Κοινοποίηση διατάξεων 55, 56 και 57 του ν. 5100/2024 (ΦΕΚ Α’ 49) «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2022/2523 του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με την εξασφάλιση παγκόσμιου ελάχιστου επιπέδου φορολογίας των ομίλων πολυεθνικών επιχειρήσεων και των εγχώριων ομίλων μεγάλης κλίμακας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Pillar II) και άλλες επείγουσες διατάξεις.».

Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2022/2523 του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με την εξασφάλιση παγκόσμιου ελάχιστου επιπέδου φορολογίας των ομίλων πολυεθνικών επιχειρήσεων και των εγχώριων ομίλων μεγάλης κλίμακας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Pillar II) και άλλες επείγουσες διατάξεις.

Προθεσμίες και διαδικασία χορήγησης στεγαστικής συνδρομής για ανακατασκευή, αυτοστέγαση, αποπεράτωση και επισκευή κτηρίων που έχουν πληγεί από τον ανεμοστρόβιλο και την πλημμύρα α) της 7ης και 14ης έως 15ης Οκτωβρίου 2021 σε περιοχές του Δήμου Ζακύνθου, β) της 26ης έως 28ης Νοεμβρίου 2021 σε περιοχές του Δήμου Ζακύνθου, γ) της 11ης Δεκεμβρίου 2021 σε περιοχές του Δήμου Ζακύνθου, και δ) της 7ης Ιανουαρίου 2022 σε περιοχές του Δήμου Ζακύνθου, της Περιφερειακής Ενότητας Ζακύνθου της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων.

Με την υπό κρίση έφεση, όπως οι λόγοι αυτής αναπτύσσονται με τα από 26.2.2021 και 19.1.2023 νομίμως κατατεθέντα υπομνήματα, ζητείται η ακύρωση της 16/11.01.2016 απόφασης της Οικονομικής Επιθεωρήτριας του Περιφερειακού Γραφείου Κεντρικής Μακεδονίας της Διεύθυνσης Εκτάκτων και Ειδικών Ελέγχων του Υπουργείου Οικονομικών, Μαρίας Θεοδωροπούλου, με την οποία καταλογίσθηκε εις βάρος του Δήμου Θεσσαλονίκης και υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου το συνολικό ποσό, συμπεριλαμβανομένων των νομίμων προσαυξήσεων, των δεκαέξι εκατομμυρίων διακοσίων εξήντα μίας χιλιάδων επτακοσίων είκοσι τεσσάρων ευρώ και τριάντα λεπτών (16.261.724,30 ευρώ), που αντιστοιχεί στη ζημία που φέρεται ότι προκλήθηκε στο Δημόσιο από μη αποδοθέντα από τον Δήμο ποσά κρατήσεων κατά τα έτη 1999 έως 2008. Η έφεση αυτή νομίμως επαναφέρεται προς συζήτηση ύστερα από την εκτέλεση όσων διατάχθηκαν με την 330/2022 προδικαστική απόφαση του Τμήματος τούτου και πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω. 

