Συνδρομή προϋποθέσεων εφαρμογής του άρθρου 14 παρ. 20 του ν. 2266/1994 για τον διορισμό στο Δημόσιο τέκνου θανόντος υπαλλήλου και ιδίως της προϋπόθεσης της επέλευσης του θανάτου κατά και εξαιτίας εκτελέσεως του υπηρεσιακού του καθήκοντος.(...)Δεν μπορεί να διορισθεί στο Δημόσιο τέκνο θανόντος υπαλλήλου όταν δεν αποδεικνύεται, από την εκτίμηση του συνόλου των πραγματικών περιστατικών της υποθέσεως, η συνδρομή, μεταξύ άλλων, και της προϋπόθεσης της επέλευσης του θανάτου κατά και εξαιτίας της εκτέλεσης του υπηρεσιακού του καθήκοντος, σχετικά με την οποία το πόρισμα της διεξαχθείσας ΕΔΕ. δεν αιτιολογεί επαρκώς την ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας μεταξύ του θανάτου του υπαλλήλου και της εκτελέσεως του υπηρεσιακού του καθήκοντος, κατά σχέση αιτίου - αιτιατού (ομοφ.)

Διορισμός συγγενούς θανόντος εξαιτίας των καταστρεπτικών πυρκαγιών του έτους 2007.

Εφαρμογή ή μη της διάταξης του άρθρου 18 του Ν. 3448/2006 για την πρόσληψη στο Δημόσιο τέκνου θανόντος εκπαιδευτικού.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η περίπτωση του Ν.Κ., του οποίου ο πατέρας, (εκπαιδευτικός αποσπασμένος στην πόλη Mannheim της Γερμανίας), απεβίωσε σε Νοσοκομείο της Στουτγάρδης, την 18/5/1986, από έμφραγμα της καρδιάς, δεν υπάγεται στην διάταξη του άρθρου 18 του Ν. 3448/2006: «Πρόσληψη στο Δημόσιο συγγενούς αποβιώσαντος κατά την εκτέλεση υπηρεσιακού καθήκοντος». (πλειοψ.)

Ενοπλες Δυνάμεις. Διορισμός προσωπικού κατά τις διατάξεις των άρθρων 19 Ν 1911/1990 και 30 Ν 1947/1991.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Προεδρεύων: Χ. Φραγκούλης, Νομικός Σύμβουλος, Εισηγήτρια: Ν. Μαριόλη, Πάρεδρος. Η Υπηρεσία προκειμένου να προβεί στο διορισμό ή μη συγγενούς θανόντος στρατιωτικού σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις, για το εάν συντρέχει η προϋπόθεση να προήλθε ο θάνατος κατά την εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας και ένεκα αυτής, οφείλει να στηρίζεται, πρωτίστως στο πόρισμα της διενεργηθείσας από την Μονάδα ένορκης προανάκρισης, με συνεκτίμηση και τυχόν αντίθετων αποφάσεων συνταξιοδοτικών οργάνων.

Υπαγωγή ή μη των Στρατιωτικών Δικαστών στον Ν 2993/2002 «Τροποποίηση διατάξεων του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και κατάστασης δικαστικών λειτουργών (ΚΝ 1756/1988) και του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων (ΚΝ 2812/2000) και άλλες διατάξεις».(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Στην έννοια των Δικαστικών Λειτουργών του Ν 2993/2002 δεν υπάγονται οι Στρατιωτικοί Δικαστές και, ως εκ τούτου, είναι σύμφωνη με τον νόμο η συνέχιση και ολοκλήρωση της θητείας των ήδη διορισμένων στο ΔΣ των ΝΠΔΔ ΜΤΣ, ΑΟΟΑ, ΝΙΜΤΣ και ΛΑΕΔ, καθώς και του ΕΣ του ΝΠΙΔ «ΟΣΜΑΕΣ», μελών με την ιδιότητα Στρατιωτικού Δικαστή και δεν υπάρχει κώλυμα για τον διορισμό τους ως μελών στα παραπάνω συλλογικά όργανα, όταν λήξει η θητεία των ήδη διορισθέντων.

Διορισμός γιατρού στο Ε.Σ.Υ. ως συγγενούς θανόντος εν υπηρεσία υπαλλήλου. Θητεία – μονιμότητα. Αρμόδιο όργανο για την πρόσληψη.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Για το διορισμό γιατρού στο Ε.Σ.Υ. ως συγγενούς θανόντος εν υπηρεσία υπαλλήλου, η αρμόδια διοικητική υπηρεσία ελέγχει τη συνδρομή των διαδικαστικών και ουσιαστικών προϋποθέσεων, που τάσσουν οι διατάξεις του Ν 3204/2003 άρθρο 6 παρ.9 και του Ν 2266/1994 άρθρο 14 παρ.20, όπως αντικαταστάθηκε με το Ν 2839/2000 άρθρο 5 παρ.1, ο δε διορισμός του γιατρού ως Επιμελητή γίνεται με πενταετή θητεία, και η θέση, μετά τη λήξη της θητείας, επαναπροκηρύσσεται.

