γίνει δεκτή και να αναιρεθή η προσβαλλομένη απόφαση, η δε υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό μέρος, πρέπει να παραπεμφθή στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση.

Τρόπος υπολογισμού ανταποδοτικής σύνταξης κατά τις διατάξεις του ν. 4387/2016 ως προς τον προσδιορισμό α) των συντάξιμων αποδοχών ασφαλισμένων διεπομένων από τον ν. 3163/1955 και το άρθρο 11 του ν.δ. 4277/1962, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 4 του ν.δ. 4579/1966 και β) της προσαύξησης του άρθρου 30 του ν. 4387/2016.Επί του πρώτου ερωτήματος ομόφωνα: Συντάξιμες αποδοχές του τακτικού προσωπικού των ήδη ενταχθέντων στον ΕΦΚΑ φορέων κοινωνικής ασφάλισης καθώς και του αντίστοιχου προσωπικού των ν.π.δ.δ. που υπήχθησαν για πρώτη φορά στην ασφάλιση του ΙΚΑ μέχρι 31-12-1992, θεωρούνται πάντοτε οι καθοριζόμενες για τους δημοσίους υπαλλήλους και υποκείμενες σε κράτηση για σύνταξη αποδοχές εξόδου από την υπηρεσία τους, όταν το προσωπικό αυτό επιλέγει τη συνταξιοδότησή του με το καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων. Ο υπολογισμός της ανταποδοτικής σύνταξης, στα πλαίσια των προβλέψεων της παραγράφου 1 του άρθρου 30 του ν. 4387/2016, της εν λόγω κατηγορίας υπαλλήλων, γίνεται και πάλι με τις θεωρούμενες ως συντάξιμες αποδοχές τους κατά την περί δημοσίων υπαλλήλων νομοθεσία. Επί του δευτέρου ερωτήματος, σύμφωνα με τις διαμορφωθείσες δύο ισοψηφήσασες γνώμες: Α. Σύμφωνα με την πρώτη ισοψηφήσασα γνώμη δεν είναι επιτρεπτό, σχετικά με τον κατ’ άρθρο 30 παρ. 1 του ν. 4387/2016 τρόπο υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης των υπαλλήλων που συνταξιοδοτούνται με το κοινό καθεστώς, το ανταποδοτικό μέρος της σύνταξης για κάθε έτος που έχει καταβληθεί επιπλέον εισφορά να υπολογίζεται με ετήσιο συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για κάθε μια ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς, επί του συνόλου των αποδοχών για τις οποίες θα καταβάλλονταν εισφορές κλάδου σύνταξης εάν οι υπάλληλοι ήσαν κοινοί ασφαλισμένοι, αλλά θα πρέπει να υπολογίζεται επί των αποδοχών για τις οποίες καταβλήθηκε η επιπλέον εισφορά, ήτοι αυτών του «δημοσιοϋπαλληλικού» καθεστώτος. Β. Σύμφωνα με τη δεύτερη ισοψηφήσασα γνώμη, ο υπολογισμός της προβλεπόμενης στην παράγραφο 1 του άρθρου 30 του ν. 4387/2016 ανταποδοτικής σύνταξης του τακτικού προσωπικού των ήδη ενταχθέντων στον ΕΦΚΑ φορέων κοινωνικής ασφάλισης, καθώς και του αντίστοιχου προσωπικού των ν.π.δ.δ. που υπήχθησαν για πρώτη φορά στην ασφάλιση του ΙΚΑ μέχρι 31-12-1992 και επέλεξαν να συνταξιοδοτηθούν κατά τη συνταξιοδοτική νομοθεσία του κοινού καθεστώτος, γίνεται πάντοτε με τις καθοριζόμενες για τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα αποδοχές. Επειδή επί του δευτέρου ερωτήματος σημειώθηκε ισοψηφία, η υπόθεση ως προς το δεύτερο ερώτημα παραπέμφθηκε στην αρμόδια Τακτική Ολομέλεια του ΝΣΚ.