Κληρονομικό δικαίωμα α) τέκνου προερχομένου από ανυπόστατο γάμο, αλλά αναγνωρισμένου εκουσίως από τον πατέρα του και β) τέκνων εξ ανυποστάτων γάμων, αποκτώντων την Ελληνική Ιθαγένεια.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Το εκ γάμου θεωρουμένου ως ανυποστάτου, πλην αναγνωρισμένο εκουσίως τέκνο, έχει κληρονομικό δικαίωμα έναντι του πατρός του, λόγω της πράξεως αναγνωρίσεως και β) εκ των αποκτώντων την Ελληνική Ιθαγένεια τέκνων, με βάση το άρθρο 69 παρ.7 του Ν 2910/2001, κληρονομικό δικαίωμα έχουν μόνο τα προερχόμενα εκ γάμων θεωρουμένων ως υποστατών.

Δικαίωμα οικονομικής επιβράβευσης σε διακεκριμένους μεταμοσχευμένους ή αιμοκαθαρόμενους αθλητές – Κληρονομητό ως μη αυστηρά προσωποπαγές.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Το δικαίωμα για οικονομική επιβράβευση που χορηγείται στους μεταμοσχευμένους και αιμοκαθαρόμενους αθλητές είναι κληρονομητό ως μη αυστηρά προσωποπαγές. (πλειοψ.) Παραπομπή στην Ολομέλεια του ΝΣΚ, ως ζήτημα μείζονος σημασίας. Εκδόθηκε η υπ' αριθμ. 252/2015 Γνωμ. Β΄Ολομ.ΝΣΚ.

Κληρονομητό δικαιώματος οικονομικής επιβράβευσης, που χορηγείται σε διακριθέντες μεταμοσχευμένους ή αιμοκαθαιρόμενους αθλητές.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Το δικαίωμα για οικονομική επιβράβευση που χορηγείται σε διακριθέντες μεταμοσχευμένους ή αιμοκαθαιρόμενους αθλητές είναι κληρονομητό ως μη αυστηρά προσωποπαγές (πλειοψ.). Παραπομπή από την υπ'αριθμ. 144/2015 Γνωμ. Τμ.ΣΤ΄ ΝΣΚ. ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Εάν σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και υπό τα δεδομένα πραγματικά περιστατικά, κληρονομείται το δικαίωμα για χορήγηση οικονομικής επιβράβευσης, που παρέχεται κατά το άρθρο 34 παρ.2, σε συνδυασμό με την παρ. 8 του άρθρου 31 του ν. 2725/1999.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Το δικαίωμα για οικονομική επιβράβευση που χορηγείται σε προπονητές, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 34, σε συνδυασμό με την παρ. 8 του άρθρου 31 του ν. 2725/1999, είναι κληρονομητό, ως μη αυστηρά προσωποπαγές (ομόφ.).

