Σύμβαση Παροχής Υπηρεσιών:Με βάση το ιστορικό αυτό η ενάγουσα, ζήτησε να αναγνωρισθεί ότι κατά το χρονικό διάστημα από 15/03/16 έως 08/02/19 συνδεόταν με το εναγόμενο Ν.Π.Ι.Δ. με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, να υποχρεωθεί αυτό να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 22.328,05 € για δεδουλευμένες αποδοχές που αναλύονται σε επιδόματα εορτών Πάσχα, Χριστουγέννων, αδείας και ασφαλιστικές εισφορές των ετών 2016-2019, νομιμοτόκως από τότε που κάθε αξίωσή της κατέστη ληξιπρόθεσμη και απαιτητή(....)Στην προκειμένη περίπτωση, το εναγόμενο εκκαλούν, με τις νομίμως και εμπροθέσμων κατατεθείσες προτάσεις του επικαλείται την εκούσια συμμόρφωση προς το διατακτικό της εκκαλουμένης, κατά την διάταξή της με την οποία κηρύχτηκε προσωρινός εκτελεστή, ως προς το ποσό των 10.000,00 € και ζητεί την επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, και ειδικότερα να υποχρεωθεί η ενάγουσα να του αποδώσει το ανωτέρω ποσό, νομιμοτόκως από την έκδοση της παρούσας. Η αίτηση αυτή είναι παραδεκτή και νόμιμη, στηριζόμενη στις προαναφερόμενες στη μείζονα σκέψη διατάξεις. Αποδεικνύεται δε ότι είναι και ουσία βάσιμη, αφού το εναγόμενο εκκαλούν κατέβαλε συμμορφούμενο εκουσίως στη διάταξη της κηρυχθείσης προσωρινά εκτελεστής διατάξεως της εκκαλουμένης, στην ενάγουσα εφεσίβλητη το ποσό των 10.000.00 € δυνάμει του αποδεικτικού συναλλαγής ύψους 10.000.00 € της .... Τράπεζας με όνομα αρχείου ... .FT1, αλλά και εκ του από 20/10/2020 επικαλούμενου και προσκομιζόμενου σχετικού ιδιωτικού συμφωνητικού. Δέχεται τυπικώς και ουσία την έφεση. Εξαφανίζει την εκκαλουμένη, υπ’ αριθ. 1472/30-09-20 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Κρατεί την υπόθεση. Δικάζει επί της από 19/04/19 και με αριθ. κατ. ..../..../22-04-19 αγωγής. Απορρίπτει αυτήν. Δέχεται την αίτηση του εκκαλούντος εναγομένου περί επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση. Υποχρεώνει την εφεσίβλητη ενάγουσα να καταβάλει στο εκκαλούν εναγόμενο το ποσό των δέκα χιλιάδων ευρώ (10000,00 € ), νομιμοτόκως από την επίδοση της παρούσας αποφάσεως σε αυτήν μέχρι πλήρους εξοφλήσεως.

Παροχή υπηρεσιών υγείας- αχρεώστητη είσπραξη χρημάτων από ασφαλιστικό φορέα: Κατ’ ακολουθία, νομίμως, σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, υπολογίσθηκε το επίδικο πρόστιμο κατά μήνα παραβάσεως και πρέπει να απορριφθούν, ως αβάσιμα, τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα.Ενόψει δε της, κατά τα εκτεθέντα στις προηγούμενες σκέψεις, αιτιολογημένης κρίσεως του Διοικητικού Εφετείου, τα περαιτέρω προβαλλόμενα περί μετατροπής της επιβληθείσης στην αναιρεσείουσα κυρώσεως σε αυστηρή σύσταση ή άλλως, περί μειώσεως του επιβληθέντος προστίμου πλήττουν την ανέλεγκτη κατ’ αναίρεση περί πραγμάτων κρίση του δικαστηρίου της ουσίας (ΣτΕ 1819/2009). Τέλος, απαραδέκτως προβάλλεται το πρώτον με το υπόμνημα μετά τη συζήτηση της αιτήσεως αναιρέσεως ότι το επιβληθέν πρόστιμο είναι δυσανάλογο προς την οικονομική ζημία την οποία υπέστη ο Οργανισμός από τις αποδοθείσες στην αναιρεσείουσα παραβάσεις, κατ’ επίκληση του, ομοίως απαραδέκτως προσκομισθέντος με το ως άνω υπόμνημα, υπ’ αριθμ. 690/1.6.2010 εγγράφου του Διοικητή του αναιρεσιβλήτου Οργανισμού, με το οποίο προσδιορίσθηκε το συνολικό ποσό της οικονομικής ζημίας που υπέστη, κατά τα ανωτέρω, ο ... στο ποσό των 52.493,63 ευρώ. Επειδή, μη προβαλλομένου ετέρου λόγου αναιρέσεως, πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση αίτηση στο σύνολό της.

