Κληροδοτήματα(..), ζητείται η ακύρωση απόφασης  Γενικου Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης …, κατά το μέρος που καταλογίζει τους αρχικούς εκκαλούντες, μέλη της Διαχειριστικής Επιτροπής κατά το κρίσιμο διάστημα, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τα λοιπά μέλη αυτής, με το ποσό των ... ευρώ, που φέρεται ότι συνιστά ισόποση περιουσιακή ζημία του Κληροδοτήματος, πλέον τόκων υπερημερίας ποσού..(..)Ενόψει των ανωτέρω, η παράλειψή τους να μεριμνήσουν για την ετήσια δήλωση των δικαιωμάτων ενίσχυσης, που οδήγησε στην απώλεια εσόδων συνολικού ύψους .. ευρώ, δεν οφείλεται σε δόλο ή βαρεία αμέλεια αυτών.(..)Ακυρώνει την 1550/260435/2012Π.Ε./20.1.2014 απόφαση της Γενικής Γραμματέως της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ..., κατά το μέρος που καταλογίζει τη … και τον …, ως μέλη της Διαχειριστικής Επιτροπής του ιδρύματος με την επωνυμία «Κληροδότημα …» για ζημία που υπέστη η περιουσία του Ιδρύματος.

Ερωτάται, αν υφίσταται δυνατότητα έντοκου δανεισμού μεταξύ των κληροδοτημάτων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Σ.Χ. και Χ.Π. με αποπληρωμή του δανείου εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, για την αποκατάσταση ακινήτου και μετατροπή του σε Μουσείο Μαθηματικών.(...)Υπό το συγκεκριμένο ιστορικό, είναι επιτρεπτή η έντοκη δανειοδότηση του κληροδοτήματος Χ.Π. από το κληροδότημα Σ.Χ., προκειμένου να αποκατασταθεί το αναφερόμενο ακίνητο και να μετατραπεί σε Μουσείο Μαθηματικών, δεδομένου ότι η σημερινή οικονομική δυσχέρεια για την υλοποίηση αυτού του έργου εμφανίζεται ως προσωρινή. Απαραίτητη, πάντως, προϋπόθεση για τη σύναψη του υπ’ όψη δανείου είναι να μην αναιρείται ή δυσχεραίνεται εν όλω ή εν μέρει με την κατάρτισή της η πραγματοποίηση του σκοπού του δανείζοντος κληροδοτήματος.

Κληροδότημα Ζ. Ζαϊμη – Δυνατότητα τροποποίησης του σκοπού με δικαστική απόφαση για επωφελέστερη αξιοποίηση και κατανομή των εσόδων – Δέσμευση ή μη του Ιδρύματος από σχετική απόφαση της Συγκλήτου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Για όσο χρόνο εξακολουθεί να υφίσταται η από 13-6-1985 απόφαση της Συγκλήτου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, περί προσφυγής στο Εφετείο για επωφελέστερη αξιοποίηση και κατανομή των εσόδων του κληροδοτήματος της Ζ. Ζαϊμη ισομερώς στις χειρουργικές κλινικές του Πανεπιστημίου, το Ίδρυμα δεσμεύεται από την απόφαση αυτή και δεν μπορεί να κατανείμει κατά διαφορετικό τρόπο τα έσοδα του άνω κληροδοτήματος, χωρίς νέα απόφαση της Συγκλήτου.

Ερωτάται εάν ελλείψει ειδικής πρόβλεψης στον Α.Ν. 1920/1939 για τη σύναψη προγραμματικών συμβάσεων, με αντισυμβαλλόμενο μέρος το εποπτευόμενο από τον Υπουργό Οικονομικών ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «Επιτροπή Ολυμπίων Κληροδοτημάτων», μπορεί αυτό να συμβληθεί νομίμως σε προταθείσα προγραμματική σύμβαση πολιτισμικής ανάπτυξης (άρθρο 100 Ν. 3852/2010, ως ισχύει) και, ενδεχομένως, κατ’ ανάλογη εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 54 παρ. 2 του Ν. 4182/2013, που επιτρέπει στα κοινωφελή ιδρύματα τη σύναψη συναφών προγραμματικών συμβάσεων.(..)Η Επιτροπή Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων, ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και κληροδότημα, δύναται σε συμφωνία με τη βούληση του διαθέτη της κοινωφελούς αυτής περιουσίας και για την εκπλήρωση της βούλησης του διαθέτη και των καταστατικών σκοπών της, να συνάπτει προγραμματικές συμβάσεις του άρθρου 100 του Ν. 3852/2010, όπως ισχύει, συμπεριλαμβανομένων προγραμματικών συμβάσεων πολιτισμικής ανάπτυξης (παρ. 1, περ. α και γ, παρ. 5), τηρουμένων των κατά περίπτωση αναγκαίων προϋποθέσεων και υπό την αίρεση του αποτελέσματος του, κατά νόμο, απαιτούμενου προσυμβατικού ελέγχου του Ελεγκτικού Συνεδρίου (κατά πλειοψηφία).

