Σ23/2/428515/2022
Τύπος: Εγκύκλιοι
«Ειδικότερα Θέματα Διαδοχικής Ασφάλισης, Αξιοποίησης Χρόνου Ασφάλισης και Απασχόλησης Συνταξιούχων σε ασφαλισμένους που έχουν διατελέσει σε θέσεις βουλευτών ή αιρετών των Ο.Τ.Α. Α΄ και Β΄ βαθμού ή άλλες θέσεις της εκτελεστικής εξουσίας επί θητεία με ειδικό συνταξιοδοτικό καθεστώς - Παροχή οδηγιών.»
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
38113/2022
Ειδικότερα Θέματα Διαδοχικής Ασφάλισης, Αξιοποίησης Χρόνου Ασφάλισης και Απασχόλησης ΣυνταξιούχωνΑΔΑ:6ΔΗΡ46ΜΤΛΚ-ΚΔΜ
38416/2022
Ειδικότερα Θέματα Διαδοχικής Ασφάλισης, Αξιοποίησης Χρόνου Ασφάλισης και Απασχόλησης Συνταξιούχων ΑΔΑ: ΨΖΒΔ46ΜΤΛΚ-Π12
Σ23/1/75268/2021
« Αντιμετώπιση αιτημάτων συνυπολογισμού χρόνου ασφάλισης με τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης και αξιοποίησης παράλληλου χρόνου ασφάλισης πρώην φορέων, όσων έχουν καταστεί συνταξιούχοι από 13/5/2016 και μετά.»
ΙΚΑ/Α20/251/97/2013
ΙΚΑ/ΕΓΚ.47/2013 (ΑΔΑ: ΒΛΩΨ4691ΩΓ-ΝΓΓ): «Αναγνώριση στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ / ή και του ΕΤΕΑ ( τ .ETEAM ) χρόνου που αντιστοιχεί στην θητεία Βουλευτών, Υπουργών, Υφυπουργών και των Αιρετών Προέδρων Κοινοτήτων , Δημάρχων και Νομαρχών ,σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 παρ.8 περ. β' του Ν.3863/2010 , όπως αυτές συμπληρώθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 138 παρ.Ζ' του Ν.4052/2012»
ΙΚΑ/Α 20/251/13/2014
Κοινοποίηση διατάξεων του άρθρου 90 του ν. 4182/13 που αφορούν Α.Κατάργηση των διατάξεων του άρθρου 5 παρ. 8 περ. β΄ του Ν.3863/2010, όπως αυτές συμπληρώθηκαν από το άρθρο 138 παρ. Ζ΄ του Ν.4052/2012, σχετικά με τη δυνατότητα αναγνώρισης στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ / ή και του Ε.Τ.Ε.Α. (τ. ΕΤΕΑΜ) χρόνου που αντιστοιχεί στην θητεία Βουλευτών, Υπουργών, Υφυπουργών και των Αιρετών, Προέδρων Κοινοτήτων, Δημάρχων και Νομαρχών. Β.Υπαγωγή στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ των προσώπων που απασχολούνται σε Ανεξάρτητες Αρχές. (ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 16)(ΑΔΑ: ΒΙΕ94691ΩΓ-Χ60)
ΕλΣυν.Τμ.1/790/2016
Κατόπιν αυτών και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις της παρούσας, εφόσον ο εκκαλών, ο οποίος διορίσθηκε στις 22.12.1987 και έχει ανήλικο τέκνο (με ημερομηνία γέννησης: 25.7.2001), συμπληρώνει μέχρι 31.12.2010 εικοσιπενταετή συντάξιμη υπηρεσία με τον συνυπολογισμό ως συντάξιμου τόσο του χρόνου ασφάλισής του στο Ι.Κ.Α. κατά τις διατάξεις περί διαδοχικής ασφάλισης, όσο και ολόκληρου του χρόνου της στρατιωτικής του θητείας (από 3.12.1984 έως 11.10.1986, ήτοι ένα έτος δέκα μήνες και επτά ημέρες) με την καταβολή των αναλογουσών εισφορών κατά τις διατάξεις των άρθρων 17 και 20 του ν. 2084/1992, θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι την ημερομηνία αυτή (31.12.2010) και δικαιούται, συνακόλουθα, σύνταξη με τη συμπλήρωση του 50ου έτους της ηλικίας του, ήτοι από 7.7.2015, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 56 παρ. 1 β΄ του Συνταξιοδοτικού Κώδικα, όπως αυτό ίσχυε πριν αντικατασταθεί από 1.1.2011 με το άρθρο 6 παρ. 2 β΄ του ν. 3865/2010..(..)Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η προσβαλλόμενη πράξη πρέπει, κατά παραδοχή της ένδικης έφεσης, να ακυρωθεί και να παραπεμφθεί η υπόθεση, κατά τα αναφερόμενα στην υπό στοιχείο V σκέψη, στην αρμόδια Διεύθυνση Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής Συντάξεων Μελών Α.Ε.Ι. και Ε.Π. των Τ.Ε.Ι., Υπαλλήλων Ο.Τ.Α., Ν.Π.Δ.Δ. και Ειδικών Κατηγοριών, Τμήμα Α΄, του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους..
