Εκκαθάριση επιχειρήσεων. Τροποποιητική συμφωνία άρθρου 44 Ν 1892/1990. Συμψηφισμός με τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η απόφαση Εφετείου με την οποία, κατ αποδοχήν τριτανακοπής ακυρώνεται προγενέστερη απόφαση και εγκρίνεται κατ άρθρον 44 του Ν 1892/1990 τροποποιητική συμφωνία μεταξύ επιχειρήσεως και πιστωτών περί μεταθέσεως κατά δύο χρόνια της έναρξης καταβολής των δόσεων της προς το ΙΚΑ οφειλής της επιχειρήσεως, δεν άγει σε συμψηφισμό με τρέχουσες εισφορές των δόσεων που καταβλήθηκαν εν τω μεταξύ στο ΙΚΑ, σε εκτέλεση της αρχικής συμφωνίας.

Κοινοποίηση της υπ'αριθμ 142/13 γνωμοδότησης του ΝΚΣ (Α τμήμα) αναφορικά με την δυνατότητα συμψηφισμού βεβαιωμένων οφειλών επιχειρήσης με εκκαθαρισμένες ανταπαιτήσεις  αυτής έναντι του Δημοσίου  που γεννήθηκαν μετά την υπαγωγή της σε καθεστώς εκκαθάρισης κατ' άρθρο 46α του ν.1892/1990

Συμφωνία πιστωτών-επιχείρησης κατά το άρθρο 44 παρ. 1 του Ν 1892/1990 – Μεταβίβαση μετοχών εισηγμένων στο Χ.Α. και μη εισηγμένων, στους πιστωτές της επιχείρησης – Απαλλαγή ή μη από τους φόρους μεταβίβασης.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Δεν απαλλάσσονται από τους προβλεπόμενους από το άρθρο 13 παρ. 2 του Ν 2238/1994 (Κ.Φ.Ε.) και τα άρθρα 9 παρ. 2 του Ν 2579/1998 και 21 παρ. 1 του Ν 3697/2008 φόρους, οι μεταβιβάσεις μετοχών σε πιστωτές επιχείρησης, που γίνονται στα πλαίσια της κατ’ άρθρο 44 παρ. 1 του Ν 1892/1990 συμφωνίας με σκοπό τον περιορισμό απαιτήσεών τους. (πλειοψ.)

Ζητήματα προκύπτοντα εκ της εφαρμογής συμφωνίας του άρθρου 44 του Ν 1892/1990 – Ρύθμιση χρεών – Συμψηφισμός.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η κατά το ως άνω άρθρο 44 του Ν 1892/1990 και κατά το αληθινό νόημα αυτού συμφωνία πιστωτών ρύθμισης χρεών μιας επιχείρησης, που παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, έκδηλη αδυναμία πληρωμής των οφειλών της και ο εντεύθεν προκύπτων ποσοτικός περιορισμός χρεών, αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στα χρέη της επιχείρησης και δεν μπορεί να επεκταθεί ή να αποκλείσει τη δυνατότητα συμψηφισμού ανταπαίτησης της εν λόγω επιχείρησης προς τις οφειλές αυτές. Συνεπώς ελλειπούσης σχετικής απαγορευτικής ρύθμισης στο νόμο και στη συμφωνία, το Δημόσιο νομίμως συμψηφίζει ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις του, μετά των ληξιπροθέσμων ανταπαιτήσεων της ως άνω επιχείρησης και δη παρακρατεί απαιτήσεις αυτής προς εξόφληση των οφειλών της προς το Δημόσιο, καθ’ όλη τους την έκταση, πέραν δηλαδή του συμφωνηθέντος περιορισμού των χρεών της, χαριστικού σε κάθε περίπτωση, ο οποίος επεβλήθη, κατ’ ουσίαν, λόγω της έκδηλης αδυναμίας της πληρωμής, τουλάχιστον στο σύνολό τους, των εν λόγω χρεών. Η ανταπαίτηση της εταιρείας, που συμψηφίσθηκε, με χρέη αυτής έναντι του Δημοσίου, μετά την επικύρωση της συμφωνίας του άρθρου 44, αναγόμενη σε προηγούμενο αυτής χρονικό διάστημα δεν είναι επιστρεπτέα στην ως άνω εταιρεία από το Δημόσιο. Νομίμως το Δημόσιο προέβη σε συμψηφισμό των ληξιπροθέσμων χρεών της οφειλέτιδάς του επιχείρησης με την ανταπαίτηση αυτής κατά του Δημοσίου και μάλιστα ανεξαρτήτως του χρόνου κατά τον οποίον τα χρέη κατέστησαν ταμειακά ληξιπρόθεσμα, δηλαδή πριν ή μετά την επικύρωση από το Εφετείο της συμφωνίας του άρθρου 44. (πλειοψ.)