Κληροδότημα άμεσης διαχείρισης του Υπουργείου Οικονομικών – Εκχώρηση απαιτήσεων (εργολαβικού ανταλλάγματος) σε βάρος εσόδων αυτού – Ακυρότητα ή μη αυτής.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η εκχώρηση, σε Τράπεζα, απαιτήσεων (εργολαβικού ανταλλάγματος) προερχομένων από πόρους κληροδοτήματος άμεσης διαχείρισης του Υπουργείου Οικονομικών είναι απολύτως άκυρη, κατά τα άρθρα 175 και 180 ΑΚ, ως αντικειμένη στο άρθρο 10 του Ν 3263/2004 (ήδη άρθρο 53 παρ. 11 εδ. α΄ Ν 3669/2008), εφόσον έγινε πριν την έγκριση των σχετικών πιστοποιήσεων από την κατασκευή του έργου, ανεξαρτήτως της ακυρότητας της εκχωρήσεως αυτής, λόγω μη τηρήσεως των διατυπώσεων του άρθρου 95 του Ν 2362/1995. (ομοφ.)

Διαχείριση κληροδοτήματος...Από όλα όσα προεκτέθηκαν καθίσταται σαφές ότι το υπέρ ου ο καταλογισμός Κληροδότημα, δεν αποτελεί αυτοτελές ίδρυμα με νομική προσωπικότητα, αφού έχει καταλειφθεί σε υφιστάμενο νομικό πρόσωπο – τον Ιερό Ναό ..., που είναι ν.π.δ.δ. (βλ. άρθρο 1 παρ. 4 του ν. 590/1977 «περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος» - φ. 146, Α΄) – και η διαχείρισή του έχει ανατεθεί στο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, ήτοι στο αρμόδιο για τη διοίκηση και της υπόλοιπης περιουσίας του Ναού όργανο (βλ. άρθρα 7 επομ. του Κανονισμού 8/1979 «περί Ιερών Ναών και Ενοριών» της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος – φ. 1, Α΄/1980). Κατά συνέπεια, το Κληροδότημα στερείται της ικανότητας να διεξάγει ιδίω ονόματι την παρούσα δίκη. Ωσαύτως διάδικος δεν μπορεί, παρά την κλήτευσή της, να καταστεί ούτε η Περιφέρεια ... προεχόντως διότι πρόκειται για αποκεντρωμένη δημόσια υπηρεσία (βλ. τα άρθρα 61 του ν. 1622/1986 και 1 παρ. 1 του ν. 2503/1997), ανήκει, δηλαδή, στο νομικό πρόσωπο του Κράτους, το οποίο και εκπροσωπείται στη δίκη από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών. Όσον αφορά, όμως, τον ίδιο τον Ιερό Ναό ...., είναι προφανές ότι, εφόσον είναι το νομικό πρόσωπο στο οποίο έχει καταληφθεί το Κληροδότημα, εξαρτά έννομο συμφέρον από την έκβαση της ανοιγείσας με την ένδικη έφεση δίκης και, επομένως, έπρεπε, ως τρίτος, να κλητευθεί στη συζήτησή της. Τούτων δοθέντων και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι πρέπει να αναβληθεί η έκδοση οριστικής απόφασης, προκειμένου αντίγραφο της έφεσης να κοινοποιηθεί, με επιμέλεια της Γραμματείας του Τμήματος, στον εν λόγω Ναό και ο τελευταίος να κλητευθεί στη δικάσιμο που θα οριστεί για τη συζήτηση της έφεσης αυτής.