Νομιμότητα του σχεδίου της 1ης συμπληρωματικής σύμβασης της μελέτης με τίτλο «Μελέτη Κτηματογράφησης για την ολοκλήρωση δημιουργίας Εθνικού Κτηματολογίου....» Με τα δεδομένα αυτά, οι ελεγχόμενες συμπληρωματικές εργασίες μελετών, οι οποίες δεν περιελήφθησαν στην αρχική σύμβαση: α) είναι αναγκαίες για την ολοκλήρωση της αρχικής σύμβασης, καθώς αφενός οφείλονται στη διαπιστωμένη κατά την εκτέλεση των συμβάσεων έλλειψη υποβάθρων ορθοφωτοχαρτών πολύ μεγάλης κλίμακας χωρικής ανάλυσης 20 cm (VLSO) στις αστικές περιοχές, για τις οποίες δεν έχουν διατεθεί ούτε ψηφιακές ορθοφωτογραφίες διακριτικής ικανότητας έως 25 εκατοστών στο έδαφος ή καλύτερης (LSO25), αφετέρου αποσκοπούν στη δημιουργία κατάλληλου υποβάθρου κτηματογράφησης, βάσει του οποίου θα συνταχθούν τα προσωρινά κτηματολογικά διαγράμματα της ανάρτησης στις αστικές περιοχές των μελετών, με την εξασφάλιση της ορθότητας απεικόνισης των ορίων των γεωτεμαχίων, της γεωμετρικής ακρίβειας και της γεωμετρικής συμβατότητας αυτών, σύμφωνα με τις προβλεπόμενες από τις τεχνικές προδιαγραφές των μελετών κτηματογράφησης ακρίβειες, β) κατέστησαν αναγκαίες, λόγω απροβλέπτων περιστάσεων, αφού η «Ε.Κ.ΧΑ. Α.Ε.», ως αναθέτουσα αρχή, κατέβαλε κάθε δυνατή επιμέλεια κατά τον τεχνικό προσδιορισμό του έργου και στη φάση προκήρυξης του διαγωνισμού ανάθεσης είχε τη δικαιολογημένη πεποίθηση, κατά την εκτίμηση των υπό IV.Δ περιγραφομένων δυνατοτήτων (οι οποίες δεν είχαν ολοκληρωθεί κατά το κρίσιμο αυτό χρονικό σημείο), ότι τα χορηγούμενα στοιχεία (υπόβαθρα) θα κάλυπταν γενικά το σύνολο των περιοχών των μελετών κτηματογράφησης, ενώ οι σχετικές ελλείψεις σχετικά με την κάλυψη των απαιτούμενων ακριβειών δεν ήταν δυνατόν να εντοπιστούν παρά μόνο κατά το στάδιο εκτέλεσης της σύμβασης, γ) δεν μπορούν να διαχωριστούν από την εκτέλεση της αρχικής σύμβασης χωρίς να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στην αναθέτουσα αρχή ως προς την έγκαιρη και ποιοτική ολοκλήρωση της μελέτης, και δ) το συνολικό ποσό τους (1,53% επί του αρχικού συμβατικού αντικειμένου) δεν υπερβαίνει το 50% της αρχικής συμβατικής αμοιβής. Επομένως, η προσφυγή στην ως άνω εξαιρετική διαδικασία ανάθεσης συμπληρωματικών μελετών παρίσταται νόμιμη.

Εάν για να μεταταγεί διοικητικός υπάλληλος του ΑΠΘ, κατηγορίας ΔΕ, του κλάδου Διοικητικού-Λογιστικού, ειδικότητας Διοικητικού-Λογιστικού, στην κατηγορία ΠΕ, στον κλάδο Διοικητικού-Οικονομικού, ειδικότητας Διοικητικού-Οικονομικού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 70 του ν. 3528/2007 (Α΄ 26), αρκεί να κατέχει τίτλο σπουδών τυπικής ανώτατης εκπαίδευσης άλλου κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή τρίτης χώρας του οποίου έχει αναγνωριστεί, με απόφαση του Αυτοτελούς Τμήματος Εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας (Α.Τ.Ε.Ε.Ν.) του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, η επαγγελματική ισοδυναμία του με απονεμόμενο τίτλο Τμημάτων Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής των ΑΕΙ της ημεδαπής, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του π.δ/τος 38/2010 (Α΄ 78) ή απαιτείται και η αναγνώριση της ακαδημαϊκής ισοτιμίας του εν λόγω τίτλου σπουδών.(...)Η κατοχή από διοικητικό υπάλληλο του ΑΠΘ του τίτλου σπουδών “Bachelor of Arts in Accounting and Finance with Computing” που απονεμήθηκε από το αναγνωρισμένο από το Υπουργείο Παιδείας της Μεγάλης Βρετανίας εκπαιδευτικό ίδρυμα ανώτατης εκπαίδευσης «University of Ulster» του Ηνωμένου Βασιλείου και του οποίου έχει αναγνωριστεί, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του π.δ/τος 38/2010, με απόφαση του Αυτοτελούς Τμήματος Εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας (Α.Τ.Ε.Ε.Ν.), η επαγγελματική ισοδυναμία με τους απονεμόμενους τίτλους των Τμημάτων Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής των ελληνικών Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων στο πλαίσιο του ημεδαπού εκπαιδευτικού συστήματος, αρκεί για την μετάταξη του στον κλάδο ανώτερης κατηγορίας ΠΕ Διοικητικού-Οικονομικού, ειδικότητας Διοικητικού-Οικονομικού, κατά το άρθρο 70 του ν. 2528/2007 (Α΄ 26), χωρίς να απαιτείται ο εν λόγω τίτλος να έχει λάβει και αναγνώριση ακαδημαϊκής ισοτιμίας, κατά τις ήδη ισχύουσες διατάξεις των άρθρων 308 έως 312 ν. 4957/2022 (Α΄ 141).