Η απόφαση 1016/2022 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Μείζονα Ολομέλεια) αναιρεί απόφαση του IV Τμήματος, η οποία καταλόγιζε την αναιρεσείουσα, ως πρόεδρο επιτροπής παραλαβής του νομαρχιακού διαμερίσματος Καβάλας, με ποσό 13.495,00 ευρώ πλέον προσαυξήσεων λόγω ελλείμματος. Το Δικαστήριο απέρριψε την εφαρμογή των απαλλακτικών ρυθμίσεων του ν. 4735/2020 αλλά δέχθηκε ότι το Τμήμα εσφαλμένα υπήγαγε τη συμπεριφορά της αναιρεσείουσας στην έννοια της βαρείας αμέλειας αντί της ελαφράς αμέλειας, δεδομένης της έλλειψης κατευθύνσεων. Εφαρμόζοντας την αρχή της αναλογικότητας, η Ολομέλεια απαλλάσσει την αναιρεσείουσα από τις προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής (12.415,40 ευρώ) και περιορίζει το ποσό του καταλογισμού στο 10% του ελλείμματος, δηλαδή στα 1.349,50 ευρώ.

Αν υπάρχει χρονικό περιθώριο να αναζητήσει δικαστικά ο Ε.Φ.Κ.Α. το χρηματικό ποσό που κατέβαλε αχρεώστητα το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ στην ανάδοχο δημόσιου έργου – Ακολουθητέα διαδικασία. Η δικαστική επιδίωξη της αξίωσης του Ε.Φ.Κ.Α. για επιστροφή του χρηματικού ποσού, που το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ κατέβαλε αχρεώστητα στην ανάδοχο, μπορεί να ασκηθεί από τον Ε.Φ.Κ.Α. με αγωγή του μέσα σε δέκα χρόνια από τότε που έγινε η αυτοδίκαιη παραλαβή του έργου. (ομόφ.)

Εξοδα μεταφοράς οικοσκευής.(..)Με το περιεχόμενο τούτο, ο λόγος ερείδεται επί εσφαλμένης νομικής και πραγματικής προϋπόθεσης, καθόσον η δαπάνη στην οποία αφορά το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα, συνολικού ποσού 641,50 ευρώ, αφορά στα έξοδα κίνησης με συγκοινωνιακό μέσο (κατά το ποσό των 41,50 ευρώ) και μεταφοράς οικοσκευής (κατά το ποσό των 600,00 ευρώ), κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 14 της Υποπαραγράφου Δ9 του άρθρου 2 του ν. 4336/2015, που κατέβαλε ο προαναφερόμενος υπάλληλος για την μετακίνηση και μετακόμισή του στον τόπο μετάθεσης του και όχι στην καταβολή του προβλεπόμενου από τις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 2 του ν. 2606/1998, εφάπαξ χρηματικού ποσού λόγω μετάθεσης και παραμονής τουλάχιστον για τριετία σε προβληματική περιοχή.

Παράβολο – Επιστροφή παραβόλου – Άδεια οδήγησης.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Στον υποψήφιο οδηγό, που ζήτησε να μη συνεχιστεί η διαδικασία έκδοσης άδειας οδήγησης, είναι επιστρεπτέο το χρηματικό ποσό που κατέβαλε για να υποβληθεί στις προβλεπόμενες ιατρικές εξετάσεις, μόνον εφόσον δεν υποβλήθηκε στις εξετάσεις αυτές και υπό την προϋπόθεση ότι η σχετική αξίωση δεν έχει υποκύψει σε παραγραφή άλλως, αν, δηλαδή, υποβλήθηκε στις ιατρικές εξετάσεις (είτε από τον ένα, είτε και από τους δύο εξεταστές ιατρούς), δεν είναι επιστρεπτέο σ’ αυτόν το ποσό που κατέβαλε, ούτε στο σύνολό του, ούτε κατά το επιπλέον του ποσού της νόμιμης αποζημιώσεως των ιατρών.

