Υπαίθρια διαφήμιση – Αρμοδιότητα καθορισμού χώρων.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Απαγορεύεται η προβολή υπαίθριας διαφήμισης στο κατάστρωμα δρόμων και πεζοδρομίων, ενώ επιτρέπεται η τοποθέτηση διαφημιστικών πλαισίων στα πεζοδρόμια, σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου. Επιτρέπεται η προβολή υπαίθριας διαφήμισης στα στέγαστρα στάσεων, σε σημείο που δεν αποσπούν την προσοχή των οδηγών. Ο καθορισμός των χώρων προβολής υπαίθριας διαφήμισης γίνεται από τα όργανα της Περιφέρειας αυτοβούλως.

Με την κρινόμενη προδικαστική προσφυγή, η προσφεύγουσα αιτείται την ακύρωση του αποσπάσματος Πρακτικών Διοικητικού Συμβουλίου της υπ’ αριθ. 142ης Συνεδρίασης από 18-02-2022 του αναθέτοντος φορέα, κατά το μέρος που ανέδειξε την εταιρεία «….» ως ανάδοχο των Τμημάτων 3 και 4 της δημοπρατούμενης σύμβασης που προκηρύχθηκε με την υπ’ αριθ. … Διακήρυξη, καθώς και την ακύρωση κάθε άλλης συναφούς, προγενέστερης ή μεταγενέστερης, πράξης ή παράλειψης του αναθέτοντος φορέα. 

Με την πρώτη προδικαστική προσφυγή η προσφεύγουσα ζητά την ακύρωση α) της με αριθμό .../2022 απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής, με την οποία επικυρώθηκαν τα με ημερομηνία .. ..2022 και … ...2022 Πρακτικά της Επιτροπής του διαγωνισμού περί ελέγχου δικαιολογητικών κατακύρωσης, κατά το μέρος που με την άνω απόφαση κατακυρώθηκε η Ομάδα Α (...) της δημοπρατούμενης προμήθειας στον οικονομικό φορέα «...» και η Ομάδα Δ (...) στον οικονομικό φορέα «... ΙΚΕ», β) της με αριθμό .../2022 απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής της αναθέτουσας αρχής, η οποία ενέκρινε το 1ο και 2ο Πρακτικό της Επιτροπής του διαγωνισμού και ανέδειξε προσωρινούς αναδόχους της Ομάδας Α και Δ τους οικονομικούς φορείς «...» και «... ΙΚΕ» αντίστοιχα, και γ) κάθε άλλης, ρητής ή σιωπηρής, προγενέστερης ή μεταγενέστερης πράξης ή παράλειψης της διοίκησης. 

Η προσφεύγουσα αιτείται την ακύρωση της απόφασης της αναθέτουσας αρχής, η οποία έγινε δεκτή η τεχνική προσφορά του συνδιαγωνιζόμενου οικονομικού φορέα, επειδή θεωρεί ότι η τεχνική προσφορά του συνδιαγωνιζόμενου δεν πληρούσε τις απαιτήσεις της διακήρυξης. Συγκεκριμένα, επικαλείται ότι το πιστοποιητικό ISO 9001 του κατασκευαστικού οίκου δεν ήταν στη ελληνική ή αγγλική γλώσσα, όπως απαιτείτο, και ότι η τεκμηρίωση για την τεχνική προδιαγραφή 4.3.1 δεν προέρχονταν από πιστοποιημένο φορέα. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορούσε την προμήθεια ειδικού εξοπλισμού αερολιμένων, συγκεκριμένα συσκευών αναγνώρισης κατωφλίου (RTILS), με προϋπολογιζόμενη αξία 48.000 ευρώ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ.

