Εκχώρηση των αποδοχών δημοσίου υπαλλήλου με εργολαβικό δίκης, κατ’ εξαίρεση του κανόνα περί του ανεκχώρητου των αποδοχών. Προσδιορισμός του αντικειμένου της δίκης επί αγωγικού αιτήματος για το νομικό χαρακτηρισμό της εργασιακής σχέσης με το Δημόσιο και την κατάταξη του ενάγοντος σε θέση εργασίας αορίστου χρόνου. Αοριστία της εκχωρούμενης απαίτησης και προσδιορισμός της με την αναγγελία της εκχώρησης.(...)Ο κανόνας του ανεκχώρητου των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, κατ’ άρθρο 1 παρ. 1 του α.ν. 1453/1938, κάμπτεται με τις διατάξεις του Κώδικα Δικηγόρων που ρητά επιτρέπουν την εκχώρησή τους με το εργολαβικό της δίκης και στην περίπτωση που αυτή έχει ως αντικείμενο τον χαρακτηρισμό της εργασιακής σχέσης των εκχωρητών με το Δημόσιο, ως αορίστου χρόνου, και την κατάταξή τους σε αντίστοιχες θέσεις εργασίας. Η αξία του αντικειμένου της διαφοράς προσδιορίζεται από το δεκαπλάσιο της ετήσιας παροχής (εν προκειμένω των αποδοχών), σύμφωνα με το άρθρο 11 περ. 7 του ΚΠολΔ (ομόφωνα). Στα περιληφθέντα στην αναγγελία εργολαβικά δίκης δεν περιέχεται σαφής δήλωση των εντολέων περί εκχώρησης των αποδοχών τους, ούτε περί του ποσοστού ή του χρόνου της επιτρεπόμενης παρακράτησής τους προς εξόφληση της δικηγορικής αμοιβής και οι ελλείψεις αυτές δεν μπορούν να συμπληρωθούν μονομερώς με την αναγγελία της εκχώρησης, από τον εκδοχέα. Συνεπώς δεν επιτρέπεται η παρακράτησή τους από το αρμόδιο για την πληρωμή τους όργανο του ΥΠΠΟΑ (Α΄ Γνώμη). Στα εργολαβικά της δίκης περιέχεται σαφής δήλωση των εντολέων περί εκχώρησης των αποδοχών που πηγάζουν περιοδικώς από την εργασιακή σχέση τους με το Δημόσιο, το μεταγενέστερο δε περιεχόμενο των αναγγελιών είναι ευνοϊκότερο γι’ αυτούς, συγκριτικά με το περιεχόμενο των εργολαβικών, ως προς το ποσοστό και το χρονικό επιμερισμό της επιτρεπόμενης παρακράτησης των αποδοχών τους. Με την προϋπόθεση ότι πληρούνται και οι λοιπές προϋποθέσεις εγκυρότητας του συμφωνητικού και της αναγγελίας της εκχώρησης, το αρμόδιο για την πληρωμή των αποδοχών όργανο του ΥΠΠΟΑ οφείλει να προβεί στην παρακράτηση και απόδοση στη δικηγορική εταιρεία του αιτούμενου ποσοστού των μηνιαίων αποδοχών των υπαλλήλων του (Β΄ Γνώμη). Η υπόθεση παραπέμπεται ομόφωνα στην Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 3 εδ.ε΄ του ν. 3086/2002, λόγω της ισοψηφίας που ανέκυψε ως προς το ζήτημα της διατύπωσης ή μη στα εργολαβικά δίκης του ερωτήματος, επαρκώς ορισμένης δήλωσης των υπαλλήλων του Υπουργείου Πολιτισμού περί εκχώρησης της απαίτησης επί των αποδοχών τους.

