Α.Π/907/2012
Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις
Μισθωτοί που συνδέονται με σχέση εργασίας αόριστης διάρκειας και έχουν συμπληρώσει δεκαπενταετή υπηρεσία στον ίδιο εργοδότη, με την έννοια του άρθρου 6 παρ. 1 του Ν. 2112/1920 ή το προβλεπόμενο από τον οικείο ασφαλιστικό οργανισμό όριο ηλικίας, σε περίπτωση δε ελλείψεως τέτοιου ορίου το 65° έτος της ηλικίας τους και αποχωρούν από την υπηρεσία με τη συγκατάθεση του εργοδότη, δικαιούνται το μισό της οριζόμενης από το Ν. 2112/1920, αποζημιώσεως για την περίπτωση απροειδοποίητης καταγγελίας της συμβάσεως εργασίας.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
Α.Ν.99/1967
Περί ελέγχου ομαδικών απολύσεων και τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του Ν.2112/1920 περί υποχρεωτικής καταγγελίας συμβάσεως εργασίας.
ΝΣΚ/411/2008
Καταβολή αποζημίωσης στο με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, καλλιτεχνικό και τεχνικό προσωπικό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, σε περίπτωση συνταξιοδότησης ή καταγγελίας της σύμβασης εργασίας.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Στους καλλιτέχνες και τεχνικούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, των οποίων οι συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ΠΔ 164/2004, μετατράπηκαν σε συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, και αποχωρούν από την υπηρεσία λόγω συνταξιοδότησης ή καταγγελίας της σύμβασης από τον εργοδότη, δεν καταβάλλεται η προβλεπόμενη από το άρθρο 1 του Ν 966/1979 αποζημίωση, αλλά τους καταβάλλεται η αποζημίωση που προβλέπεται από το Ν 2112/1920 μέχρι του ανώτατου ορίου που καθορίζεται από τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ.2 του ΑΝ 173/1967 και 1 του ΝΔ 618/1970.
ΕλΣυν.Τμ.7(ΚΠΕ)361/2015
ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ:Νόμιμη η καταβολή αποζημίωσης απόλυσης σε υπαλλήλους αστικής εταιρείας Δήμου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, λόγω καταγγελίας των συμβάσεων εργασίας τους ι.δ.α.χ., καθόσον, ακόμα και αν θεωρηθεί αληθές ότι δεν τηρήθηκε η νόμιμη διαδικασία πρόσληψης αυτών, η εκ του λόγου αυτού ακυρότητα των συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου, δεν επηρεάζει την υποχρέωση καταβολής σε αυτούς των αποζημιώσεων απόλυσης, τις οποίες αυτοί, δικαιούνται ευθέως εκ του νόμου ακόμα και στην περίπτωση ακυρότητας των οικείων συμβάσεων εργασίας (άρθρα 1, 3 παρ. 1 και 2 του ν. 2112/1920, όπως τροποποιήθηκαν με την υποπαρ. ΙΑ.12 της παρ. ΙΑ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, ΦΕΚ Α΄ 222/2012, και 5 παρ. 1 και 3 του ν. 3198/1955, ΦΕΚ Α΄ 98/1955).
ΝΣΚ/286/1992
286/1992 - Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού. Προσωπικό επί σχέσει ιδιωτ. δικαίου. Αποχώρηση λόγω γήρατος. Θέματα : ΕΟΤ,ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ,ΣΥΝΤΑΞΗ ΓΗΡΑΤΟΣ,ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ,ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ, Διατάξεις : Ν 2112/1920 ΒΔ 16/18-7-1920 Ν 919/1955 ΠΔ 410/1988 ΝΔ 4109/1960Α2 ΑΝ 1624/1951Α1 Η αποζημίωση που θα δοθεί σε εξερχομένη λόγω γήρατος υπάλληλο της υπηρεσίας αυτεπιστασίας του ΕΟΤ (ΑΚΤΗ Αλίμου), θα πρέπει να υπολογισθεί και καταβληθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ/γματος 410/88, δηλαδή με τις διατάξεις του αφορούν το προσωπικό με σχέση ιδιωτικού δικαίου του Δημοσίου, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδίοικησης και των λοιπών Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου.
