Αίτήση τράπεζας (Στην οποία είχε εκχωρηθεί απαίτηση)με αίτημα αναγνώρισης και πληρωμής της εν λόγω απαίτησης, αφού κατά τις προπαρατεθείσες διατάξεις τόσο του προϊσχύοντος ν.δ/τος 321/1969, όσο και του ισχύοντος ν. 2362/1995, δεν απαιτείται πανηγυρικός τύπος στην αίτηση για τη διακοπή της παραγραφής, ούτε ορίζεται συγκεκριμένο περιεχόμενο αυτής, διακόπτει την παραγραφή

Ουσιαστική συνταγματικότητα της διατάξεως του άρθρου 91 παρ. 3 του Ν. Δ/τος 321/1969, η οποία ανέκυψε με την έκδοση αντιθέτων αποφάσεων της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Αρείου Πάγου.(...)

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Αίρει την αμφισβήτηση που ανέκυψε από τις αποφάσεις 954/2011 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας και 1270/1983 του Αρείου Πάγου και εμμέσως και από τις υπ' αριθμ. 882/1980, 1294/1983, 941/1988, 535/1992 1010/1993 1110/1994 όμοιες του Αρείου Πάγου ως προς την ουσιαστική συνταγματικότητα της διατάξεως του άρθρου 91 παρ. 3 του ν.δ/τος 321/1969.

 Αποφαίνεται ότι η διάταξη του άρθρου 91 παρ. 3 του ν.δ/τος 321/1969, δεν αντίκειται στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος.

Παραγραφή απαιτήσεων του Δημοσίου και Παραγραφή απαιτήσεων κατά του Δημοσίου σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν 4270/2014.

Καθορισμός διαδικασίας παραγραφής των ανεξόφλητων χρηματικών παρακαταθηκών που υπάγονται στις ρυθμίσεις της παρ. 1 του άρθρου 179 του Ν.4270/2014 (Α΄ 143) περί παραγραφής και ρυθμίσεις των σχετικών θεμάτων

Καθορισμός διαδικασίας παραγραφής των ανεξόφλητων αυτούσιων παρακαταθηκών που υπάγονται στις ρυθμίσεις της παρ. 2 του άρθρου 179 του Ν. 4270/2014 (Α΄ 143) περί παραγραφής και ρυθμίσεις των σχετικών θεμάτων.

Τροποποίηση της υπουργικής απόφασης 2/89277/ΔΠΔΑ/20.11.2014 (ΑΔΑ:77ΞΣΗ-4ΚΩ ΦΕΚ 3316/Β΄/10.12.2014) για τον καθορισμό διαδικασίας παραγραφής των ανεξόφλητων χρηματικών παρακαταθηκών που υπάγονται στις ρυθμίσεις της παρ.1 του άρθρου 179 του ν. 4270/2014 (Α΄ 143) περί παραγραφής και ρυθμίσεις των σχετικών θεμάτων.

Καθορισμός τύπου και περιεχομένου της ατομικής ειδοποίησης καταβολής οφειλής - υπερημερίας κατά τις διατάξεις των άρθρων 47 του ν. 4174/2013 και 7 του ν.δ. 356/1974 (ΚΕΔΕ), όπως ισχύουν.

Αναγγελία εκχώρησης μελλοντικών απαιτήσεων στο πλαίσιο σύμβασης πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (factoring) και προϋποθέσεις νομιμότητας της αναγγελίας αυτής στο Δημόσιο.(...)Η σύμβαση πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (factoring) δύναται να περιέχει νόμιμο και δεσμευτικό για το Δημόσιο όρο εκχώρησης μελλοντικών απαιτήσεων κατ’ αυτού, ακόμη και στις περιπτώσεις που κατά το χρόνο κατάρτισης της σύμβασης αυτής δεν έχει γεννηθεί η αιτία των εκχωρούμενων απαιτήσεων. Η αναγγελία της εκχώρησης αυτής στο Δημόσιο πρέπει, επί ποινή ακυρότητας, να γίνει σύμφωνα με τις διατυπώσεις του άρθρου 145 του ν. 4270/2014 (Δημόσιο Λογιστικό). (ομόφ.)

Παραγραφή απαιτήσεων κατά του Ελληνικού Δημοσίου που βεβαιώθηκαν με τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Διακοπή ή μη της παραγραφής με την υποβολή αίτησης για την πληρωμή της απαίτησης.(...)Οι απαιτήσεις κατά του Ελληνικού Δημοσίου που βεβαιώθηκαν τελεσίδικα με την υπ’ αριθ. 9250/2008 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών έχουν υποπέσει στην προβλεπόμενη από την ισχύουσα κατά τον χρόνο γέννησης αυτών διάταξη του άρθρου 90 παρ. 6 του ν. 2362/1995 πενταετή παραγραφή, η οποία δεν διακόπηκε με την υποβολή της από 24.11.2017 αίτησης προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Η πενταετής παραγραφή των απαιτήσεων κατά του Ελληνικού Δημοσίου που βεβαιώθηκαν τελεσίδικα με την υπ’ αριθ. 6229/2013 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών διακόπηκε με την υποβολή της από 24.11.2017 αίτησης προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και δεν είχε συμπληρωθεί κατά τον χρόνο υποβολής του ερωτήματος (ομόφωνα).