Εργολαβικό δίκης σε απαλλοτρίωση. Υπολογισμός δικηγορικής αμοιβής.(...)Όταν στο εργολαβικό δίκης, για το οποίο πληρούνται οι διατυπώσεις του άρθρου 60 του ν. 4194/2013 και το οποίο έχει υπογραφεί μεταξύ του δικαιούχου της απαλλοτριώσεως και του πληρεξουσίου του δικηγόρου, συμφωνήθηκε αμοιβή του δικηγόρου σε ποσοστό % επί της αποζημίωσης που θα καθορισθεί από το Δικαστήριο ή εξωδίκως, πλέον της δικαστικής δαπάνης και τυχόν τόκων, την οποία ο δικαιούχος εκχωρεί στο δικηγόρο, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων θα πρέπει να παρακρατεί από τους δικαιούχους και να αποδίδει στο δικηγόρο ολόκληρο το συμφωνηθέν στο εργολαβικό ποσοστό δικηγορικής αμοιβής, πλέον του ποσού που καθορίστηκε από το Δικαστήριο ως δικαστική δαπάνη, εφόσον φυσικά αυτό το τελευταίο έχει κατατεθεί στο ΤΠΔ από τον υπέρ ού η απαλλοτρίωση και όχι να καταβάλλεται αυτό μειωμένο κατά την καθορισθείσα από το Δικαστήριο και παρακατατεθείσα από τον υπέρ ού η απαλλοτρίωση δικηγορική αμοιβή, που αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος της δικαστικής δαπάνης (ομόφωνα).

Καθεστώς απασχόλησης δυνάμει προσωρινής διαταγής– Αναγνώριση ως προϋπηρεσίας για μισθολογική εξέλιξη υπαλλήλου, μετά από το διορισμό του, του διαστήματος απασχόλησης δυνάμει προσωρινής διαταγής. (...) Το χρονικό διάστημα απασχόλησης μουσικού στην Κρατική Ορχήστρα Αθηνών δυνάμει προσωρινής διαταγής του Προέδρου Πρωτοδικών, δεν δύναται να αναγνωριστεί, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 146 και 147 του ν. 4472/2017 και 11 παρ. 4 περ.α΄ του ν. 4354/2015, ως προϋπηρεσία για τη μισθολογική του κατάταξη και εξέλιξη, μετά το διορισμό του σε κενή οργανική θέση καλλιτεχνικού προσωπικού της Ορχήστρας Λυρικής Σκηνής, διότι παρείχε τις υπηρεσίες του υπό το καθεστώς σύμβασης έργου, ενώ δεν ακολούθησε δικαστική κρίση για το χαρακτηρισμό της εργασιακής του σχέσης ως εξαρτημένης εργασίας δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου αορίστου ή ορισμένου χρόνου (ομόφ.). 

ΘΕΜΑ: Εφαρμογή διατάξεων του άρθρου 34 του ν. 4024/2011 περί κατάργησης κενών θέσεων ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και εργασιακής εφεδρείας

Υπό τα δεδομένα, όμως, αυτά, συντρέχει περίπτωση καταργήσεως της δίκης, λόγω λήξεως της ισχύος του πληττομένου με τα κύρια δικόγραφα των αιτήσεων ακυρώσεως σκέλους των προσβαλλομένων πράξεων, σύμφωνα με το άρθρο 32 παρ. 2 του π.δ. 18/1989, δοθέντος ότι η αιτούσα, στα κατατεθέντα στις 19.4.2005 και 4.5.2005 υπομνήματά της, επικαλείται λόγους ιδιαιτέρου εννόμου συμφέροντος για τη διατήρηση του αντικειμένου της δίκης που αφορούν, όμως, μόνο το απαραδέκτως, κατά τα ανωτέρω (βλ. σκέψη 10), πληττόμενο σκέλος των πράξεων αυτών, ήτοι την παράλειψη χαρακτηρισμού της εφημερίδας …… ως οικονομικής, ενώ δεν προβάλλει λόγους ιδιαιτέρου εννόμου συμφέροντος συναπτόμενους με το σκέλος των προσβαλλομένων που αφορά τον χαρακτηρισμό των λοιπών τεσσάρων εφημερίδων ως οικονομικών.

Εάν για τον υπολογισμό του δικαιώματος της κανονικής άδειας των απασχολούμενων, δυνάμει της προσωρινής διαταγής του Προέδρου Πρωτοδικών Αθηνών, που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, η απασχόλησή τους θεωρείται συνεχής στον ίδιο εργοδότη [Ηλεκτρονικό Εθνικό Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ)] ή εάν παρόλο που η απασχόληση των εν λόγω προσώπων διέπεται από τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις, το δικαίωμά τους θα υπολογισθεί με βάση το χρόνο απασχόλησής τους, όπως θα ίσχυε σε περίπτωση σύναψης νέας σύμβασης εργασίας.(...)Το χρονικό διάστημα απασχόλησης των συμβασιούχων καθαριότητας, δυνάμει προσωρινής διαταγής του Προέδρου Πρωτοδικών Αθηνών, από την επομένη της αυτοδίκαιης λήξης των συμβάσεών τους, δεν αποτελεί νέα σύμβαση ούτε και συνέχεια της προηγούμενης που έληξε, το δε δικαίωμα επί της κανονικής άδειας θα καθορισθεί με βάση τον χαρακτηρισμό που θα προσδώσει το δικαστήριο της κύριας δίκης με την εκδοθησομένη οριστική απόφασή του, στη σχέση εξαρτημένης εργασίας ως ορισμένου ή αορίστου χρόνου.

