Η απόφαση 115/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Πράξης Επιβολής Προστίμου του Προϊσταμένου του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2018. Ο προσφεύγων είχε καταλογιστεί με συνολική οφειλή 6.121,43 € λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας (εισόδημα αγνώστου πηγής) ποσού 10.288,13 €, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 παρ. 4 του ν. 4172/2013, μετά από έλεγχο τραπεζικών λογαριασμών αλλοδαπής. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν είναι συνδικαιούχος του επίμαχου λογαριασμού και ότι τα ποσά που κατατέθηκαν το 2018 από εταιρεία πελάτη προορίζονταν για δίδακτρα της κόρης του. Η ΔΕΔ απέρριψε και τους δύο ισχυρισμούς, επικυρώνοντας την πράξη του ΚΕΦΟΜΕΠ και τον καταλογισμό.

Η Απόφαση 163/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικών πράξεων φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, οι οποίες είχαν επιβληθεί λόγω προσαύξησης περιουσίας (πιστώσεις αγνώστου πηγής). Ο αρχικός έλεγχος είχε καταλογίσει προσαύξηση 91.595,38 ευρώ για το 2018 και 256.814,00 ευρώ για το 2019. Η ΔΕΔ έκανε δεκτούς ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με λήξεις προθεσμιακών καταθέσεων, δηλωμένα μισθώματα και επανακαταθέσεις αναλήψεων. Ως εκ τούτου, το εισόδημα αγνώστου πηγής μειώθηκε σε 70.589,38 ευρώ για το 2018 και σε 198.100,00 ευρώ για το 2019. Μετά την τροποποίηση, η συνολική οφειλή για το 2018 διαμορφώθηκε σε 41.157,63 ευρώ και για το 2019 σε 130.775,88 ευρώ.

Η απόφαση 133/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ) του ΚΕΦΟΜΕΠ, συνολικού ύψους €49.132,71 (συμπεριλαμβανομένου προστίμου). Η φορολογική αρχή είχε επαναπροσδιορίσει την αξία της κληρονομιαίας περιουσίας λόγω της προσθήκης χρηματικών ποσών από καταθέσεις αλλοδαπής ύψους €327.551,44. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, καθώς ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η ημερομηνία θανάτου (19.2.2022), πριν την εφαρμογή του ν. 4916/2022. Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν τεκμηριώθηκε με βεβαιότητα ούτε η ρήτρα εξαίρεσης από τον φόρο στους κοινούς λογαριασμούς ούτε ότι τα ποσά προέρχονταν αποκλειστικά από τα τέκνα της προσφεύγουσας. Ως εκ τούτου, η πράξη του ΚΕΦΟΜΕΠ επικυρώνεται.

Η απόφαση 176/03.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων επιβολής προστίμου και διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι προσβαλλόμενες πράξεις προέκυψαν από έλεγχο που χρησιμοποίησε έμμεσες μεθόδους (άρθρο 28 ν.4172/2013) λόγω μη έκδοσης Αποδείξεων Παροχής Υπηρεσιών (ΑΠΥ) για εισπράξεις μέσω POS, λόγω λογιστικών διαφορών, και λόγω προσαύξησης περιουσίας από πρωτογενείς καταθέσεις αγνώστου πηγής. Ο έλεγχος προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα για το 2018 σε 53.500,00€ και για το 2019 σε 156.670,00€, βασιζόμενος σε διαθέσιμα στοιχεία (ΗΔΙΚΑ). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις, θεωρώντας βάσιμες και πλήρως αιτιολογημένες τις διαπιστώσεις του ελέγχου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2019, η οποία επέβαλε διαφορά φόρου €1.895,49 πλέον προστίμου €947,75. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει το εισόδημα του προσφεύγοντος (€8.616,15 έναντι δηλωθείσας ζημίας) με έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας), καθώς διαπιστώθηκε ανεπάρκεια του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχαν παραβάσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αρμοδιότητα του ΚΕΦΟΜΕΠ και την εφαρμογή των έμμεσων μεθόδων, καθώς και την μη λήψη υπόψη διαθεσίμου κεφαλαίου προηγουμένων ετών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς κρίνοντας ότι το ΚΕΦΟΜΕΠ ήταν αρμόδιο λόγω της υψηλής αξίας της ακίνητης περιουσίας του προσφεύγοντος (άνω του €1.500.000,00) και ότι οι έμμεσες μέθοδοι εφαρμόστηκαν νόμιμα. Ο ισχυρισμός περί διαθεσίμου κεφαλαίου απορρίφθηκε καθώς δεν τεκμηριώθηκε η ύπαρξη μη αναλωθέντος υπολοίπου.

