Ανώτατο ύψος αποζημιώσεως συνταξιοδοτουμένων μισθωτών του Ο.Α.Κ.Α.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Οι διατάξεις του Α.Ν. 173/1967 εφαρμόζονται εις την περίπτωση των αποχωρούντων λόγω συνταξιοδοτήσεως μισθωτών του Ο.Α.Κ.Α. (ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΩΝ- ΣΠΥΡΟΣ ΛΟΥΗΣ), αφού πρόκειται περί ν.π.ι.δ. παρέχοντος κοινωφελείς υπηρεσίας και λειτουργούντος με κρατικάς δαπάνας. Ο Α.Ν. 173/1967 και το Ν.Δ. 618/1970 δεν επιτρέπουν υπέρβασιν του ποσού των 15.000 €. (ομοφ.)

Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Υπαγωγή στις ρυθμίσεις της διατάξεως του άρθρου 2 παρ.2 του α.ν.173/1967.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών υπάγεται στις ρυθμίσεις της διατάξεως του άρθρου 2 παρ.2 α.ν.173/1967, η οποία είναι δημοσίας τάξεως. Για τον λόγο αυτό, η επανειλημμένη παραβίασή της (εξ οιουδήποτε λόγου) δεν είναι δυνατόν να δημιουργήσει έθιμο αντίθετου περιεχομένου και να την καταργήσει. (ομόφ.)

Αποζημίωση λόγω συνταξιοδοτήσεως εργαζομένων στην εταιρεία «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Ανώνυμη Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία», που προέρχονται από την Ε.Β.Ο. Α.Ε.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Με τις αναγκαστικού δικαίου διατάξεις του άρθρου 2 παρ.2 ΑΝ 173/1967 και 1 παρ.1, 2 ΝΔ 618/1970 τέθηκε ανώτατο όριο αποζημιώσεως λόγω συνταξιοδοτήσεως στους εργαζομένους των επιχειρήσεων κοινής ωφελείας. Τέτοια επιχείρηση ήταν η Ε.Β.Ο. Α.Ε. αλλά και η εταιρεία «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Ανώνυμη Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία», οπότε το αίτημα των εργαζομένων της, που προέρχονται από την Ε.Β.Ο. Α.Ε., να τους καταβάλλεται, όταν συνταξιοδοτούνται, η αποζημίωση του Ν 2112/1920 δεν είναι νόμιμο.

Καταβολή αποζημίωσης στο με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, καλλιτεχνικό και τεχνικό προσωπικό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, σε περίπτωση συνταξιοδότησης ή καταγγελίας της σύμβασης εργασίας.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Στους καλλιτέχνες και τεχνικούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, των οποίων οι συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ΠΔ 164/2004, μετατράπηκαν σε συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, και αποχωρούν από την υπηρεσία λόγω συνταξιοδότησης ή καταγγελίας της σύμβασης από τον εργοδότη, δεν καταβάλλεται η προβλεπόμενη από το άρθρο 1 του Ν 966/1979 αποζημίωση, αλλά τους καταβάλλεται η αποζημίωση που προβλέπεται από το Ν 2112/1920 μέχρι του ανώτατου ορίου που καθορίζεται από τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ.2 του ΑΝ 173/1967 και 1 του ΝΔ 618/1970.

Αποζημίωση δικηγόρου με έμμισθη εντολή.  Το ανώτατο όριο αποζημίωσης του άρθρου 2, παρ. 2 του α.ν. 173/1967, που ανέρχεται σήμερα στις δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ, δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση του δικηγόρου Χ.Π., του οποίου η σύμβαση έμμισθης εντολής με το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ λύθηκε αυτοδίκαια (ομοφ.).

Περί εφαρμογής των διατάξεων του Α.Ν 173/1967 επί των αποζημιώσεων των χορηγουμένων υπό του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ. κλπ.

Προμήθεια καυσίμων των Ενόπλων Δυνάμεων – «Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε.» - Κρατήσεις υπέρ των δικαιούχων ταμείων – Δυνατότητα ή μη εφαρμογής της παρ.4 του άρθρου 52 του Ν.Δ/τος 721/1970.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Στα πλαίσια της απευθείας αγοράς από την ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε.» καυσίμων για τις ανάγκες της Πολεμικής Αεροπορίας, οι κρατήσεις (προκειμένης προμήθειας) υπέρ των δικαιούχων ταμείων βαρύνουν την εταιρεία και όχι τον προϋπολογισμό του ΓΕΑ, δεδομένου ότι η εταιρεία δεν έχει χαρακτήρα δημόσιας επιχείρησης προβλεπόμενης από το άρθρο 52 του Ν.Δ/τος 721/1970. (ομοφ.)