ΘΕΜΑ: «Αποδοχές υπαλλήλων προσυνταξιοδοτικής διαθεσιμότητας και εργασιακής εφεδρείας και κοινοποίηση διατάξεων της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 16ης Δεκεμβρίου 2011 (ΦΕΚ 262 Α΄). Υπολογισμός ασφαλιστικών εισφορών επί των αποδοχών της προσυνταξιοδοτικής διαθεσιμότητας.». 

Αναδρομική καταβολή διαφορών αποδοχών.(...) α) Aπό τελεσίδικη αναγνωριστική απόφαση πολιτικού δικαστηρίου, με την οποία διαγιγνώσκεται αυθεντικώς η ύπαρξη σύμβασης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, παρεμπιπτόντως δε και η παρανομία της διοίκησης να κατατάξει τον εργαζόμενο σε προσωρινή θέση αορίστου χρόνου αναδρομικά από το χρόνο κατά τον οποία συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 17 του ν.2839/2000, παράγεται υποχρέωση συμμόρφωσης της Διοίκησης, η οποία εξικνείται μέχρι της αναδρομικής κατάταξης του ενάγοντος στη συσταθείσα προσωρινή θέση από το χρόνο που ορίζει το ίδιο το Δικαστήριο στην απόφασή του, καθώς και του υπολογισμού του χρόνου αυτού, κατά πλάσμα δικαίου, ως διανυθέντος με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου για όλες τις έννομες συνέπειες. Ωστόσο, σε αντίθεση με τις ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και των Διοικητικών Δικαστηρίων, με τις οποίες η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη εξαφανίζεται έναντι πάντων και αναδρομικώς, οι ως άνω αναφερόμενες αναγνωριστικές αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων δεν προβαίνουν σε διάπλαση της έννομης σχέσης που συνδέει τον εργαζόμενο με το Δημόσιο ούτε και σε μεταβολή της νομικής κατάστασης αυτών, αλλά αντικείμενό τους αποτελεί απλώς η αυθεντική διάγνωση της ύπαρξης ή της συγκεκριμένης έννομης σχέσης. Ενόψει αυτού, η καταβολή αναδρομικών αποδοχών στον εργαζόμενο εκείνο, του οποίου η εργασιακή σχέση αναγνωρίστηκε τελεσιδίκως με δύναμη δεδικασμένου ως αορίστου χρόνου, δεν αποτελεί άμεση και ευθεία απόρροια του δεδικασμένου αυτού, αλλά, αντιθέτως, έμμεση αντανακλαστική συνέπειά του διότι η καταδίκη του εναγομένου εργοδότη στην καταβολή αποδοχών δεν αποτέλεσε αντικείμενο δικαστικής κρίσης και, ως εκ τούτου, δεν κατελήφθη από την περί δεδικασμένου δέσμευση κατά τα ως άνω. β) Υπό το πρίσμα αυτό, η καταβολή αναδρομικών αποδοχών δεν συνιστά την αναγκαία πράξη προσήκουσας συμμόρφωσης της Διοίκησης προς το περιεχόμενο της εν λόγω δικαστικής απόφασης και, ως εκ τούτου, η τελευταία δεν δύναται να αποτελέσει νόμιμο και πλήρες δικαιολογητικό της απαίτησης του φερόμενου ως δικαιούχου σε βάρος του οικείου φορέα. Η καταβολή αποδοχών για το χρονικό διάστημα της αναδρομής αποτελεί έμμεση αντανακλαστική συνέπεια της αναγνωριστικής απόφασης, υπό την έννοια ότι εφόσον η φερόμενη ως δικαιούχος δεν απασχολήθηκε από το Δημόσιο ως εργαζόμενη αορίστου χρόνου, το τελευταίο κατέστη υπερήμερο ως προς την αποδοχή της εργασίας της και οφείλει να της καταβάλει αποδοχές καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της υπερημερίας, σύμφωνα με το άρθρο 656 του Α.Κ., η τελευταία έχει εκ της συμβάσεως πλέον αξίωση για την καταβολή των αναδρομικών διαφορών αποδοχών, συμπεριλαμβανομένων δώρων εορτών και επιδομάτων αδείας, υπό την αναγκαία προϋπόθεση ότι η σύμβασή της δεν έχει καταγγελθεί. Και ναι μεν η αξίωσή της δύναται να ικανοποιηθεί από τον αρμόδιο φορέα κατόπιν αίτησης της φερόμενης ως δικαιούχου προς την αρμόδια αρχή πληρωμής, χωρίς να απαιτείται να μεσολαβήσει προηγούμενη δικαστική κρίση κατόπιν άσκησης αγωγής από αυτήν, πλην όμως η ικανοποίησή της υπόκειται στην προβλεπόμενη από το άρθρο το άρθρο 90 παρ. 3 του Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού διετή παραγραφή, που εκκινεί από το χρόνο γένεση εκάστης αξίωσης και όχι από τη δημοσίευση της απόφασης του Εφετείου, με την οποία αναγνωρίστηκε η φύση της εργασιακής της σχέσης με το Δημόσιο ως αορίστου χρόνου.