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΦΥΛΑΞΗΣ: Με τα δεδομένα αυτά, το Κλιμάκιο κρίνει, καταρχάς, ότι δεσμεύεται από το δεδικασμένο της 2421/2022 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία κρίθηκαν επί της ουσίας τα ζητήματα της διευκρίνισης της οικονομικής προσφοράς της αναδόχου εταιρείας «.......» και της ανάλυσης εργατικού κόστους της οικονομικής προσφοράς της εταιρείας «…….» (βλ. ΕλΣυν Ολ. πρακτικά της 16/19.9.2012 Γεν. Συν. θέμα Γ΄ και Δ΄, VI Τμ. 1495, 1496/2017). Αντιθέτως, για το ζήτημα του υπολογισμού μειωμένων ή μη ασφαλιστικών εισφορών από τις εταιρείες «.......», «…….» και «.......», το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών επικύρωσε την κρίση της 913/2022 απόφασής της ΕΑΔΗΣΥ, που είχε απορρίψει τον σχετικό λόγο προδικαστικής προσφυγής ως αόριστο, χωρίς να κρίνει επί της ουσίας το ζήτημα. Περαιτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι δεν αιτιολογείται νομίμως η αποδοχή των οικονομικών προσφορών των εταιρειών «.......», «…...» και «.......» για το τμήμα 1, κατά το μέρος που αφορά τον υπολογισμό από αυτές μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών για όλη τη διάρκεια της σύμβασης, λαμβάνοντας υπόψη τον προαναφερθέντα λόγο της προδικαστικής προσφυγής της εταιρείας «.......». Τούτο διότι, κατά τον κρίσιμο χρόνο της καταληκτικής ημερομηνίας υποβολής προσφορών (7.12.2021), εφαρμοστέα ήταν η ρύθμιση του άρθρου 31 του ν. 4756/2020, όπως η ισχύς της παρατάθηκε με το άρθρο 81 του ν. 4826/2021 έως 31.12.2022, μετά δε την πάροδο ισχύος της προσωρινής αυτής ρύθμισης θα επανερχόταν αυτοδικαίως σε ισχύ το προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς. Επίσης, δεδομένου ότι προσφορές μπορούσαν να υποβληθούν έως τις 7.12.2021, καθώς και ότι η διάρκεια της σύμβασης ορίστηκε διετής με δυνατότητα παράτασης για ένα επιπλέον έτος (βλ. άρθρο 1.3 της διακήρυξης), η εκτέλεση της σύμβασης θα εκτεινόταν, αναγκαία, και κατά το χρονικό διάστημα μετά τις 31.12.2022. Συνεπώς, οι συμμετέχουσες εταιρείες έπρεπε να υπολογίσουν στην οικονομική προσφορά τους το ύψος των οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών για το χρονικό διάστημα από 1.1.2023 και εντεύθεν με βάση την προϊσχύουσα του άρθρου 31 του ν. 4756/2020 ασφαλιστική νομοθεσία, η οποία προέβλεπε υψηλότερο ποσοστό εισφορών (24,33%, σύμφωνα με το από 31.3.2023 πρακτικό της Επιτροπής Διαγωνισμού). Παρά ταύτα, όπως αναφέρεται στο από 31.3.2023 πρακτικό της Επιτροπής Διαγωνισμού, οι εταιρείες «…...», «…….» και «.......» συνέταξαν τις προσφορές τους τόσο για το χρονικό διάστημα από 7.12.2021 έως 31.12.2022 όσο και για το χρονικό διάστημα από 1.1.2023 και εντεύθεν (έως 7.12.2024, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος παράτασης) με βάση τον μειωμένο συντελεστή 22,54%. Εξάλλου, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω (βλ. σκ. 8 της παρούσας), αβασίμως προβάλλεται, με το ίδιο πρακτικό της Επιτροπής Διαγωνισμού, ότι οι διατάξεις του άρθρου 31 του ν. 