Δημόσια έργα.ΙΙΙ. Ο ν. 1418/1984 «Δημόσια έργα και ρυθμίσεις συναφών θεμάτων» (ΦΕΚ Α΄ 23), στο άρθρο 4 παρ. 2 ορίζει : «Τρόποι επιλογής της εργοληπτικής επιχείρησης για την κατασκευή του έργου είναι : α) ... β) ... γ) Η απευθείας ανάθεση ή διαγωνισμός μεταξύ περιορισμένου αριθμού προσκαλούμενων εργοληπτικών επιχειρήσεων. Ο τρόπος αυτός αποτελεί εξαιρετική διαδικασία και εφαρμόζεται όταν συντρέχει μία από τις εξαιρέσεις που προβλέπει το άρθρο 86 του Ν.Δ. 321/1969 (ΦΕΚ Α΄ 205), όπως κάθε φορά ισχύει και σε ειδικές περιπτώσεις, όπως σε περίπτωση θεομηνίας, σοβαρού επικείμενου κινδύνου, μοναδικότητας του κατασκευαστή, συνέχισης εργασιών ύστερα από έκπτωση του αναδόχου ή διάλυσης της εργολαβικής σύμβασης (...)». Περαιτέρω, η διάταξη του άρθρου 86 του ν.δ/τος 321/1969 καταργήθηκε με το άρθρο 17 παράγραφος 1 περ. β’ του ν. 1797/1988, ενώ η παράγραφος 2 της 2043748/519/0026/22.5.1989 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών (ΦΕΚ Β΄ 388), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 11 του ν. 1881/1990 (ΦΕΚ Α΄ 42), αναφέρει : «Ειδικές διατάξεις που παραπέμπουν στα άρθρα 86 του ν.δ. 321/1969 (…), νοούνται εφεξής ότι παραπέμπουν στα κατ’ ιδίαν άρθρα του ν. 1797/1988». Συνεπώς, η διάταξη του άρθρου 4 παράγραφος 2 εδ. γ΄ του ν. 1418/1984, η οποία παρέπεμπε στο άρθρο 86 του ν.δ/τος 321/1969, παραπέμπει πλέον στις ανάλογες διατάξεις περί αναθέσεως προμηθειών με διαπραγμάτευση του ν. 2286/1995 «Προμήθειες του δημοσίου τομέα και ρυθμίσεις συναφών θεμάτων» (ΦΕΚ Α΄ 19), ο οποίος ισχύει μετά την κατάργηση του ν. 1797/1988 και ορίζει στο άρθρο 2 ότι : «(…) 12. Οι διαδικασίες συνάψεως συμβάσεων προμηθειών διακρίνονται σε συνοπτικές, ανοικτές, κλειστές και με διαπραγμάτευση : (…) δ) Με διαπραγμάτευση (εξαιρετική ή απευθείας ανάθεση) είναι η διαδικασία που οι επί μέρους φορείς προσφεύγουν στους προμηθευτές της επιλογής τους και διαπραγματεύονται τους όρους των υπό σύναψη συμβάσεων με έναν ή περισσότερους από αυτούς, με ή χωρίς δημοσίευση προκήρυξης διαγωνισμού». Από το συνδυασμό των προεκτεθεισών διατάξεων συνάγεται ότι ο διαγωνισμός μεταξύ περιορισμένου αριθμού προσκαλουμένων εργοληπτικών επιχειρήσεων, ως τρόπος επιλογής αναδόχου για την κατασκευή έργου, αποτελεί εξαιρετική διαδικασία ανάθεσης, εφαρμοζόμενη στις περιπτώσεις που ορίζονται ρητά από το νόμο, μεταξύ των οποίων αναφέρεται και η απειλή επέλευσης σοβαρού κινδύνου, όπως είναι ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, μη οφειλομένου σε υπαιτιότητα της αναθέτουσας αρχής, η αποτροπή του οποίου επιβάλλει την άμεση έναρξη εκτέλεσης του έργου και την εντός σύντομου χρόνου αποπεράτωση αυτού (Πράξεις VI Τμ. 140/2006, 102/2005). Περαιτέρω, η απόφαση του αρμοδίου οργάνου για τη διενέργεια διαγωνισμού με πρόσκληση περιορισμένου αριθμού εργοληπτικών επιχειρήσεων, ως διοικητική πράξη αιτιολογητέα από τη φύση της, αφού εκδίδεται κατ’ εφαρμογή εξαιρετικών διατάξεων, πρέπει, βάσει γενικής αρχής του διοικητικού δικαίου, να είναι επαρκώς αιτιολογημένη, υπό την έννοια ότι οι ειδικές εκείνες περιστάσεις που δικαιολογούν την εφαρμογή της εξαιρετικής αυτής διαδικασίας επιλογής αναδόχου αρκεί να προκύπτουν από τα στοιχεία του φακέλου, ώστε να καθίσταται εφικτός ο έλεγχος νομιμότητάς της από το Δικαστήριο (Πράξη VII Τμ. 196/2006).