Περί διοικήσεως του Πανελληνίου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου

α) Αν τα εκκλησιαστικά ν.π.δ.δ. «Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος» και «Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου», υπάγονται στις διατάξεις του ν.δ. 496/1974 «Περί λογιστικού των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου» ή έχουν εξαιρεθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 57 του ν. 1591/1986 και β) ποιες διατάξεις διέπουν την παραγραφή αξιώσεων του ενός εκκλησιαστικού ν.π.δ.δ. κατά του άλλου.(...)α) Το ν.π.δ.δ. «Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος» δεν εμπίπτει στην εξαιρετική διάταξη του άρθρου 57 του ν.1591/1986 και συνεπώς εφαρμόζονται και για αυτό στο ακέραιο όλες οι διατάξεις του ν.δ. 496/1974 «Περί λογιστικού των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου». β) Οι, μεταξύ της Αποστολικής Διακονίας της Ελλάδος και του Πανελλήνιου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου, αξιώσεις υπόκεινται σε πενταετή παραγραφή που αρχίζει από το τέλος του έτους κατά το οποίο εγκρίθηκε ο απολογισμός του Ιδρύματος από τον Υπουργό Οικονομικών, ουδεμία δε ασκεί επιρροή στη διοικητική εκτέλεση το γεγονός ότι και τα δύο νομικά πρόσωπα είναι εκκλησιαστικά ν.π.δ.δ. Για την περίπτωση έκδοσης τελεσίδικης ή/και αμετάκλητης δικαστικής απόφασης εφαρμόζονται οι ειδικότερες διατάξεις των άρθρων 44 έως 46 του ν.δ. 496/1974, οι οποίες στην περίπτωση αυτή προβλέπουν την εικοσαετή παραγραφή και όχι η γενική διάταξη του άρθρου 268 ΑΚ. Οι ίδιες διατάξεις εφαρμόζονται και για τη διακοπή ή αναστολή της παραγραφής.

Αμοιβή δικηγόρου από το Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου για την παράστασή του στις συνεδριάσεις της Διοικούσας Επιτροπής αυτού, προκειμένου να γνωμοδοτήσει σε θέματα που αφορούν την πρόσληψη κλητήρα και κηροδότη και για την σύνταξη επιστολής προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Δαπάνη που δεν προβλέπεται από διάταξη νόμου, ούτε είναι λειτουργική. Μη νόμιμη, επίσης, και η καταβολή εξόδων κίνησης σ΄αυτόν για τη μετάβασή του στο ανωτέρω Ίδρυμα προς διεκπεραίωση των ως άνω υποθέσεων.

Καθορισμός της μηνιαίας εισφοράς των μετόχων του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, αξιωματικών και ανθυπασπιστών υπέρ του Νοσηλευτικού Ιδρύματος Μετοχικού Ταμείου Στρατού.

Εάν υπόκειται σε αναλογικό τέλος χαρτοσήμου η πράξη εγγραφής υποθήκης υπέρ κοινωφελούς Ιδρύματος, δυνάμει δικαστικής αποφάσεως.Κατάσταση : Αποδεκτή. Η πράξη εγγραφής υποθήκης, δυνάμει δικαστικής αποφάσεως, υπέρ του Ιδρύματος «Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών - Ίδρυμα Βούρου - Ευταξία», δεν εμπίπτει στις απαλλακτικές διατάξεις του ν.δ. 208/1973 και, επομένως, υπόκειται κατ’ άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 1111/1943 στο αναλογικό τέλος χαρτοσήμου του άρθρου 12 του Κώδικα των νόμων περί τελών χαρτοσήμου (πλειοψ.).