Εκμίσθωση 77 κοινόχρηστων χώρων του εν λόγω Δήμου και συγκεκριμένα σε χώρους όπου είναι τοποθετημένα ή πρόκειται να τοποθετηθούν σύγχρονα μέσα προβολής διαφημιστικών μηνυμάτων για τη διενέργεια υπαίθριας διαφήμισης στον ως άνω Δήμο (...) Εντούτοις, ο επίδικος όρος, κατά το μέρος που περιορίζει τον κατάλογο συμβάσεων σε συμβάσεις με ίδιο αντικείμενο μίσθωσης δεν έχει τεθεί νομίμως. Και τούτο διότι, η διακήρυξη παρέχει δικαίωμα συμμετοχής σε υποψήφιους που ασκούν κατ’ επάγγελμα διαφημιστικές εργασίες, χωρίς να προβλέπει ειδικότερες προδιαγραφές ως προς την τοποθέτηση, συντήρηση των στεγάστρων και των διαφημιστικών μέσων, πέραν εκείνων που προβλέπονται στη νομοθεσία περί υπαίθριας διαφήμισης, που θα επέτρεπαν τη θέσπιση περιοριστικών όρων συμμετοχής. Στη δε νομοθεσία περί υπαίθριας διαφήμισης, στην οποία δεν γίνεται οποιαδήποτε κατηγοριοποίηση των υπαίθριων διαφημίσεων ανάλογα με τον κοινόχρηστο χώρο, στον οποίο διενεργούνται, οι τιθέμενες προδιαγραφές (βλ. ειδικότερα την 52138/2003 κοινή υπουργική απόφαση), ως προς τις διαστάσεις των διαφημιστικών πλαισίων και τον τρόπο τοποθέτησής τους, σε συνδυασμό με την έλλειψη ειδικότερων προδιαγραφών και απαιτήσεων στη διακήρυξη, με την οποία ζητείται η επισκευή ή η αντικατάσταση και όχι η κατασκευή των στεγάστρων, δεν θα δικαιολογούσαν, κατ' επίκληση της ανάγκης ετοιμότητας του αναδόχου για την παροχή των υπηρεσιών αυτών σε ένα ευρύ δίκτυο, τον αποκλεισμό από τη δυνατότητα συμμετοχής στον διαγωνισμό φορέων που δεν δραστηριοποιούνται αποκλειστικά στην υπαίθρια διαφήμιση σε στέγαστρα στάσεων, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών του καθ’ου η αίτηση Δήμου και της παρεμβαίνουσας εταιρείας. Διά ταύτα Δέχεται την κρινόμενη αίτηση.

α) Ισχύς της παρ. 1Α άρθρου 4 της υπ’ αριθ. 52138/2003 ΚΥΑ, σχετικά με την τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων επί των πεζοδρομίων. β) Δυνατότητα ανάληψης νομοθετικής πρωτοβουλίας που να ρυθμίζει εκ νέου το επιτρεπτό της συγκεκριμένης άσκησης της υπαίθριας διαφήμισης επί πεζοδρομίων. α) Οι διατάξεις της περ. A της παρ. 1 άρθρου 4 της με αριθμό 52138/2003 (ΦΕΚ Β'1788) κοινής υπουργικής αποφάσεως που καθορίζουν τον τύπο, το μέγεθος, τους όρους και τις προϋποθέσεις των διαφημιστικών πινακίδων επί των πεζοδρομίων, θεωρούνται ανίσχυρες και μη εφαρμόσιμες από την διοίκηση. β) Δεν μπορεί να τύχει απάντησης το ερώτημα αν μπορεί να αναληφθεί νομοθετική πρωτοβουλία για την ρύθμιση εκ νέου του επιτρεπτού ασκήσεως, κατά συγκεκριμένο τρόπο, της υπαίθριας διαφήμισης. Ο κοινός νομοθέτης και η διοίκηση δεσμεύονται, κατ' άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος, από το άρθρο 4 της Διεθνούς Συμβάσεως της Βιέννης για την Οδική Σήμανση και Σηματοδότηση, που κυρώθηκε με το ν. 4266/2014 και έχει υπερνομοθετική ισχύ.

Η πρώτη προσφεύγουσα ζητά την ακύρωση της απόφασης υπ’ αρ. 671/12-7-2021 και των πρακτικών ελέγχου δικαιολογητικών, τεχνικών και οικονομικών προσφορών, καθώς και την ακύρωση της κήρυξης του συνδιαγωνιζόμενου ως προσωρινού αναδόχου για την προμήθεια υλικών σήμανσης (ομάδα 4η). Ισχυρίζεται ότι η προσφορά του συνδιαγωνιζόμενου δεν πληροί τους όρους της διακήρυξης, ιδίως ως προς την απουσία πιστοποιήσης ISO 9001:2008 και τη μη συμμόρφωση με ευρωπαϊκές προδιαγραφές (EN 12352 Ι3). Παράλληλα, ο προσφεύγων με τη δεύτερη προσφυγή ζητά την ακύρωση της ίδιας απόφασης και των πρακτικών, επικαλούμενος ελλείψεις στη μετάφραση αλλοδαπών εγγράφων και τη μη συμμόρφωση με τεχνικές προδιαγραφές για τα υλικά ομάδας 1η-3η (π.χ. κράματα αλουμινίου). Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά προμήθεια υλικών σήμανσης με προϋπολογισμό 194.920,56 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ).