ΝΣΚ/353/2004
Δυνατότητα καταβολής αποζημίωσης Ν 2112/1920 άλλως άρθρου 8 Ν 3198/55 σε εργαζόμενο στον Γ.Ο.Ε.Β. Πεδιάδας Άρτας, που αποχώρησε με παραίτηση από την υπηρεσία του προκειμένου να του χορηγηθεί σύνταξη αναπηρίας.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Δεν είναι επιτρεπτή, λόγω ρητής απαγόρευσης του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας (Κ.Ε.Υ.) του Γ.Ο.Ε.Β. Πεδιάδας Άρτας, η χορήγηση της αποζημιώσεως που προβλέπει ο Ν 2112/1920 σε πρώην εργαζόμενό του, που αποχωρεί λόγω παραιτήσεώς του προκειμένου να λάβει σύνταξη αναπηρίας. Μη δυνατή η επικουρική εφαρμογή του άρθρου 8 Ν 3198/55.
ΝΣΚ/482/2001
Ιδιωτικό Προσωπικό Δημοσίου. Παραμονή υπαλλήλου, ήδη συνταξιούχου του Δημοσίου, στην Υπηρεσία πέραν του 65ου έτους της ηλικίας του. Αποζημίωση σε περίπτωση απολύσεως.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
α) Δεν είναι δυνατή η διατήρηση στην Υπηρεσία πέραν του 65ου έτους της ηλικίας του, υπαλλήλου του Δημοσίου με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ο οποίος κατά την πρόσληψή του ήταν ήδη συνταξιούχος του Δημοσίου από δική του υπηρεσία. β) Ο παραπάνω υπάλληλος δικαιούται να λάβει αποζημίωση ίση με το μισό από αυτή που ορίζεται στο άρθρο 55 παρ.1 του ΠΔ 410/1988, η οποία (αποζημίωση) δεν μπορεί να υπερβαίνει το ανώτατο όριο αποζημίωσης του άρθρου 2 παρ.2 του ΑΝ 173/1967, όπως αυτό κάθε φορά αναπροσαρμόζεται.
ΝΣΚ/373/2001
Υπάλληλοι ΝΠΙΔ. Καταγγελία συμβάσεως εργασίας. Αποζημίωση.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Προεδρεύων: Χ. Φραγκούλης, Νομικός Σύμβουλος Εισηγητής: Α. Κλαδιάς, Πάρεδρος Ο αναφερόμενος στο ερώτημα υπάλληλος, δικαιούται κατ αρχήν να λάβει από το Ταμείο Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Εργων (ΝΠΙΔ) την προβλεπόμενη από τις διατάξεις των Ν 2112/1920 και 3198/1955 αποζημίωση, διότι το εν λόγω ΝΠΙΔ κατήγγειλε την σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου που το συνέδεε με αυτόν. Η αποζημίωση, όμως, αυτή δεν μπορεί σε καμμιά περίπτωση να υπερβεί το ποσό του ενός εκατομμυρίου πεντακοσίων χιλιάδων (1.500.000) δρχ.