ΝΣΚ/87/2023
Ερωτάται ποιές είναι οι εφαρμοστέες διατάξεις (του προϊσχύοντος ή του ισχύοντος-τροποποιημένου) καταστατικού του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών (ΤΕΑΥΦΕ), αναφορικά α) με τη σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.), καθώς και β) της Ελεγκτικής Επιτροπής του ΤΕΑΥΦΕ, δεδομένου ότι η κατά εξάμηνο παραταθείσα θητεία του απερχόμενου Δ.Σ. λήγει στις 07.07.2023, μη δυνάμενη να παραταθεί έτι περαιτέρω κατ’ εφαρμογή της διάταξης της παρ. 3 του άρθρου 12 του καταστατικού του Ταμείου.(...)Α) Όσον αφορά στη σύνθεση και στη συγκρότηση του Δ.Σ. του ΤΕAΥΦΕ, εφαρμοστέες είναι οι διατάξεις του καταστατικού του [Φ.51020/5352/121/13 (Β’ 412/22.02.2013) απόφαση του (τότε) Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας], όπως αυτές ίσχυαν πριν την τροποποίησή τους στις 23.05.2023 με το ισχύον καταστατικό [Φ.51020/51088/23 (Β’ 3449/23.05.2023) απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων]. Κατ’ εφαρμογή των διατάξεων αυτών (άρθρο 13 του καταστατικού και άρθρο 1 σημείο 1.1.γ.γ. του Κεφαλαίου Δ΄ του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας του ΤΕAΥΦΕ, η συγκρότηση του Δ.Σ. αυτού ολοκληρώθηκε αφενός με το πέρας των αρχαιρεσιών στις 05.05.2023 και την ανακοίνωση στις 16.05.2023 της ανάδειξης των αιρετών μελών του (πέντε τακτικών και ισάριθμων αναπληρωματικών) και αφετέρου με τον ορισμό των υπολοίπων τεσσάρων μελών του Δ.Σ. όπως αυτά προτάθηκαν (υποδείχτηκαν) από τις οικείες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Ο απερχόμενος Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΤΕΑΥΦΕ οφείλει να συγκαλέσει εγγράφως σε πρώτη συνεδρίαση το συγκροτηθέν, κατά τα άνω, νέο Δ.Σ. (με την προβλεπόμενη -στις αρχικές και πριν την τροποποίησή τους στις 23.05.2023- διατάξεις του καταστατικού του Ταμείου, σύνθεσή του), προκειμένου το εν λόγω Δ.Σ. να εκλέξει με μυστική ψηφοφορία και απλή πλειοψηφία του συνόλου των μελών του τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο αυτού, κατά τα διαλαμβανόμενα στη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του προϊσχύοντος καταστατικού του Ταμείου. Στην περίπτωση αυτή είναι εφαρμοστέα και η διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 13 του καταστατικού αυτού, σύμφωνα με την οποία στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα (εννοείται από την συγκρότησή του ως συλλογικού οργάνου με την εκλογή των αιρετών μελών και την υπόδειξη των λοιπών μελών του Δ.Σ.), μέχρι τη συ¬γκρότηση του νέου Δ.Σ. του Ταμείου σε σώμα με την εκλογή του Προέδρου και Αντιπροέδρου του και την παράδοση σε αυτό της διοίκησης και της διαχείρισης, παρατείνεται αυτοδίκαια η θητεία του απερχόμενου Δ.Σ. όχι πάντως για περισσότερο από δέκα (10) ημέρες. Έτσι, η θητεία του απερχόμενου Δ.