Επιδότηση κατοικίας σε προβληματική περιοχή, κατ' άρθρο 10 παρ. 4 ν. 3320/2005. Καταβάλλεται μόνο εάν ο υπάλληλος έχει την κυριότητα (ολική ή μερική) του οικοπέδου στο οποίο ανεγείρεται η κατοικία. Μη νόμιμη.

Φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων – Αφαίρεση από εισόδημα τόκων δανείων α’ κατοικίας ή μείωση φόρου εισοδήματος κατά ποσοστό των τόκων αυτών.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Για την, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 8 και 9 του Ν 2238/1994 (Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος), αντιστοίχως, αφαίρεση, τόκων δανείων που λήφθηκαν για απόκτηση πρώτης κατοικίας, από τα συνολικά εισοδήματα φορολογουμένων και ποσοστού αυτών από τον οφειλόμενο φόρο εισοδήματος, στην περίπτωση κατά την οποία καθένας από τους συζύγους, προ του γάμου, είχε συνάψει στεγαστικό δάνειο για απόκτηση πρώτης κατοικίας και αφαιρούσε νομίμως τους τόκους από το εισόδημά του, σύμφωνα με την αληθή έννοια και ορθή ερμηνεία των διατάξεων αυτών, κατά τον έλεγχο και την εκκαθάριση από την αρμόδια φορολογική αρχή της ετήσιας φορολογικής δηλώσεως του φορολογουμένου ερευνάται η συνδρομή της αρνητικής προϋποθέσεως, της μη ύπαρξης άλλης κατοικίας στο όνομα του υποχρέου, του άλλου συζύγου ή των τέκνων που τους επιβαρύνουν, μόνον κατά τον χρόνο κτήσεως της πρώτης κατοικίας από τον δανειοδοτηθέντα φορολογούμενο, με συνακόλουθη συνέπεια, επιγενόμενοι λόγοι σχετικοί με την περαιτέρω κτήση ή απώλεια άλλης οικίας από τον ίδιο, τον άλλο σύζυγο ή τα τέκνα που τον βαρύνουν να μην επάγονται έννομες συνέπειες τόσον ως προς την αφαίρεση των τόκων από το εισόδημα κατά το άρθρο 8, όσον και για την ταυτότητα του λόγου, ως προς τη μείωση του φόρου κατά το άρθρο 9. Συνεπώς, βάσει αυτών, δεν τίθεται θέμα έρευνας ποια από τις δύο κατοικίες θα θεωρηθεί «πρώτη», αλλά εάν συντρέχουν στο πρόσωπο του καθενός από αυτούς οι ως άνω προϋποθέσεις αφαιρέσεως από το εισόδημα ή μειώσεως του φόρου βάσει των καταβληθέντων από αυτούς τόκων κατά το χρόνο αποκτήσεως της πρώτης κατοικίας από τον καθένα τους.

Μείωση του φόρου για δεδουλευμένους τόκους νέου δανείου για την απόκτηση πρώτης κατοικίας.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Φορολογούμενος, ο οποίος αρχικώς απέκτησε (το έτος 2001), ως άγαμος, πρώτη κατοικία 66 τ.μ. και ακολούθως η σύζυγός του απέκτησε (το έτος 2005) νέα πρώτη κατοικία 120 τ.μ., δικαιούται να συνεχίσει να εκπίπτει από το συνολικό εισόδημά του τους δεδουλευμένους τόκους του στεγαστικού δανείου για την οικία των 66 τ.μ., η δε σύζυγός του δικαιούται να εκπίπτει, από το ποσό του προκύπτοντος φόρου εισοδήματος, το προβλεπόμενο ποσοστό των δεδουλευμένων τόκων του νέου δανείου, που αντιστοιχεί στη διαφορά του εμβαδού των δύο κατοικιών, σε σχέση με τις στεγαστικές ανάγκες της οικογένειας του φορολογουμένου, όπως αυτές προσδιορίζονται στο άρθρο 9 του Κ.Φ.Ε. και στη συγκεκριμένη περίπτωση προσδιορίζονται σε 90 τ.μ. (ήτοι, 70+20=90 τ.μ., ο φορολογούμενος, η σύζυγός του και ένα τέκνο). Παραπομπή στην Ολομέλεια του Ν.Σ.Κ. (ομοφ.)