Έκταση δεδικασμένου αμετάκλητης δικαστικής απόφασης ερμηνείας όρων συμφωνίας πιστωτών του άρθρου 44 του ν. 1892/1990.1) Παράγει δεδικασμένο για τις οφειλές της υπό ειδική εκκαθάριση τελούσας εταιρίας «ΑΛ…..A.T.E.» και, ήδη από το 2015 «ΑΧ…..A.T.E.», που προέρχονται από την συμμετοχή της σε κοινοπραξία και εμπίπτουν χρονικά στο πεδίο εφαρμογής της μεταξύ αυτής και των πιστωτών της καταρτισθείσας στις 28.11.2006 συμφωνίας του άρθρου 44 του ν. 1892/1990, η οποία επικυρώθηκε με την με αριθ. 1217/2008 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, η παρεμπίπτουσα κρίση που διατυπώθηκε με τις αμετάκλητες με αριθ. 1674/2017 και 1675/2017 αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης, με διαδίκους την εταιρία και το Ελληνικό Δημόσιο, ότι ο όρος 3.3.2.δ.4 (παράγραφος όγδοη) της συμφωνίας είναι εφαρμοστέος ως ειδικότερος έναντι του όρου 3.3.2.δ.2 αυτής (σύμφωνα με τον οποίο οι οφειλές της εταιρίας προς το Δημόσιο από κάθε αιτία, ιδίως Φ.Π.Α., φόρο εισοδήματος κ.λπ., καταβάλλονται στο 10% αυτών, διαγραφομένου του λοιπού 90%), με αποτέλεσμα να αναγνωριστεί από το δικαστήριο ότι οι απαιτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου κατά της εταιρίας από την συμμετοχή της στην Κοινοπραξία «Θ. Α.Ε. - ΑΛ. Α.Τ.Ε. - Κ.Μ. A.T.E.B.E.» έχουν αποσβεστεί στο σύνολό τους και να διαταχθεί η επιστροφή των καταβληθέντων, κατ’ εφαρμογή του όρου 3.3.2.δ.2 της συμφωνίας, χρηματικών ποσών στην εταιρία ως αχρεωστήτως εισπραχθέντων από το Ελληνικό Δημόσιο. 2) Οφείλει η Φορολογική Διοίκηση να εφαρμόζει στο εξής τον όρο 3.3.2.δ.4 και όχι τον όρο 3.3.2.δ.2 της ανωτέρω συμφωνίας για τις εμπίπτουσες σε αυτήν οφειλές της εταιρίας προς το Δημόσιο από την συμμετοχή της σε οποιαδήποτε κοινοπραξία. 3) Γεννάται υποχρέωση επιστροφής των ποσών που έχουν, κατ’ εφαρμογή του όρου 3.3.2.δ.2 της συμφωνίας, καταβληθεί από την εταιρία, καθώς και εκείνων, για τα οποία δεν έχει ασκηθεί προσφυγή, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι οι σχετικές απαιτήσεις της εταιρίας δεν έχουν υποπέσει σε παραγραφή (πλειοψ.). 