Ερωτάται εάν υφίσταται δυνατότητα αναγνώρισης χρόνου απασχόλησης φωτοειδησεογράφου, πριν την ασφάλισή του στον π. Κλάδο Κύριας Ασφάλισης Φωτοειδησεογράφων και Εικονοληπτών Επικαίρων Τηλεοράσεως στο π. Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Προσωπικού Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (Ε.Τ.Α.Π. - Μ.Μ.Ε.) (π. Τ.Α.Ι.Σ.Υ.Τ.), βάσει των διατάξεων των άρθρων 13 και 14 του π.δ. 419/1980 (Α΄115).(...)Δεν υφίσταται εκ του νόμου δυνατότητα αναγνώρισης, από τον e-ΕΦΚΑ, χρόνου απασχόλησης, πριν την ασφάλιση στον π. Κλάδο Κύριας Ασφάλισης Φωτοειδησεογράφων και Εικονοληπτών Επικαίρων Τηλεοράσεως του π. Ε.Τ.Α.Π. - Μ.Μ.Ε. (π. ΤΑ.Ι.Σ.Υ.Τ.) του αιτούντα φωτοειδησεογράφου «Σ.Χ.», δεδομένου ότι με τις διατάξεις του άρθρου 40 του ν. 2084/1992, όπως αυτές αντικαταστάθηκαν από τις διατάξεις του άρθρου 5 του ν. 2355/1995 και αυτές του άρθρου 16 του ν. 2556/1997, καταργήθηκαν οι διατάξεις των άρθρων 13 και 14 του π.δ. 419/1980, που χορηγούσαν σχετικό δικαίωμα, ενώ ως χρόνος κατάργησης ορίσθηκε αρχικώς, η 1.1.1994 (άρθρο 47 παρ. 12 ν. 2084/1992), ακολούθως δε, η 1.1.1997 (άρθρο 5 παρ. 5 ν.2335/1995), η 1.6.1998 (άρθρο 16 ν. 2556/1997) και τέλος η 1.5.2001 (άρθρο 28 παρ. 1 ν. 2874/2000), ενώ δεν υφίσταται τέτοια δυνατότητα ούτε με τις διατάξεις του άρθρου 38 του ν. 3518/2006, με τις οποίες επαναχορηγήθηκε το δικαίωμα εξαγοράς και αναγνώρισης χρόνου προϋπηρεσίας στους ασφαλισμένους του Κλάδου Φωτοειδησεογράφων και Εικονοληπτών Επικαίρων Τηλεοράσεως, γιατί το σχετικό δικαίωμά του έχει ήδη αποσβεσθεί από 21-6-2007 (ομόφωνα).

Κατάργηση ή μη καταστατικών διατάξεων του ΕΤΑΑ/ΤΑΝ μετά την έναρξη ισχύος των διατάξεων του άρθρου 20 παρ.1 Ν. 2556/1997.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Με τις διατάξεις του άρθρου 20 παρ.1 του Ν. 2556/1997 δεν καταργήθηκαν οι καταστατικές διατάξεις του ΕΤΑΑ/ΤΑΝ και ιδίως η διάταξη που προβλέπει για την συνταξιοδότηση ενηλίκων τέκνων να συντρέχει (μετά της αναπηρίας) και απορία του τέκνου, καθώς και η διάταξη που προβλέπει συνέχιση συνταξιοδότησης των φοιτητών μέχρι τη συμπλήρωση του 25ου έτους (σε αντίθεση με το 24ο που προβλέπει το άρθρο 20 του Ν. 2556/1997). (πλειοψ.)

Τ.Π. & Δανείων – Δανειακές συμβάσεις – Λύση εργασιακής σχέσης υπαλλήλου – Εκχώρηση των 3/4 από το εφάπαξ βοήθημα – Επιστροφή των παγίων εισφορών. Κατά την αληθή και ορθή ερμηνεία των σχετικών ειδικών όρων των δανειακών συμβάσεων και των διεπουσών αυτές διατάξεων, συνεκχωρούμενη με το εφάπαξ είναι και κάθε άλλη παροχή που τυχόν υπεισέλθει στη θέση αυτού και το υποκαταστήσει σε αντικατάσταση ή αλλοίωση της αρχικής ενοχής, ως παρεπόμενο και συνεκχωρούμενο με την κύρια σύμβαση δικαίωμα, ή οποιαδήποτε παροχή καταβαλλομένη συνεπεία της εξόδου του δανειολήπτη από την υπηρεσία, εξ οιασδήποτε αιτίας, κατά την αληθή έννοια του άνω όρου. Τέτοιο δικαίωμα επομένως στην προκειμένη περίπτωση είναι και η αξίωση του μετόχου για επιστροφή των παγίων εισφορών, στην περίπτωση που δεν δικαιωθεί του εφάπαξ βοηθήματος, η υποχρεωτική καταβολή των οποίων τελούσε σε άμεση συνάρτηση με τη προσδοκώμενη παροχή. (ομοφ.)