Ανάκληση άδειας λάντζας, λόγω εκλείψεως των προϋποθέσεων χορηγήσεώς της.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Δεν υφίσταται λόγος ανακλήσεως της άδειας λέμβου (λάντζας) που χορηγήθηκε σε πλοίο συμπλοιοκτησίας, σε περίπτωση κατά την οποία διαπιστώνεται ότι ένας ή περισσότεροι εκ των συμπλοιοκτητών ή όλοι, μετά τη χορήγηση της άδειας λάντζας, δεν έχει μόνιμη κατοικία εντός της περιοχής δικαιοδοσίας της Λιμενικής Αρχής για την οποία είχε εκδοθεί και ισχύει η άδεια, διότι λόγω της φύσεως της συμπλοιοκτησίας ως ιδιάζουσας μορφής εκμεταλλεύσεως πλοίου, μη εχούσης νομική προσωπικότητα και έδρα, η υπό των διατάξεων των άρθρων 3 παρ. 2 και 21 παρ. 3α του υπ’ αριθμ. 17/1997 Γενικού Κανονισμού Λιμένα (ΓΚΛ) απαίτηση της έδρας ή της μονίμου κατοικίας όλων των συμπλοιοκτητών, εντός της περιοχής αρμοδιότητας μιας λιμενικής αρχής, κατά τη χορήγηση της αδείας λάντζας και μετ’ αυτήν άγει, σε περίπτωση πλοιοκτητών με διαφορετική μόνιμη κατοικία και με δεδομένο ότι δεν μπορεί να γίνει λόγος ούτε περί έδρας της συμπλοιοκτησίας, σε απόλυτη αδυναμία εκμεταλλεύσεως του πλοίου, συνιστώσα ανεπίτρεπτο περιορισμό της επαγγελματικής ελευθερίας. (πλειοψ.)

Επιδότηση για αγορά κατοικίας σε προβληματική περιοχή:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι και οι τρεις φερόμενοι ως δικαιούχοι των ελεγχόμενων χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής, πληρούσαν, κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης για επιδότηση, και δη προ της έναρξης ισχύος του ν. 4002/2011, τις απαιτούμενες από τις οικείες διατάξεις προϋποθέσεις για την απόληψη της επίμαχης παροχής, όπως προκύπτει από τα προσκομισθέντα από αυτούς δικαιολογητικά. Και τούτο, ανεξαρτήτως του ότι, ορισμένα από τα δικαιολογητικά αυτά, υπεβλήθησαν μετά την έναρξη ισχύος του ανωτέρω νόμου, αφού πρόκειται για συμπληρωματικά δικαιολογητικά που αποδεικνύουν γεγονότα, τα οποία ανάγονται στο χρόνο υποβολής της ανωτέρω αίτησης και δη τη μη ύπαρξη, κατά το χρόνο αυτό, άλλης οικίας που να καλύπτει τις στεγαστικές ανάγκες των ίδιων και των μελών της οικογένειάς τους. Εξάλλου, η σχετική αξίωση των ως άνω υπαλλήλων δεν έχει παραγραφεί, καθόσον η αξίωση αυτή γεννήθηκε στις 7.6.2007, 23.8.2007 και 29.10.2007, αντίστοιχα, η δε πενταετής παραγραφή, η οποία άρχισε στις 31.12.2007, διεκόπη, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, με την υποβολή της από 19.11.2012 αίτησης των εν λόγω υπαλλήλων προς την αρμόδια Οικονομική Υπηρεσία, ενώ, μέχρι την έκδοση, το έτος 2016, των ελεγχόμενων χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής, οπότε διεκόπη εκ νέου η παραγραφή (βλ. άρθρο 51 περ. γ του ν.δ/τος 496/1974), δεν παρήλθε πενταετία. Κατά τη γνώμη, όμως, της Παρέδρου Ελένης Νικολάου: α) Η αξίωση του Παναγιώτη Τοπαλίδη για καταβολή της επιδότησης κατοικίας του γεννήθηκε στις 21.12.2006, β) Η αξίωση της Αικατερίνης Κατσαρού για καταβολή της επιδότησης κατοικίας της, η οποία απέκτησε κατοικία κατά τη διάρκεια συμπλήρωσης του χρόνου πενταετούς παραμονής στο Γ.Ν. ......, γεννήθηκε με τη συμπλήρωση του χρόνου αυτού, εντός του έτους 2007 και γ) η αξίωση της ….. για καταβολή της επιδότησης κατοικίας γεννήθηκε στις 29.10.2002. Μετά από την υποβολή των από 7.6.2007, 23.8.2007 και 29.10.2007, αντίστοιχα, αιτήσεων των ανωτέρω, η από 19.11.2012 αίτησή τους, ως δεύτερη, δεν επενεργεί διακόπτοντας την πενταετή παραγραφή της αξίωσης καθενός, σύμφωνα με τις οικείες εφαρμοστέες διατάξεις του ν.δ/τος 496/1974, στο χρόνο δε παραγραφής των αξιώσεών τους ουδεμία ασκεί επιρροή η, κατά το έτος 2015, συμπλήρωση του φακέλου των δικαιολογητικών των ανωτέρω. Με τα δεδομένα αυτά, οι αξιώσεις των ανωτέρω κατά το χρόνο έκδοσης των τίτλων πληρωμής, ήδη δε και κατά το χρόνο έκδοσης της από 29.6.2016 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Νοσοκομείου είχαν παραγραφεί. Επομένως, η εντελλόμενη δαπάνη, δεν είναι νόμιμη, αν και με διάφορη του προβαλλόμενου λόγου αιτιολογία. Η γνώμη αυτή, ωστόσο, δεν εκράτησε.