Εταιρεία ανώνυμη, συμμετέχουσα σε κοινοπραξία, οφειλέτρια του Δημοσίου – Συμφωνία του άρθρου 44 του Ν. 1892/1990 με πιστωτές της – Καταβολή ή μη των, ταμειακώς βεβαιωμένων, οφειλών προς το Δημόσιο – Διαγραφή ή μη των οφειλών αυτών.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
1) Η οφειλέτρια εταιρεία υποχρεούται στην καταβολή των υπαγομένων στο πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας χρεών προς το Δημόσιο των κοινοπραξιών, στις οποίες συμμετέχει, κατόπιν κρίσεως περί υπαγωγής εκάστης οφειλής στο ρυθμιστικό πεδίο της συμφωνίας και, γενικώς, κατόπιν των ενεργειών που αναφέρονται στην με αριθμό 121/2009 γνωμοδότηση του ΣΤ΄ Τμήματος του Ν.Σ.Κ., εκ μέρους κάθε αρμοδίας Δ.Ο.Υ. και, πάντως, τα κύρια αιτήματα της οφειλέτριας ελέγχονται ως αβάσιμα. 2) Εν όψει των προαναφερομένων, παρέλκει η απάντηση επί του δευτέρου υποερωτήματος, περί της υποχρεώσεως αποδόσεως των καταβληθέντων ποσών και της δυνατότητας συμψηφισμού τους με ατομικές οφειλές της οφειλέτριας εταιρείας.

Θέμα: «Κοινοποίηση της αριθ. 195/2013 γνωμοδότησης του Ν.Σ.Κ.» (Επισυνάπτεται Γνωμοδότηση ΝΣΚ   σχετικά υπαγωγή νομικού προσώπου στη διαδικασία της ειδικής εκκαθάρισης του άρθρου 46α’ του ν.1892/90)

Ζητήματα προκύπτοντα εκ της εφαρμογής συμφωνίας του άρθρου 44 του Ν 1892/1990 – Ρύθμιση χρεών – Αλληλέγγυος εις ολόκληρον ενοχή.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
1) Η κατ άρθρο 44 του Ν 1892/1990 συμφωνία, μεταξύ οφειλέτιδας εταιρείας και πιστωτών της, ενεργεί υπέρ και κατά εταιρείας, (με την οποία συγχωνεύθηκε η οφειλέτιδα), δρώσας είτε αυτοτελώς, είτε ως μέλος κοινοπραξιών και υπέρ και κατά των ευθυνομένων προσωπικώς και αλληλεγγύως με την οφειλέτιδα αυτή, κατά τον χρόνο της συγχωνεύσεως, προσώπων, που οφείλουν το περιορισθέν, βάσει της συμφωνίας, ποσό οφειλών. 2) Σε περίπτωση βεβαιώσεως, μετά την επικύρωση της συμφωνίας, απαιτήσεων του Δημοσίου κατά της οφειλέτιδας, η Δ.Ο.Υ. δεν θα πρέπει να απαιτήσει την καταβολή των ετησίων δόσεων (που καθορίσθηκαν με την συμφωνία), από του χρόνου της ταμειακής βεβαιώσεως και μετέπειτα, αλλά την καταβολή, αθροιστικώς, όλων των ετησίων δόσεων που αναλογούν, από του χρόνου της επικυρώσεως της συμφωνίας μέχρι του χρόνου της ταμειακής βεβαιώσεως των οφειλών αυτών.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 185/2014 ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΗΣ Α΄ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ Ν.Σ.Κ. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΑΡΣΗ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΟΦΕΙΛΕΤΩΝ ΥΠΟ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΚΑΤ’ ΑΡΘΡΟ 46 Η 46Α Ν. 1892/1990