Περί καθορισμού των διατηρουμένων υπέρ του Υπουργού Εσωτερικών αρμοδιοτήτων κατά την παρ. 1 του άρθρου 1 του Ν.Δ. 532/1970

Είσπραξη εισφορών από το ΤΕΑΑ επί μιγμάτων που πωλούν και παρασκευάζουν εταιρείες πρώτων υλών αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η διάταξη του άρθρου 15 παρ.1 του Ν.Δ/τος 135/1946 ρυθμίζει το καθεστώς των εισφορών στο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Αρτοποιών (ΤΕΑΑ), τα υπόχρεα πρόσωπα αλλά και το εύρος των προϊόντων επί των οποίων επιβάλλεται η εν λόγω εισφορά. Αντικείμενο επί του οποίου επιβάλλεται υπέρ του ΤΕΑΑ εισφορά είναι ο σίτος, τα άλευρα καθώς και κάθε είδος προσμιγνυόμενο μετά του σίτου για την παρασκευή άρτου. Η διάταξη του άρθρου 9 του Α.Ν. 80/1967 τροποποιεί τη διάταξη του άρθρου 15 παρ.1 του Ν.Δ/τος 135/1946, σε σχέση με τα υπόχρεα προς καταβολή πρόσωπα. Με τη νέα διάταξη ορίζεται ότι στο εξής υπόχρεοι εισφοράς είναι μόνο οι αρτοποιοί και οι σιμιτοποιοί και όχι η ΚΥΔΕΠ, ούτε άλλη εξουσιοδοτημένη υπηρεσία, προς συγκέντρωση του αλλοδαπού ή εγχώριου σίτου, ούτε οι αλευροβιομήχανοι, όπως οριζόταν από το προϊσχύον νομοθετικό καθεστώς. Το αντικειμενικό πεδίο, λοιπόν, της προς το ΤΕΑΑ εισφοράς παραμένει ως έχει, ρυθμιζόμενο υπό της διατάξεως του άρθρου 15 παρ.1 του Ν.Δ/τος 135/1946. Άρα, εισφορά προς το ΤΕΑΑ καταβάλλεται και για τα προϊόντα «παντός είδους» προσμιγνυόμενα μετά του σίτου και χρησιμοποιούμενα εν τη παρασκευή του άρτου, όπως τέτοιο προϊόν, αποτελούν και τα «μίγματα» που πωλούν και παρασκευάζουν εταιρείες πρώτων υλών αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής. Με τα δεδομένα αυτά το ΤΕΑΑ δικαιούται προς είσπραξη των εισφορών. Περαιτέρω, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 9 του Α.Ν. 80/1967, αναφορικά με τον τρόπο είσπραξης των εισφορών αυτών, οι οποίες βαρύνουν αποκλειστικώς τους αρτοποιούς και σιμιτοποιούς, σε περίπτωση μεν προμηθείας αλεύρων παρά των εκμεταλλευομένων παντός τύπου αλευρόμυλον και παρά των αλευρεμπόρων, το ποσό της εισφοράς καταβάλλεται από τους ως άνω υποχρέους, κατά την έκδοση τιμολογίων αλεύρων στους εκμεταλλευόμενους τον αλευρόμυλον ή τους αλευρεμπόρους, οι οποίοι υποχρεούνται σε παρακράτηση και απόδοσή τους στο Ταμείο. Ενώ, σε περίπτωση προμήθειας αλεύρων εκ πάσης άλλης πηγής, πλην της ανωτέρω, το ποσό των εισφορών κατατίθενται απευθείας από τους αρτοποιούς ή σιμιτοποιούς στην Ε.Τ.Ε. σε πίστωση του Ταμείου.

Τροποποίηση της παρ. 1 του άρθρ. 18 του Ν.Δ. 674/1970 "περί ιδρύσεως Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος" και άλλες διατάξεις