4756/2020, όπως τροποποιήθηκαν με το άρθρο 81 του ν. 4826/2021, έχουν κατά την έννοιά τους μόνιμο και όχι προσωρινό χαρακτήρα. Συναφώς, αλυσιτελώς προβάλλεται ότι με τις διατάξεις του άρθρου 5 του ν. 4997/2022 θεσπίστηκε, κατά τρόπο μόνιμο, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, καθώς οι διατάξεις αυτές δεν ίσχυαν κατά τον κρίσιμο χρόνο της καταληκτικής προθεσμίας υποβολής προσφορών, ούτε θα μπορούσαν άλλωστε να είναι γνωστές στους διαγωνιζόμενους (βλ. ΕλΣυν Έβδ. Τμ. 330/2023, ΔΕφΑθ 935/2023). Ενόψει αυτών, η 4334/Συν.988/14.2.2022 απόφαση του ΔΣ της ......., με την οποία έγινε δεκτή, μεταξύ άλλων, η οικονομική προσφορά της αναδόχου εταιρείας «…..» για το τμήμα 1 του διαγωνισμού, δεν φέρει νόμιμη αιτιολογία ως προς την πλήρωση των προϋποθέσεων των άρθρων 92 παρ. 5 του ν. 4412/2016, 68 παρ. 1 του ν. 3863/2010 και 2.4.4 της διακήρυξης, ούτε η αιτιολογία αυτή δύναται να συμπληρωθεί από τα από 8.2.2022 και από 31.3.2023 πρακτικά της Επιτροπής Διαγωνισμού. ΑΝΑΚΛΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.ΕΒΔΟΜΟ/1439/2023 

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ.(...)Με την υπό κρίση αίτηση, η οποία νομίμως επανεισάγεται προς συζήτηση μετά την έκδοση της 469/2022 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, ζητείται η αναίρεση της 1413/2017 απόφασης του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία απορρίφθηκε η από 28.6.2013 έφεση του αιτούντος Δήμου κατά της 1186/0052/11.6.2013 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος του δημοσιονομική διόρθωση με ανάκτηση ποσού 148.830,00 ευρώ, πλέον τόκων.(...)	Με βάση τα ανωτέρω δεδομένα (σκέψεις 12 έως 15) και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις 4 έως 8 της παρούσας, ο πρώτος λόγος αυτός αναίρεσης είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι, ανεξαρτήτως της συμφωνίας με το ενωσιακό δίκαιο του θεσπιζόμενου στο άρθρο 68 του ν. 3669/2008 περιορισμού σχετικά με την υποχρεωτική ανάθεση υπεργολαβιών για τμήμα που δεν υπερβαίνει το 30% της αξίας της οικείας δημόσιας συμβάσεως (βλ. ΔΕΕ απόφαση της 27ης Νοεμβρίου 2019, C-402/18, Tedeschi Srl και Consorzio Stabile Istant Service, σκ. 38 και 47, πρβλ. απόφαση της 14ης Ιουλίου 2016, C-406/14, Wrocław – Miasto na prawach powiatu, σκ. 35), το δικάσαν Τμήμα ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε τις προαναφερόμενες διατάξεις κρίναν ότι η από 22.12.2011 σύμβαση υπεργολαβίας μεταξύ της κατασκευαστικής κοινοπραξίας «….» και της εταιρείας «….Α.Τ.Ε.», ως υπεργολάβου, με αντικείμενο την εκτέλεση του συνόλου των εργασιών του συμβατικού αντικειμένου του έργου «Κατασκευή εσωτερικών δικτύων αποχέτευσης, αντλιοστασίων και καταθλιπτικών αγωγών του οικισμού Αφύτου Δήμου Κασσάνδρας», το οποίο ως εκ του προϋπολογισμού του (4.932.773,11 ευρώ χωρίς Φ.Π.