Σ. θα λήξει πλέον, αντί για τις 07.07.2023, δέκα ημέρες αργότερα, στις 17.07.2023 (ομόφωνα). Β) Όσον αφορά στην Ελεγκτική Επιτροπή, εφαρμοστέες, ως προς την συγκρότησή της, είναι οι διατάξεις του άρθρου 19 του προϊσχύοντος καταστατικού του ΤΕΥΑΦΕ (δεδομένου ότι οι ρυθμίσεις του ισχύοντος καταστατικού δεν έχουν αναδρομική ισχύ), καθώς και του άρθρου 1 σημεία 1.1.γ.α και 1.1.ε. του Κεφαλαίου Δ΄ του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας του ΤΕAΥΦΕ. Συνεπώς και σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν, η συγκρότηση του οργάνου αυτού πρέπει να θεωρηθεί ότι ολοκληρώθηκε με το πέρας ως άνω αρχαιρεσιών στις 05.05.2023 και την ανακοίνωση στις 16.05.2023 της ανάδειξης των δύο αιρετών μελών (και του ενός αναπληρωματικού μέλους) και αφετέρου με τον ορισμό του ενός μέλους (και του αναπληρωματικού του) από την οικεία εργοδοτική οργάνωση (ομόφωνα).
ΕΣ/ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ/2020/2020
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ-ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ:Για να αποφανθεί επί των προδικαστικών ερωτημάτων που αφορούν στην αντίθεση των άρθρων 4 παρ. 1, 6 παρ. 1 και 4, 7, 8, 13, 14 και 15 του ν. 4387/2016 περί υπαγωγής των δημοσίων υπαλλήλων και στρατιωτικών στην ασφάλιση του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ) και υπολογισμού των συνταξιοδοτικών αποδοχών τους, σε υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις(...)Η Ολομέλεια θεωρεί ότι, υπό την επιφύλαξη των αναφερόμενων στη σκέψη 91, η συνταγματικότητα του συνταξιοδοτικού καθεστώτος των δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων που καθορίζεται στον ν. 4387/2016 όπως τροποποιήθηκε, πρέπει να κριθεί χωρίς σύγκριση με το καθεστώς ετέρων συνταξιοδοτουμένων. Αν το νέο αυτό καθεστώς, αυτοτελώς εξεταζόμενο, ανταποκρίνεται στις ειδικές απαιτήσεις του Συντάγματος όπως προσδιορίσθηκαν ανωτέρω, ήτοι οικοδομείται επί της ιδέας της θεσμικής εγγύησης, διαρρυθμίζοντας τη σύνταξη των ανωτέρω ως συνέχεια του μισθού τους με τήρηση της εύλογης αναλογίας, με το Δημόσιο συγχρόνως, ανεξαρτήτως των οποιωνδήποτε τεχνικής φύσεως ρυθμίσεων, να παραμένει βαρυνόμενο με την υποχρέωση καταβολής της σύνταξης αυτής, τότε το εν λόγω καθεστώς, ακόμη και αν καταλήγει να παρέχει ομοίου επιπέδου συντάξεις με αυτές άλλων καθεστώτων, δεν εγείρει προβλήματα συνταγματικότητας.(...)