Δημόσιοι υπόλογοι-Προσαυξήσεις(…) Οι προσαυξήσεις υπολογίζονται από τότε που ο υπόλογος όφειλε να ενεργήσει την είσπραξη, επί καθυστερημένης εισαγωγής των εισπράξεων από τότε που αυτός όφειλε να εισαγάγει τα εισπραχθέντα στο Δημόσιο Ταμείο και επί ελλείμματος από την ημέρα κατά την οποία εξακριβώθηκε ότι έλαβε χώρα το έλλειμμα και, αν η εξακρίβωση είναι αδύνατη, από τότε που το έλλειμμα ανακαλύφθηκε κατά την επιθεώρηση ή την παράδοση. Εάν η εξακρίβωση του ελλείμματος γίνεται μετά τη λήξη του οικονομικού έτους στη διαχείριση του οποίου αναφέρεται το έλλειμμα και είναι αδύνατος ο προσδιορισμός της ημέρας ή του μήνα κατά την οποία έλαβε χώρα τούτο, οι προσαυξήσεις υπολογίζονται από τη λήξη του οικονομικού έτους ή της διαχείρισης. Η επιβολή των προσαυξήσεων κατ’ ενάσκηση δέσμιας αρμοδιότητας συνιστά μέτρο αποκατάστασης του ελλείμματος του Δημοσίου στο πραγματικό ονομαστικό μέγεθος αναγόμενο στο χρόνο διαπίστωσής του, λόγω της αυθαίρετης παρακράτησης των σχετικών ποσών εκ μέρους του υπολόγου για σειρά ετών και, ως εκ τούτου, δεν τίθεται ζήτημα εφαρμογής της αρχής της αναλογικότητας, καθώς ελλείπει ο κυρωτικός χαρακτήρας του μέτρου αυτού.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ:  Καταβολή   ποσού 19.986,07 ευρώ,  στο φερόμενο  ως  δικαιούχο …., ως εισφορά του άνω Δήμου, μηνός Απριλίου 2013. Σύμφωνα δε  με όσα προηγουμένως έγιναν δεκτά, η αρμοδιότητα των Φο.Σ.Δ.Α για την  προσωρινή αποθήκευση, μεταφόρτωση, επεξεργασία, αξιοποίηση  και διάθεση των στερεών αποβλήτων και η υποχρέωση καταβολής από τους Ο.Τ.Α. - μέλη της αντίστοιχης ετήσιας εισφοράς από τους ΟΤΑ – μέλη του, απορρέουν  ευθέως εκ του νόμου και, ως εκ τούτου, δεν απαιτείται η σύναψη σχετικής  προγραμματικής σύμβασης. Ωστόσο με  την προαναφερόμενη 7/14.11.2012 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του …,  καθορίστηκε, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 9 του  ν.  3854/2010, όπως ισχύει, το  κόστος των παρεχομένων στο Δήμο…. υπηρεσιών σε ευρώ ανά τόνο, όχι όμως και το ετήσιο εκείνο που αποτελεί το ποσό της ετήσιας υποχρεωτικής εισφοράς τους και ορίστηκε, περαιτέρω, ότι οι  πληρωμές θα γίνονται  σε τέσσερις τριμηνιαίες δόσεις ανά έτος, με την υποβολή ζυγολογίων. Επομένως, η καταβολή με το επίμαχο χρηματικό ένταλμα πληρωμής του τιμήματος που αντιστοιχεί στην διαχείριση ποσότητας 697,78 τόνων  απορριμμάτων, για το χρονικό διάστημα  από 1.4.2013 έως 30.4.2013,  σύμφωνα με τον 1ο λογαριασμό πιστοποίησης του αναδόχου, χωρίς προηγουμένως να έχει, νομίμως, καθοριστεί το ποσό της ετήσιας εισφοράς του Δήμου …., είναι μη νόμιμη.(…) .(συγγνωστή πλάνη)

Χορήγηση επιδόματος:ζητείται παραδεκτώς η ανάκληση της 237/2014 Πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο I Τμήμα (...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙ Β της παρούσας, με νόμιμη αιτιολογία το Κλιμάκιο, με την προσβαλλόμενη Πράξη του, έκρινε ότι δεν είναι νόμιμη η καταβολή της επίμαχης διαφοράς χρονοεπιδόματος στον ανωτέρω καθηγητή, καθόσον πράγματι η αξίωσή του παραγράφηκε εντός του έτους 2010, όλες δε οι περί του αντιθέτου αιτιάσεις του αιτούντος πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμες. Ειδικότερα, ο ισχυρισμός του αιτούντος νομικού προσώπου ότι, για την καταβολή της διαφοράς του επίμαχου επιδόματος χρόνου υπηρεσίας ήταν αναγκαία η έκδοση σχετικής διοικητική πράξης και ότι, συνεπώς, εν προκειμένω, πρόκειται για αξίωση της παρ. 1 του άρθρου 48 του ν.δ/τος 496/1974, που υπόκειται σε πενταετή παραγραφή, η οποία διεκόπη με την έκδοση των 9323 και 9327/22.4.2013 πράξεων του Πρύτανη, με τις οποίες ανακλήθηκαν παλαιότερες πράξεις του ίδιου και ότι έκτοτε τρέχει νέα πενταετής παραγραφή, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Τούτο, διότι όπως ορθά έκρινε το Κλιμάκιο, η επίμαχη αξίωση του φερόμενου ως δικαιούχου υπόκειται, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, στη διετή παραγραφή του άρθρου 48 παρ. 3 του ν.δ/τος 496/1974, αφού για τη θεμελίωση της αξίωσης αυτής, η οποία ήταν απόρροια των κριθέντων με την απόφαση Ε.Σ. 1079/2006, δεν απαιτείτο η έκδοση διοικητικής πράξης από τα αρμόδια όργανα του αιτούντος και ο ίδιος είχε ευθεία αγωγή για την καταβολή της διαφοράς επιδόματος χρόνου υπηρεσίας, για το χρονικό διάστημα από 28.12.1995 έως 5.10.2007, θεμελιούμενη ευθέως στις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 4 του ν. 1517/1985 και 13 παρ. 2 του ν. 2530/1997. Εξάλλου, η ανωτέρω διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 48 του ν.δ/τος 496/1974 δεν αντίκειται στη συνταγματική αρχή της ισότητας, δεδομένου δε ότι στο συγκεκριμένο αυτό ζήτημα το Σύνταγμα δεν έχει στενότερη έννοια από την Ε.Σ.Δ.Α. (ΣτΕ 292, 2403/2013, 461, 1819/2012), είναι απορριπτέος ο προβαλλόμενος ισχυρισμός κατά το μέρος που αναφέρεται σε παράβαση της εν λόγω Σύμβασης. Περαιτέρω, το αιτούν ισχυρίζεται ότι ο φερόμενος ως δικαιούχος παρεμποδίστηκε και αποθαρρύνθηκε να προβεί στη δικαστική επιδίωξη των απαιτήσεών του από λόγους ανωτέρας βίας. Ειδικότερα, το αιτούν ισχυρίζεται ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες του Ιδρύματος, τελούσαν σε συγγνωστή νομική πλάνη ως προς το ποιες διατάξεις ήταν εφαρμοστέες και ποιες ήταν οι δέουσες ενέργειες, στις οποίες έπρεπε να προβούν, για τον καθορισμό του επιδόματος χρόνου υπηρεσίας, με προσμέτρηση της επίμαχης προϋπηρεσίας του φερόμενου ως δικαιούχου καθηγητή, αλλά και σε πλάνη περί τα πράγματα ως προς τον ορθό υπολογισμό των δικαιούμενων ποσών, με συνέπεια ο ανωτέρω να μην είναι σε θέση να προσφύγει δικαστικώς για την ικανοποίηση της επίμαχης αξίωσής του, ύψους 15.010,95 ευρώ. Τα ανωτέρω, όμως, επικαλούμενα γεγονότα δεν συνιστούν, και αληθή υποτιθέμενα, λόγους ανωτέρας βίας, κατά την έννοια του άρθρου 50 του ν.δ/τος 496/1974, δηλαδή γεγονότα απρόβλεπτα και αδύνατο να αποτραπούν, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ακόμη και με μέτρα άκρας επιμέλειας, συνεπώς δεν επέφεραν την αναστολή της παραγραφής, αφού ο φερόμενος ως δικαιούχος μπορούσε, επιμελώς φερόμενος, να προσφύγει στο αρμόδιο δικαστήριο ζητώντας εμπροθέσμως την ικανοποίηση της αξίωσής του.Απορρίπτει την αίτηση.        