Α.) ενέπιπτε στο πεδίο εφαρμογής του ενωσιακού δικαίου, είναι μη νόμιμη, προεχόντως διότι δεν υποβλήθηκε για έγκριση στον κύριο του έργου ή τον φορέα κατασκευής, παρά τα οριζόμενα στο άρθρο 68 παρ. 1 του ν. 3669/2008 και το άρθρο 43 της Ειδικής Συγγραφής Υποχρεώσεων, με αποτέλεσμα μέρος των εργασιών του συμβατικού αντικειμένου του έργου (συνολικής αξίας 459.618,89 ευρώ, ήτοι ποσοστού 17,40% μετά την αφαίρεση ποσοστού 30% που ανατέθηκε νομίμως υπεργολαβικά στην εταιρεία «….S.A.Ε.»), που πραγματοποιήθηκαν από την υπεργολάβο μέχρι τη διαπίστωση της παρατυπίας αυτής από τα διενεργούντα έλεγχο όργανα της Ε.Δ.ΕΛ., να εκτελεστεί ανεπίτρεπτα από τρίτο οικονομικό φορέα. Άλλωστε, η διαπιστωθείσα παρατυπία, της κατά παράβαση των προαναφερόμενων διατάξεων μη έγκρισης της υπεργολαβίας από τον κύριο του έργου, δεν αίρεται από το γεγονός ότι στην υπό κρίση περίπτωση ο υπεργολάβος συμμετείχε στον διενεργηθέντα διαγωνισμό υποβάλλοντας παραδεκτώς προσφορά αυτοτελώς και, μάλιστα, αναδείχθηκε αρχικώς προσωρινός μειοδότης του έργου κατά τη σχετική διαγωνιστική διαδικασία, καθώς η εξέταση της τεχνικής και οικονομικής του επάρκειας για την εκτέλεση του έργου στο πλαίσιο της διαδικασίας επιλογής αναδόχου δεν δύναται να υποκαταστήσει την ειδικότερη διαδικασία έγκρισης υπεργολαβίας για την κατασκευή μέρους του αναληφθέντος από τον ανάδοχο έργου κατά το άρθρο 68 του ν. 3669/2008. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και δεδομένου ότι δεν προβάλλονται άλλες νομικές αιτιάσεις κατά της προσβαλλόμενης απόφασης, η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της ως αβάσιμη.

Προμήθεια διαφόρων οχημάτων, μηχανημάτων έργων και μηχανημάτων καθαριότητας(...)	Από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων προκύπτουν τα εξής: α) Η προμήθεια κρατικών επιβατικών αυτοκινήτων, που μπορεί να πραγματοποιηθεί νομίμως και από το ελεύθερο εμπόριο, πρέπει να αφορά σε αυτοκίνητα που πληρούν, ανάλογα με την υπηρεσία για την οποία προορίζονται, τις προδιαγραφές του άρθρου 5 της Κ.Υ.Α. 129/2534/20.1.2010 (κυβισμός, όριο εκπομπής CO2, κατανάλωση βενζίνης, τιμή). Ειδικότερα, τα επιβατικά αυτοκίνητα που εξυπηρετούν τις ανάγκες των υπηρεσιών του δημοσίου τομέα, στον οποίο περιλαμβάνονται και οι Δήμοι (άρθρο 51 παρ. 1 του      ν. 1892/1990, όπως το εδάφιο β` αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 παρ.6 του ν. 3229/2004 σε συνδυασμό με το άρθρο 19 παρ. 5 του ν. 1586/1986, με το οποίο ορίστηκε ότι η αληθινή έννοια της παραγράφου 6 του άρθρου 1 του ν. 1256/1982 είναι ότι σ` αυτή περιλαμβάνονται και οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης, ΑΠ 34/2024, 1196/2022) έχουν ως επιτρεπόμενο όριο κυβισμού τα 1400cc και ανώτατη τιμή κόστους έως 18.000 ευρώ. β) Η προβλεπόμενη από το άρθρο μόνο του π.