Με την προσβαλλόμενη απόφαση έγινε εν μέρει δεκτή έφεση της αναιρεσείουσας κατά της 15341/2014 καταλογιστικής απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) του ως άνω Νοσοκομείου και περιορίσθηκε το εις βάρος της, συνεπεία ανακλήσεως του διορισμού της λόγω πλαστογραφίας του βαθμού του πτυχίου της, καταλογισθέν ποσό των 169.616,11 ευρώ, στο ύψος των 40.000,00 ευρώ, κατ’ εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας.Υπό το φως των ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο καταλογισμός εις βάρος της εκκαλούσας και ήδη αναιρεσείουσας ποσού που υπερβαίνει αυτό των 5.000,00 ευρώ, διαρρηγνύει τη δίκαιη ισορροπία μεταξύ του σκοπού που επιδιώκεται με τον καταλογισμό και των περιουσιακών δικαιωμάτων της καταλογιζομένης. Τούτο δε, ύστερα από στάθμιση των εξής δεδομένων της υπόθεσης: (α) Η ήδη αναιρεσείουσα κατείχε τον απαιτούμενο για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης, στην οποία διορίσθηκε, τίτλο σπουδών, αλλά με βαθμό μικρότερο αυτού που αρχικώς δήλωσε. (β) Η ίδια εκτέλεσε τα καθήκοντά της επί δώδεκα περίπου έτη και δεν έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει με άλλον τρόπο τις μισθολογικές απολαβές αυτής της περιόδου. (γ) Η διοίκηση του Νοσοκομείου καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της εργασίας της δεν προέβη στον έλεγχο των στοιχείων που ήταν κατατεθειμένα στο προσωπικό της μητρώο. (δ) Το Νοσοκομείο επωφελήθηκε επί δώδεκα περίπου έτη των υπηρεσιών της. ε) Οι υπηρεσίες της αυτές παρασχέθηκαν με συνέπεια και επάρκεια και, ως εκ τούτου, έναντι των καταβληθεισών αποδοχών, ελήφθη ως αντιπαροχή η αρμόζουσα στη θέση de facto απασχόλησή της. στ) Σε αντίθεση με συναφή περίπτωση, που αποτέλεσε αντικείμενο κρίσης της 599/2021 απόφασης της Ολομέλειας του Δικαστηρίου, με την οποία ακυρώθηκε καθ’ ολοκληρίαν ο σχετικός καταλογισμός (πρβλ. σκ. 31-33 της απόφασης αυτής), από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν προκύπτει ότι η κατάθεση του ως άνω παραποιημένου κρίσιμου δικαιολογητικού δεν είχε ως αποτέλεσμα την εκτόπιση ετέρου υποψηφίου από την ήδη αναιρεσείουσα και, ως εκ τούτου, ότι δεν επηρέασε την πρόσληψή της, ούτε ότι υπήρξε ποινική καταδίκη εις βάρος της για την πράξη της αυτή. Στο σημείο αυτό, εξάλλου, παρατηρείται ότι ούτε από την επισκόπηση του δικογράφου της έφεσης, όπως, άλλωστε, και του αναιρετηρίου, προκύπτει ότι η ήδη αναιρεσείουσα προέβαλε, κατά τρόπο ορισμένο, και με επίκληση των αναγκαίων αποδεικτικών στοιχείων, ότι η κατάθεση του ως άνω παραποιημένου κρίσιμου δικαιολογητικού δεν είχε ως αποτέλεσμα την εκτόπιση ετέρου υποψηφίου από την ήδη αναιρεσείουσα και, ως εκ τούτου, ότι δεν επηρέασε την πρόσληψή της, ούτε ότι υπήρξε ποινική καταδίκη εις βάρος της για την πράξη της αυτή. 
Κατόπιν αυτών, η ένδικη έφεση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να μεταρρυθμιστεί η καταλογιστική πράξη και το ποσό του καταλογισμού να περιορισθεί στο ποσό, πέραν του οποίου κατά τα ανωτέρω διαρρηγνύεται η δίκαιη ισορροπία, ήτοι στο ποσό των 5.000,00 ευρώ

