Σ23/2/428515/2022
Τύπος: Εγκύκλιοι
«Ειδικότερα Θέματα Διαδοχικής Ασφάλισης, Αξιοποίησης Χρόνου Ασφάλισης και Απασχόλησης Συνταξιούχων σε ασφαλισμένους που έχουν διατελέσει σε θέσεις βουλευτών ή αιρετών των Ο.Τ.Α. Α΄ και Β΄ βαθμού ή άλλες θέσεις της εκτελεστικής εξουσίας επί θητεία με ειδικό συνταξιοδοτικό καθεστώς - Παροχή οδηγιών.»
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
38113/2022
Ειδικότερα Θέματα Διαδοχικής Ασφάλισης, Αξιοποίησης Χρόνου Ασφάλισης και Απασχόλησης ΣυνταξιούχωνΑΔΑ:6ΔΗΡ46ΜΤΛΚ-ΚΔΜ
38416/2022
Ειδικότερα Θέματα Διαδοχικής Ασφάλισης, Αξιοποίησης Χρόνου Ασφάλισης και Απασχόλησης Συνταξιούχων ΑΔΑ: ΨΖΒΔ46ΜΤΛΚ-Π12
Σ23/1/75268/2021
« Αντιμετώπιση αιτημάτων συνυπολογισμού χρόνου ασφάλισης με τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης και αξιοποίησης παράλληλου χρόνου ασφάλισης πρώην φορέων, όσων έχουν καταστεί συνταξιούχοι από 13/5/2016 και μετά.»
ΝΣΚ/69/2016
Επηρεάζεται ή όχι το συνταξιοδοτικό δικαίωμα του Ν.Β., ασφαλισμένου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ως γονέα αναπήρου τέκνου, από την ενδεχόμενη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος της συζύγου του, με χρήση των διατάξεων της διαδοχικής ασφάλισης - Σωρευτικές προϋποθέσεις του Ν. 3996/2011 άρθρ. 37.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Ο Ν.Β. μπορεί να συνταξιοδοτηθεί ως πατέρας ανάπηρου τέκνου από την 24-12-2013 ημερομηνία υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησής του, ανεξάρτητα αν η σύζυγός του έχει ή όχι θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα στο Δημόσιο, σύμφωνα με τις διατάξεις περί διαδοχικής ασφάλισης. Η από 2-2-2015 υπεύθυνη δήλωση της συζύγου του Ν.Β. για μη χρησιμοποίηση των διατάξεων περί διαδοχικής ασφάλισης δεν λαμβάνεται υπόψη, δεδομένου ότι υπάρχει εκπεφρασμένη βούληση της, να μην κάνει χρήση του χρόνου αυτού.
1719882/2025
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 17/2025 με Θέμα: «Κοινοποίηση των διατάξεων των άρθρων 74 και 89 του ν.5239/2025 περί αξιοποίησης χρόνου ασφάλισης του Κλάδου Πρόσθετης Ασφάλισης Αγροτών του πρώην Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων (τ. ΟΓΑ) κατά τη συνταξιοδότηση σύμφωνα με τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης». ΑΔΑ:63ΓΗ46ΜΑΠΣ-ΝΚΘ
ΝΣΚ/435/2012
Δυνατότητα εφαρμογής, επί αιτήσεων ιατρών πρώην βουλευτών, των οποίων η θητεία έληξε με τη διάλυση της Βουλής για τον διορισμό τους σε θέσεις ιατρών ΕΣΥ, των διατάξεων του άρθρου 50 του Ν.1759/1988, δεδομένης της κατάργησής τους με τη λήξη της τρέχουσας βουλευτικής περιόδου.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Δεν δύναται να εφαρμοσθούν, επί αιτήσεων ιατρών, πρώην βουλευτών της Βουλής της ΙΓ΄ Περιόδου Προεδρευόμενης Δημοκρατίας, των οποίων η θητεία έληξε με τη διάλυση της Βουλής (11-4-2012), οι οποίες υπεβλήθησαν μετά την 11-4-2012 και με τις οποίες αιτούνται τον διορισμό τους σε θέσεις ιατρών ΕΣΥ, οι διατάξεις του άρθρου 50 του Ν.1759/1988. (ομοφ.)