δ/τος 330/1983 αρμοδιότητα του Νομάρχη για την έγκριση προμήθειας από τους Δήμους αυτοκινήτων από το ελεύθερο εμπόριο περιήλθε, διαδοχικά, στον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας (άρθρο 10 παρ. 2 περ. β΄ του ν. 2880/2001) και στη συνέχεια, στον αρμόδιο Γραμματέα, όργανο των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων (άρθρο 64 παρ. 1 και 4 του ν. 4954/2022, Α΄136), οι οποίες ασκούν πλέον (από 1.1.2011) τις αρμοδιότητες των συσταθεισών με το ν. 2503/1997 κρατικών Περιφερειών (άρθρο 280 παρ. 1 ν. 3852/2010). Τέλος, λόγω της φύσης της προμήθειας, το γεγονός ότι τα υπό προμήθεια οχήματα και μηχανήματα έργου θα εξυπηρετήσουν και μακροπρόθεσμες ανάγκες του Δήμου μετά την ολοκλήρωση της διαχείρισης των καταστροφών, δεν αποτελεί από μόνο του ένδειξη ότι η προμήθεια αποσκοπεί αποκλειστικά στην κάλυψη πάγιων αναγκών του Δήμου και ότι δεν είναι απόλυτα αναγκαία για την άμεση αντιμετώπιση των συνεπειών της θεομηνίας. Κατόπιν όσων έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι συντρέχουν πράγματι οι αμφισβητούμενες με την προσβαλλόμενη Πράξη προϋποθέσεις του άρθρου 32 παρ. 2 περ. γ΄ του ν. 4412/2016 για την ανάθεση της ελεγχόμενης σύμβασης με τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης χωρίς δημοσίευση προκήρυξης και πρέπει να γίνει δεκτός ο σχετικός λόγος της προσφυγής.(...)	Δέχεται την προσφυγή ανάκλησης για τα υπό προμήθεια οχήματα και μηχανήματα έργου με α/α (κατά την μελέτη 83/2023 του Δήμου Παλαμά) 5 και 8 (τμήμα 4 της 6834/2024 πρόσκλησης), 6 (τμήμα 5 της πρόσκλησης), 9 (τμήμα 6 της πρόσκλησης), 11, 12, 13, 15, 17, 18 (τμήμα 7 της πρόσκλησης). Απορρίπτει την προσφυγή ως προς τα οχήματα και μηχανήματα έργου με α/α της άνω μελέτης: 1 (τμήμα 1 της ανωτέρω πρόσκλησης), 2 (τμήμα 2 της πρόσκλησης), 3 (τμήμα 3 της πρόσκλησης), 4 (τμήμα 2 της πρόσκλησης), 7 (τμήμα 4 της πρόσκλησης), 10, 14 και 16 (τμήμα 7 της πρόσκλησης),

Ερωτάται: Α) Εάν είναι δυνατή η εφαρμογή της διάταξης της περ. ε΄ της παρ.4 του άρθρου 2 του ν. 4182/2013 που προβλέπει την, κατόπιν έκδοσης υπουργικής απόφασης, υπαγωγή στην εποπτεία του Υπουργού Οικονομικών των κοινωφελών περιουσιών των οποίων η αξία εκτιμάται, μετά την προηγηθείσα εκκαθάριση ως ανώτερη των 10.000.000 ευρώ, στην περίπτωση του ιδρύματος «Χ….», του οποίου η αρμοδιότητα εποπτείας, με την κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 17 παρ. 1 του ν. 2873/2000, εκδοθείσα κ.υ.α. 1080662/1461/Α0006/8-10-2002 (Β΄ 1330) είχε μεταβιβαστεί στον (τότε) Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας, εν συνεχεία δυνάμει των διατάξεων του ν. 3852/2010 στον Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, κατόπιν και μετά την κατάργηση της σχετικής διάταξης με την παρ.1 του άρθρου 28 του ν. 4325/2015 και την σύσταση σε κάθε Αποκεντρωμένη Διοίκηση θέσης Προϊσταμένου που έφερε τον τίτλο «Συντονιστής Αποκεντρωμένης Διοίκησης» στον Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης και , ήδη, μετά την προσθήκη δυνάμει του άρθρου 63 του ν. 4954/2022 στο άρθρο 6 του ν. 3852/2010 νέου άρθρου 6Α, που προβλέπει ότι σε κάθε Αποκεντρωμένη Διοίκηση προΐσταται Γραμματέας, στον Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Β) Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο προηγούμενο σκέλος του ερωτήματος, με βάση ποιό κριτήριο γίνεται η εκτίμηση της ακίνητης περιουσίας (αντικειμενική αξία ή εμπορική) και Γ) εάν ο πρόσφατος ισολογισμός των κοινωφελών περιουσιών των Ιδρυμάτων αποτελεί ασφαλές κριτήριο για την υπαγωγή τους στην αρμοδιότητα εποπτείας του Υπουργού Οικονομικών.