το Δικαστήριο συμπεραίνει ότι με τις ρυθμίσεις του ν. 4670/2020 που αναφέρονται στις σκέψεις αυτές, στις οποίες, ως εκ των επεξηγήσεων που τις συνοδεύουν, πρέπει να αποδοθεί γνησίως ερμηνευτικός χαρακτήρας προσδίδων σε αυτές αναδρομικότητα, ο νομοθέτης επιχείρησε να ευθυγραμμίσει τις ρυθμίσεις του ν. 4387/2016 στις εκ του Συντάγματος ιδιαίτερες απαιτήσεις, ως αυτές αποτυπώνονται ιδίως στη συναφή νομολογία του Δικαστηρίου, αναφορικά με το ιδιαίτερο συνταξιοδοτικό καθεστώς των δημοσίων λειτουργών, υπαλλήλων και στρατιωτικών (σκέψεις 42, 43, 52, 72, 75, 78, 82 της παρούσας). Εν όψει τούτων και υπό την επιφύλαξη όσων εκτίθενται στη συνέχεια, η Ολομέλεια θεωρεί δεδομένο ότι και στην ισχύουσα πλέον νομοθεσία αναγνωρίζεται η ύπαρξη ειδικού συνταξιοδοτικού καθεστώτος της ανωτέρω κατηγορίας συνταξιούχων, ότι το καθεστώς αυτό εντάσσεται στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης για λόγους βιωσιμότητας του συστήματος και λογιστικής διαχείρισης και ότι η σύνταξη που καταβάλλεται στους ανωτέρω είναι συνέχεια του μισθού τους και όχι αναπλήρωση των αποδοχών ενεργείας.(...)Με βάση τα ως άνω γενόμενα δεκτά, η Ολομέλεια, έχοντας ανωτέρω εκθέσει το σύνολο των κανόνων που διέπουν τα επίδικα ζητήματα, κρίνει, ότι δεν πρέπει αυτή να δώσει τη συγκεκριμένη λύση στην έφεση που παραπέμφθηκε ενώπιόν της, αλλά πρέπει να αναπεμφθεί η υπόθεση στο Τμήμα προκειμένου αυτό προς οριστική εκδίκαση της εφέσεως, αφού διαπιστώσει, πρώτον, το ύψος των αποδοχών ενέργειας της εκκαλούσας κατά τον χρόνο της συνταξιοδότησής της, δεύτερον, τη σύνταξη που κανονίσθηκε σε αυτήν, και, τρίτον, το εύρος της απόστασης μεταξύ μισθού ενέργειας και σύνταξης ως αριθμητικό ποσοστό, να κρίνει στη συνέχεια, σεβόμενο την αρχή της διακρίσεως των λειτουργιών, ήτοι ασκώντας οριακό έλεγχο, αν καταδήλως, εν όψει του συνόλου των αντικειμενικών δεδομένων που επιτρέπεται να σταθμισθούν σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά, η αναλογία μισθού ενέργειας και σύνταξης δεν κρίνεται εύλογη.(...)Το Δικαστήριο αποφαίνεται: (i) Επί του ερωτήματος αν η ίδρυση Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης και η ανάληψη από αυτόν σύμφωνα με τον ν. 4387/2016, όπως τροποποιήθηκε, της υποχρέωσης καταβολής των συντάξεων στους δημοσίους λειτουργούς και υπαλλήλους παραβιάζει το Σύνταγμα, η κρίση του Δικαστηρίου είναι, για τους λόγους που εκτέθηκαν στις σκέψεις 138 έως 141 της παρούσας, ότι δεν υφίσταται ζήτημα αντισυνταγματικότητας των σχετικών ρυθμίσεων. (ii) Επί του ερωτήματος αν με τον τρόπο χρηματοδότησης, ορισμού και υπολογισμού των συντάξεων των δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων, όπως ορίσθηκαν στον ν. 4387/2016 όπως τροποποιήθηκε, παραβιάζεται το Σύνταγμα ή υπερνομοθετικής ισχύος κανόνες, η κρίση του Δικαστηρίου είναι ότι, εφόσον η σύνταξη που προκύπτει ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εύλογης αναλογίας όπως προσδιορίσθηκε στις σκέψεις 145 έως 152 της παρούσας, δεν τίθεται ζήτημα αντίθεσης των οικείων νομοθετικών ρυθμίσεων στο Σύνταγμα ή σε υπερνομοθετικής ισχύος κανόνες.