Διορισμός στο Δημόσιο συγγενούς δημοσίου υπαλλήλου θανόντος κατά την εκτέλεση του υπηρεσιακού του καθήκοντος και εξαιτίας αυτού.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Ο διεξάγων την Ένορκη Διοικητική Εξέταση για τη διαπίστωση των συνθηκών και αιτιών θανάτου υπαλλήλου του Δημοσίου, προκειμένου να διορισθεί στο Δημόσιο συγγενής του θανόντος, κατ’ εφαρμογή της ευεργετικής διατάξεως της παρ. 20 του άρθρου 14 του Ν 2266/1994, επιβάλλεται να αναζητήσει κάθε μαρτυρία, κάθε απόδειξη και στοιχείο, ώστε να προκύψει αναμφιβόλως η σχέση μεταξύ της εκτελέσεως των καθηκόντων του υπαλλήλου και αιτίας του θανάτου αυτού, ή η ανυπαρξία τέτοιας σχέσεως, διότι διαφορετικά η αποδοχή ή η απόρριψη της αιτήσεως διορισμού συγγενούς του θανόντος υπαλλήλου δεν είναι νόμιμη. (πλειοψ.)

Διορισμός στο Δημόσιο συγγενούς δημοσίου υπαλλήλου θανόντος κατά την εκτέλεση του υπηρεσιακού του καθήκοντος και εξαιτίας αυτού.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Ο διεξάγων την Ένορκη Διοικητική Εξέταση για τη διαπίστωση των συνθηκών και αιτίων θανάτου υπαλλήλου του Δημοσίου, προκειμένου να διορισθεί στο Δημόσιο συγγενής του θανόντος, κατ’ εφαρμογή της ευεργετικής διατάξεως της παρ.20 του άρθρου 14 του Ν 2266/1994, επιβάλλεται να αναζητήσει κάθε μαρτυρία, κάθε απόδειξη και στοιχείο, ώστε να προκύψει αναμφιβόλως η σχέση μεταξύ της εκτελέσεως των καθηκόντων του υπαλλήλου και αιτίας του θανάτου αυτού, ή η ανυπαρξία τέτοιας σχέσεως, διότι διαφορετικά η αποδοχή ή η απόρριψη της αιτήσεως διορισμού συγγενούς του θανόντος υπαλλήλου δεν είναι νόμιμη. (πλειοψ.)

Δικαίωμα προς διορισμό σε ΟΤΑ δυνάμει των ευεργετικών διατάξεων του άρθρου 14 παρ. 20 του ν. 2266/1994. Κατάσταση :  Αποδεκτή.Η μητέρα υπαλλήλου, η οποία απεβίωσε κατά την άσκηση του υπηρεσιακού της καθήκοντος και εξ αιτίας αυτού, προηγείται, ως προς την αξίωση διορισμού, στο Δήμο «Ε-Α», κατ’ άρθρο 14 παρ. 20 του ν. 2266/1994, έναντι της ετεροθαλούς αδελφής της θανούσης, χωρίς να απαιτείται αμετάκλητη δήλωση παραίτησης της δεύτερης.

Προϋποθέσεις διορισμού στο Δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα συγγενούς αποβιώσαντος υπαλλήλου κατά την εκτέλεση και εξαιτίας της εκτελέσεως του υπηρεσιακού του καθήκοντος, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ.20 του Ν 2266/1994.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η προβλεπόμενη στη μεταβατική διάταξη της παρ.2 του άρθρου 18 του Ν 3448/2006 ενιαύσια προθεσμία για την υποβολή αιτήσεως διορισμού στο Δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα συγγενούς αποβιώσαντος υπαλλήλου κατά την εκτέλεση και εξαιτίας της εκτελέσεως του υπηρεσιακού του καθήκοντος, παρέχεται σε όλους εκείνους για τους οποίους μέχρι τη δημοσίευση του ως άνω νόμου (15.3.2006) έχει παρέλθει η πενταετής προθεσμία, είτε από την ημερομηνία του θανάτου του υπαλλήλου, είτε, αν συνέτρεχε προσωπικός λόγος για τον δικαιούχο, από τη συμπλήρωση του νομίμου ορίου ηλικίας για διορισμό, είτε από την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων. (πλειοψ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ η γνώμη της μειοψηφίας.