(...)Α) Ο νομοθέτης, στα πλαίσια άσκησης της εξουσίας του και της συνταγματικά επιτρεπτής διακριτικής του ευχέρειας, επαναξιολογώντας τον τρόπο υλοποίησης της συνταγματικής υποχρέωσης για διασφάλιση της βούλησης των δωρητών και διαθετών κοινωφελών περιουσιών, προέκρινε, προκειμένου για τις μεγάλης αξίας κοινωφελείς περιουσίες, την άσκηση της κρατικής εποπτείας δια του Υπουργού Οικονομικών, ως προσφορότερου τρόπου για την εξυπηρέτηση του υπέρτερου δημόσιου συμφέροντος σκοπού. Το γεγονός ότι στο παρελθόν, υπό την ισχύ του παλαιότερου νομοθετικού πλαισίου του α.ν. 2039/1939 και του ν. 2873/2000, υπήρξε, με την από 8.10.2002 κ.υ.α., μερική μεταβίβαση της αρμοδιότητας εποπτείας της κεντρικής διοίκησης (Υπουργού Οικονομικών) προς τις περιφερειακές κρατικές υπηρεσίες (Γεν. Γραμματέα τότε Περιφέρειας) επί συγκεκριμένων και περιοριστικώς σε κατάλογο αναφερομένων κοινωφελών περιουσιών (ιδρυμάτων και κληροδοτημάτων), δεν κωλύει τον νομοθέτη να προβεί σε αναδιοργάνωση του εν γένει συστήματος εποπτείας, επαναφέροντας αρμοδιότητα στην κεντρική διοίκηση, εφόσον αυτό προκρίνει ως επωφελέστερο για τον σκοπό αυτό, ούτε επιβάλλει στον νομοθέτη την εσαεί διατήρηση μερικής εποπτείας των συγκεκριμένων κοινωφελών περιουσιών, μέσω των περιφερειακών κρατικών υπηρεσιών. Ως εκ τούτου, στην περίπτωση του ιδρύματος του ερωτήματος, είναι δυνατή η, μετά από έκδοση σχετικής ειδικής απόφασης του Υπουργού Οικονομικών , υπαγωγή του Ιδρύματος Γ. και Α.Χ. στην εποπτεία του. Ως προς τα ζητήματα που τίθενται με το Β΄ και Γ΄ σκέλος του ερωτήματος, με τις περί μητρώου διατάξεις των άρθρων 12 έως και 14 του νέου Κώδικα (ν. 4182/2013) , που ικανοποιούν την συνταγματική επιταγή της παρ. 3 του άρθρου 109 Σ, για τη σύνταξη κεντρικού και αποκεντρωμένων μητρώων κοινωφελών περιουσιών, ο νομοθέτης έθεσε τις γενικές αρχές και κατευθύνσεις ως προς τον τρόπο τήρησης και λειτουργίας των μητρώων κοινωφελών περιουσιών. Ειδικότερα, ως προς τον υπολογισμό της αξίας των ακινήτων, η παρ. 4 του άρθρου 13 ρητά αναφέρει ότι, κατά τη σχετική καταχώριση στο μητρώο, λαμβάνεται υπόψη η αντικειμενική ή φορολογητέα αξία τους, προκειμένου δε για την επικαιροποίησή της, απαιτείται υποχρεωτικά η αναφορά της φορολογητέας αξίας κάθε ακινήτου στον ετήσιο ισολογισμό. Η Διοίκηση, συνεπώς, για τον υπολογισμό και την επικαιροποίηση της αξίας των ακινήτων των κοινωφελών περιουσιών, υποχρεούται να εφαρμόζει τις, κατά περίπτωση, ισχύουσες διατάξεις του ν.4182/2013 και των κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδοθεισών υπουργικών αποφάσεων, σε συνδυασμό με τις εκάστοτε ισχύουσες εγκύκλιες οδηγίες. Η καταλληλότητα ή το πρόσφορον του ισολογισμού, ως μέσου αποδεικτικού της αξίας περιουσιακών στοιχείων κοινωφελών περιουσιών, αποτελεί ζήτημα τεχνικό και αναγόμενο στην ουσιαστική εκτίμηση της Διοίκησης (ομόφωνα).