Η απόφαση 252/10.2.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (9.9.2024) του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2020. Στον προσφεύγοντα, ατομική επιχείρηση καφετέριας, είχε προσδιοριστεί διαφορά φόρου 6.444,91 € πλέον προστίμου 3.222,46 € (Σύνολο: 9.667,37 €). Ο προσδιορισμός έγινε με έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας) λόγω ανεπαρκούς δηλούμενου εισοδήματος για κάλυψη δαπανών διαβίωσης και ύπαρξης διαπιστωμένων παραβάσεων μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων το 2019. Το ΚΕΦΟΜΕΠ κρίθηκε αρμόδιο βάσει της μεγάλης αξίας ακίνητης περιουσίας του προσφεύγοντος. Οι ισχυρισμοί για έλλειψη αιτιολογίας, εσφαλμένη εφαρμογή τεχνικών και μη συνυπολογισμό διαθέσιμου κεφαλαίου προηγουμένων ετών απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.

Η απόφαση (Αριθμ. 881/16.05.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, η οποία επέβαλε στον προσφεύγοντα συνολική οφειλή ύψους 297.500,00€ (φόρος, πρόστιμο, εισφορά). Η οφειλή προέκυψε από την καταγραφή ως εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα μιας προσαύξησης περιουσίας ύψους 500.000,00€, λόγω είσπραξης δύο επιταγών αγνώστου πηγής. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι τα ποσά αφορούσαν πωλήσεις μετοχών που είχαν φορολογηθεί, ωστόσο η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό καθώς τα σχετικά αποδεικτικά έγγραφα ήταν ξενόγλωσσα, χωρίς μετάφραση ή θεώρηση, και δεν παρασχέθηκαν δεδομένα για την τιμή και τον χρόνο κτήσης των μετοχών.

Η Απόφαση 79 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος είχε διαπιστώσει αδήλωτα ποσά από τραπεζικές κινήσεις, τα οποία φορολογήθηκαν ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα (106.514,96 €) και ως προσαύξηση περιουσίας (102.200,04 €) μέσω καταθέσεων μετρητών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε έλλειψη αιτιολογίας για τη χρήση έμμεσων τεχνικών και ότι τα ποσά προέρχονταν από επανακαταθέσεις ή διαθέσιμα κεφάλαια προηγούμενων ετών. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι δεν εφαρμόστηκαν έμμεσες τεχνικές αλλά έλεγχος προσαύξησης περιουσίας, ενώ οι ισχυρισμοί περί επανακαταθέσεων δεν τεκμηριώθηκαν. Επικυρώθηκε συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση για το 2018 ύψους 82.901,13 €.

Η απόφαση 253 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2019. Η πράξη είχε προσδιορίσει διαφορά φόρου 4.782,96 € πλέον προστίμου 2.391,48 €. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές (τεχνική ανάλυσης ρευστότητας) για τον προσδιορισμό του εισοδήματος, καθώς το δηλωθέν εισόδημα της ατομικής επιχείρησης (υπηρεσίες καφετέριας) ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχαν διαπιστωμένες παραβάσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί έλλειψης αρμοδιότητας του ΚΕΦΟΜΕΠ (η αρμοδιότητα κρίθηκε νόμιμη λόγω της αξίας της ακίνητης περιουσίας άνω του 1.500.000,00 €) και περί εσφαλμένης εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών, επικυρώνοντας τις διαπιστώσεις του ελέγχου.

Η απόφαση 1202/30.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία κατέληξε σε χρεωστικό ποσό 10.200,68€. Η χρέωση προέκυψε διότι η φορολογική αρχή διέγραψε ποσό 298.685,78€ που είχε δηλωθεί ως «αδιάθετα επαναπατριζόμενα κεφάλαια» (κωδικός 784), λόγω μη προσκόμισης αποδεικτικών εισαγωγής των κεφαλαίων από το εξωτερικό. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα χρήματα προέρχονταν από πώληση ακινήτου στην Τουρκία και προσκόμισε το συμβόλαιο, επικαλούμενη τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο κωδικός 784 δεν αφορά εκποίηση περιουσιακών στοιχείων και ότι, ακόμα και αν ίσχυε, η φορολογούμενη δεν απέδειξε την εισαγωγή του κεφαλαίου στην Ελλάδα πριν από τη δαπάνη αγοράς ακινήτου.