Παραγραφή απαιτήσεων κατά του Ελληνικού Δημοσίου που βεβαιώθηκαν με τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Διακοπή ή μη της παραγραφής με την υποβολή αίτησης για την πληρωμή της απαίτησης.(...)Οι απαιτήσεις κατά του Ελληνικού Δημοσίου που βεβαιώθηκαν τελεσίδικα με την υπ’ αριθ. 9250/2008 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών έχουν υποπέσει στην προβλεπόμενη από την ισχύουσα κατά τον χρόνο γέννησης αυτών διάταξη του άρθρου 90 παρ. 6 του ν. 2362/1995 πενταετή παραγραφή, η οποία δεν διακόπηκε με την υποβολή της από 24.11.2017 αίτησης προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Η πενταετής παραγραφή των απαιτήσεων κατά του Ελληνικού Δημοσίου που βεβαιώθηκαν τελεσίδικα με την υπ’ αριθ. 6229/2013 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών διακόπηκε με την υποβολή της από 24.11.2017 αίτησης προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και δεν είχε συμπληρωθεί κατά τον χρόνο υποβολής του ερωτήματος (ομόφωνα).

Συμμόρφωση της Διοίκησης με απόφαση Διοικητικού Εφετείου επί εργολαβικής προσφυγής. Παραγραφή χρηματικής απαίτησης αναδόχου δημοσίου έργου.(...)Είναι δυνατή η συμμόρφωση της Διοίκησης με απόφαση Διοικητικού Εφετείου που έχει εκδοθεί επί εργολαβικής προσφυγής, διότι η χρηματική απαίτηση της αναδόχου που περιέχεται σε αυτήν, δεν έχει υποπέσει μέχρι σήμερα σε παραγραφή (ομόφ.).

Παραγραφή αναγνωρισθείσας, με Πρακτικό του Ν.Σ.Κ., απαίτησης κατά του Δημοσίου.(..)Η αναγνωρισθείσα με το υπ’ αριθμ. 3005/2006 Πρακτικό του Ν.Σ.Κ. αξίωση της τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΙΑ» κατά του Ελληνικού Δημοσίου έχει υποπέσει στην προβλεπόμενη, από την ισχύουσα κατά τον κρίσιμο χρόνο γέννησης της σχετικής αξίωσης διάταξη της παραγράφου 6 του άρθρου 90 του ν.2362/1995, βραχύχρονη πενταετή παραγραφή, η οποία άρχισε την επομένη της εγκρίσεως του Πρακτικού του Ν.Σ.Κ. (ομόφ.)

Παραγραφή απαιτήσεων αναδόχου κοινοπραξίας - Εγκυρότητα εκχώρησης απαιτήσεων.Οι απαιτήσεις της Κοινοπραξίας με την επωνυμία «…ΟΑΚΑ», που απορρέουν από την υπ’ αριθ. 3382/2009 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών έχουν υποκύψει στην πενταετή παραγραφή του άρθρου 141 του ν. 4270/2014. Η από 19.09.2016 σύμβαση εκχώρησης απαίτησης μεταξύ της ως άνω κοινοπραξίας και της εταιρείας «…» είναι άκυρη έναντι του Ελληνικού Δημοσίου και δεν παράγει έννομα αποτελέσματα ως προς αυτό.