Η απόφαση 285/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 100€ (άρθρο 53 του Ν. 5104/24). Το πρόστιμο επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα επειδή υπέβαλε εκπρόθεσμα τροποποιητική δήλωση φόρου κληρονομιάς το 2024, η οποία αφορούσε θάνατο του 2020 και από την οποία δεν προέκυψε φόρος προς καταβολή. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε άγνοια για το κληρονομικό δικαίωμα και ότι το δικαίωμα επιβολής φόρου είχε παραγραφεί. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το πρόστιμο αποτελεί δέσμια διοικητική κύρωση για την διαπιστωμένη διαδικαστική παράβαση της εκπρόθεσμης υποβολής και ότι για την επιβολή του δεν απαιτείται υπαιτιότητα ή δόλος. Συνεπώς, η πράξη του προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση 283/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€, σύμφωνα με το άρθρο 53 του Ν. 5104/24, το οποίο επιβλήθηκε για εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η καθυστέρηση οφείλεται σε άγνοια για ένα κληρονομικό δικαίωμα (ακίνητο) και ότι το δικαίωμα της Φορολογικής Αρχής για επιβολή κύριου φόρου είχε παραγραφεί. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι η επιβολή του προστίμου για την διαδικαστική παράβαση (εκπρόθεσμη υποβολή) είναι δέσμια ενέργεια, δεν απαιτείται η συνδρομή υποκειμενικής υπαιτιότητας, και δεν τίθεται θέμα παραγραφής για την παράβαση που διαπράχθηκε το 2020. Κατά συνέπεια, η πράξη επιβολής του προστίμου επικυρώθηκε.

Θάνατος λειτουργού του Δημοσίου, κατόχου δύο θέσεων. Καταβολή ή μη και δεύτερου εφάπαξ βοηθήματος στους δικαιούχους κληρονόμους. Επιστροφή έντοκη ή μη των καταβληθεισών εισφορών της δεύτερης απασχόλησης.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Τα μέλη της οικογενείας θανόντος ασφαλισμένου του Τ.Π.Δ.Υ., ο οποίος κατείχε επιτρεπτώς, δύο θέσεις στο Δημόσιο, και τα οποία λαμβάνουν δύο συντάξεις από το Γ.Λ.Κ., οφειλόμενες στην υπηρεσία του ανωτέρω στις δύο αυτές θέσεις του, δικαιούνται ενός και μόνον εφάπαξ από το Ταμείο αυτό, που είναι εκείνο το οποίο προέρχεται από την υπηρεσία του θανόντος στην πρώτη του θέση, και τέτοια θέση νοείται εκείνη που του προσπόριζε τις υψηλότερες αποδοχές του. (ομοφ.) β) Αντιθέτως, η παρεχόμενη στη θέση με τις χαμηλότερες αποδοχές υπηρεσία, δεν θεωρείται, κατ’ άρθρα 9 παρ. 1α΄ και 11 παρ. 1β΄ του Οργανισμού του Τ.Π.Δ.Υ., ασφαλιστέα και απαλλάσσεται των σχετικών εισφορών, οι οποίες, εάν έχουν, ωστόσο, καταβληθεί, επιστρέφονται (κατ’ άρθρο 11 παρ. 1β΄ του ίδιου Οργανισμού) απ’ το εν λόγω Ταμείο στα μέλη της οικογένειας του καταβάλοντα αυτές, και δη εντόκως, με το προβλεπόμενο στην εκδοθείσα, κατ’ εξουσιοδότηση της διάταξης της παρ. 3 του άρθρου 9 του Ν 2335/1995, που αντικατέστησε την παρ. 2 του άρθρου 56 του Ν 2084/1992, υπουργική απόφαση. (πλειοψ.) (Αντίθετη μειοψηφία, η οποία δέχεται ότι η επιστροφή των ως άνω εισφορών, θα γίνει ατόκως).