Τρόπος υπολογισμού ανταποδοτικής σύνταξης κατά τις διατάξεις του ν. 4387/2016 ως προς τον προσδιορισμό της προσαύξησης του άρθρου 30 του ως άνω νόμου.(…) Σχετικά με τον κατ’ άρθρο 30 παρ. 1 του ν. 4387/2016 τρόπο υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης των υπαλλήλων που συνταξιοδοτούνται με το κοινό καθεστώς, δεν είναι επιτρεπτό το ανταποδοτικό μέρος της σύνταξης για κάθε έτος που έχει καταβληθεί επιπλέον εισφορά να υπολογίζεται με ετήσιο συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για κάθε μια ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς επί του συνόλου των αποδοχών για τις οποίες θα καταβάλλονταν εισφορές κλάδου σύνταξης, εάν οι υπάλληλοι ήταν κοινοί ασφαλισμένοι, αλλά θα πρέπει να υπολογίζεται επί των αποδοχών για τις οποίες καταβλήθηκε η επιπλέον εισφορά, δηλαδή αυτών του «δημοσιοϋπαλληλικού» καθεστώτος (κατά πλειοψηφία). Η παρούσα γνωμοδότηση εκδόθηκε κατόπιν παραπομπής του 2ου ερωτήματος της υπ’ αριθ. 20/2020 γνωμοδότησης του ΣΤ΄ Τμήματος στην Β΄ Τακτική Ολομέλεια του ΝΣΚ.

Ζητήματα που γεννώνται κατά την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 17 του ν. 4551/2018 και του άρθρου 65 του ν. 4504/2017, σχετικά με την αναδρομική διοικητική αποκατάσταση βαθμοφόρων του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής, οι οποίοι προέρχονται από τη Σχολή Δοκίμων Υπαξιωματικών Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ. και τη Σχολή Δοκίμων Λιμενοφυλάκων. (...) α) Η διοικητική αποκατάσταση, λόγω σύντμησης του χρόνου παραμονής στο βαθμό που κατέχουν οι ως άνω βαθμοφόροι Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ., είναι υποχρεωτική εκ του νόμου, γίνεται δε αυτεπάγγελτα και κατά παρέκκλιση της διαδικασίας κρίσεων από τα αρμόδια κατά περίπτωση Συμβούλια Κρίσεων. β) Η ως άνω διοικητική αποκατάσταση γίνεται αναδρομικά και έχει ως αποτέλεσμα την απονομή του κατεχόμενου βαθμού ένα έτος νωρίτερα. γ) Η Διοίκηση δεν οφείλει να ανακαλέσει τις διοικητικές πράξεις εγγραφής ορισμένων από τους ανωτέρω βαθμοφόρους Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ. σε πίνακα κρίσεων «Παραμενόντων στον ίδιο βαθμό». δ) Η ως άνω διοικητική αποκατάσταση δεν γίνεται κατά παρέκκλιση των διατάξεων των άρθρων 11 και 19 του π.δ/τος 81/2012 (ομόφ.).