Εάν στο πλαίσιο συμμόρφωσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής με αμετάκλητη απόφαση του Εφετείου Αθηνών, με την οποία αναγνωρίστηκε ότι ο Ε.Α. συνδέεται με το τέως Τ.Ε.Ι. Πειραιά με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, είναι δυνατή η κατάρτιση σύμβασης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, καθ’ ο χρόνο αυτός έχει συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας του.(....)Δεν συντρέχει περίπτωση πρόσληψης του Ε.Α. με την έκδοση πράξης συστατικής της εργασιακής του σχέσης. Λόγω όμως, αντικειμενικής αδυναμίας της Διοίκησης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής (ΠΑ.Δ.Α.) να συνεχίσει να τον απασχολεί νόμιμα με την ένταξή του στο υπηρεσιακό καθεστώς προσωπικού Ι.Δ.Α.Χ. των ν.π.δ.δ., λόγω συμπληρώσεως του ανώτατου ορίου ηλικίας που προβλέπεται από το άρθρο 49 του π.δ. 410/1988, συντρέχει σπουδαίος λόγος να καταγγείλει η Διοίκηση του ΠΑ.Δ.Α. τη σύμβαση εργασίας του Ε.Α. (ομόφωνα).

ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ:Εξ άλλου η προβαλλόμενη, το πρώτον με την υπό κρίση αίτηση, αιτίαση ότι η ελεγχόμενη σύμβαση δεν αποτελεί εργολαβικό δίκης του άρθρου 60 του Κώδικα Δικηγόρων, αλλά την προβλεπόμενη στο άρθρο 58 παρ. 1 του εν λόγω Κώδικα έγγραφη συμφωνία μεταξύ του δικηγόρου και του εντολέα του για τη διεξαγωγή δίκης ή μέρους αυτής ή την παροχή άλλων νομικών υπηρεσιών, με την οποία (συμφωνία) καθορίζεται ελεύθερα η αμοιβή του δικηγόρου είναι απορριπτέα ως αβάσιμη. Και τούτο, διότι, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο του υποβληθέντος προς έλεγχο σχεδίου σύμβασης, το οποίο μάλιστα τιτλοφορείται “ΣΥΜΒΑΣΗ-ΕΡΓΟΛΑΒΙΚΟ ΔΙΚΗΣ”, η αιτούσα αναλαμβάνει την υποχρέωση να διεξαγάγει τη δίκη που αφορά προσφυγή της εταιρείας “… Α.Ε” κατά του Δήμου Περάματος ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά μέχρι τελεσιδικίας, έναντι αμοιβής που καθορίζεται ποσοστιαία, η καταβολή της οποίας (αμοιβής) εξαρτάται από την πλήρωση της αίρεσης περί επιτυχούς έκβασης της δίκης για τον καθ’ ου και, συνεπώς, σύμφωνα και με όσα προεκτέθηκαν ..., το σχέδιο αυτό περιέχει όλα τα εννοιολογικά στοιχεία της σύμβασης εργολαβίας δίκης(...)Απορρίπτει την αίτηση αναθεώρησης της 2307/2014 απόφασης του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.