ΝΣΚ/41/2003
Διορισμός στο ΕΣΥ ιατρών - τέως βουλευτών.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Η καθιερούμενη με τη διάταξη του άρθρου 50 του Ν. 1759/1988 παρέκκλιση αφορά μόνον τον τρόπο διορισμού στο ΕΣΥ των ιατρών – τέως βουλευτών, οι οποίοι διορίζονται απευθείας χωρίς προκήρυξη, κατά τα λοιπά όμως υπάγονται στις εκάστοτε ισχύουσες για το ΕΣΥ διατάξεις και επομένως μετά την ισχύ του Ν. 2519/1997, ήδη δε υπό την ισχύ του Ν. 2889/2001 διορίζονται σε θέσεις με θητεία. (ομοφ.)
ΙΚΑ/Α20/251/97/2013
ΙΚΑ/ΕΓΚ.47/2013 (ΑΔΑ: ΒΛΩΨ4691ΩΓ-ΝΓΓ): «Αναγνώριση στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ / ή και του ΕΤΕΑ ( τ .ETEAM ) χρόνου που αντιστοιχεί στην θητεία Βουλευτών, Υπουργών, Υφυπουργών και των Αιρετών Προέδρων Κοινοτήτων , Δημάρχων και Νομαρχών ,σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 παρ.8 περ. β' του Ν.3863/2010 , όπως αυτές συμπληρώθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 138 παρ.Ζ' του Ν.4052/2012»
ΙΚΑ/Α 20/251/13/2014
Κοινοποίηση διατάξεων του άρθρου 90 του ν. 4182/13 που αφορούν Α.Κατάργηση των διατάξεων του άρθρου 5 παρ. 8 περ. β΄ του Ν.3863/2010, όπως αυτές συμπληρώθηκαν από το άρθρο 138 παρ. Ζ΄ του Ν.4052/2012, σχετικά με τη δυνατότητα αναγνώρισης στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ / ή και του Ε.Τ.Ε.Α. (τ. ΕΤΕΑΜ) χρόνου που αντιστοιχεί στην θητεία Βουλευτών, Υπουργών, Υφυπουργών και των Αιρετών, Προέδρων Κοινοτήτων, Δημάρχων και Νομαρχών. Β.Υπαγωγή στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ των προσώπων που απασχολούνται σε Ανεξάρτητες Αρχές. (ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 16)(ΑΔΑ: ΒΙΕ94691ΩΓ-Χ60)
ΝΣΚ/140/2006
Εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 39 του Ν 2084/1992 περί επιλογής φορέων κύριας και επικουρικής ασφάλισης, ασφάλισης ασθένειας και εφάπαξ παροχών.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Όσον αφορά το πρώτο ερώτημα, από το συνδυασμό των διατάξεων του άρθρου 39 του Ν 2084/1992 στην παράγραφο 2, όπως αντικαταστάθηκε από τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του Ν 2556/1997 και του άρθρου 75 του Ν 2676/1999 όπου προστέθηκε το τελευταίο εδάφιο στην παράγραφο 2 του Ν 2084/1992, προκύπτει ότι στους ασφαλισμένους που λόγω ιδιότητας και μισθωτής απασχόλησης υπάγονται σε δύο φορείς κύριας ασφάλισης, δύνανται να επιλέξουν τον έναν από αυτούς φορέα ασφάλισης ως υποχρεωτική ασφάλιση, αλλά και να υπαχθούν και στον άλλο, προαιρετικά, καταβάλλοντας το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών του τελευταίου. Όσον αφορά το φορέα ασφάλισης που έχει επιλεγεί ως υποχρεωτική ασφάλιση, τα άτομα αυτά είναι υποχρεωμένα να υπαχθούν και «στους φορείς ασθένειας, επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας που αντιστοιχούν στο συνταξιοδοτικό φορέα κύριας ασφάλισης επιλογής τους», όπως ορίζεται ρητώς στη διάταξη του 4ου εδαφίου της παρ.2 του άρθρου 39 του Ν 2084/1992. Η προαναφερθείσα διάταξη αναφέρεται αποκλειστικά στον φορέα ασφάλισης που έχει επιλεγεί ως υποχρεωτική ασφάλιση. Από το γράμμα του νόμου δεν αποσαφηνίζεται όμως, αν οι ασφαλισμένοι που δύνανται να υπαχθούν και σε άλλο φορέα ασφάλισης προαιρετικά, αν είναι υποχρεωμένοι να ασφαλιστούν σωρευτικά και στο ταμείο κύριας ασφάλισης, και στο ταμείο επικουρικής, και στο ταμείο προνοίας, και στο ταμείο ασθένειας του επιλεγέντος ως προαιρετικού φορέα ασφάλισης. Εντάσσοντας τη διάταξη αυτή στο σύνολο του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης όπως διαμορφώθηκε με το Ν 2084/1992, αλλά και λαμβάνοντας υπόψη ότι πρόθεση του νομοθέτη να ανατρέψει την αρνητική εξέλιξη του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης (εισηγητική έκθεση στο σχέδιο νόμου «οργανωτική και λειτουργική αναδιάρθρωση των φορέων κοινωνικής ασφάλισης και άλλες διατάξεις», Ε.Δ.Κ.Α. 1999 σελ. 50) θεωρούμε ότι η βούληση του νομοθέτη, καθιερώνοντας το καθεστώς προαιρετικής ασφάλισης, ήταν να ενισχύσει μεν όσο το δυνατόν τους φορείς ασφάλισης, αλλά και να προσδώσει στους ασφαλισμένους πιο ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση του ασφαλιστικού καθεστώτος τους. Θεωρούμε λοιπόν ότι δεν είναι υποχρεωτική η υπαγωγή των ασφαλισμένων αυτών και στους φορείς ασθένειας, επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας που αντιστοιχούν στο συνταξιοδοτικό φορέα της προαιρετικής ασφάλισης, αλλά η υπαγωγή τους σε αυτούς εναπόκειται στη διακριτική τους ευχέρεια. Η ευχέρεια όμως αυτή των ασφαλισμένων δεν είναι απεριόριστη. Η ίδια διάταξη ορίζει ότι «τα πρόσωπα αυτά δύνανται να ασφαλιστούν προαιρετικά και σε περισσότερους του ενός φορείς, αν αυτό προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία…». Κατά συνέπεια η ευχέρεια των ασφαλισμένων οριοθετείται και συγκεκριμενοποιείται από τις κείμενες καταστατικές διατάξεις των εκάστοτε ασφαλιστικών οργανισμών. Από τη συρροή των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 39 Ν 2084/1992 και της πρώτης παραγράφου του άρθρου 2 του α.ν. 580/1945 προκύπτει ότι η δυνατότητα στους ασφαλισμένους να επιλέξουν προαιρετική ασφάλιση στα ταμεία επικουρικής ασφάλισης αυτοτελώς, χωρίς να έχουν επιλέξει προαιρετική ασφάλιση στα αντίστοιχα ταμεία της κύριας. Ο νομοθέτης αναφέρεται περιοριστικά και ειδικότερα στα ταμεία επικουρικής ασφάλισης, όχι όμως και πρόνοιας. Κατά συνέπεια καθότι δεν υπάρχει ρητή πρόβλεψη, φρονούμε ότι δεν παρέχεται το δικαίωμα υπαγωγής στους ασφαλισμένους, στη προαιρετική ασφάλιση των ταμείων πρόνοιας αυτοτελώς.