Εξόφληση οφειλών από λογαριασμούς ύδρευσης:..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, πρέπει να γίνουν δεκτά τα ακόλουθα: Οι αξιώσεις της φερόμενης ως δικαιούχου …. που απορρέουν από 24 ανεξόφλητους λογαριασμούς υδροδότησης του ως άνω ακινήτου του … ετών 2006-2012 (καταναλώσεις από 7.12.2006 έως 23.10.2012) με ημερομηνίες λήξης από 7.12.2006 έως 19.11.2012, συνολικού ποσού 168 ευρώ (βλ. την καρτέλα παροχής, σύμφωνα με την οποία στις 26.10.2012, οπότε και εκδόθηκε ο  λογαριασμός, η τρέχουσα οφειλή ήταν 9 ευρώ και η συγχρέωση από τους προηγούμενους λογαριασμούς 159 ευρώ, ήτοι σύνολο 168 ευρώ), ενόψει του χρόνου έκδοσης του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος (28.3.2018), έχουν υποπέσει στην πενταετή παραγραφή, η οποία άρχισε από το τέλος εκάστου έτους εντός του οποίου γεννήθηκαν οι αξιώσεις με την παρέλευση της ημερομηνίας λήξης κάθε λογαριασμού. Η παραγραφή δε αυτή άρχισε υπό την ισχύ των διατάξεων του άρθρου 48 του ν.δ.496/1974 (λόγω του ότι κατά το έτος 2006 έως και 31.7.2007 το τότε …, στην κυριότητα του οποίου ανήκε το υδροδοτούμενο ακίνητο δεν διέθετε ειδικές καταστατικές διατάξεις περί παραγραφής, βλ. σκέψη ΙΙ Α) και συνεχίστηκε χωρίς να έχει συμπληρωθεί έως την 1.8.2007 (ημερομηνία κατά την οποία το υδροδοτούμενο ακίνητο περιήλθε αυτοδικαίως στο …, βλ. σκέψη ΙΙ Β.), οπότε και άρχισαν να ισχύουν οι ειδικές καταστατικές περί … διατάξεις του άρθρου 40 παρ. 6 του α.ν. 1846/1951 (Α΄179), όπως αντικαταστάθηκε με τα άρθρα 15 του ν. 4476/1965 και 7 του ν. 825/1978 που όριζαν τον ίδιο χρόνο παραγραφής. Ωστόσο, οι αξιώσεις της φερόμενης ως άνω δικαιούχου εταιρείας από τους λοιπούς ανεξόφλητους λογαριασμούς υδροδότησης του ακινήτου του … (καταναλώσεις από 24.10.2012 έως 8.1.2018) με ημερομηνίες λήξης από 15.2.2013 έως 8.2.2018 (βλ. αναλυτικά την καρτέλα της παροχής 688691), ύψους 12.184 ευρώ (12.352 ευρώ που είναι το εντελλόμενο ποσό-168 ευρώ που είναι το παραγραφέν κατά τα ανωτέρω ποσό), παραμένουν ενεργές, καθόσον το τμήμα αυτό των αξιώσεων (από λογαριασμούς ετών 2013-2018), ενόψει και του χρόνου έκδοσης του ελεγχόμενου τίτλου πληρωμής (28.3.2018), δεν έχει υποπέσει, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, στην πενταετή παραγραφή, σύμφωνα με τις ως άνω ισχύουσες μέχρι 1.1.2017 (ημερομηνία κατά την οποία περιήλθε αυτοδίκαια το υδροδοτούμενο ακίνητο στον …) ειδικές καταστατικές διατάξεις του … και τις εντεύθεν ισχύουσες διατάξεις του άρθρου 140 επ. του ν. 4270/2014 που εφαρμόζονται αναλογικά για τον … (σκέψη ΙΙ.Γ.) και ορίζουν τον ίδιο χρόνο παραγραφής.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ..Παράλειψη διορισμού σε μόνιμη θέση δημοσίου υπαλλήλου:Με την κρινομένη αίτηση προβάλλεται ότι το «δευτεροβάθμιο δικαστήριο έπρεπε, σε κάθε περίπτωση, να δεχθεί το σχετικό λόγο έφεσης του Ελληνικού Δημοσίου, ότι οι ένδικες αξιώσεις υπόκεινται στη διετή παραγραφή του άρθρου 90 παρ. 3 του ν. 2362/1995 και να απορρίψει ως παραγεγραμμένες τις αξιώσεις του χρονικού διαστήματος από 1.1.1997 έως και 31.12.1999, δοθέντος ότι η αγωγή των αναιρεσιβλήτων κατατέθηκε στη Γραμματεία του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών στις 28.12.2001 και από τότε επήλθε, σύμφωνα με το άρθρο 75 παρ. 2 του ν. 2717/1999, Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, η διακοπή της». Ο λόγος, όμως, αυτός, καθ’ ο μέρος αφορά στην παραγραφή των αξιώσεων του έτους 1999, πρέπει να απορριφθεί, διότι, κατά τα προεκτεθέντα, το Διοικητικό Εφετείο δεν έκρινε επί του ζητήματος της παραγραφής των εν λόγω αξιώσεων ούτε, άλλωστε, όφειλε να διαλάβει σχετική κρίση, εφόσον επί του ζητήματος της εν γένει παραγραφής των ενδίκων αξιώσεων είχε επιληφθεί το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ο δε σχετικός λόγος εφέσεως αναφερόταν μόνον στα έτη 1997 και 1998 (ΣτΕ 2758/2012, 2152/2010, 1514/2007, 3064/2005). Κατά τα λοιπά, ήτοι καθ’ ο μέρος αφορά στην παραγραφή των αξιώσεων των ετών 1997 και 1998, ο ως άνω λόγος αναιρέσεως είναι βάσιμος, διότι η προπαρατεθείσα κρίση του Διοικητικού Εφετείου περί πενταετούς παραγραφής των ως άνω αξιώσεων δεν παρίσταται νόμιμη, διότι, κατά τα ανωτέρω γενόμενα δεκτά, οι εν λόγω μισθολογικές αξιώσεις δημοσίων υπαλλήλων υπόκεινται στη διετή παραγραφή της παρ. 3 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995, η οποία αρχίζει από της γενέσεως αυτών (ενδεικτικώς, ΣτΕ 2504/2013).

ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ:Μη νόμιμη η καταβολή ποσού από Νοσοκομείο σε ιδιώτη σε εκτέλεση απόφασης Διοικητικού Εφετείου, καθόσον το Νοσοκομείο έχει ήδη πληρώσει στον ανωτέρω, το ποσό, χωρίς να προκύπτει ότι το εν λόγω ποσό επεστράφη στο νοσηλευτικό ίδρυμα, μετά την αναίρεση της απόφασης αυτής με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Παραγραφή απαιτήσεων του Δημοσίου και Παραγραφή απαιτήσεων κατά του Δημοσίου σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν 4270/2014.

Αμοιβή μελέτης – Χρηματική απαίτηση κατά του Δημοσίου – Παραγραφή.(...)Η αξίωση εταιρείας κατά του Δημοσίου για την είσπραξη Λογαριασμού για αμοιβή μελέτης, έχει υποπέσει στην πενταετή παραγραφή του άρθρου 90 του Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού (ν.2362/1995), το οποίο ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο (ομόφ.).

Καταβολή αναδρομικών αποδοχών..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει τα ακόλουθα: 1) Oι πρώτος, δεύτερος και τέταρτος λόγος διαφωνίας ερείδονται επί εσφαλμένης προϋπόθεσης, καθώς η προϋπηρεσία της ανωτέρω υπαλλήλου, διάρκειας 1 έτους, 3 μηνών και 27 ημερών, με συμβάσεις μίσθωσης έργου στην ..., δεν αναγνωρίστηκε το πρώτον υπό το καθεστώς του ν. 4354/2015, αλλά είχε ήδη αναγνωριστεί από το έτος 2004, με τις 106/25.8.2004 και 111/27.6.2005 αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης και Αποχέτευσης ... (...), την 151/3.9.2004 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου ... και την 320/19.4.2004 απόφαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (Α.Σ.Ε.Π.). Η δε ένταξη της ανωτέρω υπαλλήλου, το έτος 2005, στο προσωπικό της ..., με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, αποτέλεσε προϊόν της αναγνώρισης της εν λόγω προϋπηρεσίας και της σχέσης εργασίας της ως ενιαίας. 2) Ο τρίτος λόγος διαφωνίας είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθώς με την   29888/2016/10.7.2017 πράξη του Δημάρχου, διαπιστωτικού χαρακτήρα, καθορίζεται η αυτοδίκαιη κατάταξη της εν λόγω υπαλλήλου στο ορθό μισθολογικό κλιμάκιο κατά τον κρίσιμο χρόνο και, ως εκ τούτου, επιτρεπτώς αναδράμει στον χρόνο αυτό. 3) Ο πέμπτος λόγος διαφωνίας είναι απορριπτέος ως ερειδόμενος επί εσφαλμένης προϋπόθεσης, καθώς η ελεγχόμενη δαπάνη δεν αφορά αξιώσεις των ετών 2002 και 2003, αλλά μισθολογικές διαφορές της περιόδου 13.10.2015 μέχρι 31.8.2017, που προέκυψαν λόγω συνυπολογισμού αναγνωρισμένης προϋπηρεσίας (ετών 2002 – 2003) και επανακατάταξης σε μισθολογικά κλιμάκια. Οι τελευταίες δε αξιώσεις, λαμβανομένης υπόψιν και της 29888/9.9.2016 αίτησης της ανωτέρω υπαλλήλου προς τον Δήμο Νέας ..., για συνυπολογισμό της εν λόγω προϋπηρεσίας της, δεν έχουν υποπέσει στη διετή παραγραφή του άρθρου 140 παρ. 3 του ν. 4270/2014. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη και κανονική και το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πρέπει να θεωρηθεί.