Δέσμευση του Δημοσίου από συμφωνία πιστωτών – επιχείρησης, κατά το άρθρο 44 Ν 1892/1990. Ειδική εκκαθάριση άρθρου 46α Ν 1892/1990. Λήψη ή μη διασφαλιστικών μέτρων για τα συμφέροντα του Δημοσίου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Στη συμφωνία του άρθρου 44 του Ν 1892/1990 περιλαμβάνονται και τα χρέη προς το Δημόσιο που βεβαιώθηκαν μετά την επικύρωση αυτής από το Εφετείο, ύστερα από φορολογικό έλεγχο, εφόσον αυτά ανάγονται σε προγενέστερες οικονομικές χρήσεις, εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στη συμφωνία. β) Εάν περιληφθεί στη συμφωνία του άρθρου 44 του Ν 1892/1990 όρος αντίθετος προς το νόμο ή καταχρηστικός και η συμφωνία επικυρωθεί από το Εφετείο υπάρχει δεσμευτική κρίση για το Δημόσιο, με την επιφύλαξη άσκησης τριτανακοπής ή υποβολής αίτησης ανάκλησης της σχετικής απόφασης, εφόσον συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις. γ) Στη συγκεκριμένη συμφωνία, μεταξύ πιστωτών και της επιχείρησης «ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΧΑΡΤΟΠΟΙΙΑ Α.Ε.» μπορεί να υποστηριχθεί ότι κατ’ εφαρμογή ειδικής πρόβλεψης της εν λόγω συμφωνίας δεν υπάγονται στη ρύθμιση οι απαιτήσεις του Δημοσίου που ανέκυψαν μετά τη δημοσίευση της απόφασης του Εφετείου, ύστερα από φορολογικό έλεγχο. δ) Ορθά διενεργήθηκε φορολογικός έλεγχος σε Α.Ε. για τις χρήσεις 1993-1997, μετά τη θέση της εταιρείας αυτής στην ειδική εκκαθάριση του άρθρου 46α του Ν 1892/1990, δεδομένου ότι το Δημόσιο όφειλε να βεβαιώσει και αναγγείλει τις απαιτήσεις του, ακολουθήθηκε δε, σύμφωνα με τη γνώμη που κρατεί στη νομολογία, η ορθή διαδικασία με την κοινοποίηση των σχετικών διοικητικών πράξεων στην εκκαθαρίστρια, η οποία εκπροσωπεί την επιχείρηση δικαστικά και εξώδικα. Κατά συνέπεια η εκκαθαρίστρια τράπεζα έχει το δικαίωμα να προτείνει τη διοικητική επίλυση της διαφοράς και να ασκήσει προσφυγή κατά των σχετικών φύλλων ελέγχου. Η βεβαίωση των οφειλών που ενδέχεται να προκύψουν από τον έλεγχο θα γίνει σε βάρος της Α.Ε., η οποία δεν έχει λυθεί και της οποίας συνεπώς η νομική προσωπικότητα εξακολουθεί να υφίσταται. ε) Οι απαιτήσεις του Δημοσίου κατά της επιχείρησης λόγω μη απόδοσης του Φ.Π.Α. περιλαμβάνονται στη συμφωνία του άρθρου 44 του Ν 1892/1990, δεδομένου ότι η απόδοση του Φ.Π.Α. προς το Δημόσιο αποτελεί φορολογική υποχρέωση της ίδιας της επιχείρησης και όχι τρίτου. στ) Τα διασφαλιστικά μέτρα για τα συμφέροντα του Δημοσίου που ορίζουν οι διατάξεις του άρθρου 14 του Ν 2523/1997 δεν αποκλείεται να επιβληθούν και σε περίπτωση εξωλογιστικού προσδιορισμού των αποτελεσμάτων της επιχείρησης, κατά τις διατάξεις του άρθρου 32 του Ν 2238/1994 και 48 του Ν 2859/2000, ισχύει οι ενέργειες της Διοίκησης να στηρίζονται σε αιτιολογημένη Ειδική Έκθεση Ελέγχου. Στις περιπτώσεις, όμως, που η επιχείρηση έχει τεθεί στο καθεστώς εκκαθάρισης της περιουσίας της κατά τις διατάξεις του Ν 1386/1983 ή των άρθρων 46, 46α και 46β του Ν 1892/1990, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 9 παρ. 3 του Ν 1386/1983, δηλαδή αμέσως μετά τη δημοσίευση της απόφασης του Εφετείου που ορίζει τον εκκαθαριστή απαγορεύεται η αναγκαστική εκτέλεση και η λήψη προσωρινών, συντηρητικών ή προφυλακτικών μέτρων κατά της επιχείρησης και αναστέλλονται οι τυχόν εκκρεμείς σχετικές διαδικασίες. Συνεπώς, ούτε τα διασφαλιστικά για τα συμφέροντα του Δημοσίου μέτρα του άρθρου 14 του Ν 2523/1997 επιτρέπεται να ληφθούν, στην περίπτωση του συγκεκριμένου ερωτήματος, κατά της περιουσίας της Α.Ε., η οποία έχει τεθεί στο καθεστώς εκκαθάρισης του άρθρου 46α του Ν 1892/1990 (ομοφ.). Παραπομπή με την υπ' αριθ. 284/2005 Ατομική Γνωμοδότηση ΝΣΚ.