Ζητήματα επί αίτησης τρίτων για την άρση κατάσχεσης ακινήτου οφειλέτη του Δημοσίου, για το οποίο προβάλλεται ότι, μετά την επιβολή της κατάσχεσης, περιήλθε στην κυριότητα των αιτούντων με έκτακτη χρησικτησία, η οποία αναγνωρίστηκε δικαστικώς σε δίκη μεταξύ αυτών και του κληρονόμου του οφειλέτη και αρχικού κυρίου του κατασχεμένου ακινήτου.Δεν αποκλείεται, ανάλογα με τις περιστάσεις της κάθε περίπτωσης, να επέλθει απώλεια της κυριότητας κατασχεμένου ακινήτου με την κτήση αυτής από τρίτο πρόσωπο με τα προσόντα της χρησικτησίας, εφόσον συνέτρεξαν οι προϋποθέσεις της και, ειδικότερα, προκειμένου περί έκτακτης χρησικτησίας, όταν ασκήθηκε από τον χρησιδεσπόζοντα η νομή του ακινήτου επί συνεχή εικοσαετία, στην οποία μπορεί να προσμετρηθεί ο χρόνος του δικαιοπαρόχου του. Η κατάσχεση δεν διακόπτει τη χρησικτησία, που έχει ήδη ξεκινήσει πριν από την επιβολή της κατάσχεσης, παρά μόνον εάν αυτή είχε ως υλική συνέπεια την αποβολή του χρησιδεσπόζοντος από το ακίνητο είτε την παρεμπόδισή του κατά την άσκηση της φυσικής εξουσίασης του πράγματος, πράγμα που κρίνεται με βάση το πραγματικό της κάθε περίπτωσης. Περαιτέρω, δεν απαγορεύεται η απόκτηση με χρησικτησία από τρίτο, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις της, πράγματος που ανήκει στην πτωχευτική περιουσία προσώπου που κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης. Το Δημόσιο, που έχει επιβάλει κατάσχεση σε ακίνητο οφειλέτη του, δεν δεσμεύεται από το δεδικασμένο που απορρέει από τελεσίδικη απόφαση επί αγωγής τρίτου κατά του οφειλέτη του Δημοσίου και φερόμενου, κατά την κατασχετήρια έκθεση, ιδιοκτήτη του κατασχεμένου ακινήτου, με αντικείμενο την αναγνώριση της κυριότητας του τρίτου επί του ακινήτου αυτού. Στο πλαίσιο των γενικών αρχών της νομιμότητας και της χρηστής διοίκησης, αλλά και προς αποφυγή έγερσης αποζημιωτικών αξιώσεων σε βάρος του Δημοσίου, συντρέχει περίπτωση άρσης της κατάσχεσης που αυτό επέβαλε επί ακινήτου του οφειλέτη του, εφόσον γίνει δεκτό ότι τούτο περιήλθε στην κυριότητα τρίτου προσώπου με χρησικτησία. Στην περίπτωση του ερωτήματος και σύμφωνα με το διδόμενο πραγματικό, ενδείκνυται να γίνει δεκτό από τη Διοίκηση το αίτημα που υποβλήθηκε για την άρση από το Δημόσιο κατάσχεσης του αναφερομένου στη σχετική αίτηση ακινήτου (ομόφ.).