ΕΣ/ΚΠΕ/ΤΜ.7/60/2018
Επαναπρόσληψη υπαλλήλου δυνάμει αθωωτικής δικαστικής απόφασης. (ΑΝΑΛΗΨΗ ΔΑΠΑΝΗΣ ΑΝΑΡΜΟΔΙΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ). Από τις προεκτεθείσες διατάξεις προκύπτει ότι στην περίπτωση κατά την οποία η σύμβαση εργασίας είχε καταγγελθεί από τον εργοδότη χωρίς την καταβολή αποζημίωσης απολύσεως, διότι είχε υποβληθεί εναντίον του εργαζομένου μήνυση ή είχε κατ’ αυτού απαγγελθεί κατηγορία για ποινικό αδίκημα που φέρει χαρακτήρα τουλάχιστον πλημμελήματος, τότε, μετά την απαλλαγή του τελευταίου αναβιώνει η υποχρέωση του εργοδότη προς καταβολή της αποζημίωσης, ώστε η (χωρίς αποζημίωση) καταγγελία να καταστεί έγκυρη. Η υποχρέωση αυτή του εργοδότη δεν ενεργοποιείται αυτοδικαίως, αλλά απαιτείται προηγούμενη όχληση από τον εργαζόμενο, η οποία συντελείται με κοινοποίηση στον εργοδότη του απαλλακτικού βουλεύματος ή της αθωωτικής απόφασης και την ταυτόχρονη δήλωσή του ότι επιθυμεί να εισπράξει την αποζημίωση απολύσεως. Για να διατηρήσει το κύρος της καταγγελίας και να αποτρέψει την περιέλευσή του σε υπερημερία, ο εργοδότης πρέπει να καταβάλει τη νόμιμη αποζημίωση αμέσως ή, πάντως, μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα από τη λήψη της όχλησης, εκτός αν επιθυμεί τη συνέχιση της εργασιακής σύμβασης, με επαναπρόσληψη του απολυθέντος. Είναι ισοδύναμη με δήλωση επιθυμίας για είσπραξη της οφειλομένης αποζημίωσης η δήλωση του απολυμένου εργαζομένου προς τον εργοδότη, με την οποία ζητά την επαναπρόσληψή του στη θέση από την οποία είχε απολυθεί, εφόσον και η δήλωση αυτή συνιστά όχληση του εργοδότη, προκειμένου να αρθεί η εκκρεμότητα από την προηγούμενη άτακτη καταγγελία και να εκδηλωθεί η βούλησή του, είτε για αναβίωση της εργασιακής σύμβασης με την επαναπρόσληψη είτε για την οριστικοποίηση της λύσης της με την καταβολή της αποζημίωσης.(..) Με τα δεδομένα αυτά, ο λόγος διαφωνίας περί μη τήρησης των άρθρων 14 έως 19 του ν. 2190/1994 περί πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ερείδεται επί εσφαλμένης προϋπόθεσης, καθόσον στην ελεγχόμενη περίπτωση δεν πρόκειται περί πρόσληψης το πρώτον αλλά περί επαναπρόσληψης του ..., στις 15.5.2017, ύστερα από πολύχρονη διαδικασία ενώπιον διοικητικών και δικαστικών αρχών...(..) Με τα δεδομένα αυτά η έκδοση της 54/2017 απόφασης ανάληψης υποχρέωσης είναι μη κανονική, διότι δεν υπογράφεται από τον Γενικό Διευθυντή της Δ.Ε.Υ.Α. ... και από τον Προϊστάμενο των Οικονομικών Υπηρεσιών αυτής, αλλά από τον Πρόεδρο του Δ.Σ. της Επιχείρησης και τον ταμία. Όπως προκύπτει από το κείμενο της απόφασης ανάληψης υποχρέωσης, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. άντλησε την αρμοδιότητα υπογραφής από τη 41/8.11.2016 απόφαση του Δ.Σ. της Δ.Ε.Υ.Α. .... Ωστόσο, σύμφωνα με την απόφαση αυτή, δεν δίνεται τέτοια εξουσία στον Πρόεδρο του Δ.Σ. ..., αλλά ούτε μπορεί να συναχθεί τέτοια εξουσία από την απονεμόμενη σ’ αυτόν αρμοδιότητα «για κάθε γενικά ενέργεια ή πράξη της επιχείρησης», διότι τούτο θα αντέβαινε στο άρθρο 6 του ν. 1069/1980, το οποίο ορίζει ότι μέχρι τον διορισμό του Γενικού Διευθυντή τα καθήκοντα αυτού ασκεί, με απόφαση του Δ.