Εκτέλεση εργασιών αποκατάστασης βλαβών δικτύου ύδρευσης :Από τα έγγραφα της σύμβασης πρέπει να προκύπτουν η ποσότητα των προς εκτέλεση εργασιών και η προϋπολογιζόμενη δαπάνη αυτών, η οποία αποτελεί το γινόμενο της τιμής μονάδας επί την ποσότητα των προς εκτέλεση εργασιών. Σε περίπτωση που δεν είναι εκ των προτέρων γνωστή η ποσότητα των προς εκτέλεση εργασιών, παρέχεται νομοθετικά η δυνατότητα σύναψης συμφωνίας πλαισίου, με την οποία καθορίζονται οι σχετικοί όροι που θα διέπουν τις συμβάσεις που θα συναφθούν στη συνέχεια   σε εκτέλεση αυτής. Εξάλλου, σε περίπτωση που ως σύστημα υποβολής προσφορών ορίζεται αυτό του ενιαίου ποσοστού έκπτωσης και ως κριτήριο ανάδειξης του αναδόχου ορίζεται η χαμηλότερη τιμή, το συμβατικό τίμημα δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το ποσό της προϋπολογισθείσας δαπάνης μειωμένης κατά το ποσό που αντιστοιχεί στην έκπτωση που πρόσφερε ο ανάδοχος. Τούτο ισχύει ακόμα και στην περίπτωση που, παρά το ότι δεν ήταν εκ των προτέρων γνωστή η ακριβής ποσότητα των προς εκτέλεση εργασιών, δεν επιλέχθηκε η σύναψη συμφωνίας πλαισίου, αλλά σύμβασης παροχής γενικών υπηρεσιών, στον προϋπολογισμό μελέτης της οποίας ως ποσότητα των προς εκτέλεση εργασιών ορίστηκε η μονάδα και ως τιμή μονάδας η προϋπολογιζόμενη δαπάνη μη συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. (ν. 4412/2016) Εν προκειμένω, ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται σε 36.000,00 ευρώ και με απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής κατακυρώθηκε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού στον Χ, ο οποίος πρόσφερε έκπτωση 31%. Όμως, αντί να οριστεί το συμβατικό τίμημα σε 24.840,00 ευρώ [36.000,00 - (36.000,00 Χ 31/100)], αυτό ορίστηκε σε 36.000,00 ευρώ. Στη συνέχεια, εκδόθηκε ο 1ος λογαριασμός για την εκτέλεση των ως άνω εργασιών, με τον οποίο εντέλλεται η καταβολή στον ανωτέρω του συνολικού ποσού των 13.702,00 ευρώ και για την εξόφλησή του οποίου έχει εκδοθεί το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα. Με τα δεδομένα αυτά και ανεξάρτητα από το ότι, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω (βλ. υπό σκ. II.), το συμβατικό τίμημα έπρεπε να είχε οριστεί σε 24.840,00 ευρώ, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δαπάνη είναι νόμιμη, διότι το ποσό της δεν υπερβαίνει το ποσό των 24.840,00 ευρώ. Επισημαίνεται όμως ότι η συνολική αμοιβή του αναδόχου για την εκτέλεση των επίμαχων εργασιών δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό 24.840,00 ευρώ.

ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΙΣΦΟΡΑΣ: Νόμιμη. (...) Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων, κατά την 198/27.9.2012 συνεδρίασή του, αποφάσισε να αποδοθούν στον Ο.Α.Ε.Δ. «Ειδικό Λογαριασμό Ανεργίας υπέρ των Αυτοτελώς και Ανεξαρτήτως Απασχολουμένων» τα ποσά 2.814.720,00 ευρώ και 1.582.920,00 ευρώ που αφορούν εισπράξεις που πραγματοποιήθηκαν από τους Τομείς Υγειονομικών υπέρ του λογαριασμού αυτού για το έτος 2011 και το α΄ εξάμηνο του έτους 2012 αντίστοιχα. Το ποσό αυτό προσδιορίστηκε βάσει των αρχείων της μηχανογράφησης, σύμφωνα με τα οποία οι ασφαλισμένοι που κατέβαλαν την υπέρ Ο.Α.Ε.Δ. εισφορά για το έτος 2011 ανέρχονταν σε 23.450 (Χ 120,00 ευρώ = 2.814.720,00), και για το πρώτο εξάμηνο του 2012 ανέρχονταν σε 26.382 (Χ 60,00 ευρώ = 1.582.920,00 ευρώ). Σε εκτέλεση της προαναφερόμενης απόφασης, εκδόθηκε από τον Τομέα Υγειονομικών του ………... το 101, οικονομικού έτους 2013 χρηματικό ένταλμα πληρωμής, ποσού 4.396.980,00 ευρώ, τη θεώρηση του οποίου αρνήθηκε ο Επίτροπος με τη 42/17.10.2013 πράξη του, ενόψει του ότι από μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που περιλαμβάνεται στο φάκελο προέκυπτε ότι στις 15.10.2013 το ποσό που αντιστοιχούσε στον κωδικό του Ο.Α.Ε.Δ. για το χρονικό διάστημα από 1.1.2011 έως 30.6.2012 ανερχόταν σε 2.719.824,96 ευρώ, ενώ υπήρχε μεγάλο μέρος πληρωμών, για τις οποίες δεν είχε ολοκληρωθεί η επεξεργασία (ενν. η διάσπαση των εισφορών, καθόσον σύμφωνα με τις οικείες νομοθετικές διατάξεις η μηνιαία εισφορά ύψους 10,00 ευρώ βεβαιώνεται και συνεισπράττεται μαζί με τις λοιπές εισφορές), ούτε άλλωστε περιλαμβανόταν στο φάκελο βεβαίωση του Τμήματος Εσόδων και δεν μπορούσε να συναχθεί ότι η υπέρ Ο.Α.Ε.Δ. απόδοση των κρατήσεων είναι ισόποση της είσπραξης. Ακολούθως, η υπηρεσία αφού ακύρωσε το προαναφερόμενο ένταλμα, το αντικατέστησε με το 332, οικονομικού έτους 2013 χρηματικό ένταλμα, μειώνοντας το εντελλόμενο ποσό σε 3.348.712,40 ευρώ. Συναφώς, προσκομίζεται αναλυτικός πίνακας, υπογεγραμμένος από την Προϊσταμένη Λογιστηρίου ....., ο οποίος εμφανίζει το «Συγκεντρωτικό Ταμείο για 1.1.2011 έως 30.6.2012» και ειδικότερα τα έσοδα από αποδείξεις καταβολής ασφαλισμένων κατά πιστωτικό ίδρυμα, από τον οποίο προκύπτει ότι ως «έσοδα υπέρ Ο.Α.Ε.Δ.» εισπράχθηκαν α) από την «Εθνική Τράπεζα» ποσό 1.126,99 ευρώ, β) από την «ALPHA BANK» ποσό 1.126,99 ευρώ και γ) από την «EUROBANK» ποσό 3.346.458,42 ευρώ. Συνεπώς, και εφόσον με το προαναφερόμενο δημόσιο έγγραφο βεβαιώνεται ότι το εντελλόμενο με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα ποσό αντιστοιχεί στις πράγματι καταβληθείσες από τους ασφαλισμένους στα αναλυτικά αναφερόμενα πιστωτικά ιδρύματα εισφορές, η επίμαχη δαπάνη είναι νόμιμη.