Καταλογισμός.(...) Με την κρινόμενη έφεση ο εκκαλών προβάλλει κατ’ αρχήν ότι η τυχόν επελθούσα ζημία στην περιουσία του Κληροδοτήματος δεν οφείλεται σε δόλο ούτε σε βαρεία αμέλεια αυτού. Πράγματι, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα στοιχεία, σε προηγούμενο έλεγχο της Οικονομικής Επιθεώρησης Θεσσαλίας, για τα έτη 1996 έως 2001 (γίνεται αναφορά στην ΕΜΠ.134/98, 173/2001, 141/2002/22.4.2003 έκθεση διαχειριστικού ελέγχου του Οικονομικού Επιθεωρητή ….), είχε προταθεί ο καταλογισμός των τότε μελών της διαχειριστικής επιτροπής του Ιδρύματος με το ποσό των 7.671,40 ευρώ για την ίδια αιτία, ήτοι διότι, λόγω αμελούς άσκησης των διαχειριστικών καθηκόντων τους, δεν προέβησαν στις οφειλόμενες ενέργειες για την είσπραξη των οικονομικών ενισχύσεων (επιδοτήσεων) ελαιολάδου. Με την 35/5.1.2005 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Θεσσαλίας, αφότου διαπιστώθηκε ότι κατά τα κρίσιμα έτη 1996 και 1997 το Ίδρυμα ως εκ της φύσης του δεν μπορούσε να λάβει επιδότηση ελαιολάδου, κατά δε τα επόμενα έτη (1998 έως 2002) η επιδότηση γινόταν (παράτυπα) στο όνομα μέλους της Διαχειριστικής Επιτροπής που ακολούθως απέδιδε στο Ίδρυμα τα αντίστοιχα ποσά, κρίθηκε ότι τα μέλη της ως άνω Επιτροπής δεν άσκησαν αμελώς τα καθήκοντά τους και δεν πρέπει να καταλογιστούν. Με βάση την απόφαση αυτή, τα ήδη καταλογιζόμενα μέλη της διαχειριστικής επιτροπής, μεταξύ των οποίων και ο εκκαλών, δικαιολογημένα σχημάτισαν την πεποίθηση ότι το Ίδρυμα δεν δικαιούται να λάβει την ενιαία ενίσχυση για τα έτη 2006-2013. Εξάλλου, ενόψει της φύσης και του σκοπού του Κληροδοτήματος και του πολύπλοκου καθεστώτος της ενιαίας ενίσχυσης, οι προϋποθέσεις χορήγησης της οποίας είχαν προφανώς μεταβληθεί σε σχέση με παλαιότερα καθεστώτα ενισχύσεων, σε συνδυασμό με την έλλειψη εμπειρίας του εκκαλούντα ως προς τα θέματα κοινής αγροτικής πολιτικής, αφού κατά το κρίσιμο διάστημα ασκούσε μη αγροτική επαγγελματική δραστηριότητα (ιατρός), ο εκκαλών δεν μπορούσε να διαγνώσει ότι το ίδρυμα μπορούσε να λάβει την ως άνω ενιαία ενίσχυση. Παρά δε το γεγονός ότι με την από 15.6.2006 αίτηση του Ιδρύματος ενεργοποιήθηκαν τα δικαιώματα ενίσχυσης αυτού, από τα στοιχεία του φακέλου δεν να προκύπτει ότι ο εκκαλών γνώριζε, έστω μέσω στοιχειώδους ενημέρωσης από τον υποβάλλοντα την αίτηση πρώην Πρόεδρο της Διαχειριστικής Επιτροπής, τη διαδικασία που κινήθηκε για τη διεκδίκηση της ενιαίας ενίσχυσης με δικαιούχο το Ίδρυμα ως νομικό πρόσωπο ασκούν γεωργική δραστηριότητα. Ενόψει των ανωτέρω, η παράλειψή του να μεριμνήσει για την ετήσια δήλωση των δικαιωμάτων ενίσχυσης, που οδήγησε στην απώλεια εσόδων συνολικού ύψους 25.042,36 ευρώ, δεν οφείλεται σε δόλο ή βαρεία αμέλεια αυτού. Στο μέτρο δε που η είσπραξη επιδοτήσεων δεν αποτελεί υποχρέωση που προβλέπεται ρητώς στη συστατική πράξη του ιδρύματος ούτε στις διατάξεις του α.ν. 2039/1939, αλλά ανάγεται στην γενική ευθύνη του διαχειριστή της καταλειφθείσας περιουσίας, η έλλειψη υπαιτιότητας και συγκεκριμένα δόλου ή βαριάς αμέλειας, αποτελεί λόγο άρσης της ευθύνης του εκκαλούντα. (...)Κατ’ ακολουθία αυτών που κατά πλειοψηφία έγιναν δεκτά ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη έφεση, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, να αποδοθεί στον εκκαλούντα το καταβληθέν παράβολο και, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, να συμψηφισθούν μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με την αναλόγως εφαρμοστέα διάταξη του άρθρου 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Μεταταξεις.(..)Στις διατάξεις του άρθρου 56 παρ. 8 του ν. 2725/1999 (Α 121) ορίζεται ότι επιτρέπεται η μετάταξη του προσωπικού από κρατικό νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου εποπτευόμενο από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού σε άλλο κρατικό νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου ομοίως εποπτευόμενο, μεταξύ άλλων, όταν υφίσταται πλεονάζον προσωπικό.(..)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη που προηγήθηκε, όπως ρητώς ορίστηκε με τις διατάξεις του άρθρου 12 του ν. 4355/2015, στο προσωπικό του ...που μετατάχθηκε, όπως ο δικαιούχος του χρηματικού εντάλματος, έπρεπε να καταβληθούν από το φορέα υποδοχής αποδοχές για διάστημα που εκκινούσε από τη δημοσίευση του ν. 4355/2015, με τις διατάξεις του άρθρου 12 του οποίου το πρώτον ρυθμίστηκε το ζήτημα της καταβολής αποδοχών στο προσωπικό αυτό και ορίστηκε ότι καταβάλλονται και για διάστημα πριν από την ανάληψη υπηρεσίας στο φορέα υποδοχής. (..)Ως εκ τούτου, η εντελλόμενη δαπάνη κατά το μέρος που αντιστοιχεί στο διάστημα από 18.12.2015 έως 31.3.2016 είναι νόμιμη. Η εντελλόμενη δαπάνη, ωστόσο, είναι μη νόμιμη κατά το μέρος που αντιστοιχεί στο διάστημα από 9.12.2015 έως 17.12.2015, δεδομένου ότι με το άρθρο 12 του ν. 4355/2015 ρητώς και ειδικώς ορίστηκε ότι οι αποδοχές καταβάλλονται στους δικαιούχους για το χρονικό διάστημα από τη δημοσίευση του νόμου, η οποία συντελέστηκε στις 18.12.2015, η δε προγενέστερη ημερομηνία (9.12.2015) που τέθηκε με το τελευταίο εδάφιο του άρθρου 12 του ν. 4355/2015, ορίστηκε σε αναφορά προς τις λοιπές διατάξεις του ίδιου άρθρου και δεν καταλαμβάνει το ζήτημα των αποδοχών, για τις οποίες, ο νομοθέτης θεώρησε αναγκαίο να προσδιορίσει ειδικώς διάφορο χρονικό σημείο από το οποίο οφείλονται. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι εν μέρει μη νόμιμη, το δε ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Λογιστικός χειρισμός καταχώρησης εξόφλησης ασφαλιστικών εισφορών προηγουμένου έτους ως δαπάνη του τρέχοντος έτους»