Σ., ο οριζόμενος υπάλληλος αυτής, ο κατά βαθμός ανώτερος και επί ισόβαθμων ο αρχαιότερος. Επίσης, ο ταμίας της επιχείρησης δεν μπορεί να υπογράφει σε καμία περίπτωση την απόφαση ανάληψης υποχρέωσης, διότι, βάσει του άρθρου 151 του ν. 4270/2014, τα καθήκοντά του είναι ασυμβίβαστα με αυτά του διατάκτη και του εκκαθαριστή αποδοχών..... Εξάλλου, η μεταγενέστερη χειρόγραφη, με διορθωτικό (μπλάνκο), διόρθωση των ονομάτων που είχαν τεθεί κάτω από τις ιδιότητες «Ο Πρόεδρος Δ.Σ.» και «Ο Αρμόδιος Υπάλληλος», χωρίς αλλαγή των ιδιοτήτων, καθώς και η θέση, αντιστοίχως, κάτω από αυτά των χειρόγραφων υπογραφών των … και …, δεν καθιστούν ισχυρή τη μη κανονικώς εκδοθείσα απόφαση ανάληψης υποχρέωσης, έστω και αν έγιναν σε εκτέλεση της 115/4.10.2017 απόφασης του Δ.Σ. της Επιχείρησης, διότι η απόφαση ανάληψης της υποχρέωσης αποκτά ισχύ μόνον από τη δημοσίευσή της στο Πρόγραμμα ΔΙΑΥΓΕΙΑ, ανεξαρτήτως ότι και η ανωτέρω απόφαση του Δ.Σ. αντιβαίνει στο προμνησθέν άρθρο 6 του ν. 1069/1980 που ορίζει τον τρόπο αναπλήρωσης του Γενικού Διευθυντή, λαμβάνοντας υπόψη ότι η ύπαρξη και πλήρωση θέσης Γενικού Διευθυντή δεν αποτελεί διακριτική ευχέρεια της Επιχείρησης αλλά υποχρέωση αυτής και, ομοίως, η αναπλήρωση του Προϊστάμενου των Οικονομικών Υπηρεσιών δεν καταλείπεται στην ελεύθερη επιλογή του Δ.Σ. της Επιχείρησης, αλλά αυτή πρέπει να είναι σύμφωνη με τα ειδικότερα οριζόμενα στο άρθρο 37 του Ο.Ε.Υ. της Δ.Ε.Υ.Α. ..Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνη είναι μη νόμιμη και κανονική και αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί.
ΝΣΚ/34/2011
Πανεπιστήμιο - Παραίτηση καθηγητή μέλους ΔΕΠ - Νομική έννοια του όρου «εξέρχονται της υπηρεσίας» - Δυνατότητα ή μη απονομής στον ως άνω καθηγητή του τίτλου του ομοτίμου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Ο όρος της διάταξης του άρθρου 45 παρ. 18 του Ν 1268/1982 για την απονομή του τίτλου του ομότιμου καθηγητή «...σε όσα μέλη Δ.Ε.Π. της βαθμίδας του καθηγητή εξέρχονται της υπηρεσίας...», αναφέρεται σε όλα τα μέλη Δ.Ε.Π. της βαθμίδας του καθηγητή, που αποχωρούν από την Υπηρεσία και όχι μόνο στους καταλαμβανομένους από το όριο ηλικίας. (ομοφ.)
ΝΣΚ/295/2015
Υπαγωγή ή όχι του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.) στις ρυθμίσεις των διατάξεων των άρθρων 2 παρ.2 του α.ν. 173/1967 και 1 παρ.1 του ν.δ/τος 618/1970.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.) υπάγεται στο πεδίο εφαρμογής των ρυθμίσεων των άρθρων 2 παρ.2 του α.ν. 173/1967 και 1 παρ.1 του ν.δ/τος 618/1970, με τις οποίες θεσπίζεται ανώτατο όριο στην προβλεπόμενη από το ν. 2112/1920 αποζημίωση, προκειμένου για τον καθορισμό αποζημίωσης προσωπικού με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου, το οποίο αποχωρεί λόγω συνταξιοδότησης. (ομοφ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