Εν προκειμένω, η αναιρεσείουσα Κοινοπραξία με το ασκηθέν, στις 30.12.2002, ένδικο βοήθημα, ζήτησε, μεταξύ άλλων, να υποχρεωθεί ο αναιρεσίβλητος Δήμος να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 17.795.490 δραχμών, εκ των οποίων (α) ποσό 8.374.272 δραχμών αφορά τόκους οι οποίοι, κατά τους ισχυρισμούς της αναιρεσείουσας, έπρεπε να της καταβληθούν λόγω της μεταγενέστερης εξόφλησης της ιδίας συμμετοχής του Δήμου, συμπεριλαμβανομένου του εργολαβικού οφέλους ποσοστού 15% και του ΦΠΑ ποσοστού 18% και (β) ποσό 5.000.000 δραχμών για πρόσθετες εργασίες καθώς και ποσό 4.421.218 δραχμών για τόκους επί του ποσού των προσθέτων εργασιών. Ενόψει των ως άνω αξιώσεων της αναιρεσείουσας κοινοπραξίας, η ικανοποίηση των οποίων προϋποθέτουν την ερμηνεία και την εφαρμογή των σχετικών όρων της συμβάσεως, όφειλε αυτή να ασκήσει, μετά την τήρηση της προσήκουσας ενδικοφανούς διαδικασίας, προσφυγή διότι, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, η δικαστική επίλυση όλων εν γένει των διαφορών από την εκτέλεση δημοσίων ή δημοτικών έργων, και αυτών ακόμη που έχουν ως αντικείμενο την ανόρθωση ζημίας που προκλήθηκε από ενέργειες ή παραλείψεις των δημοσίων ή δημοτικών αρχών κατά την εκτέλεση δημοσίου ή δημοτικού έργου, επιδιώκεται με άσκηση προσφυγής, μετά τήρηση της διαγραφομένης από το νόμο διοικητικής διαδικασίας. Με αυτά τα δεδομένα, ορθώς το δικάσαν εφετείο δέχθηκε ότι το ασκηθέν ένδικο βοήθημα είχε το χαρακτήρα προσφυγής, όπως άλλωστε επιγράφετο, δεδομένου ότι οι συγκεκριμένες απαιτήσεις της αναιρεσείουσας δεν ήταν βέβαιες και εκκαθαρισμένες αλλά, αντιθέτως, υπήρχε στάδιο ουσιαστικής κρίσεως τόσο ως προς την καταρχήν ύπαρξη των απαιτήσεων όσο και το ύψος αυτών, ο δε προαναφερθείς λόγος αναιρέσεως είναι απορριπτέος ως αβάσιμος...κατόπιν αυτών η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως είναι απορριπτέα στο σύνολό της.