Ερμηνεία διατάξεων του ΠΔ 261/1997, «διαφάνεια στην διαφημιστική προβολή του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα από τα έντυπα και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης».1. Μετά την προσθήκη, με το Ν 3166/2003, περίπτωσης δ΄ στην παρ.2 του άρθρου 2 του Π.Δ. 261/1997 (ΦΕΚ Α΄ 186) και τον αναγραμματισμό της αρχικής περίπτωσης δ΄ σε περίπτωση ε΄ : α) στους «αναδόχους διαφημιστικών υπηρεσιών» της παρ.3 του άρθρου 2 του Π.Δ. 261/1997 περιλαμβάνονται και οι ανάδοχοι στους οποίους ανατίθενται, υπηρεσίες της προεκτεθείσας περίπτωσης δ΄ κατά το μέρος που η «οργάνωση ιστοσελίδων στο διαδίκτυο» δεν περιλαμβάνει και καταχώρηση στην ιστοσελίδα διαφημιστικών μηνυμάτων σε τρόπο ώστε τα τελευταία να προβάλλονται στο κοινό και β) η πρώην περ.δ΄ και ήδη ε΄ αφορά «τους αναδόχους μετάδοσης ή καταχώρησης διαφημιστικών και λοιπών μηνυμάτων» της παρ.4 του άρθρου 2 του Π.Δ. 261/1997. 2. Οι ανάδοχοι όλων των διαφημιστικών και άλλων συναφών δραστηριοτήτων που εντάσσονται στην κατηγορία των «διαφημιστικών υπηρεσιών», δηλαδή όλων των υπηρεσιών της παρ.2 του άρθρου 2 του Π.Δ. 261/1997 που δεν ανήκουν στην κατηγορία της μετάδοσης ή καταχώρησης ή με άλλο μέσο προβολής προς το κοινό των σχετικών μηνυμάτων και το ύψος της προβλεπόμενης δαπάνης της συγκεκριμένης ανάθεσης υπερβαίνει το ποσό των 3.000.000 δρχ., πρέπει να είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Διαφημιστικών του Δημοσίου της παρ.3 του ίδιου άρθρου. 3. Για όλες τις δραστηριότητες που εμπίπτουν στην κατηγορία των «διαφημιστικών υπηρεσιών», έστω και αν δεν αναφέρονται ρητά στην απαρίθμηση της παρ.2 του άρθρου 2 του Π.Δ. 261/1997, δηλαδή για όλες τις δραστηριότητες που δεν εμπίπτουν στην κατηγορία της «μετάδοσης ή καταχώρησης ή με άλλο μέσο προβολής προς το κοινό των σχετικών μηνυμάτων», η σχετική ανάθεση γίνεται υποχρεωτικά σε εγγεγραμμένες στο Μητρώο Διαφημιστών του Δημοσίου εταιρίες, εάν το ύψος της προβλεπόμενης δαπάνης υπερβαίνει το ποσό των 3.000.000 δρχ. 4. Οι φορείς του ευρύτερου Δημοσίου Τομέα (ΟΤΑ, Οργανισμοί κλπ), που αναφέρονται στο άρθρο 1 του Π.Δ. 261/1997, δεν εξαιρούνται του ανωτέρω Νομοθετικού Πλαισίου Διαφήμισης Προγραμμάτων του Κ.Π.Σ., όταν εκτελούν δράσεις «ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης» στα πλαίσια του Κ.Π.Σ. 5. Η Αναθέτουσα Αρχή πρέπει να αναθέτει σε έναν ανάδοχο το σύνολο των διαφημιστικών υπηρεσιών που εντάσσονται σε συγκεκριμένη διαφημιστική προβολή της δραστηριότητάς της ή ορισμένου αγαθού ή υπηρεσίας που προσφέρει.

Με την προδικαστική προσφυγή, η προσφεύγουσα αιτείται την ακύρωση, άλλως τροποποίηση, της με αριθμό 97/2019 απόφασης της ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ (ΔΕΥΑΚ), κατά το μέρος που αποδέχεται την προσφορά της παρεμβαίνουσας και του συνδιαγωνιζόμενου οικονομικού φορέα με την επωνυμία «………………….». Η σύμβαση αφορά την «ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ ΔΕΥΑΚ» για χρονική διάρκεια δώδεκα (12) μηνών, με εκτιμώμενη αξία 136.400 ευρώ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ. Η προσφεύγουσα επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης ώστε να αναδειχθεί η ίδια ανάδοχος της σύμβασης, καθώς η προσφορά της κατατάχθηκε τρίτη κατά σειρά μειοδοσίας.

Οι προσφεύγοντες ασκούν προδικαστικές προσφυγές κατά της απόφασης του αναθέτοντα φορέα (ΔΕΗ Α.Ε.), η οποία έκρινε τεχνικά αποδεκτές τις προσφορές των αντισυμβαλλόμενων εταιριών σε διαγωνισμό για την ανάδειξη αναδόχου σύμβασης με αντικείμενο την 'Παροχή Υπηρεσιών Υλοποίησης Πληροφοριακού Συστήματος για Εμπορική Δραστηριότητα στην Αγορά Φυσικού Αερίου'. Ο πρώτος προσφεύγων αμφισβητεί τη νομιμότητα της τεχνικής αξιολόγησης της αντιπάλου προσφοράς, ισχυριζόμενος ότι η ομάδα έργου της δεν αποτελείτο αποκλειστικά από μόνιμο προσωπικό, παρά μόνο κατά 5/9. Ο δεύτερος προσφεύγων αμφισβητεί την επάρκεια της δανειας εμπειρίας που επικαλείται η αντίπαλη προσφορά, καθώς τα υποβληθέντα έργα δεν πληρούσαν τα κριτήρια της διακήρυξης.