Υπερωριακή απασχόληση αποσπασμενου σε γραφείο πολιτικού κόμματος.(..) Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, το Κλιμάκιο κρίνει ότι μη νομίμως, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με το λόγο διαφωνίας, η ελεγχόμενη δαπάνη ανελήφθη σε βάρος των πιστώσεων του προϋπολογισμού του Δήμου .... Τούτο διότι, δοθέντος ότι η μισθοδοσία του υπαλλήλου, λόγω της απόσπασής του και της, εν συνεχεία, διάθεσής του σε γραφείο πολιτικού κόμματος, δεν βαρύνει τον προϋπολογισμό του φορέα προέλευσης, αλλά τον κρατικό προϋπολογισμό, συνακόλουθα και η αποζημίωση υπερωριακής απασχόλησης έπρεπε να βαρύνει τις πιστώσεις του κρατικού προϋπολογισμού. Ο ισχυρισμός του Δήμου, κατ’ επίκληση των εκτιθέμενων σε εγκύκλιο (2/86827/ΔΕΠ/20.12.2016) του Τμήματος Εφαρμογής Ενιαίου Μισθολογίου της Διεύθυνσης Εισοδηματικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών, ότι η αποζημίωση για την υπερωριακή απασχόληση του υπαλλήλου βαρύνει τον προϋπολογισμό της υπηρεσίας στην οποία αυτός ανήκει οργανικά, ακόμα και στην περίπτωση κατά την οποία η δαπάνη της μισθοδοσίας του υπαλλήλου βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, είναι απορριπτέος, διότι στηρίζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία των μνημονευομένων ανωτέρω κρίσιμων διατάξεων του άρθρου 20 του ν. 4354/2015, σύμφωνα με τις οποίες, κριτήριο για τη διάκριση του βαρυνόμενου με την αποζημίωση πρόσθετης κατά χρόνο απασχόλησης φορέα είναι αν με τη μισθοδοσία του αποσπασμένου υπαλλήλου βαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός και όχι αν η οργανική θέση ανήκει σε φορέα από την απασχόληση στον οποίο καταβάλλονται αποδοχές σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.(Μη ανακλητέα με την ΕλΣυν.Τμ.1/2/2018 )